GR
EN Τα αποσπάσματα είναι από τη χθεσινή ανακοίνωση του ΚΚΕ για την εθνική επέτειο:
1. "Αποτίουμε φόρο τιμής στα χιλιάδες μέλη του ΚΚΕ, σε όλους κι όλες, τους αγωνιστές και αγωνίστριες, που με οποιονδήποτε τρόπο βγήκαν στο δίκαιο αγώνα..."
Δεν αποτίουν φόρο τιμής στους Έλληνες, αλλά μόνο στα μέλη του ΚΚΕ, που με ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΤΡΟΠΟ βγήκαν στον δίκαιο αγώνα, δηλαδή στον εμφύλιο, καθώς το έπος της Αλβανίας είχε καταγγελθεί από το ΚΚΕ ως ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός τον οποίον οι Έλληνες έπρεπε να σαμποτάρουν λιποτακτώντας.
2. "Στόχος και των δύο ιμπεριαλιστικών μπλοκ, τόσο του Άξονα (Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας), όσο και των ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας και των συμμάχων τους, ήταν η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης, που αποτελούσε φάρο για όλους τους λαούς και πρωτοστάτησε στη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των λαών."
Τσιμουδιά για το σύμφωνο Ρίμπεντροπ – Μολότωφ, για το τακίμιασμα Στάλιν - Χίτλερ, τσιμουδιά για τον διαμελισμό της Πολωνίας, τσιμουδιά για τις κοινές παρελάσεις στη Βαρσοβία, τσιμουδιά για τη σφαγή του Κατύν, τσιμουδιά για τη ναζιστολάγνα στάση του ΚΚΕ στα πρώτα χρόνια του πολέμου, όσο ο “Πατερούλης” τα είχε βρει με τον Χίτλερ.
3. "Το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης, ενάντια στην τριπλή φασιστική κατοχή, διαψεύδει τα διάφορα "επιχειρήματα" ότι ο λαός μεγαλουργεί όταν συσπειρώνεται στους στόχους μιας επίπλαστης "εθνικής ενότητας", δηλαδή τους εκάστοτε στόχους της άρχουσας τάξης. Ούτε το 1940 ούτε στην πορεία αυτού του αγώνα υπήρξε "εθνική ενότητα", από τη σκοπιά των στόχων του εργαζόμενου λαού."
Γιατί τριπλή; Ποιος ήταν ο τρίτος “κατέχων”; Προφανώς όσοι δεν ανήκαν στο ΚΚΕ. Γι’ αυτό δεν θέλουν στο ΚΚΕ εθνική ενότητα, είναι επίπλαστη! Τι λοιπόν θέλουν; Το γράφουν ξεκάθαρα παρακάτω.
4. "Αυτές οι εξελίξεις καθιστούν επίκαιρο όσο ποτέ το ιστορικό δίδαγμα από την πάλη της δεκαετίας του 1940, ότι ο αγώνας για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της χώρας δεν μπορεί να είναι αποκομμένος από την πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας, που γεννά τον πόλεμο, τις κρίσεις, τη φτώχεια, το τέρας του φασισμού."
Για όποιον δεν τον κατάλαβε: σκοπός του ΚΚΕ είναι να καταλάβει την εξουσία και ένας πόλεμος που αποσταθεροποιεί τους κρατικούς θεσμούς είναι πολύ καλή ευκαιρία για να το πετύχει. Άρα τι θα κάνει σήμερα το ΚΚΕ σε περίπτωση που η Ελλάδα δεχθεί επίθεση; Το γράφουν, χωρίς ίχνος ντροπής, στο site τους εδώ
“Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, ΕΙΤΕ ΣΕ ΑΜΥΝΤΙΚΟ είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΕΓΧΩΡΙΑΣ και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας.”
Δηλαδή τα παιδιά μας θα χύνουν το αίμα τους για να υπερασπίσουν τη χώρα, ενώ το ΚΚΕ θα οργανώνει ΑΥΤΟΤΕΛΩΣ αντάρτικο για να χτυπήσει την εγχώρια αστική τάξη και να καταλάβει την εξουσία για να εκγαταστήσει τη δικτατορία του προλεταριάτου!
Περισσότερα για τις ανατριχιαστικές θέσεις του ΚΚΕ, (σήμερα όχι το 1941 ή το 1947) στο άρθρο μου: “Οι βιαστές που κρύβονται στα φουστάνια της Δημοκρατίας”.
Έχει πολυδιαφημιστεί η γκάφα του Ζαχαριάδη ο οποίος φυλακισμένος σε απομόνωση στην Κέρκυρα δεν είχε ενημερωθεί για τη συμφωνία Χίτλερ – Στάλιν και έστειλε μόνος του τη γνωστή επιστολή στήριξης στον αγώνα, παρότι ότι τον διηύθυνε ο Μεταξάς. Αλλά έχει αποσιωποιηθεί εντελώς η… επανόρθωση του ίδιου και του επίσημου ΚΚΕ λίγο αργότερα, με την οποία καλούσε τους Έλληνες να λιποτακτήσουν και να σαμποτάρουν τον ελληνικό στρατό:
Διαβάζουμε στον «Ριζοσπάστη» της 07/12/1940: Μανιφέστο της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε.: « (...) Ο πόλεμος αυτός που προκλήθηκε απ’ την βασιλομεταξική σπείρα, και που διατάχθηκε απ’ τους Εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δε μπορεί να ’χει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση της Πατρίδας μας. Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμού», όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξάς-ο δήμιος του λαού μας. Μα ούτε και πόλεμος για την απελευθέρωση των ελληνικών μειονοτήτων της Αλβανίας απ το ζυγό του ιταλικού φασισμού και της αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας. Γι’ αυτό ο πόλεμος αυτός δεν μπορεί να ’χει καμιά σχέση με την ελευθερία. (...) Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρ’ απ’ τα σύνορα της πατρίδας μας. (...) Ιδιαίτερα οι εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες, σιδηροδρομικοί, αυτοκινητιστές να σαμποτάρουν με κάθε τρόπο τη μεταφορά πολεμοφοδίων κι οι εργάτες των πολεμικών εργοστασίων να κωλυσιεργήσουν όσο μπορούν την παραγωγή. (...) Κάθε είδους διαφορά με τους γειτονικούς λαούς μπορεί να λυθεί αδελφικά κι ειρηνικά σύμφωνα με τις υποδείξεις της Σοβιετικής Ένωσης. (...) Κάτω η πουλημένη ιμπεριαλιστική βασιλομεταξική σπείρα που έφερε τον πόλεμο στη χώρα μας! (...) Ζήτω η ειρηνόφιλη Σοβιετική Ένωση που με τη βοήθεια της θα σώσουμε το λαό, την πατρίδα μας και την ειρήνη!». ("Το Κ.Κ.Ε. από το 1918 έως το 1926", σε παράρτημα κειμένων της περιόδου 1932-1941, έκδοση της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε., σελ. 509-510).
Άλλωστε το ΚΚΕ είχε ανακαλύψει την αιτία της επίθεσης των Ιταλών. Θαυμάστε στρατηγική αντιληψη: (…) την ιταλική εισβολή την προκαλεί αυτή τη φορά η τυχοδιωκτική πολιτική της βασιλο-μεταξικής δικτατορίας που δημιουργεί στην Ιταλία ανησυχίες για την ασφάλεια των νώτων της…», («ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Δ΄, σελ. 500-504).
Όσοι κομμουνιστές είχαν ήδη ενημερωθεί πως οι ναζιστές ήταν “αδέρφια μας” θεώρησαν πλαστή την επιστολή του Ζαχαριάδη. Σήμερα ξέρουμε ότι ήταν γνησιότατη, απλώς ο αρχηγός είχε χάσει επεισόδια. Ο Πλουμπίδης θεωρούσε πως «το δημοσιευμένο στις φυλλάδες του Μεταξά της 2 Νοέμβρη πλαστό γράμμα του μεγάλου μας αρχηγού συν. Ζαχαριάδη, παράσυρε στην αυτοκτονία τον λαό» («ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 36-37).
Κι ενώ ο στρατός μας προήλαυνε απελευθερώνοντας τη Βόρεια Ήπειρο, ο σύμμαχος των ναζί, ΚΚΕ, τους ζητούσε να λιποτακτήσουν: «Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα απ’ τα σύνορα της πατρίδας μας. Τι ζητάμε στην Αλβανία; Που μας πάνε; Ο λαός μας δε θέλει δεύτερο Σαγγάριο» (πηγή: «ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 11-16).
Λίγο πριν από την επίθεση των Γερμανών, στις 18 Μαρτίου 1941, το ΚΚΕ κάνει την πρώτη προσπάθεια να προκαλέσει εμφύλιο: «Η Κ.Ε. καλεί τους φαντάρους, τους ναύτες και τους αεροπόρους μας να πάρουν στα χέρια τους τις διοικήσεις των μονάδων τους, εκλέγοντας προσωρινές επιτροπές, που ν’ αντιπροσωπεύουν όλους, από το στρατιώτη μέχρι το στρατηγό, όσοι συμφωνάνε σε τούτο το πρόγραμμα δράσης: Να προτείνουν ειρήνη στους απέναντι αντιπάλους τους και ν’ απαιτήσουν, απ’ το άλλο μέρος, παραίτηση της κυβέρνησης, σχηματισμό προσωρινής αντιπολεμικής κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας –ειρήνης, σταμάτημα του πολέμου, ακύρωση των συμφωνιών που κλείστηκαν με τους εγγλέζους και προσανατολισμό της χώρας προς τη Σοβιετική Ένωση.
Η Κ.Ε καλεί την εργατική τάξη κι ιδιαίτερα τους εργάτες μεταφορών, ναυτεργάτες, λιμενεργάτες, αυτοκινητιστές κι εργάτες πολεμικών εργοστασίων, να εφαρμόσουν ενιαίο εργατικό αντιπολεμικό μέτωπο με όσους συμφωνάνε στην πλατφόρμα του Μετώπου εθνικής σωτηρίας-ειρήνης, συγκροτώντας επιτροπές εργοστασιακές κι επιχείρησης και να παλαίψουν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις, με κωλυσιεργία στην παραγωγή, με οικονομικές και πολιτικές απεργίες.
Η Κ.Ε καλεί όλο τον εργαζόμενο λαό να πάρει παράδειγμα απ’ τον ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας που κάνει ότι μπορεί για την αποκατάσταση της ειρήνης στα Βαλκάνια και την πραγματική συνεννόηση όλων των βαλκανικών λαών» («ΚΚΕ- Επίσημα Κείμενα», τόμος Ε΄, σελ. 25-26).
Όλοι ξέρουμε βέβαια, το παράδειγμα από τον «ηρωικό αδελφό λαό της Βουλγαρίας». Η Βουλγαρία είχε συμμαχήσει με τον Χίτλερ κι ακόνιζε τα μαχαίρια για τις σφαγές των Ελλήνων που συνόδευσαν τη βουλγαρική κατοχή στη Μακεδονία.
Κι όλα αυτά, με μόνιμη επωδό την… ιμπεριαλιστική συμπεριφορά της Ελλάδας στους λαούς της Μακεδονίας και της Θράκης και την επαναλαμβανόμενη θέση του ΚΚΕ για την παροχή ανεξαρτησίας (από τον Έλληνα κατακτητή!) σ΄αυτές τις περιοχές (ο Βελουχιώτης υποστήριζε ότι τα σύνορα της Ελλάδας είναι μέχρι τον Όλυμπο). Και, φυσικά, την ένταξη των Βαλκανίων στην αυτοκρατορία της Σοβιετικής Ένωσης, σκοπό για τον οποίο δούλευαν σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής, και κυρίως μετά το 1943, όταν με διαφαινόμενη την ήττα του Άξονα, τα μέλη του ΚΚΕ άρχισαν τις μαζικές σφαγές “αντιφρονούντων”, ακόμα και 4χρονων παιδιών.
Γιορτάζοντας σήμερα την ηρωική θυσία των πατεράδων και των παππούδων μας στο έπος του ’40 – ’41 καλό είναι να μην ξεχάσουμε και τους προδότες αυτού του αγώνα. Όχι μόνο για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, αλλά διότι συνεχίζουν την ίδια προδοτική τους δράση και μάλιστα με την χρηματοδότηση του φορολογούμενου και την προστασία ολόκληρου του πολιτικομηντιακού συστήματος, στο πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού, τον οποίον επιδιώκουν απροκάλυπτα να καταλύσουν.
"Μοναρχοφασίστας" ετών 4, σφαγμένος στον Μελιγαλά
