Θα σας γράψω για τους αυτιστικούς (αναπηρία 67%), μιας και οι «εμπειρίες» μου προέρχονται από το χώρο αυτό λόγω του μικρού μου γιού. Η πρώιμη παρέμβαση, δηλ. από τη διάγνωση στους 24 μήνες (στις ΗΠΑ δίνεται από τους 12 , βάσει κάποιων κριτηρίων) έως τα 6 χρόνια που ΠΡΕΠΕΙ να πάνε στο σχολείο υποχρεωτικά, είναι το πιο σημαντικό διάστημα που μπορεί να κατακτήσει το παιδί κάποιες δεξιότητες (θεραπεία δεν υπάρχει, είναι μόνιμη πάθηση).Μετά τα 6 οι ανάγκες αλλάζουν αλλά όχι και τα ποσά, όχι πολύ τουλάχιστον (ειδικές συνοδοί στο τυπικό σχολείο, γιατί τα ειδικά σχολεία εν Ελλάδι 2013 είναι πιο πολύ ιδρύματα φύλαξης παρά σχολεία, εκτός αυτών των τυφλών και βαρήκοων ίσως).

Και  περνάμε στο κόστος . Στο παρακάτω πινακάκι σας παραθέτω τις ελάχιστες αναγκαίες συνεδρίες καθώς και το μέσο κόστος της κάθε συνεδρίας σε τιμές αγοράς με απόδειξη, τις τιμές τις οποίες ο ΕΟΠΥΥ «δικαιολογεί» ανά συνεδρία και το εισπραττόμενο επίδομα πρόνοιας αναγόμενο ανά μήνα καθώς δίνεται ανά δίμηνο.

Άρα λοιπόν όπως βλέπετε προκύπτει μια διαφορά ΗΔΗ μηνιαίως κατά χοντρικά 950-1100 €. Αν υποθέσουμε δε πως το μέσο εισόδημα  για μια 4μελή οικογένεια είναι κοντά στα 2.000 ευρώ το μήνα (χωρίς ενοίκιο και δάνειο), καταλαβαίνετε τι σημαίνει να σου «κάτσει η μπίλια στη ρουλέτα» και να πρέπει να βοηθήσεις το παιδί σου.

Φυσικά στις «βάρβαρες» χώρες , αυτοί που όταν εμείς γράφαμε φιλοσοφία εκείνοι πήδαγαν από δέντρο σε δέντρο τρώγοντας βελανίδια, αυτές οι παροχές θεωρούνται δεδομένες από το κοινωνικό κράτος, από τη στιγμή που θα λάβεις τη διάγνωση έως και την ενηλικίωση του παιδιού, καθώς και το εκπαιδευτικό πλαίσιο. Επίσης υπάρχει εξειδικευμένο τμήμα επαγγελματικού προσανατολισμού για όσα από αυτά τα παιδιά έχουν τις δυνατότητες να προχωρήσουν επαγγελματικά στη ζωή τους ώστε να μην είναι επουδενί εξαρτώμενα από τον κρατικό κορβανά, πλην ίσως κάποιων εκπτώσεων σε φόρους, σε εισιτήρια μετακίνησης, ή κάποιας  επιδότησης για πρόσληψη στον Ιδιωτικό Τομέα.

Στη πρόσφατη απογραφή που έγινε για τα προνοιακά επιδόματα από τους 240.000 χιλ. δικαιούχους δεν εμφανίστηκαν οι 30 χιλ.περίπου. Από αυτούς κάποιοι έχουν φύγει από τη ζωή και κάποιοι συγγενείς τους θεώρησαν ως «κληρονομικό δικαίωμα» να συνεχίσουν να λαμβάνουν αυτά τα ποσά, ενώ άλλοι πώς να εμφανιστούν όταν δεν έχουν κάτι που να το δικαιολογεί; Αν δε αυτά ποσά μπορούσαμε να τα κοστολογήσουμε χονδρικά, θα μπορούσαν να είναι ως εξής:

240.000 *350(μ.ο)€/μήνα= 84 εκατομ. € * 12μηνες= 1,008 δις€/χρόνο

30.000  * 350€ /μηνα=10,5 εκατ. Ευρω * 12 μηνες=126 εκ.€/χρόνο επιδόματα σε μαιμού ή σε θανόντες.

Όφελος  περίπου 10,4% ΜΟΝΟ από τα προνοιακά-μαϊμού!

Αυτά τα ολίγα από εμένα. Είμαι δεκτικός στα οποιαδήποτε καλόπιστα σχόλια και κριτικές που μπορεί να προάγουν το διάλογο και να βοηθήσουν ώστε να προταθούν λύσεις, γιατί πάνω από όλα είμαστε Δημιουργία, Ξανά! κι όχι μόνο Καταγγελία ,Ξανά και Ξανά και Ξανά….

Χρήστος Κωνσταντόπουλος
Πρόεδρος ΠΟ Βορείου Τομέα Β' Αθηνών- Δημιουργία, Ξανά!

ΥΓ. Τα κόστη για τις υπόλοιπες αναπηρίες θεραπειών, συνεδριών καθώς και τις ανάγκες εξοπλισμού, δεν τις γνωρίζω , οπότε όποιος έχει τέτοια εμπειρία, ας παραθέσει τα στοιχεία του.