Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε για να δείξει πως το αδύνατο μπορεί να γίνει.

Ποιό ήταν, όμως, το αδύνατο;

Η αμφισβήτηση των παρατάξεων και των ‘δικαιωμάτων’ τους να χρησιμοποιούν τους τοίχους, τα παράθυρα και ότι άλλη επιφάνεια υπήρχε για την ανάρτηση αφισών ή πανό τους χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς κανένα σεβασμό του χώρου, κάτω από τη λογική τους ότι βάζοντας 100 ίδιες αφίσες, τη μία δίπλα στην άλλη, επιτελούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης.

Φοβάμαι ότι δεν έχουμε ακόμα καταλάβει πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση, πόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα. Συνεχίζουμε να συμπεριφερόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Το καταλαβαίνεις άμα δεις τι κάνουν οι άλλοι γύρω μας. Όταν η κρίση πλησίασε στη γειτονιά τους, στις λίγες μέρες που διήρκησε η κυπριακή αναστάτωση, το Ισραήλ, η χώρα που «ποτέ δεν ζητάει συγνώμη», ζήτησε συγνώμη από την Τουρκία για τους 9 Τούρκους που σκοτώθηκαν όταν προσπάθησαν να μπουν στη Γάζα. Η Τουρκία και το Ισραήλ αμέσως παραμέρισαν τα προβλήματα και συμφώνησαν για τη μελλοντική διαδρομή του φυσικού αερίου. Συγχρόνως, η Τουρκία έβαλε τέλος στον εμφύλιο πόλεμο με τους Κούρδους, έναν πόλεμο που κρατάει δεκαετίες.

Ο καιρός των όπλων τελείωσε, είπε ο Κούρδος ηγέτης, τώρα είναι ο καιρός των ιδεών. Όλα αυτά σε μια βδομάδα. Αν είχαν συμβεί εδώ, ακόμα θα μιλούσαμε για προδότες και κρεμάλες. Τα κάνουν, όμως, αυτά γιατί το Ισραήλ των κιμπούτζ και των πορτοκαλιών έχει γίνει τα τελευταία χρόνια μια υπολογίσιμη δύναμη στο χώρο της πληροφορικής. Και η Τουρκία, που μια δεκαετία πριν ήταν χρεοκοπημένη στα προγράμματα του ΔΝΤ, σήμερα είναι στο G20, προετοιμάζεται να γίνει η Βραζιλία της Μεσογείου, να μπει στο G10, στις ισχυρότερες χώρες του κόσμου.

"Η πιο δημιουργική δημιουργία είναι αυτή που συλλαμβάνει μια νέα σύλληψη, αυτή που συνιστά ένα νέο σύστημα ιδεών ή αυτή που φέρει μια νοητική αρχή που αναμορφώνει τις αρχές και τους κανόνες που διέπουν τις θεωρίες. Αυτού του είδους η δημιουργία μπορεί να αλλάξει την αντίληψή μας για τα πράγματα του κόσμου, αλλά και να μεταβάλλει επίσης τον κόσμο της πραγματικότητας..."

Κάπως έτσι παράγεται το βασικότερο των αγαθών, η Παιδεία.

Τι είναι γλώσσα

Η γλώσσα είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που συγκροτούν μια κοινωνία και τη βοηθούν να διασωθεί και να εξελιχθεί. Αντανακλά τις συνήθειες, τα ήθη και τις αξίες των ανθρώπων που την απαρτίζουν. Η γλώσσα αρχικά βοήθησε τον άνθρωπο να κατασκευάσει σχήματα του κόσμου που τον περιέβαλε και να τα χρησιμοποιήσει, για να επιβιώσει μέσα στην ομάδα. Αργότερα, ο άνθρωπος λεκτικοποίησε την ανάγκη του για νόημα, ξεδίπλωσε τις ανησυχίες, τα συναισθήματα και τους φόβους του μέσα από τις λέξεις. Έτσι η γλώσσα έγινε όργανο προσωπικής αναζήτησης. Καθώς η γλώσσα διαφοροποιεί τον άνθρωπο από τα άλλα θηλαστικά, έχει γίνει αντικείμενο μελέτης ως προς τις ρίζες της και τον τρόπο με τον οποίο σταδιακά δομείται και εξελίσσεται. Η καθολική της διάσταση σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο μηχανισμός κατάκτησης της γλώσσας έχει μεν βιολογικό υπόβαθρο, αλλά είναι και έντονα βιωματικός - αφού η γλώσσα πλάθεται και αναπλάθεται σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον και εξελίσσεται με το χρόνο – έχουν σήμερα οδηγήσει πολλούς ερευνητές στην αποδοχή της από κοινού συμβολής της κληρονομικότητας και του περιβάλλοντος στην ανάπτυξή της.