Η συρρίκνωση του δημόσιου τομέα με τις συνταξιοδοτήσεις δεν θα γίνει ομαλά, αλλού θα παίρνουν ομάδες υπαλλήλων σύνταξη και αλλού - που τώρα τυχαίνει να είναι όλοι νέοι - κανείς.

Ένα εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει σε αυτή την περίπτωση είναι οι μετατάξεις. Στην Ελλάδα η λέξη μετάταξη μετά την έλευση της Τρόικας έχει αποκτήσει αρνητική χροιά. Παρόλα αυτά, μέχρι χτες χιλιάδες υπάλληλοι αναζητούσαν τις μετατάξεις, για προσωπικούς λόγους βέβαια. Προτείνω να προσπαθήσουμε να παντρέψουμε τους στόχους της αναδιοργάνωσης του δημοσίου με αυτούς των υπαλλήλων με τη βοήθεια της πληροφορικής.

Για να γίνουν πετυχημένες μετατάξεις πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι φορείς του δημοσίου. Αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει με κεντρικό έλεγχο πετυχημένα γιατί αφενός υπάρχουν εκατοντάδες διαφορετικά νομικά πρόσωπα, Δήμοι, Πανεπιστήμια, Νοσοκομεία, Υπουργεία, κλπ, αφετέρου είναι επίπονη η αξιολόγηση, η επιλογή και η τελική υποχρέωση μετακόμισης χιλιάδων υπαλλήλων.

Εδώ θέλω να καταθέσω μία πρόταση η οποία θα χρησιμοποιήσει την πληροφορική για να βοηθήσει αυτή την κατάσταση. Εφόσον το δημόσιο αυτή τη στιγμή μέσω του ενιαίου συστήματος πληρωμών έχει μια βάση δεδομένων με όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και τα προσόντα τους, μπορεί να την διαθέσει σε ένα πληροφοριακό σύστημα το οποίο θα έχει ένα χάρτη της Ελλάδας όπου θα μπορούν να τοποθετούνται βάσει συντεταγμένων όλοι οι φορείς του δημοσίου. Οι φορείς θα υποβάλλουν στο σύστημα τις ανάγκες τους σε προσωπικό μαζί με τα τυπικά προσόντα της κάθε θέσης.

Ένας υπάλληλος που θα ήθελε να μετατεθεί κάπου θα μπορούσε να μπαίνει στο σύστημα με τους κωδικούς του και να δει που υπάρχουν θέσεις σχετικές με τα προσόντα του και τι μισθό θα παίρνει εάν πάει εκεί. Επίσης θα μπορεί να επικοινωνεί μέσω email ή τηλεφώνου με την αντίστοιχη υπηρεσία και να μαθαίνει περισσότερες πληροφορίες για την κάθε θέση. Επίσης όταν μια υπηρεσία κλείνει λόγω αναδιοργάνωσης θα μπορούν οι υπάλληλοι επιτόπου να μαθαίνουν τι εναλλακτικές υπάρχουν ή ίσως και να μπορούν να περιμένουν να ανοίξουν νέες θέσεις και να παραμένουν σε κάποιο καθεστώς εφεδρείας.

Η κάθε υπηρεσία από τη μεριά της θα μπορεί να διαλέγει υποψηφίους εφόσον υπάρχουν περισσότεροι από ένας και έτσι να υπάρχει και μιας μορφής αξιοκρατία - εφόσον βέβαια τους υποψηφίους θα αξιολογεί επιτροπή η οποία θα περιλαμβάνει τον προϊστάμενο, τον συνεργάτη και εκπρόσωπους θεσμικούς - π.χ. δικαστικό, ακαδημαϊκό, εξωτερικούς ιδιώτες συμβούλους επιχειρήσεων κλπ.

Το σύστημα αυτό θα προσφέρει το πλεονέκτημα στον υπάλληλο να αισθάνεται ότι κατά κάποιο τρόπο έχει ο ίδιος επιλέξει που θα πάει και να το δει θετικά. Επίσης θα δείχνει σε υπαλλήλους χαμηλών προσόντων τι τους λείπει από επιθυμητές θέσεις ώστε μέσω της διά βίου εκπαίδευσης να μπορέσουν μια μέρα να "χτυπήσουν" την θέση που θέλουν.

Θα προσφέρει και το μεγάλο πλεονέκτημα στην διοίκηση να κάνει μετατάξεις χωρίς κόστος σε διοικητική δουλειά, αποκεντρώνοντας την διαδικασία και μεταθέτοντας την ευθύνη στις κατά τόπους υπηρεσίες, οι οποίες όμως απλά βάζουν στο σύστημα τις ανάγκες τους και αξιολογούν τους υποψήφιους. Με αυτό τον τρόπο οι υπηρεσίες θα θέλουν να προσελκύσουν νέους υπαλλήλους και θα αναγκαστούν να αποκτήσουν οργανόγραμμα, να οργανωθούν και να εκσυγχρονιστούν. Γιατί, φυσικά, οι ανάγκες τους πριν δημοσιοποιηθούν θα πρέπει να πιστοποιηθούν από κάποια αρχή ή από εξωτερικούς ιδιώτες συμβούλους επιχειρήσεων.

Με τέτοιες παρεμβάσεις θα μπορέσει το δημόσιο να εκσυγχρονιστεί και να αξιοποιήσει τα στελέχη του σε μια περίοδο όπου οι προσλήψεις είναι δύσκολες και ακριβές, ενώ θα θέλει όχι μόνο να μην σταματήσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του αλλά και να τις κάνει καλύτερες.

Η φωτογραφία επιλέχθηκε από το flickr.com (του χρήστη Transtech packers and movers).