Η Ελλάδα βουλιάζει καθημερινά όλο και περισσότερο, εγκλωβισμένη στην ανικανότητα των πολιτικών που την κυβερνούν και την ανωριμότητα των πολιτών που τους ψηφίζουν.

Και βέβαια οι πολιτικοί κάνουν απλώς τη δουλειά τους.
Ποσώς ενδιαφέρονται για την ευημερία και την πρόοδο του τόπου.
Ποσώς ενδιαφέρονται για τη θεραπεία του καρκινώματος που οδηγεί στην οικονομική δυσπραγία, την ανεργία και την εθνική κατάθλιψη.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξουσία. Θέλουν να κυβερνούν.
Δεν τους νοιάζει αν κυβερνούν μη ευημερούντες πολίτες, ανέργους, ή εξαθλιωμένους.

Όπλα τους για να κρατηθούν στην εξουσία είναι η διαφθορά, η διαπλοκή και η γραφειοκρατία. 
Όσο δεν εξαφανίζονται αυτές οι αρρώστιες, οι πολίτες είναι εξαρτώμενοι και οι πολιτικοί ευημερούντες και υπερόπτες.

Οι πολίτες όμως γιατί εμπιστεύονται ακόμα το μέλλον τους σ’ αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα με τις πολιτικές που άσκησαν τα τελευταία 35 χρόνια;
 Μήπως επειδή είναι φοβισμένοι και εγκλωβισμένοι στα ανύπαρκτα διλήμματα που τους θέτουν, προκειμένου να τους κατευθύνουν την ώρα τη ψηφοφορίας;
Γιατί, πώς αλλιώς να εξηγηθεί το φαινόμενο ότι στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, βρίσκονται στο Κοινοβούλιο κόμματα που δεν έχουν οικονομική διαφάνεια;
Που πήραν θαλασσοδάνεια -δανεικά κι αγύριστα και με την πλήρη απαλλαγή των υπευθύνων.
Που ομολόγησαν ότι χρηματοδοτήθηκαν από μαύρο χρήμα, αλλά παρά ταύτα έλαβαν ισχυρή πλειοψηφία, ενώ οι δικαστικές αρχές ουδέποτε επιλήφθηκαν .

Είναι καιρός να αφυπνιστούμε.
Να αντιληφθούμε τη δύναμη της ψήφου μας.
Είναι το δικό μας όπλο απέναντι στο σάπιο πολιτικό σύστημα, που στρογγυλοκάθισε  στο σβέρκο μας και δεν λέει να μας απαλλάξει από την παρουσία του.
Είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι δεν ψηφίζουμε τον έναν για να μην εκλεγεί  άλλος.

Δεν ψηφίζουμε αρνητικά. Είναι έγκλημα προς την πατρίδα.
Είναι στρέβλωση του υπέρτατου συνταγματικού δικαιώματος της δημοκρατίας.

Ψηφίζουμε θετικά.
Ψηφίζουμε επειδή συμφωνούμε με τις θέσεις και τη στάση συγκεκριμένων πολιτικών σχημάτων.
Ας είναι μικρά. Τα μικρά κόμματα δεν είναι χαμένη ψήφος.
Είναι θετική ψήφος. Είναι υγιής ψήφος.

Η ψήφος σε όσους ευαγγελίζονται  την ανάπτυξη μέσα από πολιτικές υπερφορολόγησης, είναι χαμένη ψήφος.
Η ψήφος σε όσους αξιολογούν με κριτήριο προϋπηρεσία σε θέσεις που δημιουργήθηκαν ρουσφετολογικά προκειμένου να βολευτούν ημέτεροι, είναι χαμένη ψήφος.
Η ψήφος σε όσους επιλέγουν τη μείωση των μισθών και των συντάξεων από την εξυγίανση του κράτους, είναι χαμένη ψήφος.
Η ψήφος σε όσους εξαγοράζουν συνειδήσεις προβαίνοντας σε προσλήψεις  συμβασιούχων των πέντε μηνών, με χρήματα του ΕΣΠΑ αντί να τα ρίχνουν στην πραγματική οικονομία, είναι χαμένη ψήφος.
Η ψήφος σε όσους επέτρεψαν τόσα χρόνια τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να γίνονται γιάφκες αντιεξουσιαστών και καταπατητών του νόμου, είναι χαμένη ψήφος.
Η ψήφος σε όσους ύψωσαν τοίχους σε κάθε πρόταση καινοτομίας και ανάπτυξης, είναι χαμένη ψήφος.
Η ψήφος σε όσους διέλυσαν την παιδεία την υγεία και έπαιξαν στο χρηματιστήριο με απόλυτη ανευθυνότητα τα χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων διαλύοντας το ασφαλιστικό σύστημα, είναι χαμένη ψήφος.
Η ψήφος σε ανεπάγγελτους κληρονόμους, είναι χαμένη ψήφος.

Ας μη μπούμε λοιπόν στο δίλημμα να ψηφίσουμε τη Σκύλλα για να μην εκλεγεί η Χάρυβδη.
Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα.
Στη δημοκρατία δεν επιβιώνουν διλήμματα τύπου «ή εγώ ή το χάος».

Ας ψηφίσουμε αφού ψάξουμε.
Έχουμε δύναμη, ας τη χρησιμοποιήσουμε. Ας μην είμαστε αμνήμονες.
Ας θυμηθούμε το παρελθόν όλων όσων ζητούν την ψήφο μας.
Τι  είπαν, τι έκαναν, πόσο προσέφεραν στον τόπο, πόσο βοήθησαν την ανάπτυξη της χώρας.
Κι επιτέλους, ας διώξουμε τους ανίκανους.
Την αλλαγή θα φέρει η ενσυνείδητη πολιτική ψήφος.
Όταν θα το συνειδητοποιήσουμε, η Ελλάδα θα αλλάξει πορεία. 
Η χώρα έχει ανάγκη από συνειδητοποιημένους πολίτες.
Δεν είμαστε τα τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια των πολιτικών τζακιών και των διαπλεκόμενων μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Η απεξάρτηση από τα πλοκάμια τους είναι δική μας υπόθεση.

Να καθαρίσουμε τη λάσπη ψηφίζοντας σωστά, ενσυνείδητα και λογικά.
Είναι τόσο απλό.

Πηγή:

Εικόνα: Dean Terry @ Flickr