Πλησιάζει, λοιπόν, η μεγάλη παρέλαση για τη Θεσσαλονίκη.

Η πόλη θα γιορτάσει την απελευθέρωσή της και το «Όχι» του ’40, με διάφορες εκδηλώσεις και με αποκορύφωμα την επιβλητική παρέλαση στην παραλιακή οδό. 
Φέτος θα παρελάσουν και μηχανοκίνητα τμήματα και μαχητικά αεροπλάνα σε άψογους σχηματισμούς.

Μέρες πριν, ξεκίνησαν οι δοκιμαστικές πτήσεις.  
Η λιτότητα δεν θα αγγίξει το εθνικό φρόνημα, ούτε τη ματαιοδοξία του υπουργού ‘Αμυνας, που φρόντισε να εξασφαλίσει χορηγία, για τα έξοδα των καυσίμων που θα χρειαστούν, προκειμένου να σηκωθούν τα αεροπλάνα και να παρελάσουν καλογυαλισμένα τα στρατιωτικά άρματα.

Ηθικόν ακμαίον, λοιπόν.
Έλληνες, δείτε και θαυμάστε τους άψογους σχηματισμούς και τις κωλοτούμπες των μαχητικών στους ουρανούς.
Ξεχάστε τα προβλήματά σας.
Νιώστε εθνικά υπερήφανοι για τους προγόνους σας, που έδωσαν το αίμα τους για την ελευθερία της πατρίδας.
Φουσκώστε τα ρουθούνια, προτάξτε το στήθος, σηκώστε ψηλά το κεφάλι. Περνάει ο στρατός της Ελλάδος φρουρός. Χειροκροτείστε!
Αφήστε τη μιζέρια στα οικονομικά, για μετά την παρέλαση.
Αφού σβήσουν τα φώτα, αφού κλείσουν οι κάμερες.

Την ίδια ώρα βέβαια, αγαπητέ υπουργέ μου, τρέχουν ένα σωρό προβλήματα στην Ελληνική κοινωνία, που προφανώς τα ιεραρχείτε ως ασήμαντα, μπροστά στην τόνωση της εθνικής υπερηφάνειας.

Τα σχολεία που δεν έχουν πετρέλαιο, άλλα που δεν έχουν δασκάλους, τα νοσοκομεία με τις κλειστές πτέρυγες, τα περιπολικά χωρίς βενζίνη, οι αστυνομικοί χωρίς βασικό εξοπλισμό, τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων, οι δρόμοι γεμάτοι λακκούβες και στροφές καρμανιόλες, οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι οικογένειες που κρυώνουν και καίνε τα σκουπίδια τους για να ζεσταθούν.
Βλέπετε, εκεί στα βόρεια, οι θερμοκρασίες είναι από τώρα μονοψήφια νούμερα. 

Εσείς ψάξατε χορηγούς για να κινήσετε τις μηχανές και να γίνει η παρέλαση μεγαλοπρεπής.
Λες και έτσι θα τονωθεί η εθνική υπερηφάνεια.
Λες και θα τιμηθεί καλύτερα η ιστορική μνήμη.

Αν αφουγκραζόταν το πολιτικό σύστημα την κοινωνία, θα διαπίστωνε πως ο Έλληνας είναι περήφανος για την ιστορία του, τους προγόνους του και το παρελθόν του.
Όχι όμως για το παρόν του.
Όχι για τη γενιά του, όχι για όσους τον κυβερνούν και τον κοροϊδεύουν, πως παλεύουν τάχα για το καλό του και για τη σωτηρία της πατρίδας.
Από λόγια και φανφάρες χορτάσαμε.

Πόσο πιο σημαντική θα ήταν η χορηγία του εν λόγω πλουσίου Έλληνα, αν χρηματοδοτούσε μια καινοτόμο ιδέα ενός νέου ανθρώπου στα πρώτα του βήματα να κατακτήσει τις αγορές;
Πόσο περισσότερο τόπο θα έπιανε αν γίνονταν βιβλιοθήκη σε απομακρυσμένες περιοχές;
Ασθενοφόρο ίσως, στην άγονη γραμμή;

Αλλά τότε, δεν θα μετέδιδαν όλες οι κάμερες και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ τη μεγαλοπρεπή τελετή. 
Πώς θα δείξουμε στον έξω κόσμο ότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και μεγαλοπρεπής παρελαύνει, ενώ οι πολίτες της αλλόφρονες ψάχνουν το δρόμο για την ανάπτυξη που δεν θα ‘ρθει ποτέ;
Και δεν θα έρθει, ακριβώς εξαιτίας της ανικανότητας των πολιτικών της να αξιολογούν τα προβλήματα, να ιεραρχούν τις προτεραιότητες και να δίνουν λύσεις λογικές, εφαρμόσιμες και αποδοτικές.

Η μεγαλοπρεπής παρέλαση μας μάρανε.
Που δεν είμαστε άξιοι να λύσουμε τα προβλήματά μας και χρειαζόμαστε άλλους να μας καθοδηγήσουν, δεν μας ενοχλεί.
Που προσπαθούμε να μείνουμε παραπάνω στην καρέκλα μας, όσο παραπάνω γίνεται και να εξασφαλίσουμε για όσο μπορούμε τη χρηματοδότηση των κομματικών μας στρατών στραγγαλίζοντας έναν ολόκληρο λαό, πάλι δεν μας ενοχλεί. Η βιτρίνα να είναι καλογυαλισμένη και φανταχτερή για να κρύβει τη χωματερή πίσω της.

Μην ξεχάσετε λοιπόν, κύριε Υπουργέ, να φροντίσετε για τη βιτρίνα.
Το καλό κουστούμι και το φιγουράτο γυαλί ηλίου, να φορέσετε.
Τόσος κόσμος θα σας δει υπό τους ήχους της μπάντας και των μαχητικών που σκίζουν τους αιθέρες!

Και άρωμα να βάλετε, πολύ άρωμα, για να σκεπαστεί η μπόχα και η σκουπιδίλα που μας τρώει το οξυγόνο…

Πηγή: eyedoll.gr