Φαίνεται οτι στη "δημιουργία, ξανά!" είμαστε σε σωστό δρόμο. Ό,τι προτείνει ο Τζον Ζάκος (φωτογραφία) είναι ακριβώς όπως αποτυπώθηκε στα συμπεράσματα των διαβουλεύσεων και των workshops του Συνεδρίου 2013 της "δημιουργίας, ξανά!". Παραθέτω αυτούσια την συνέντευξη.

(πηγή neoskosmos.com )

Συνοπτικά και περιεκτικά, ως συνήθως, όλα αυτά τα χρόνια που τον ξέρω, θα δώσει ο Τζον Ζάκος, τις εντυπώσεις του από το πρόσφατο ταξίδι του στην Ελλάδα, όπου καλέστηκε να πάρει μέρος στο  τρίτο Μαθητικό Συνέδριο Επιστήμης και Τεχνολογίας ACSTAC 2013,  του Κολλεγίου Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη.

Πρωτοπόρος στην τεχνητή νοημοσύνη, ο Τζον Ζάκος, διψά να μοιραστεί τις γνώσεις του με τους άλλους, κυρίως όμως να τους μεταδώσει το πάθος του για έρευνα. Πιστεύοντας ότι η έρευνα είναι μια διαδικασία με αρχή χωρίς τέλος, έχει κάνει εντυπωσιακά άλματα στο χώρο της πληροφορικής και ιδιαίτερα της τεχνητής νοημοσύνης που, όπως θα πει ο ίδιος, στοχεύοντας να εμπνεύσει τους άλλους, ‘την ανακάλυψε μέσα στο σαλόνι του’.

Είχα την τύχη να τον γνωρίσω, μέσα σ’ αυτόν το χώρο, όταν καθισμένος δίπλα μου στον καναπέ του σαλονιού του, προσπαθούσε να με μυήσει στα μυστικά της νέας του ανακάλυψης, του MyCyberTwin, εξηγώντας μου ότι «μπορεί να γίνει ο άλλος μας εαυτός. Μπορεί να είναι εκεί όταν εσείς λείπετε και να σας αντικαθιστά, μιλώντας στους φίλους σας, στους συναδέλφους σας, ή, ακόμη, συλλέγοντας πληροφορίες για λογαριασμό σας».

Θυμάμαι, τον κοίταζα αποσβολωμένη, προσπαθώντας να κατανοήσω, ό,τι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, μου φαινόταν εντελώς, μα εντελώς, ακατανόητο. Εκείνος συνέχισε, δίνοντάς μου την εντύπωση, ότι σ’ όλη του τη ζωή, έδινε μαθήματα σε ανίδεους.

«Το δίδυμό σας, βρίσκει απάντηση στα ερωτήματα των άλλων και απαντά με τον πιο ακριβή τρόπο. Ο σχεδιασμός του είναι στα χέρια σας. Όσο πιο πολλές πληροφορίες του δώσετε αναφορικά με το χαρακτήρα σας, τις γνώσεις σας, τον τρόπο που εκφράζεστε και επικοινωνείτε με τους άλλους, τόσο πιο πιστό αντίγραφο του εαυτού σας θα είναι. Επίσης, η απόφαση που θα πρέπει να πάρετε, εκ των προτέρων, είναι αν θέλετε το MyCyberTwin να σας διασκεδάσει ή να σας εξυπηρετήσει σε μια σοβαρή βάση. Η επιλογή, σε τελευταία ανάλυση, είναι δική σας».

Από τότε, η ανακάλυψή του έχει κάνει γιγαντιαία άλματα, και κατακτήσεις παγκόσμιου βεληνεκούς. Ο ίδιος έχει μείνει προσγειωμένος, δουλεύοντας ασταμάτητα για την περαιτέρω εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης η οποία, όπως πιστεύει, σταδιακά, όπως θα γίνεται όλο και περισσότερο ευφυής, η εικονική παρουσία θα είναι πολύ κοντά με την πραγματικότητα. «Θα συνυπάρχουν και ενδεχομένως να συγχέονται» θα προειδοποιήσει ο Τζον Ζάκος.

Ο ίδιος, χαρακτηρίζει ένα τέτοιο ενδεχόμενο «τρομακτικό», προλαμβάνοντας δε την ερώτηση «τι πρέπει να γίνει λοιπόν;», θα πει ότι «είναι θέμα ισορροπίας. Αυτό που απαιτείται, όπως σ’ όλα τα πράγματα στη ζωή, εξάλλου, είναι η ισορροπία».

Ιδιαίτερα καθησυχαστική θα είναι και η επεξήγησή του:

«Ένα μηχάνημα, δεν θα μπορούσε ποτέ να αντικαταστήσει τον άνθρωπο απόλυτα. Ο άνθρωπος είναι κάτι ανώτερο. Έχει τη συναισθηματική και την πνευματική του διάσταση. Είναι ένα θαύμα. Οι επιστήμονες δεν φτιάχνουμε θαύματα».

ΡΟΜΠΟΤ ΚΑΝΕΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕ

«Στην Ελλάδα πήγα για να ενθαρρύνω τα νέα παιδιά να γίνουν σωστοί επιστήμονες. Να αγαπήσουν την έρευνα και να τη χειριστούν με τρόπο που θα αποδώσει. Αυτό που είδα πραγματικά με εξέπληξε. Υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι με ταλέντο. Με ιδέες που αν τις αναπτύξουν, θα κάνουν σπουδαία πράγματα. Μια ομάδα παιδιών, για παράδειγμα, ηλικίας 14 – 17 χρόνων, έφτιαξε ένα ρομποτάκι που κάνει ελληνικό καφέ. Εντάξει, ο ελληνικός καφές ανήκει στην παράδοση και μέχρι τώρα κανείς δεν τόλμησε να τον μετατοπίσει από κει. Ποιος είπε όμως ότι παράδοση και νέα τεχνολογία δεν μπορούν να συνυπάρξουν;»

«Ιδέες υπάρχουν πολλές. Μερικές μάλιστα, με εξέπληξαν. Εκείνο όμως που παρατήρησα, είναι ότι λείπει η εμμονή, η καλή ιδέα, να μη μείνει στο ξεκίνημά της, αλλά να προχωρήσει. Εμένα με πήρε ενάμιση χρόνο για να τελειοποιήσω το δίδυμο (MyCyberTwin). Δεν ήταν τα πάντα ομαλά. Αυτό όμως δεν με αποθάρρυνε. Ούτε ως μαθητής υπήρξα το παιδί θαύμα. Ήμουν απλά ένας καλός μαθητής που δεν άφηνε κενά στη διαδικασία της μάθησης. Ακόμη, ήξερα, τι ακριβώς περίμενα από τον εαυτό μου και σ’ αυτήν την κατεύθυνση ξόδευα όλη μου την ενέργεια και τις προσπάθειές μου. Αυτό επιδίωξα να μεταδώσω στα παιδιά εκεί στη Θεσσαλονίκη. Η προσέγγιση είναι η αρχή της επιτυχίας. Η εμμονή στο στόχο είναι το όχημα που φέρνει στην εκπλήρωσή του».

Τόσο απλό. Τι φταίει λοιπόν που, κατά τη διαπίστωσή του, οι καλές ιδέες, στην Ελλάδα, δεν καρποφορούν;

ΛΕΙΠΕΙ Η ΥΠΟΔΟΜΗ

«Λείπει η υποδομή. Σε προσωπικό επίπεδο, οι νέοι δεν έχουν την απαραίτητη υποδομή για να προχωρήσουν. Για να πάρουν κουράγιο, αυτό που ανακάλυψαν, τη νέα ιδέα, να την προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο, γιατί γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον γενικά για καινοτόμες ιδέες στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει μια τέτοια κουλτούρα και αυτό είναι πολύ λυπηρό.

Χρειάζεται όμως κουράγιο και τόλμη από την πλευρά των νέων. Αυτό πήγα να κάνω εκεί. Να τους εμπνεύσω με το δικό μου ζωντανό παράδειγμα. Γιατί κι εδώ, ας μη φανταστεί κάποιος ότι τα πράγματα είναι εύκολα. Από 100 επιστήμονες που κάνουν αιτήσεις σε εταιρίες με μια καινούρια ιδέα, δέχονται μόνο τις έξι. Αν είσαι όμως αποφασισμένος να επιτύχεις δεν τα βάζεις κάτω. Δεν καταθέτεις τα όπλα. Στο συνέδριο, έφερα επίσης το παράδειγμα του Άλμπερτ Αϊνστάιν, που ασχολείτο με την έρευνα, μετά τη δουλειά».

Όταν δεν έχεις όμως δουλειά και τα απαραίτητα προς το ζην, με τι κουράγιο να ασχολείσαι με την έρευνα, ιδιαίτερα αν γνωρίζεις ότι δεν υπάρχει στήριξη και ενδιαφέρον από πουθενά, ούτε από τον κρατικό, αλλά ούτε από τον ιδιωτικό φορέα;

«Λογικό ερώτημα, αλλά τα πράγματα αλλάζουν. Τώρα μάλιστα που η Ελλάδα περνά αυτήν την τρομερή κρίση, είναι ίσως πιο αναγκαίο από ποτέ άλλοτε, να γίνουν αλλαγές, που θα βοηθήσουν τη χώρα να ορθοποδήσει. Όταν μιλάνε για ανάπτυξη, ας στραφούν και προς την κατεύθυνση των καινοτόμων ιδεών. Έχω επισκεφτεί δυο- τρεις εταιρίες πληροφορικής στην Ελλάδα, με πάρα πολύ καλές ιδέες. Δεν έχουν όμως τη δυνατότητα να τις προχωρήσουν, να τις υλοποιήσουν και να τις εκμεταλλευτούν. Πρέπει ν’ αλλάξει η νοοτροπία. Να γίνουν οι άνθρωποι πιο τολμηροί. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, να επενδύσει στην πληθώρα αυτή του ταλέντου των νέων που αυτή τη στιγμή, ασφυκτιά».

ΟΙ ΕΧΟΝΤΕΣ ΑΣ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ

Στρεφόμενος ο Ελληνοαυστραλός επιστήμονας στους εύπορους Έλληνες επιχειρηματίες της Αυστραλίας, θα πει: «Κάνω έκκληση να επενδύσουν στο ταλέντο των νέων ανθρώπων στην Ελλάδα. Υπάρχουν, το επαναλαμβάνω, καταπληκτικές ιδέες, που ζητούν την υλοποίησή τους. Κάποιους να επενδύσουν σ’ αυτές με το αζημίωτο βέβαια. Να δώσουν την κινητήρια δύναμη σ’ αυτούς τους νέους ανθρώπους να αναπτύξουν τις καινοτόμες ιδέες τους για το καλό όλων. Υπάρχει τρόπος να γίνει αυτό. Φτάνει να υπάρχει η βούληση, από την πλευρά των εχόντων εδώ και της ελληνικής Πολιτείας να ενδιαφερθεί και να στηρίξει, από την πλευρά της, μια τέτοια κίνηση. Απ’ ό,τι διαπίστωσα, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αιμορραγεί. Χάνει πολύτιμο δυναμικό με τους νέους επιστήμονες που εγκαταλείπουν τα πατρώα εδάφη, αλλά και την απογοήτευση και παράλυση εκείνων που μένουν εκεί, χωρίς ελπίδα για το αύριο. Προσωπικά, έχω καλέσει, όσους νέους ερευνητές ενδιαφέρονται, να έλθουν για πρακτική εξάσκηση στην εταιρία μου.  Δε γίνεται, εμείς οι Έλληνες του εξωτερικού, να είμαστε μάρτυρες της κρίσης που περνά σήμερα η Ελλάδα και να μένουμε απαθείς. Ας δει, ο καθένας από εμάς, με ποιο τρόπο μπορεί να βοηθήσει».

Προσωπικά, θα ήθελα να ρωτήσω τους μεγαλοεπιχειρηματίες της ομογένειας «ποιος ενδιαφέρεται για το ρομπότ που φτιάχνει ελληνικό καφέ»;
To θέμα, πέρα από τις πρακτικές του διαστάσεις, που, αναμφίβολα είναι πολλές, έχει και εκείνες πολιτιστικού χαρακτήρα. Διεισδύουμε ορμητικά στον ευρύτερο γαστρονομικό χώρο και επιβαλλόμαστε δίπλα στο καπουτσίνο των Ιταλών και το λάτε των Γάλλων!

Εν τω μεταξύ, ας σημειωθεί, ότι σύντομα θα επανέλθουμε στο θέμα της τεχνητής νοημοσύνης και στη συζήτησή μας με τον Τζον Ζάκο, δεδομένου ότι υπάρχουν εξελίξεις".

Και για του λόγου το αληθές, διαβάστε: Ο Νέος Δυναμικός Εξωστρεφής αλλά και Κοινωνικός Ιδιωτικός Τομέας