Όχι στην προεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ, ανοιχτό το ενδεχόμενο μετεκλογικά στην περίπτωση που η Δημιουργία Ξανά μπει στη Βουλή
Τις προθέσεις του ενόψει των εθνικών εκλογών ξεκαθαρίζει ο Θάνος Τζήμερος, διατηρώντας απόσταση από οποιοδήποτε σενάριο προεκλογικής συνεργασίας του κόμματός του με τη ΝΔ, αλλά αφήνοντας ανοιχτό το παράθυρο μετεκλογικής στήριξής της, σε περίπτωση που η Δημιουργία Ξανά, εισέλθει αυτόνομα στη Βουλή.
Σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο Flashnews.gr, ο ιδρυτής και πρόεδρος του κόμματος "Δημιουργία, ξανά", κατακεραυνώνει τόσο την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση εστιάζοντας στην ατολμία και απροθυμία να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις τονίζοντας ότι μεταρρύθμιση με ευχές, δεν γίνεται.
Μάλιστα, κάνει λόγο για ύπαρξη δύο ειδών κομμάτων στην Ελλάδα, του κρατισμού και της" Δημιουργίας Ξανά", υποστηρίζοντας ότι οι κομματικές ιδιολογίες είναι παραλλαγές του σεναρίου «διορίζουμε τους δικούς μας κι εσύ πρέπει να τους πληρώσεις».
Στο πλαίσιο της ΔΕΘ, το κυβερνών κόμμα μέσω του Πρωθυπουργού αλλά και το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης έδωσαν το στίγμα της πολιτικής που προτίθεται ή που ισχυρίζονται ότι θα ακολουθήσουν σε σημαντικά θέματα, όπως η οικονομία ή τα εθνικά θέματα. Πώς σχολιάζετε την εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ;
Ίδια γεύση. Παροχολογία και ευχές χωρίς καμμία αναφορά στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Πάρτε για παράδειγμα τον ΕΝΦΙΑ. Είναι ένας εγκληματικός και αντιαναπτυξιακός φόρος που δημεύει τις περιουσίες μας. Φέρνει όμως στα ταμεία του κράτους 2,6 δισ. τον χρόνο. Ένας σοβαρός πολιτικός θα ξεκινούσε από εκεί. Π.χ. θα μειώσω τον ΕΝΦΙΑ τόσο, άρα θα μειώσω ισόποσα και αυτές (α,β,γ…) τις δημόσιες δαπάνες και αυτή η μείωση του ΕΝΦΙΑ θα κατανεμηθεί ως εξής… Και να μας αναφέρει τους συντελεστές. Τι είπε ο Τσίπρας; “Μείωση του ΕΝΦΙΑ ως 50% για σχεδόν 1,2 εκατ. χαμηλές ιδιοκτησίες και 30% μεσοσταθμικά σε δυο φάσεις, το ’19 και το ’20.” Μέχρι ποια αξία μια ιδιοκτησία θεωρείται “χαμηλή”; Άγνωστον. Πόση μείωση θα έχει κάθε φάση; Άγνωστον. Με μείωση 30% θα μειωθούν τα κρατικά έσοδα 780 εκ. Ποια ισόποση μείωση κρατικής δαπάνης θα γίνει; Άγνωστον. Προφανώς δεν επιμένει στην άποψη ότι ο ΕΝΦΙΑ είνα ένας άδικος και παράλογος φόρος που δεν διορθώνεται αλλά καταργείται. Είχε αυταπάτες όταν το υποστήριζε σε κάποια άλλη ΔΕΘ. Τα ίδια και ο Κυριάκος: “Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% τα δύο πρώτα χρόνια με τρόπο που θα ελαφρυνθούν τα μεσαία στρώματα.” Ποιος είναι ο τρόπος; Άγνωστον. Πώς θα κλείσει η τρύπα των 780; Άγνωστον. Δείτε τη διαφορά με το πρόγραμμα της “Δημιουργίας, ξανά!”: Πλήρης κατάργηση του ΕΝΦΙΑ την επαύριο των εκλογών! Και για αντίβαρο δύο κινήσεις: α) κόψιμο του τμήματος των συντάξεων πάνω από 1500 ευρώ: εξοικονόμηση 1,8 δισ. Β) μείωση της επιδότησης από τον προϋπολογισμό των συντάξεων ΔΕΗ και ΟΤΕ κατά 66%: εξοικονόμηση 0,8 δισ. Σύνολο 2,6 δισ. Τέλος. Μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς με το μέτρο, αλλά ξέρεις ακριβώς ποιο είναι. Τσίπρας και Μητσοτάκης αποφεύγουν να πουν κάτι που αντιλαμβάνεται και παιδί του Δημοτικού: κάθε ευρώ που μπαίνει σε μια τσέπη με κρατική παροχή βγαίνει από μια άλλη με φόρο. Και φυσικά δεν πρόκειται να αγγίξουν τους στρατούς που και οι δύο διόρισαν στο Δημόσιο – θα κάνουν αξιολόγηση αλλά δεν θα απολυθεί κανένας, ούτε καν εκείνος που διορίστηκε με το γνωστό υπουργικό σημείωμα: “δεν κάνει για τίποτα – βολέψτε τον κάπου”. Επιπλέον, και οι δύο φαίνεται να πιστεύουν ότι τον αέρα τον δημιουργούν τα φύλλα των δέντρων που κουνιούνται κι όχι το αντίστροφο. Θα χρηματοδοτήσουν, λένε, τις παροχές (αυξήσεις υποσχέθηκε ο Τσίπρας, εγγυημένα εισδήματα ο Κυριάκος) από την ανάπτυξη του ΑΕΠ που ΘΑ έρθει. Όμως, στον πραγματικό κόσμο πρώτα μειώνεις κρατικές δαπάνες, μετά μειώνεις φόρους, μετά γίνονται επενδύσεις, μετά έρχεται η ανάπτυξη. Ποτέ αντιστρόφως.
Είπαν ευχές για το ασφαλιστικό, ευχές για τη φορολογία νομικών και φυσικών προσώπων, ευχές για τις εισφορές, αλλά δεν είπαν ούτε καν ευχές για το μείζον θέμα της Ελλάδας και της Ευρώπης αυτή την εποχή, και όπως φαίνεται για πολλά χρόνια ακόμα, το μεταναστευτικό. Έτσι όμως δεν γίνεται πολιτική, γίνονται δημόσιες σχέσεις. Κι αυτές μέχρι να έρθει ο πολίτης αντιμέτωπος με την σκληρή αλήθεια και να καταλάβει ότι τον εξαπάτησαν ακόμα μια φορά. Η χώρα, βέβαια, θα συνεχίσει να βουλιάζει.
Υπάρχει μια αγωνία και ενόψει εκλογών για την "κατάκτηση του κέντρου", είτε προσδιοριζόμενο ως "κεντροαριστερά" είτε ως "κεντροδεξιά" - Εσείς σε ποιο ιδεολογικό χώρο θα τοποθετούσατε τη «Δημιουργία Ξανά»;
Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο ειδών κόμματα: από τη μια ο κρατισμός και απ΄την άλλη η «Δημιουργία, ξανά!». Όλες οι κομματικές ιδεολογίες είναι παραλλαγές του ίδιου σεναρίου: «διορίζουμε τους δικούς μας κι εσύ πρέπει να τους πληρώσεις». Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι το Δημόσιο είναι η ιερή αγελάδα την οποία πρέπει να ταΐζει, ανεξαρτήτως μεγέθους και... γαλακτοπαραγωγής, ο είλωτας του ιδιωτικού τομέα. Οι διαφορές τους είναι στυλιστικές: ο ένας με το αμπέχωνο, ο άλλος με τη γραβάτα. Όλοι όμως θέλουν το Δημόσιο να παραμείνει ως έχει, και τις συντάξεις στους 45άρηδες ανέγγιχτες. Όλοι νομίζουν ότι οι μισθοί ανεβαίνουν με νόμους. Κι όλοι τάζουν εγγυημένα εισοδήματα, είτε εργάζεσαι είτε όχι. Εμείς είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας, υπέρ ενός οργανωμένου κράτους με λίγα, υψηλής εξειδίκευσης στελέχη, που θα έχει τον ρόλο του διαιτητή, όχι του παίκτη - αντιπάλου της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Είμαστε φιλελεύθεροι, αλλά αυτό δεν είναι ιδεολογία. Είναι, απλώς, η γνώση του πώς λειτουργεί ο κόσμος. Πιστεύουμε επίσης στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μολονότι αναγνωρίζουμε ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και η Ευρώπη αυτή τη στιγμή πάει με τον αραμπά.
Το σύνθημα που υιοθετήσατε στην αρχή της «Δημιουργίας ξανά» ήταν «πολιτική χωρίς πολιτικούς» ενώ προβάλλετε έντονα το γεγονός ότι είστε ένας άνθρωπος της αγοράς. Τι ήταν αυτό τότε που σας έκανε να ασχοληθείτε με την πολιτική;
Η διαπίστωση ότι τη χώρα κυβερνούν άνθρωποι ανεπάγγελτοι, παιδιά του κομματικού σωλήνα, ανίκανοι για οτιδήποτε, πέραν του πολιτικού ψεύδους. Με την πολιτική πρέπει να ασχολούνται άνθρωποι που έχουν ιδρώσει για τον επιούσιο και επιπλέον έχουν τις τεχνικές γνώσεις για να λύσουν τα προβλήματα της χώρας, ακριβώς όπως ένα επαγγελματικό project: δεδομένα - ζητούμενα - χρονοδιάγραμμα - αξιολόγηση με σχέση κόστους - αποτελέσματος. Εγώ δεν λέω στους πελάτες μου «δρομολόγησα τη δουλειά», «θα το κάνω σε βάθος τετραετίας», «το προσπάθησα άλλα είχα αυταπάτες». Δεσμεύομαι για συγκεριμένα παραδοτέα σε συγκεκριμένο χρόνο. Αν δεν το κάνω, χάνω τον πελάτη, πληρώνω και ρήτρα. Χρειαζόμαστε λοιπόν όχι επαγγελματίες πολιτικούς, αλλά πολιτικούς επαγγελματίες.
Δεν θα μπορούσατε να συμβάλλετε στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια συνεργαζόμενοι με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς;
Ναι, αν οι άλλοι σχηματισμοί αναλάμβαναν μεταρρυθμιστική προσπάθεια και ήθελαν στήριξη. Αλλά δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Ο Κυριάκος που εξελέγη στη ΝΔ με πολλές ελπίδες για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, μεταλλάχθηκε σε κρατικιστή, που δεν τολμάει να πει ότι δεν μπορεί ο Έλληνας να πληρώνει 2500 εργαζόμενους στην ΕΡΤ, για παράδειγμα. Και δεν θα απολύσει, λέει, δημοσίους υπαλλήλους, αλλά θα τους αλλάξει θέση. Δηλαδή θα κάνει τον κηπουρό, νοσηλευτή; Η μεταρρύθμιση δεν είναι μια καραμέλα να την πιπιλάς σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, συνδέοντάς την μάλιστα με φοροκαταιγίδες. Η μεταρρύθμιση θέλει συγκεκριμένο σχέδιο αλλά και τόλμη. Η λύση θα δυσαρεστήσει όσους ωφελούνται από το πρόβλημα και θα αντιδράσουν. Θα πρέπει να έχεις σκεφτεί πώς θα το αντιμετωπίσεις και αυτό. Τι θα κάνεις, ας πούμε με τον κρατικό συνδικαλισμό; Θα μπορούν να προκαλούν blackout στη χώρα οι εργατοπατέρες της ΑΔΕΔΥ ή της ΔΕΗ; Εμείς λέμε όχι. Δεν νοείται απεργία σε Δημόσιο Φορέα. Εναντίον ποιου απεργείς; Του εαυτού σου ή του φορολογούμενου; Η ΝΔ λέει θα «επανεξετάσει», θα «επανατοποθετήσει» θα «επαναπροσδιορίσει» τον κρατικό συνδικαλισμό. Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Εμείς λέμε: ο ΔΥ δεν θα έχει δικαίωμα απεργίας - τέλος. Απεργία στο Δημόσιο σημαίνει κατάλυση του κράτους, έλεγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Κάτι ήξερε. Ανέφερα ένα μόνο παράδειγμα από τα εκατοντάδες στα οποία εμείς έχουμε ξεκάθαρη θέση ενώ τα άλλα κόμματα έχουν ευχολόγια. Μεταρρύθμιση όμως με ευχές, λυπάμαι, δεν γίνεται.
Το κόμμα σας θυμίζει ένα προσωποπαγές κόμμα αφού εκτός από εσάς, δεν υπάρχουν άλλα προβεβλημένα στελέχη από τους χώρους τουλάχιστον τους οποίους θέλετε να εκπροσωπήσετε.
Μα ούτε εγώ είμαι προβεβλημένος! Όποια αναγνωρισιμότητα έχω την απέκτησα μετά από χιλιάδες άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο, και εκατοντάδες ομιλίες και συνεντεύξεις σε περιφερειακά Μέσα με πολύ μικρή διείσδυση στο ευρύ κοινό. Με ξέρετε εσείς λόγω επαγγέλματος και όσοι μπαίνουν συχνά στο διαδίκτυο. Ρωτήστε μια παρέα σε ένα καφενείο αν το όνομα «Δημιουργία, ξανά!» τους λέει κάτι και θα δείτε την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους. Είμαστε αποκλεισμένοι από τα κεντρικά ΜΜΕ, καθώς τα έχουμε καταδείξει ως βασικό πυλώνα της διαφθοράς και συνυπαίτια με τους πολιτικούς για την κατάντια της χώρας. Πώς λοιπόν να μας γνωρίσει ο «πολύς κόσμος»; Επίσης, εμείς δεν λερώνουμε τους τοίχους με συνθήματα και δεν τυπώνουμε αφίσες με τις φάτσες μας να τις κολλήσουμε παντού όπως κάνουν όλα τα άλλα κόμματα, μικρά και μεγάλα. Όλη η επικοινωνία γίνεται διαδικτυακά και από στόμα σε στόμα. Όμως, η «Δημιουργία, ξανά!» είναι ένας αποκεντρωμένος πολιτικός οργανισμός με εκατοντάδες αξιολογότατα στελέχη υψηλού επιπέδου σε όλον τον κόσμο. Κάνουν αυτό που μπορούν, όντας κι εκείνοι αποκλεισμένοι από τα ΜΜΕ: άρθρογραφούν σε πολλά έντυπα και δίνουν συνεντεύξεις σε ΜΜΕ της Περιφέρειας, όπως και εγώ. Μπορείτε να βρείτε την αρθρογραφία και τις ιδιότητές τους εδώ. Ρίχνουν επίσης πολλή δουλειά στις περιφέρειές τους, εξουσιοδοτημένοι από το Πολιτικό Συμβούλιο της Δημιουργίας εν λευκώ. Για παράδειγμα οργανώνουν τις περιοδείες μου με κάθε λεπτομέρεια και το μόνο για το οποίο με ρωτούν είναι η διαθεσιμότητα συγκεκριμένων ημερών. Όλα τα άλλα τα σχεδιάζουν μόνοι τους. Σε ποιο άλλο κόμμα γίνεται αυτό;
Στις επερχόμενες εκλογές η «Δημιουργία Ξανά» θα κατέβει αυτόνομα ή θα επιχειρήσετε σύμπλευση με άλλα κόμματα; Η «Δράση», με την οποία είχατε συμπορευτεί στις εκλογές του 2012, έχει προσχωρήσει στη ΝΔ. Εσείς υπάρχει περίπτωση να αναζητήσετε τέτοιες συμμαχίες και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Μακάρι η ΝΔ να αποφάσιζε να κάνει τη δύσκολη δουλειά της μεταρρύθμισης. Θα της λέγαμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και θα πηγαίναμε στα σπίτια μας. Δεν βλέπω την παραμικρή δυνατότητα για κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν κάποιοι έχουν τη διάθεση. Η ΝΔ είναι ένα πελατειακής αντίληψης και δομής κόμμα που δεν υπάρχει περίπτωση να συγκρουσθεί με τους μηχανισμούς που το στηρίζουν. Άρα να συμπλεύσουμε με ποιον σκοπό; Για να αποκτήσουμε μια πολιτική καρέκλα; Δεν την ορεχτήκαμε ποτέ. Προεκλογικώς, λοιπόν, δεν βλέπω πιθανότητα συνεργασίας. Μετεκλογικώς, αν μπούμε αυτόνομα στη Βουλή θα δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στη ΝΔ, πιέζοντάς την για δομικές μεταρρυθμίσεις. Η «Δράση» με την οποία είχαμε συμπορευτεί τον Ιούνιο του 2012 δεν υπάρχει πια. Τότε πρόεδρός της ήταν ο Στέφανος Μάνος, ένας άνθρωπος τον οποίο εκτιμώ βαθύτατα και αυτός ήταν ο λόγος της συνεργασίας. Όταν παραιτήθηκε ο Μάνος, η «Δράση» ουσιαστικά διαλύθηκε.
Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για το πώς θα διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό λίγο πριν τις εκλογές; Ποιες κομματικές συμμαχίες διακρίνετε και πότε τοποθετείτε τη διενέργεια εκλογών;
Θα διαμορφωθεί, όπως πάντα, ως ποδοσφαιρικό ντέρμπυ κακής ποιότητας. Σκληρό και βρώμικο παιχνίδι, καθυστερήσεις, κι η μπάλλα στην εξέδρα. Ψηφίστε εμάς γιατί ο άλλος είναι χειρότερος. Και αναίσχυντη παροχολογία: επιδόματα, κοινωνικά μερίσματα, μεγαλύτεροι μισθοί (στα χαρτιά), μειώσεις φόρων (στα χαρτιά), σε μια χώρα που βουλιάζει. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μείνουν στην εξουσία μέχρι την τελευταία μέρα που θα μπορούν να παντελονιάζουν τους φόρους σου και να διορίζουν τους Καρανίκες τους. Θα γίνουν εκλογές προς το τέλος του 2019, θα βγει πρώτο κόμμα η ΝΔ και θα έχει λίγους μήνες να δώσει δείγμα γραφής διότι έρχεται, αρχές του 2020, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση όπως το 2015 και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με απλή αναλογική, οπότε θα μπούμε σε ένα τούνελ ακυβερνησίας και οικονομικής κατάρρευσης. Θα τα βρούν τότε μεταξύ τους οι κρατιστές: ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚΟΚΙΝΑΛ και καραμανλικοί της ΝΔ, θα συμπήξουν την Εθνική του Κρατισμού την οποία θα παρουσιάσουν ως κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, για να αποτελειώσουν ό,τι παραγωγικό απόμεινε στη χώρα. Εκτός αν ο πολίτης αντιληφθεί τον γκρεμό και δώσει τη δύναμη σε πραγματικούς μεταρρυθμιστές για να αλλάξουν τη χώρα εκ βάθρων.
Ποια είναι θέση σας για τον χειρισμό της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα όσον αφορά το Σκοπιανό;
Είναι μνημείο εθνικής ντροπής. Ο Τσίπρας σαν υπάκουο σκυλάκι έκανε ό,τι του ζήτησαν οι Αμερικάνοι. Όμως δεν το έκανε με το ζόρι. Το χάρηκε. Τόσα χρόνια στα θρανία της ΚΝΕ, μαθαίνεις ότι το έθνος είναι εμπόδιο στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό του κόσμου. Κι ότι οι Σκοπιανοί και είναι Μακεδόνες οι οποίοι καταπιέζονται από τον... ελληνικό ιμπεριαλισμό. Αυτά δεν έγραφε ο Ριζοσπάστης; Βεβαίως η εθνική ντροπή ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Όταν αποδεχθήκαμε τη Μακεδονία του Τίτο, χωρίς να βγάλουμε κιχ. Κι όταν, μετά το 1991, αυτοπαγιδευτήκαμε επιδιώκοντας τη μία ονομασία έναντι όλων, το γνωστό erga omnes, πράγμα εντελώς ανέφικτο.
Γιατί είναι ανέφικτο;
Διότι είναι αδύνατον ένα κράτος να καταργήσει οικειοθελώς, με δημοκρατικές διαδικασίες, ένα όνομα στο οποίο τρεις γενιές έχουν βασίσει το εθνικό τους αφήγημα. Από την άλλη, είναι αδύνατον να αποδεχθεί η Ελλάδα οποιοδήποτε όνομα που εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία ή παράγωγά του διότι έτσι συναινεί στην παραχάραξη της ιστορίας, μετατρέπει την Ελληνική Μακεδονία σε… κατεχόμενη επαρχία, και ανοίγει καινούργιο γαϊτανάκι διεκδικήσεων από την Αλβανία και την Τουρκία. Η πρόταση της «Δημιουργίας, ξανά!» είναι η διπλή ονομασία. Οι Σκοπιανοί να ονομάζονται όπως θέλουν, ας ντυθούν αρχαίοι πολεμιστές κι ας κυκλοφορούν με μια σάρισα στο χέρι στο κράτος – Ντίσνεϋλαντ που έφτιαξαν, αλλά όλοι οι άλλοι, ξένα κράτη και διεθνείς θεσμοί, θα τους ονομάζουν με όνομα που δεν θα εμπεριέχει τίποτε το Μακεδονικό. Προφανώς δεν είναι εύκολος στόχος, ειδικά όταν η ελληνική διπλωματία αδιαφορούσε επί 70 χρόνια. Απαιτεί σοβαρή δουλειά, λεπτομερές πρόγραμμα, εργώδη διπλωματία, lobbying, στοχευμένο πολιτικό marketing στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης σε όλον τον κόσμο (ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες) και αξιοποίηση του απόδημου Ελληνισμού. Φυσικά, όλα αυτά κοστίζουν. Είναι όμως ο μόνος εφικτός και εθνικά αποδεκτός στόχος, με την προϋπόθεση το τιμόνι της χώρας να το αναλάβει μια σοβαρή κυβέρνηση που αφενός δεν θα ντρέπεται να υποστηρίξει τα εθνικά δίκαια, αφετέρου θα έχει το διεθνές κύρος για να το κάνει.
Έχετε κατηγορηθεί συχνά, κυρίως μέσα από την παρουσία σας στα social media για εθνικιστική και συχνά απάνθρωπη αντιμετώπιση θεμάτων που έχουν να κάνουν με πρόσφυγες και μετανάστες. Περιγράψτε με συντομία τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει μια μεταναστευτική πολιτική και αν υπάρχει κάποια χώρα της οποίας το μοντέλο σας βρίσκει σύμφωνο.
Μόνο για την κλιματική αλλαγή δεν έχω κατηγορηθεί. Και όλες οι επιθέσεις εναντίον μου περιλαμβάνουν μόνο χαρακτηρισμούς - ποτέ αντεπιχειρήματα. Εγώ θα σας πω την άποψή μου για το μεταναστευτικό και πείτε μου εσείς τι είναι ανθρώπινο και τι απάνθρωπο. Μπορεί η Ελλάδα ή έστω η Ευρώπη να υποδεχθεί και να συντηρήσει με κοινωνικά επιδόματα τα δισεκατομμύρια ανθρώπων των υπανάπτυκτων περιοχών της Αφρικής και της Ασίας; Όχι βεβαια! Τι θα συμβεί αν σε όποιον έρχεται, λες «περάστε»; Θα έρχονται όλο και περισσότεροι. Πώς θα σταματήσει αυτό; Θέλουμε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός να αντικατασταθεί σε μερικά χρόνια από την ισλαμική θεοκρατία και τη σαρία; Όχι βέβαια! Άρα έχουμε καθήκον να διαφυλάξουμε τον πολιτισμό που με πολύ κόπο δημιουργήσαμε και την κοινωνική συνοχή που απειλείται. Η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι το σπίτι μας. Εμείς θα αποφασίσουμε πόσους και ποιους θα δεχθούμε. Άρα, με σεβασμό σε κάθε ανθρώπινο όν, λες στον λαθρομετανάστη: «Λυπάμαι αλλά δεν πρόκειται να κάνω δεκτό το αίτημά σου για άδεια διαμονής στην Ευρώπη. Επιστρέφεις στην πατρίδα σου ή όπου αλλού θελήσεις και σου κάνω δώρο και το εισιτήριο.» Όπως κάνει η Αυστραλία, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ. Είναι αυτό το απάνθρωπο; Είναι ανθρωπιστικό δηλαδή να τους στοιβάζεις σαν ζώα επί σφαγήν στο κολαστήριο της Μόριας και να μην τους λες τίποτε για το μέλλον τους κρατώντας τους εξαθλιωμένους επί χρόνια; Οι δικές μας θέσεις είναι ξεκάθαρες: οι πρόσφυγες πολέμου είναι ελάχιστοι και το άσυλο διαρκεί μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος. Οι άλλοι είναι στρατιές εισβολέων (διότι περί εισβολής πρόκειται) από την Αφρική και την Ασία, τυχοδιώκτες που έμαθαν ότι οι Ευρωπαίοι δίνουν τροφή, στέγη και κοινωνικά επιδόματα και ήρθαν να ωφεληθούν. Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία χρηματοδοτούμε τους εισβολείς μας! Με κυβέρνηση “Δημιουργίας, ξανά!” όλοι οι παρανόμως εισελθόντες στη χώρα από το 2015 και εδώ, θα είχαν δύο επιλογές: ή να δικαστούν για παράνομη είσοδο και να φυλακιστούν όπως ο νόμος προβλέπει ή να πάρουν ένα εισιτήριο one way κι ένα κουτί λουκούμια και να φύγουν αύριο το πρωί.
Είστε επίσης από τους πιο ένθερμους πολέμιους του Ισλάμ.
Ούτε αυτό ισχύει έτσι όπως το διατυπώσατε. Είμαι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των ατομικών δικαιωμάτων, της ελευθερίας κάθε ανθρώπου να ορίζει την ψυχή και το σώμα του όπως ο ίδιος επιθυμεί, της ισότητας των φύλων, της δικαιοσύνης, των δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών, του δικαιώματος στη μόρφωση, στον αυτοπροσδιορισμό, στην ερωτική ελευθερία, έννοιες που το Ισλάμ βάναυσα καταπατεί. Το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία. Είναι κυρίως ένα κανονιστικό πλαίσιο, ένα νομικό σύστημα, που παραβιάζει το σύνολο των αρχών του ευρωπαϊκού πολιτσμού. Είναι απολύτως ασύμβατο με τις αξίες της Ευρώπης και όχι μόνο δεν ενσωματώνεται στον ευρωπαϊκό πολιτισμό αλλά επιδιώκει να τον καταλύσει. Οι νεότερες γενιές μουσουλμάνων που γεννήθηκαν στην Ευρώπη είναι πιο φανατικές από τους γονείς τους. Θα επιτρέπαμε την ίδρυση ενός σωματείου παιδεραστών; Δαρτών των γυναικών τους; Βασανιστών των παιδιών τους; Επίδοξων αποκεφαλιστών των αλλόθρησκων; Μα αυτό ακριβώς είναι το Ισλάμ! Αν κάποτε στο μέλλον γίνει ανεκτική θρησκεία, το ξανασυζητάμε.
Αφήσαμε τα θέματα Οικονομίας για το τέλος. Για εσάς, ποιο είναι το πρωτεύον ή έστω τα κύρια σημεία τα οποία πρέπει να προσέξει μια κυβέρνηση που θέλει να βάλει την οικονομία σε πραγματική τροχιά ανάπτυξης;
Να αντιγράψει το μοντέλο της Σιγκαπούρης. Ή της Εσθονίας. Ακόμα και της Βουλγαρίας. Δηλαδή: κατ’ αρχήν χαμηλή φορολογία. Εμείς προτείνουμε 12% flat tax (χωρίς κλίμακες) για φυσικά και νομικά πρόσωπα, με όλα τα έξοδα να αναγνωρίζονται και να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα, και κατάργηση κάθε φόρου που δεν αντιστοιχεί σε εισόδημα: ΕΝΦΙΑ, τεκμαρτά, τέλη επιτηδεύματος, εισφορές δήθεν αλληλεγγύης, όλες αυτές οι πατέντες της κομματικής κλεπτοκρατίας, πετιούνται μια και καλή στον κάλαθο των αχρήστων. Θα εκσυγχρονίσουμε το κράτος εφαρμόζοντας παντού πληροφορική και απολύοντας όχι μόνο τους επίορκους ΔΥ αλλά και όσους απλώς δεν χρειάζονται, λόγω εξέλιξης της τεχνολογίας ή λόγω έλλειψης αντικειμένου. Φυσικά χρειάζονται και πολλά άλλα: αλλαγή του συστήματος αδειοδοτήσεων, επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης, μετατροπή του αναδιανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος σε ανταποδοτικό - κεφαλαιοποιητικό, καθορισμός χρήσεων γης, κτηματολόγιο, και πάνω απ’ όλα απελευθέρωση της αγοράς από την κρατική υπερρύθμιση. Τα φιλελεύθερα κράτη έχουν τους υψηλότερους μισθούς, τη λιγότερη ανεργία και τους πιο ευτυχισμένους πολίτες. Τα «σοσιαλιστικά» καταρρέουν με πάταγο όταν τελειώσουν τα λεφτά των άλλων, και πυροβολούν τους ίδιους τους πολίτες τους που πηδούν το τείχος για να γλυτώσουν από τον εφιάλτη. Μην ξεχνάτε ότι η λιμοκτονούσα Βενεζουέλα είναι το πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ και ο Κοτζιάς υπήρξε συνεργάτης & προπαγανδιστής του καθεστώτος του Χόνεκερ στην Ανατολική Γερμανία. Ποιο «μοντέλο» θέλουμε για τη χώρα;
Πηγή: flashnews.gr
Γράφει ο Θάνος Τζήμερος, πρόεδρος κόμματος «Δημιουργία Ξανά»
Το 1991, όταν στην Ελλάδα είχαν ανοίξει οι κρουνοί της Ε.Ε. και έρρεαν τα δισεκατομμύρια των «πακέτων Ντελόρ», οι Εσθονοί στέκονταν με το δελτίο στην ουρά για να μην λιμοκτονήσουν.
Είχαν μόλις απελευθερωθεί μετά από 51 χρόνια σοβιετικής κατοχής και η οικονομία τους ήταν ερείπια. Ο πληθωρισμός έτρεχε με 1.100%, η τιμή των καυσίμων αυξήθηκε σε έναν χρόνο 10.000%, η ανεργία ήταν πάνω από 35%, οι μισθοί είχαν πέσει στο μισό, η βιομηχανική παραγωγή είχε υποχωρήσει κατά 30% και το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα ήταν κάτω από τα 2.000 δολάρια. Σήμερα η Εσθονία είναι παγκόσμιος ηγέτης στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, η πληροφορική παράγει το 14% του ΑΕΠ της χώρας, έχει ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου (από το 1998 όλα τα σχολεία της Εσθονίας έχουν υπολογιστές και είναι online) και συνεχίζει να καλπάζει πολιτισμικά και οικονομικά. Πώς τα κατάφερε;
Κάνοντας ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάναμε εμείς: τα άλλαξε όλα! Μια παρέα φιλελεύθερων πιτσιρικάδων (υπουργοί 20 – 30 ετών) με επικεφαλής τον 32χρονο τότε (1992) Μάρτ Λάαρ δημιούργησαν ένα φιλελεύθερο κράτος πρότυπο, κυριολεκτικά από την αρχή. Αρνήθηκαν να δανειστούν από το ΔΝΤ και έπεισαν τους πολίτες της Εσθονίας ότι εθνική υπερηφάνεια είναι να στηρίζεσαι στα πόδια σου και να παράγεις. Διέλυσαν το σοβιετικής δομής Δημόσιο, ιδιωτικοποίησαν τα πάντα, εισήγαγαν γραμμικό φόρο (flat tax), προέτρεψαν τους Εσθονούς να γίνουν επιχειρηματίες, απλοποίησαν τη νομοθεσία, κατάργησαν επιδοτήσεις και επιδόματα και μέσα σε δύο μόλις χρόνια άρχισαν να δρέπουν καρπούς. Η Εσθονία το 1992 είχε 2.000 επιχειρήσεις. Το 1994 είχε 70.000 επιχειρήσεις!
Το ΑΕΠ εκτινάχθηκε, τα φορολογικά έσοδα του κράτους αυξήθηκαν, οι πολίτες πλούτιζαν. Η Εσθονία είναι 7η στον κόσμο ως προς την οικονομική ελευθερία (η Ελλάδα είναι 115η!), εξάγει τεχνογνωσία σε 123 χώρες, έχει καταργήσει το χαρτί εφαρμόζοντας πληροφορική παντού και εξοικονομεί, μόνο από αυτό, κάθε χρόνο 2,5% του ΑΕΠ, ενώ οποιοσδήποτε άνθρωπος στον κόσμο μπορεί να αποκτήσει ηλεκτρονική ταυτότητα Εσθονίας και να στήσει μια επιχείρηση εκεί, σε 20 λεπτά, κάνοντας τα πάντα από το κινητό του. Ο Εσθονός δεν ξέρει πού βρίσκονται οι δημόσιες υπηρεσίες. Συμπληρώνει φορολογική δήλωση με τρία «κλικ», μόλις γεννιέται ένα παιδί μπαίνει το επίδομα στο λογαριασμό των γονιών χωρίς να συμπληρώσουν ούτε ένα χαρτί (ειδοποιεί το μαιευτήριο τις αρμόδιες υπηρεσίες) και ο συνταξιούχος πληρώνεται από τον επόμενο μήνα της συνταξιοδότησής του.
Ακόμα και στις εθνικές εκλογές οι Εσθονοί ψηφίζουν ηλεκτρονικά με μία δική τους πατέντα κρυπτογράφησης της ψήφου και πιστοποίησης της ηλεκτρονικής υπογραφής που είναι απρόσβλητη από χάκερς (εσθονική εφεύρεση είναι και το skype). Το κατά κεφαλήν εισόδημα υπερδεκαπλασιάσθηκε και η ανάπτυξη τρέχει με 6% κατά μέσον όρο το χρόνο. Η ανεργία είναι γύρω στο 5%, και το χρέος μόλις στο 9% του ΑΕΠ. Μάλιστα οι Εσθονοί το μείωσαν από το 10,7% που ήταν το 2014. Αυξήθηκε και το προσδόκιμο ζωής: από τα 66 χρόνια το 1994 στα 77 χρόνια το 2016.
Οι μεταρρυθμίσεις στην Εσθονία δεν μπήκαν στη λογική των ισορροπιών
Ο «πατέρας» αυτού του θαύματος, Μαρτ Λάαρ (πρωθυπουργός τις περιόδους 1992-1994 και 1999-2002) δεν είναι οικονομολόγος. Έχει σπουδάσει ιστορία και φιλοσοφία. Όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του, μέχρι να εκλεγεί πρωθυπουργός το μόνο βιβλίο οικονομικών που είχε διαβάσει ήταν το «Free to choose» (Ελεύθερος να επιλέγεις) του Μίλτον Φρίντμαν. Είχε όμως κοινό νου και είχε πάρει την απόφαση να αλλάξει τη χώρα του. Συνάντησε αντιδράσεις; Τεράστιες! Μολονότι οι Εσθονοί είχαν γνωρίσει τον εφιάλτη του σοσιαλισμού, υπήρχαν αυτοί που επέμεναν ότι δεν εφαρμόστηκε σωστά και με κάποιον άλλον τρόπο τα κολχόζ θα μπορούσαν να γίνουν παραγωγικά. Υπήρχαν οι «εργαζόμενοι» στις κρατικές επιχειρήσεις που είχαν συνηθίσει να πληρώνονται είτε αποδίδουν είτε όχι, υπήρχαν οι αγρότες που τους βόλευε ο προστατευτισμός και οι δασμοί στο εμπόριο, υπήρχαν οι δάσκαλοι που αντιδρούσαν στην καθιέρωση των υπολογιστών ως βασικό εργαλείο εκπαίδευσης. Υπήρχε ο κομματικός μηχανισμός του σοβιετικού καθεστώτος που έχανε το προνόμιο της αργομισθίας με την εφαρμογή της ελεύθερης αγοράς.
Αλλά οι μεταρρυθμιστές στην Εσθονία δεν μπήκαν στη λογική των ισορροπιών και του πολιτικού κόστους. Συγκρούσθηκαν με όλους και εφάρμοσαν αυτό που έπρεπε το ταχύτερο δυνατόν. Κεντρική έννοια στην οικονομική τους μεταρρύθμιση υπήρξε ο γραμμικός φόρος, χωρίς κλίμακες (flat tax). Μέχρι τότε το μόνο κράτος που τον είχε εφαρμόσει ήταν το Χόνγκ Κόνγκ. Η Εσθονία έγινε το δεύτερο (Σήμερα, flat tax εφαρμόζουν πάνω από 20 κράτη). Ο flat tax έχει εξαιρετικά πλεονεκτήματα: είναι απλός, δίκαιος, ισχύει για φυσικά και νομικά πρόσωπα, έχει μηδαμινό διαχειριστικό κόστος και αν συνδυαστεί με αναγνώριση όλων των εξόδων και αφαίρεσή τους από το φορολογητέο εισόδημα καταργεί μέσα σε μια νύχτα τη φοροδιαφυγή διότι την καθιστά μη συμφέρουσα.
Είναι εύκολο τελικά να γίνει μια δομική μεταρρύθμιση τέτοιας έκτασης, αλλά και τέτοιας επιτυχίας; Το φιλελεύθερο εσθονικό μοντέλο λέει «ναι». Με μία προϋπόθεση: στην κυβέρνηση να βρίσκονται αυτοί που θέλουν να την εφαρμόσουν κι όχι αυτοί που προσπαθούν να βελτιώσουν τα κολχόζ.
Πηγή: politik.gr
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Politik την Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2018
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ!», ΘΑΝΟΣ ΤΖΗΜΕΡΟΣ ΜΙΛΑ ΣΤΗΝ «Ε» ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΑΡΗ ΕΞΟΔΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Κατακεραυνώνει την κυβέρνηση, για τους χειρισμούς της στο Μακεδονικό, την καταγγέλλει για απάτη, όσον αφορά στις δηλώσεις της, ότι τον Αύγουστο θα έχουμε μια «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια και θεωρεί τον «Κλεισθένη» «άθλιο νομοθέτημα»…
Ο ιδρυτής και πρόεδρος του κόμματος «Δημιουργία, ξανά!», κ. Θάνος Τζήμερος, μιλά στην «Ε».
Για το προσφυγικό υποστηρίζει ότι: «Οι παράνομοι εισβολείς έχουν δύο επιλογές: ή εφαρμόζεται ο ισχύων νόμος που προβλέπει σύλληψη, δίκη, φυλάκιση, πρόστιμο και απέλαση ή δέχονται ένα εισιτήριο one way για τη χώρα της επιλογής τους, εκτός Ευρώπης και φεύγουν τώρα».
Ο κ. Τζήμερος αποκλείει προεκλογικές συνεργασίες για τις επερχόμενες εθνικές εκλογές, δηλώνει «αντικρατιστής φιλελεύθερος», αλλά τονίζει ότι «μετεκλογικά «αν ο Κυριάκος αποφασίσει να κάνει πραγματικές δομικές μεταρρυθμίσεις και όχι ψιλομερεμέτια θα τον στηρίξουμε».
Συνέντευξη στη Λένα Κισσάβου
* Κύριε Τζήμερε, εξεπλάγησαν αρκετοί με την αντίθεσή σας στη συμφωνία των Πρεσπών. Ποια, κατά τη γνώμη σας, θα έπρεπε να είναι η στάση της Ελλάδας σε ένα θέμα ανοιχτό επί τόσα χρόνια;
- «Γιατί εξεπλάγησαν; Είμαστε το μόνο μεταρρυθμιστικό κόμμα που έχει ψηλά στην ατζέντα του τα εθνικά θέματα, τα οποία η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς υποβάθμισε και δαιμονοποίησε, ταυτίζοντας τη φιλοπατρία με τον σωβινισμό. Συνεργάτες της, σ’ αυτό το εθνικό έγκλημα, είναι η ενδοτικότητα και η μαλθακότητα της τάχα μου δεξιάς. Και φτάσαμε να θεωρούμε επιτυχία το ότι ένα κρατίδιο – ντίσνεϊλαντ με ιστορία 27 ετών κλέβει μια ιστορία 2.500 ετών και με μια υπογραφή μάς πετάει στο καναβάτσο.
Πάλι καλά που μας επιτρέπει να έχουμε μια επαρχία που ονομάζεται (Νότια, πλέον) Μακεδονία με κατοίκους που μιλάνε μια... ξένη γλώσσα, τα... Ελληνικά και έχουν... χάσει την εθνική τους ταυτότητα καθώς αισθάνονται... Έλληνες, ενώ οι Σλάβοι της γείτονος είναι οι γνήσιοι Μακεδόνες και το βουλγαρικό ιδίωμα που χρησιμοποιούν είναι η... εξέλιξη της γλώσσας του Μεγάλου Αλεξάνδρου! Για να μην αναφερθώ στη ζημιά για την οικονομία της Μακεδονίας από τον προσδιορισμό «Μακεδονικό» που θα χρησιμοποιούν πλέον οι Σκοπιανοί για όλα τα προϊόντα τους. Όλο αυτό θα ήταν νούμερο επιθεώρησης στο «Δελφινάριο» αν δεν ήταν εθνική τραγωδία.
Όμως, ναι, το θέμα έμενε για χρόνια ανοιχτό. Γιατί; Επειδή από την αρχή η χώρα υιοθέτησε μια θέση - αδιέξοδο: την ονομασία έναντι όλων, το γνωστό πια erga omnes.
Όταν λες: δέχομαι μόνο ένα όνομα για να το χρησιμοποιούν και οι Σκοπιανοί στο εσωτερικό τους, αλλά αυτό δεν θα περιέχει τον όρο Μακεδονία, πρέπει να πεις και πώς θα πεισθούν να το κάνουν.
Με εξωτερικές πιέσεις αποκλείεται. Ακόμα και το 1991, δύο γενιές είχαν μεγαλώσει ήδη με το παραμύθι της μακεδονικής καταγωγής. Δεν υπήρχε περίπτωση κυβέρνηση των Σκοπίων να υιοθετούσε πλήρη αλλαγή του ονόματος και να μην έπεφτε. Ο άλλος τρόπος είναι ο πόλεμος. Τον προτιμούσαμε; Ποια είναι, λοιπόν, η λύση; Η διπλή ονομασία! Οι Σκοπιανοί θα ονομάζονται στο εσωτερικό τους όπως θέλουν, θα μπορούν να ντυθούν αρχαίοι και να κυκλοφορούν με μια σάρισα στο χέρι ο καθένας, αλλά όλος ο υπόλοιπος κόσμος, η Ελλάδα και οι διεθνείς οργανισμοί θα τους ονομάζουν «Σκόπια» ή «Νότια Σερβία» ή «Παιονία» ή ό,τι θέλουν τέλος πάντων που δεν θα έχει καμία σχέση με τον όρο Μακεδονία ή παράγωγά του. Το 1991 αυτό ήταν πολύ εύκολο να το πετύχουμε. Έπρεπε όμως η ελληνική διπλωματία να σηκώσει τα μανίκια και να οργώσει την υδρόγειο, αξιοποιώντας τον απόδημο ελληνισμό, το lobbying, το πολιτικό marketing, πείθοντας πολιτικούς και ακαδημαϊκούς κύκλους ότι πρόκειται για μια πρωτοφανή παραχάραξη της ιστορίας και για μόνιμο παράγοντα αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια. Το υλικό, με τους αλυτρωτικούς χάρτες και τα σχολικά βιβλία, οι Σκοπιανοί μάς το έδιναν στο πιάτο. Κι αν είχαμε μια σοβαρή κυβέρνηση θα μπορούσαμε μετά από 5 χρόνια σκληρής και μεθοδικής δουλειάς να πετύχουμε έναν τέτοιο στόχο. Όμως μετά την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ χάνουμε το μεγαλύτερο διπλωματικό «ατού»: την απειλή του βέτο. Διότι ακόμα κι αν η Ελληνική Βουλή δεν επικυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών, οι Σκοπιανοί θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ως FYROM. Και εμείς θα είμαστε στριμωγμένοι ξανά στη γωνία.
Η συμφωνία, λοιπόν, όπως και να εξελιχθεί το θέμα, είναι μια εθνική ήττα τεραστίων διαστάσεων. Πάντως είναι το ένα από τα δύο θέματα (το άλλο είναι το μεταναστευτικό) στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε τις προεκλογικές του θέσεις. Όσοι τον ψήφισαν ήξεραν ότι εδώ και χρόνια είχε, ως κόμμα, αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία.
Ούτε καν “Βόρεια”. Το παρέβλεψαν αυτό και τον ψήφισαν για να τους πιστολιάσει το δάνειο. Να όμως, που πιστόλιασε τη χώρα.
* Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δηλώνουν σε κάθε ευκαιρία ότι τον Αύγουστο θα έχουμε μια «καθαρή» έξοδο από τα μνημόνια. Αντίθετα η αντιπολίτευση κάνει λόγο για χρόνια επιτροπεία. Πού βρίσκεται η αλήθεια;
- «Πρόκειται για μια άλλη τεράστια απάτη του ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι ξέρουν αριθμητική, δημοτικού έστω, μπορούν να καταλάβουν ότι το κρίσιμο στοιχείο σε ένα δάνειο είναι το επιτόκιο. Μεγάλο επιτόκιο ίσον μεγάλος τόκος, ίσον δυσβάσταχτο δάνειο.
Μικρό επιτόκιο ίσον ανύπαρκτο δάνειο, ειδικά αν το κύριο ζητούμενο δεν είναι η αποπληρωμή, αλλά η εξυπηρέτηση, δηλαδή το να δανείζεσαι ξανά για να ξεπληρώνεις τα παλιά δάνεια, όπως κάνουν όλα τα κράτη του κόσμου. Οι ευρωπαϊκοί μηχανισμοί στήριξης, όσο βρισκόμασταν «στα μνημόνια», μας δάνειζαν με επιτόκιο πολύ χαμηλότερο από τη μονάδα. Οι αγορές, πριν την κρίση, μάς δάνειζαν με επιτόκιο γύρω στο 5%. Όμως το επιτόκιο δεν το διαπραγματεύεσαι. Στο κόβει κοστουμάκι ο δανειστής – επενδυτής, ανάλογα με το πόσο φερέγγυο σε θεωρεί. Η Ιαπωνία έχει ένα θηριώδες χρέος, το 250% του ΑΕΠ της, αλλά δανείζεται με επιτόκιο σχεδόν μηδενικό. Γιατί; Διότι οι αγορές θεωρούν σίγουρο ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Βγαίνοντας λοιπόν η Ελλάδα από τη θερμοκοιτίδα της Ε.Ε., το μόνο που θα πετύχει είναι να υποκαθιστά το «φτηνό» χρέος στην Ε.Ε. με το «ακριβό» χρέος στις αγορές.
Άρα, να χρειάζεται όλο και μεγαλύτερα πρωτογενή πλεονάσματα για να πληρώνει τους τόκους. Ουσιαστικά, η «καθαρή» έξοδος είναι είσοδος σε έναν νέο φαύλο κύκλο υπανάπτυξης και αύξησης του χρέους, ο οποίος το 2021 θα δημιουργήσει μια νέα, πραγματική αυτή τη φορά, χρεοκοπία χωρίς το δίχτυ ασφαλείας της Ε.Ε., η οποία είναι προφανές ότι απηύδησε από το «είπα – ξείπα» όλων των κυβερνήσεων της κρίσης και μας έχει αφήσει στην τύχη μας. Κι ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να πουλήσει το παραμύθι της καθαρής εξόδου, η αντιπολίτευση λανσάρει ένα άλλο παραμύθι: της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων κατόπιν... διαπραγματεύσεων.
Δηλαδή μας λέει ότι θα διαπραγματευθεί για να συνεχίσουμε να φεσώνουμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας ακόμα περισσότερο από όσο τα έχουμε φεσώσει μέχρι σήμερα. Το 3,5% καλύπτει, μόλις και μετά βίας, τους τόκους. Κανένας δεν μιλάει με ειλικρίνεια στους πολίτες. Όλοι, κόκκινοι, πράσινοι και μπλε προσπαθούν και κατασκευάσουν μια μαγική ευχάριστη εικόνα, που φυσικά είναι καραμπινάτη απάτη».
* Ποια είναι η θέση της «Δημιουργία, Ξανά» για μερικά καίριας σημασίας ζητήματα, όπως είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος.
- «Το Σύνταγμα χρειάζεται πολλές και βαθιές αλλαγές, προς την κατεύθυνση ενός πιο φιλελεύθερου κράτους (π.χ. Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων), με πραγματική διάκριση εξουσιών (π.χ. οι υπουργοί να είναι εξωκοινοβουλευτικοί), μηχανισμούς εξισορρόπησης και έλεγχου (π.χ. Συνταγματικό Δικαστήριο) και όρους λειτουργίας του πολιτεύματος που δεν θα προκαλούν βραχυκυκλώματα (όπως είναι η προσφυγή σε εκλογές λόγω μη εκλογής ΠτΔ με ρόλο καθαρά διακοσμητικό). Το υπάρχον Σύνταγμα είναι απηρχαιωμένο και δυσλειτουργικό, υπόβαθρο για πολλές από τις κακοδαιμονίες μας».
* Ο διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας;
- «Σε αντίθεση με διάφορα γκρουπούσκουλα που υποδύονται τον φιλελεύθερο, εμείς δεν είμαστε κατά της Εκκλησίας. Αναγνωρίζουμε τον πνευματικό, παρηγορητικό και φιλανθρωπικό της ρόλο. Όμως είναι προς το καλό και της Εκκλησίας και του Κράτους, να λειτουργούν ανεξάρτητα και αυτεξούσια.
Ένα σύγχρονο κράτος πρέπει να είναι ανεξίθρησκο και κοσμικό.
Όταν ο ένας ανακατεύεται στα χωράφια του άλλου, μόνο προβλήματα δημιουργούνται. Δεν έχει καμιά δουλειά, για παράδειγμα, ο Υπουργός Παιδείας, να εγκρίνει την εκλογή του Αρχιεπισκόπου και δεν έχει καμιά δουλειά ο Αρχιεπίσκοπος να ορίζει ποια στοιχεία ταυτοπροσωπίας θα περιέχουν οι ταυτότητες. Είναι αυτονόητο ότι κάθε Εκκλησία θα πληρώνει εκείνη, από τις συνδρομές των μελών της, τους λειτουργούς της και όχι ο φορολογούμενος. Ο διαχωρισμός, που επιβάλλεται να γίνει, δεν θα είναι τραυματικός, όπως ένα διαζύγιο, αλλά απελευθέρωση και των δύο πλευρών από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της άλλης».
* Για το μεταναστευτικό;
- «Οι θέσεις μας είναι ξεκάθαρες από το 2011, και δεχθήκαμε ποτάμια λάσπης γι’ αυτές από την πολιτική κορεκτίλα: είναι πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία που ένα κράτος δέχεται κανονική εισβολή κατακλυσμιαίων διαστάσεων και όχι μόνο δεν αντιστέκεται αλλά χρηματοδοτεί τον εισβολέα!
Κράτος που ανοίγει τα σύνορά του και δεν τιμωρεί, όπως προβλέπει ο νόμος, τους παρανόμως εισελθόντες έχει ήδη αυτοκαταργηθεί.
Όσο φιλάνθρωπος και να είσαι, είναι αδύνατον η Ε.Ε. και πολύ περισσότερο η παραπαίουσα Ελλάδα να δεχθεί ορδές εκατομμυρίων τυχοδιωκτών από Ασία και Αφρική που μυρίστηκαν τζάμπα φαγητό και επιδόματα. Οι πραγματικοί πρόσφυγες πολέμου, οι Σύριοι νοικοκυραίοι που έφυγαν επειδή βομβαρδίστηκαν τα σπίτια τους ήταν μια ελάχιστη μειονότητα.
Αν η «Δημιουργία, ξανά!» ήταν κυβέρνηση θα έδινε στους παράνομους εισβολείς δύο επιλογές: ή εφαρμόζεται ο ισχύων νόμος που προβλέπει σύλληψη, δίκη, φυλάκιση, πρόστιμο και απέλαση ή δέχονται ένα εισιτήριο one way για τη χώρα της επιλογής τους, εκτός Ευρώπης, και φεύγουν τώρα. Και μέχρι να φύγουν θα είναι υπό κράτηση, όπως, ξαναλέω, προβλέπει ο νόμος για το αδίκημα της παράνομης εισόδου στο έδαφος της χώρας».
* Η μεταρρύθμιση του «Κλεισθένη»;
- «Μου θυμίζει την «Πρέβεζα» του Καρυωτάκη: «Θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους». Καλλικράτης και Κλεισθένης είναι άθλια νομοθετήματα που διαιωνίζουν ένα εντελώς στρεβλό διοικητικό σύστημα, στο οποίο κανένας δεν είναι υπεύθυνος, όλοι μπερδεύονται στα πόδια όλων και οι εργασίες γίνονται στον εκατονταπλάσιο χρόνο απ’ αυτόν που θα χρειαζόμαστε εσείς κι εγώ, και με πολλαπλάσιο κόστος φυσικά. Η "Δημιουργία, ξανά!" προτείνει απόλυτη αποκομματικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών με ένα νέο εκλογικό σύστημα, σύμφωνα με το οποίο θα ψηφίζεις ξεχωριστά τον δήμαρχο ή τον περιφερειάρχη από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο και ξεχωριστά τους συμβούλους από ένα άλλο ενιαίο ψηφοδέλτιο, χωρίς να είναι υποχρεωτικό να ανήκουν σε κάποιον συνδυασμό».
* Οι εκλογικές επιδόσεις της «Δημιουργίας Ξανά», ειδικά στις προηγούμενες εκλογές, μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ήταν αντιστρόφως ανάλογες της απήχησης των θέσεών σας. Ενόψει των επόμενων εθνικών εκλογών ποια είναι στρατηγική του κόμματος; Αυτόνομη κάθοδος παντού ή υπάρχουν περιθώρια και προεκλογικών συνεργασιών;
- «Το καλό, το οποίο αναγνωρίζετε με την ερώτησή σας, είναι ότι ο πολιτικός μας λόγος τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα του κρατισμού και έχει πλέον απήχηση ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός από το αναιμικό ποσοστό των εκλογών του Σεπτεμβρίου του 2015, που επιτεύχθηκε σε κλίμα άγριας πόλωσης και δεν είναι αντιπροσωπευτικό, υπάρχει το 3% που πήραμε στις εκλογές της Περιφέρειας Αττικής και εκλέξαμε δύο συμβούλους και το 2,2% που πήραμε στις εκλογές του 2012, στην πρώτη μας εμφάνιση, πριν ξεκινήσει ένας χυδαίος πόλεμος λάσπης από δεξιά κι αριστερά. Η μαγιά των στελεχών και των συνοδοιπόρων υπάρχει σε όλη τη χώρα και ήδη, εδώ και έναν χρόνο, το δυναμικό της Δημιουργίας αυξάνεται εκθετικά. Η δημοσκόπηση της zougla μάς έδωσε σε σταθμισμένο δείγμα 7082 ατόμων 3,6%. Όμως προεκλογικές συνεργασίες είναι αδύνατον να γίνουν. Εμείς είμαστε αντικρατιστές φιλελεύθεροι και όλοι οι άλλοι είναι κρατιστές του πελατειακού συστήματος. Μετεκλογικά, αν ο Κυριάκος αποφασίσει να κάνει πραγματικές δομικές μεταρρυθμίσεις και όχι ψιλομερεμέτια θα τον στηρίξουμε. Αν όχι, θα συνεχίσουμε να τραβάμε κουπί μέχρι η Ελλάδα να γίνει ένα σοβαρό σύγχρονο δυτικό κράτος που θα σέβεται τους πολίτες της».
Πηγή: eleftheria.gr