Στις 10 του περασμένου Νοεμβρίου, το ένστικτο επιβίωσης, χάρη στο οποίο η Ελλάδα σώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, αρκετές φορές στη νεότερη Ιστορία της, λειτούργησε και πάλι. Με αντανακλαστικά που εξέπληξαν ακόμη και τους πιο αισιόδοξους παρατηρητές των πολιτικών μας πραγμάτων, βουλευτές όλων των παρατάξεων -αλλά κυρίως της πλειοψηφίας- επέβαλαν τη «λύση Παπαδήμου». Μια λύση που, όπως φαίνεται, απεύχονταν οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων, για δικούς της λόγους η καθεμιά. Ετσι, με διόλου αμελητέο κόστος τη συμμετοχή στην κυβέρνηση εκπροσώπων του ΛΑΟΣ, απετράπη το μοιραίο. Δηλαδή η άτακτη χρεοκοπία, στην οποία είναι βέβαιο ότι θα οδηγούσε τη χώρα η

Yπάρχουν τρεις τρόποι για να δει κάποιος την κρίση. Ο πρώτος είναι ο χαχαμπούχα των καναλιών. Αυτά θρηνούν για την κρίση, αλλά και για τη θεραπεία της. Ο δεύτερος είναι ο «αριστερός». Αυτός κλείνει τα μάτια του στην πραγματικότητα, ίσως επειδή ονειροπολεί ότι «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Σ' αυτόν τον κόσμο όσα ξοδεύεις παραπάνω τόσα περισσότερα θα σου μένουν. Ο τρίτος είναι ο δύσκολος. Διαπιστώνοντας το προφανές -ότι δηλαδή υπάρχει η κρίση- προσπαθείς να κατανείμεις όσο πιο δίκαια γίνεται τις επιπτώσεις.

Ενα οικοδομικό τετράγωνο με 17 κτίσματα, μια γειτονιά του 19ου αιώνα, θα στεγάσει το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Είναι ο πιο μυστικός θησαυρός της Αθήνας. Ουσιαστικά αθέατος από τους χιλιάδες Αθηναίους και τουρίστες που διασχίζουν ανυποψίαστοι τους πολυσύχναστους δρόμους της Πλάκας και του Μοναστηρακίου, δέχεται εδώ και λίγες ημέρες τη φροντίδα συνεργείων καθαρισμού που θα προετοιμάσουν το έδαφος για το έργο της αποκατάστασης και ανάδειξής του. Ο λόγος για τα 17 κτίσματα της λεγόμενης «Αυλής των Θαυμάτων» που καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο, δύο βήματα από τον σταθμό του ηλεκτρικού στο Μοναστηράκι. Εκεί θα στεγαστεί το