Στη συνεδρίαση της Εθνικής Επιτροπής το Σάββατο εξέφρασα την ανησυχία και την αγωνία μου για τον όγκο, το βάθος και το πλάτος των έργων και των δράσεων που οφείλει να αναπτύξει ένα πολιτικό κόμμα με πενιχρά οικονομικά μέσα, πολύ μικρή προβολή από τα ΜΜΕ και πολλή στήριξη σε εθελοντική εργασία ώστε να έχει τη δυνατότητα να γίνει φορέας ικανός να επηρεάσει το πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου. Και, μετά από αυτό, το επίσης τιτάνιο έργο που χρειάζεται για να επικοινωνήσει την ικανότητα του αυτή στο εκλογικό σώμα και να την μετουσιώσει σε εμπιστοσύνη που θα εκφραστεί στην κάλπη.
Η «δημιουργία, ξανά!» είναι νέα πολιτική κίνηση. Στη διάρκεια της ζωής της υλοποίησε πολλά και έχει σε εξέλιξη πολύ περισσότερα – δεν υπάρχει λόγος απαρίθμησης. Γεγονός είναι ότι κάποια από αυτά που έχει δρομολογήσει δεν ολοκληρώθηκαν ή εξελίσσονται με αργό ρυθμό. Η προσπάθειά μας όμως, θα είχε μεγαλύτερο και συντομότερο αποτέλεσμα αν επενδύαμε το χρόνο που ξοδεύουμε σε ατέρμονες συζητήσεις ή προσωπικές επιθέσεις, σε πιο δημιουργική εργασία όπως:
-
Σε ομάδες εργασίας που υπάρχουν και λειτουργούν στο κόμμα. Ακόμα και αν δεν τις γνωρίζουμε είναι εύκολο να τις μάθουμε ρωτώντας ένα - δυο ανθρώπους.
-
Σε πρωτοβουλίες οργάνωσης και ανάπτυξης δράσεων μέσα από τις περιφερειακές μας οργανώσεις ή ad hoc ομάδες, που δεν χρειάζονται κανενός είδους καθοδήγηση πάρα μόνο μια απλή επικοινωνία και ενημέρωση.
-
Στη στελέχωση άλλα κυρίως στην ενεργή, συνεχή και συνεπή συμμετοχή σε εργασίες, και διαδικασίες για τις οποίες επανειλημμένα έχει ζητηθεί η συνδρομή μελών του κόμματος με ελάχιστη ανταπόκριση