Όχι στην προεκλογική συνεργασία με τη ΝΔ, ανοιχτό το ενδεχόμενο μετεκλογικά στην περίπτωση που η Δημιουργία Ξανά μπει στη Βουλή

Τις προθέσεις του ενόψει των εθνικών εκλογών ξεκαθαρίζει ο Θάνος Τζήμερος, διατηρώντας απόσταση από οποιοδήποτε σενάριο προεκλογικής συνεργασίας του κόμματός του με τη ΝΔ, αλλά αφήνοντας ανοιχτό το παράθυρο μετεκλογικής στήριξής της, σε περίπτωση που η Δημιουργία Ξανά, εισέλθει αυτόνομα στη Βουλή.

Σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο Flashnews.gr, ο ιδρυτής και πρόεδρος του κόμματος "Δημιουργία, ξανά", κατακεραυνώνει τόσο την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση εστιάζοντας στην ατολμία και απροθυμία να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις τονίζοντας ότι μεταρρύθμιση με ευχές, δεν γίνεται.

Μάλιστα, κάνει λόγο για ύπαρξη δύο ειδών κομμάτων στην Ελλάδα, του κρατισμού και της" Δημιουργίας Ξανά", υποστηρίζοντας ότι οι κομματικές ιδιολογίες είναι παραλλαγές του σεναρίου «διορίζουμε τους δικούς μας κι εσύ πρέπει να τους πληρώσεις».

Στο πλαίσιο της ΔΕΘ, το κυβερνών κόμμα μέσω του Πρωθυπουργού αλλά και το κόμμα της μείζονος αντιπολίτευσης έδωσαν το στίγμα της πολιτικής που προτίθεται ή που ισχυρίζονται ότι θα ακολουθήσουν σε σημαντικά θέματα, όπως η οικονομία ή τα εθνικά θέματα. Πώς σχολιάζετε την εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα και του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ;

Ίδια γεύση. Παροχολογία και ευχές χωρίς καμμία αναφορά στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Πάρτε για παράδειγμα τον ΕΝΦΙΑ. Είναι ένας εγκληματικός και αντιαναπτυξιακός φόρος που δημεύει τις περιουσίες μας. Φέρνει όμως στα ταμεία του κράτους 2,6 δισ. τον χρόνο. Ένας σοβαρός πολιτικός θα ξεκινούσε από εκεί. Π.χ. θα μειώσω τον ΕΝΦΙΑ τόσο, άρα θα μειώσω ισόποσα και αυτές (α,β,γ…) τις δημόσιες δαπάνες και αυτή η μείωση του ΕΝΦΙΑ θα κατανεμηθεί ως εξής… Και να μας αναφέρει τους συντελεστές. Τι είπε ο Τσίπρας; “Μείωση του ΕΝΦΙΑ ως 50% για σχεδόν 1,2 εκατ. χαμηλές ιδιοκτησίες και 30% μεσοσταθμικά σε δυο φάσεις, το ’19 και το ’20.” Μέχρι ποια αξία μια ιδιοκτησία θεωρείται “χαμηλή”; Άγνωστον. Πόση μείωση θα έχει κάθε φάση; Άγνωστον. Με μείωση 30% θα μειωθούν τα κρατικά έσοδα 780 εκ. Ποια ισόποση μείωση κρατικής δαπάνης θα γίνει; Άγνωστον. Προφανώς δεν επιμένει στην άποψη ότι ο ΕΝΦΙΑ είνα ένας άδικος και παράλογος φόρος που δεν διορθώνεται αλλά καταργείται. Είχε αυταπάτες όταν το υποστήριζε σε κάποια άλλη ΔΕΘ. Τα ίδια και ο Κυριάκος: “Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% τα δύο πρώτα χρόνια με τρόπο που θα ελαφρυνθούν τα μεσαία στρώματα.” Ποιος είναι ο τρόπος; Άγνωστον. Πώς θα κλείσει η τρύπα των 780; Άγνωστον. Δείτε τη διαφορά με το πρόγραμμα της “Δημιουργίας, ξανά!”: Πλήρης κατάργηση του ΕΝΦΙΑ την επαύριο των εκλογών! Και για αντίβαρο δύο κινήσεις: α) κόψιμο του τμήματος των συντάξεων πάνω από 1500 ευρώ: εξοικονόμηση 1,8 δισ. Β) μείωση της επιδότησης από τον προϋπολογισμό των συντάξεων ΔΕΗ και ΟΤΕ κατά 66%: εξοικονόμηση 0,8 δισ. Σύνολο 2,6 δισ. Τέλος. Μπορεί να συμφωνείς ή να διαφωνείς με το μέτρο, αλλά ξέρεις ακριβώς ποιο είναι. Τσίπρας και Μητσοτάκης αποφεύγουν να πουν κάτι που αντιλαμβάνεται και παιδί του Δημοτικού: κάθε ευρώ που μπαίνει σε μια τσέπη με κρατική παροχή βγαίνει από μια άλλη με φόρο. Και φυσικά δεν πρόκειται να αγγίξουν τους στρατούς που και οι δύο διόρισαν στο Δημόσιο – θα κάνουν αξιολόγηση αλλά δεν θα απολυθεί κανένας, ούτε καν εκείνος που διορίστηκε με το γνωστό υπουργικό σημείωμα: “δεν κάνει για τίποτα – βολέψτε τον κάπου”. Επιπλέον, και οι δύο φαίνεται να πιστεύουν ότι τον αέρα τον δημιουργούν τα φύλλα των δέντρων που κουνιούνται κι όχι το αντίστροφο. Θα χρηματοδοτήσουν, λένε, τις παροχές (αυξήσεις υποσχέθηκε ο Τσίπρας, εγγυημένα εισδήματα ο Κυριάκος) από την ανάπτυξη του ΑΕΠ που ΘΑ έρθει. Όμως, στον πραγματικό κόσμο πρώτα μειώνεις κρατικές δαπάνες, μετά μειώνεις φόρους, μετά γίνονται επενδύσεις, μετά έρχεται η ανάπτυξη. Ποτέ αντιστρόφως.

Είπαν ευχές για το ασφαλιστικό, ευχές για τη φορολογία νομικών και φυσικών προσώπων, ευχές για τις εισφορές, αλλά δεν είπαν ούτε καν ευχές για το μείζον θέμα της Ελλάδας και της Ευρώπης αυτή την εποχή, και όπως φαίνεται για πολλά χρόνια ακόμα, το μεταναστευτικό. Έτσι όμως δεν γίνεται πολιτική, γίνονται δημόσιες σχέσεις. Κι αυτές μέχρι να έρθει ο πολίτης αντιμέτωπος με την σκληρή αλήθεια και να καταλάβει ότι τον εξαπάτησαν ακόμα μια φορά. Η χώρα, βέβαια, θα συνεχίσει να βουλιάζει.

Υπάρχει μια αγωνία και ενόψει εκλογών για την "κατάκτηση του κέντρου", είτε προσδιοριζόμενο ως "κεντροαριστερά" είτε ως "κεντροδεξιά" - Εσείς σε ποιο ιδεολογικό χώρο θα τοποθετούσατε τη «Δημιουργία Ξανά»;

Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο ειδών κόμματα: από τη μια ο κρατισμός και απ΄την άλλη η «Δημιουργία, ξανά!». Όλες οι κομματικές ιδεολογίες είναι παραλλαγές του ίδιου σεναρίου: «διορίζουμε τους δικούς μας κι εσύ πρέπει να τους πληρώσεις». Και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι το Δημόσιο είναι η ιερή αγελάδα την οποία πρέπει να ταΐζει, ανεξαρτήτως μεγέθους και... γαλακτοπαραγωγής, ο είλωτας του ιδιωτικού τομέα. Οι διαφορές τους είναι στυλιστικές: ο ένας με το αμπέχωνο, ο άλλος με τη γραβάτα. Όλοι όμως θέλουν το Δημόσιο να παραμείνει ως έχει, και τις συντάξεις στους 45άρηδες ανέγγιχτες. Όλοι νομίζουν ότι οι μισθοί ανεβαίνουν με νόμους. Κι όλοι τάζουν εγγυημένα εισοδήματα, είτε εργάζεσαι είτε όχι. Εμείς είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας, υπέρ ενός οργανωμένου κράτους με λίγα, υψηλής εξειδίκευσης στελέχη, που θα έχει τον ρόλο του διαιτητή, όχι του παίκτη - αντιπάλου της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Είμαστε φιλελεύθεροι, αλλά αυτό δεν είναι ιδεολογία. Είναι, απλώς, η γνώση του πώς λειτουργεί ο κόσμος. Πιστεύουμε επίσης στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, μολονότι αναγνωρίζουμε ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και η Ευρώπη αυτή τη στιγμή πάει με τον αραμπά.

Το σύνθημα που υιοθετήσατε στην αρχή της «Δημιουργίας ξανά» ήταν «πολιτική χωρίς πολιτικούς» ενώ προβάλλετε έντονα το γεγονός ότι είστε ένας άνθρωπος της αγοράς. Τι ήταν αυτό τότε που σας έκανε να ασχοληθείτε με την πολιτική;

Η διαπίστωση ότι τη χώρα κυβερνούν άνθρωποι ανεπάγγελτοι, παιδιά του κομματικού σωλήνα, ανίκανοι για οτιδήποτε, πέραν του πολιτικού ψεύδους. Με την πολιτική πρέπει να ασχολούνται άνθρωποι που έχουν ιδρώσει για τον επιούσιο και επιπλέον έχουν τις τεχνικές γνώσεις για να λύσουν τα προβλήματα της χώρας, ακριβώς όπως ένα επαγγελματικό project: δεδομένα - ζητούμενα - χρονοδιάγραμμα - αξιολόγηση με σχέση κόστους - αποτελέσματος. Εγώ δεν λέω στους πελάτες μου «δρομολόγησα τη δουλειά», «θα το κάνω σε βάθος τετραετίας», «το προσπάθησα άλλα είχα αυταπάτες». Δεσμεύομαι για συγκεριμένα παραδοτέα σε συγκεκριμένο χρόνο. Αν δεν το κάνω, χάνω τον πελάτη, πληρώνω και ρήτρα. Χρειαζόμαστε λοιπόν όχι επαγγελματίες πολιτικούς, αλλά πολιτικούς επαγγελματίες.

Δεν θα μπορούσατε να συμβάλλετε στη μεταρρυθμιστική προσπάθεια συνεργαζόμενοι με άλλους πολιτικούς σχηματισμούς;

Ναι, αν οι άλλοι σχηματισμοί αναλάμβαναν μεταρρυθμιστική προσπάθεια και ήθελαν στήριξη. Αλλά δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Ο Κυριάκος που εξελέγη στη ΝΔ με πολλές ελπίδες για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, μεταλλάχθηκε σε κρατικιστή, που δεν τολμάει να πει ότι δεν μπορεί ο Έλληνας να πληρώνει 2500 εργαζόμενους στην ΕΡΤ, για παράδειγμα. Και δεν θα απολύσει, λέει, δημοσίους υπαλλήλους, αλλά θα τους αλλάξει θέση. Δηλαδή θα κάνει τον κηπουρό, νοσηλευτή; Η μεταρρύθμιση δεν είναι μια καραμέλα να την πιπιλάς σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, συνδέοντάς την μάλιστα με φοροκαταιγίδες. Η μεταρρύθμιση θέλει συγκεκριμένο σχέδιο αλλά και τόλμη. Η λύση θα δυσαρεστήσει όσους ωφελούνται από το πρόβλημα και θα αντιδράσουν. Θα πρέπει να έχεις σκεφτεί πώς θα το αντιμετωπίσεις και αυτό. Τι θα κάνεις, ας πούμε με τον κρατικό συνδικαλισμό; Θα μπορούν να προκαλούν blackout στη χώρα οι εργατοπατέρες της ΑΔΕΔΥ ή της ΔΕΗ; Εμείς λέμε όχι. Δεν νοείται απεργία σε Δημόσιο Φορέα. Εναντίον ποιου απεργείς; Του εαυτού σου ή του φορολογούμενου; Η ΝΔ λέει θα «επανεξετάσει», θα «επανατοποθετήσει» θα «επαναπροσδιορίσει» τον κρατικό συνδικαλισμό. Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Εμείς λέμε: ο ΔΥ δεν θα έχει δικαίωμα απεργίας - τέλος. Απεργία στο Δημόσιο σημαίνει κατάλυση του κράτους, έλεγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Κάτι ήξερε. Ανέφερα ένα μόνο παράδειγμα από τα εκατοντάδες στα οποία εμείς έχουμε ξεκάθαρη θέση ενώ τα άλλα κόμματα έχουν ευχολόγια. Μεταρρύθμιση όμως με ευχές, λυπάμαι, δεν γίνεται.

Το κόμμα σας θυμίζει ένα προσωποπαγές κόμμα αφού εκτός από εσάς, δεν υπάρχουν άλλα προβεβλημένα στελέχη από τους χώρους τουλάχιστον τους οποίους θέλετε να εκπροσωπήσετε.

Μα ούτε εγώ είμαι προβεβλημένος! Όποια αναγνωρισιμότητα έχω την απέκτησα μετά από χιλιάδες άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο, και εκατοντάδες ομιλίες και συνεντεύξεις σε περιφερειακά Μέσα με πολύ μικρή διείσδυση στο ευρύ κοινό. Με ξέρετε εσείς λόγω επαγγέλματος και όσοι μπαίνουν συχνά στο διαδίκτυο. Ρωτήστε μια παρέα σε ένα καφενείο αν το όνομα «Δημιουργία, ξανά!» τους λέει κάτι και θα δείτε την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους. Είμαστε αποκλεισμένοι από τα κεντρικά ΜΜΕ, καθώς τα έχουμε καταδείξει ως βασικό πυλώνα της διαφθοράς και συνυπαίτια με τους πολιτικούς για την κατάντια της χώρας. Πώς λοιπόν να μας γνωρίσει ο «πολύς κόσμος»; Επίσης, εμείς δεν λερώνουμε τους τοίχους με συνθήματα και δεν τυπώνουμε αφίσες με τις φάτσες μας να τις κολλήσουμε παντού όπως κάνουν όλα τα άλλα κόμματα, μικρά και μεγάλα. Όλη η επικοινωνία γίνεται διαδικτυακά και από στόμα σε στόμα. Όμως, η «Δημιουργία, ξανά!» είναι ένας αποκεντρωμένος πολιτικός οργανισμός με εκατοντάδες αξιολογότατα στελέχη υψηλού επιπέδου σε όλον τον κόσμο. Κάνουν αυτό που μπορούν, όντας κι εκείνοι αποκλεισμένοι από τα ΜΜΕ: άρθρογραφούν σε πολλά έντυπα και δίνουν συνεντεύξεις σε ΜΜΕ της Περιφέρειας, όπως και εγώ. Μπορείτε να βρείτε την αρθρογραφία και τις ιδιότητές τους εδώ. Ρίχνουν επίσης πολλή δουλειά στις περιφέρειές τους, εξουσιοδοτημένοι από το Πολιτικό Συμβούλιο της Δημιουργίας εν λευκώ. Για παράδειγμα οργανώνουν τις περιοδείες μου με κάθε λεπτομέρεια και το μόνο για το οποίο με ρωτούν είναι η διαθεσιμότητα συγκεκριμένων ημερών. Όλα τα άλλα τα σχεδιάζουν μόνοι τους. Σε ποιο άλλο κόμμα γίνεται αυτό;

Στις επερχόμενες εκλογές η «Δημιουργία Ξανά» θα κατέβει αυτόνομα ή θα επιχειρήσετε σύμπλευση με άλλα κόμματα; Η «Δράση», με την οποία είχατε συμπορευτεί στις εκλογές του 2012, έχει προσχωρήσει στη ΝΔ. Εσείς υπάρχει περίπτωση να αναζητήσετε τέτοιες συμμαχίες και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Μακάρι η ΝΔ να αποφάσιζε να κάνει τη δύσκολη δουλειά της μεταρρύθμισης. Θα της λέγαμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και θα πηγαίναμε στα σπίτια μας. Δεν βλέπω την παραμικρή δυνατότητα για κάτι τέτοιο, ακόμα κι αν κάποιοι έχουν τη διάθεση. Η ΝΔ είναι ένα πελατειακής αντίληψης και δομής κόμμα που δεν υπάρχει περίπτωση να συγκρουσθεί με τους μηχανισμούς που το στηρίζουν. Άρα να συμπλεύσουμε με ποιον σκοπό; Για να αποκτήσουμε μια πολιτική καρέκλα; Δεν την ορεχτήκαμε ποτέ. Προεκλογικώς, λοιπόν, δεν βλέπω πιθανότητα συνεργασίας. Μετεκλογικώς, αν μπούμε αυτόνομα στη Βουλή θα δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στη ΝΔ, πιέζοντάς την για δομικές μεταρρυθμίσεις. Η «Δράση» με την οποία είχαμε συμπορευτεί τον Ιούνιο του 2012 δεν υπάρχει πια. Τότε πρόεδρός της ήταν ο Στέφανος Μάνος, ένας άνθρωπος τον οποίο εκτιμώ βαθύτατα και αυτός ήταν ο λόγος της συνεργασίας. Όταν παραιτήθηκε ο Μάνος, η «Δράση» ουσιαστικά διαλύθηκε.

Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για το πώς θα διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό λίγο πριν τις εκλογές; Ποιες κομματικές συμμαχίες διακρίνετε και πότε τοποθετείτε τη διενέργεια εκλογών;

Θα διαμορφωθεί, όπως πάντα, ως ποδοσφαιρικό ντέρμπυ κακής ποιότητας. Σκληρό και βρώμικο παιχνίδι, καθυστερήσεις, κι η μπάλλα στην εξέδρα. Ψηφίστε εμάς γιατί ο άλλος είναι χειρότερος. Και αναίσχυντη παροχολογία: επιδόματα, κοινωνικά μερίσματα, μεγαλύτεροι μισθοί (στα χαρτιά), μειώσεις φόρων (στα χαρτιά), σε μια χώρα που βουλιάζει. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μείνουν στην εξουσία μέχρι την τελευταία μέρα που θα μπορούν να παντελονιάζουν τους φόρους σου και να διορίζουν τους Καρανίκες τους. Θα γίνουν εκλογές προς το τέλος του 2019, θα βγει πρώτο κόμμα η ΝΔ και θα έχει λίγους μήνες να δώσει δείγμα γραφής διότι έρχεται, αρχές του 2020, η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση όπως το 2015 και να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με απλή αναλογική, οπότε θα μπούμε σε ένα τούνελ ακυβερνησίας και οικονομικής κατάρρευσης. Θα τα βρούν τότε μεταξύ τους οι κρατιστές: ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚΟΚΙΝΑΛ και καραμανλικοί της ΝΔ, θα συμπήξουν την Εθνική του Κρατισμού την οποία θα παρουσιάσουν ως κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, για να αποτελειώσουν ό,τι παραγωγικό απόμεινε στη χώρα. Εκτός αν ο πολίτης αντιληφθεί τον γκρεμό και δώσει τη δύναμη σε πραγματικούς μεταρρυθμιστές για να αλλάξουν τη χώρα εκ βάθρων.

Ποια είναι θέση σας για τον χειρισμό της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα όσον αφορά το Σκοπιανό;

Είναι μνημείο εθνικής ντροπής. Ο Τσίπρας σαν υπάκουο σκυλάκι έκανε ό,τι του ζήτησαν οι Αμερικάνοι. Όμως δεν το έκανε με το ζόρι. Το χάρηκε. Τόσα χρόνια στα θρανία της ΚΝΕ, μαθαίνεις ότι το έθνος είναι εμπόδιο στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό του κόσμου. Κι ότι οι Σκοπιανοί και είναι Μακεδόνες οι οποίοι καταπιέζονται από τον... ελληνικό ιμπεριαλισμό. Αυτά δεν έγραφε ο Ριζοσπάστης; Βεβαίως η εθνική ντροπή ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Όταν αποδεχθήκαμε τη Μακεδονία του Τίτο, χωρίς να βγάλουμε κιχ. Κι όταν, μετά το 1991, αυτοπαγιδευτήκαμε επιδιώκοντας τη μία ονομασία έναντι όλων, το γνωστό erga omnes, πράγμα εντελώς ανέφικτο.

Γιατί είναι ανέφικτο;

Διότι είναι αδύνατον ένα κράτος να καταργήσει οικειοθελώς, με δημοκρατικές διαδικασίες, ένα όνομα στο οποίο τρεις γενιές έχουν βασίσει το εθνικό τους αφήγημα. Από την άλλη, είναι αδύνατον να αποδεχθεί η Ελλάδα οποιοδήποτε όνομα που εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία ή παράγωγά του διότι έτσι συναινεί στην παραχάραξη της ιστορίας, μετατρέπει την Ελληνική Μακεδονία σε… κατεχόμενη επαρχία, και ανοίγει καινούργιο γαϊτανάκι διεκδικήσεων από την Αλβανία και την Τουρκία. Η πρόταση της «Δημιουργίας, ξανά!» είναι η διπλή ονομασία. Οι Σκοπιανοί να ονομάζονται όπως θέλουν, ας ντυθούν αρχαίοι πολεμιστές κι ας κυκλοφορούν με μια σάρισα στο χέρι στο κράτος – Ντίσνεϋλαντ που έφτιαξαν, αλλά όλοι οι άλλοι, ξένα κράτη και διεθνείς θεσμοί, θα τους ονομάζουν με όνομα που δεν θα εμπεριέχει τίποτε το Μακεδονικό. Προφανώς δεν είναι εύκολος στόχος, ειδικά όταν η ελληνική διπλωματία αδιαφορούσε επί 70 χρόνια. Απαιτεί σοβαρή δουλειά, λεπτομερές πρόγραμμα, εργώδη διπλωματία, lobbying, στοχευμένο πολιτικό marketing στους διαμορφωτές της κοινής γνώμης σε όλον τον κόσμο (ακαδημαϊκούς, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες) και αξιοποίηση του απόδημου Ελληνισμού. Φυσικά, όλα αυτά κοστίζουν. Είναι όμως ο μόνος εφικτός και εθνικά αποδεκτός στόχος, με την προϋπόθεση το τιμόνι της χώρας να το αναλάβει μια σοβαρή κυβέρνηση που αφενός δεν θα ντρέπεται να υποστηρίξει τα εθνικά δίκαια, αφετέρου θα έχει το διεθνές κύρος για να το κάνει.

Έχετε κατηγορηθεί συχνά, κυρίως μέσα από την παρουσία σας στα social media για εθνικιστική και συχνά απάνθρωπη αντιμετώπιση θεμάτων που έχουν να κάνουν με πρόσφυγες και μετανάστες. Περιγράψτε με συντομία τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει μια μεταναστευτική πολιτική και αν υπάρχει κάποια χώρα της οποίας το μοντέλο σας βρίσκει σύμφωνο.

Μόνο για την κλιματική αλλαγή δεν έχω κατηγορηθεί. Και όλες οι επιθέσεις εναντίον μου περιλαμβάνουν μόνο χαρακτηρισμούς - ποτέ αντεπιχειρήματα. Εγώ θα σας πω την άποψή μου για το μεταναστευτικό και πείτε μου εσείς τι είναι ανθρώπινο και τι απάνθρωπο. Μπορεί η Ελλάδα ή έστω η Ευρώπη να υποδεχθεί και να συντηρήσει με κοινωνικά επιδόματα τα δισεκατομμύρια ανθρώπων των υπανάπτυκτων περιοχών της Αφρικής και της Ασίας; Όχι βεβαια! Τι θα συμβεί αν σε όποιον έρχεται, λες «περάστε»; Θα έρχονται όλο και περισσότεροι. Πώς θα σταματήσει αυτό; Θέλουμε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός να αντικατασταθεί σε μερικά χρόνια από την ισλαμική θεοκρατία και τη σαρία; Όχι βέβαια! Άρα έχουμε καθήκον να διαφυλάξουμε τον πολιτισμό που με πολύ κόπο δημιουργήσαμε και την κοινωνική συνοχή που απειλείται. Η Ελλάδα και η Ευρώπη είναι το σπίτι μας. Εμείς θα αποφασίσουμε πόσους και ποιους θα δεχθούμε. Άρα, με σεβασμό σε κάθε ανθρώπινο όν, λες στον λαθρομετανάστη: «Λυπάμαι αλλά δεν πρόκειται να κάνω δεκτό το αίτημά σου για άδεια διαμονής στην Ευρώπη. Επιστρέφεις στην πατρίδα σου ή όπου αλλού θελήσεις και σου κάνω δώρο και το εισιτήριο.» Όπως κάνει η Αυστραλία, η Ιαπωνία και οι ΗΠΑ. Είναι αυτό το απάνθρωπο; Είναι ανθρωπιστικό δηλαδή να τους στοιβάζεις σαν ζώα επί σφαγήν στο κολαστήριο της Μόριας και να μην τους λες τίποτε για το μέλλον τους κρατώντας τους εξαθλιωμένους επί χρόνια; Οι δικές μας θέσεις είναι ξεκάθαρες: οι πρόσφυγες πολέμου είναι ελάχιστοι και το άσυλο διαρκεί μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος. Οι άλλοι είναι στρατιές εισβολέων (διότι περί εισβολής πρόκειται) από την Αφρική και την Ασία, τυχοδιώκτες που έμαθαν ότι οι Ευρωπαίοι δίνουν τροφή, στέγη και κοινωνικά επιδόματα και ήρθαν να ωφεληθούν. Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία χρηματοδοτούμε τους εισβολείς μας! Με κυβέρνηση “Δημιουργίας, ξανά!” όλοι οι παρανόμως εισελθόντες στη χώρα από το 2015 και εδώ, θα είχαν δύο επιλογές: ή να δικαστούν για παράνομη είσοδο και να φυλακιστούν όπως ο νόμος προβλέπει ή να πάρουν ένα εισιτήριο one way κι ένα κουτί λουκούμια και να φύγουν αύριο το πρωί.

Είστε επίσης από τους πιο ένθερμους πολέμιους του Ισλάμ.

Ούτε αυτό ισχύει έτσι όπως το διατυπώσατε. Είμαι από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές των ατομικών δικαιωμάτων, της ελευθερίας κάθε ανθρώπου να ορίζει την ψυχή και το σώμα του όπως ο ίδιος επιθυμεί, της ισότητας των φύλων, της δικαιοσύνης, των δικαιωμάτων των γυναικών, των παιδιών, του δικαιώματος στη μόρφωση, στον αυτοπροσδιορισμό, στην ερωτική ελευθερία, έννοιες που το Ισλάμ βάναυσα καταπατεί. Το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία. Είναι κυρίως ένα κανονιστικό πλαίσιο, ένα νομικό σύστημα, που παραβιάζει το σύνολο των αρχών του ευρωπαϊκού πολιτσμού. Είναι απολύτως ασύμβατο με τις αξίες της Ευρώπης και όχι μόνο δεν ενσωματώνεται στον ευρωπαϊκό πολιτισμό αλλά επιδιώκει να τον καταλύσει. Οι νεότερες γενιές μουσουλμάνων που γεννήθηκαν στην Ευρώπη είναι πιο φανατικές από τους γονείς τους. Θα επιτρέπαμε την ίδρυση ενός σωματείου παιδεραστών; Δαρτών των γυναικών τους; Βασανιστών των παιδιών τους; Επίδοξων αποκεφαλιστών των αλλόθρησκων; Μα αυτό ακριβώς είναι το Ισλάμ! Αν κάποτε στο μέλλον γίνει ανεκτική θρησκεία, το ξανασυζητάμε.

Αφήσαμε τα θέματα Οικονομίας για το τέλος. Για εσάς, ποιο είναι το πρωτεύον ή έστω τα κύρια σημεία τα οποία πρέπει να προσέξει μια κυβέρνηση που θέλει να βάλει την οικονομία σε πραγματική τροχιά ανάπτυξης;

Να αντιγράψει το μοντέλο της Σιγκαπούρης. Ή της Εσθονίας. Ακόμα και της Βουλγαρίας. Δηλαδή: κατ’ αρχήν χαμηλή φορολογία. Εμείς προτείνουμε 12% flat tax (χωρίς κλίμακες) για φυσικά και νομικά πρόσωπα, με όλα τα έξοδα να αναγνωρίζονται και να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα, και κατάργηση κάθε φόρου που δεν αντιστοιχεί σε εισόδημα: ΕΝΦΙΑ, τεκμαρτά, τέλη επιτηδεύματος, εισφορές δήθεν αλληλεγγύης, όλες αυτές οι πατέντες της κομματικής κλεπτοκρατίας, πετιούνται μια και καλή στον κάλαθο των αχρήστων. Θα εκσυγχρονίσουμε το κράτος εφαρμόζοντας παντού πληροφορική και απολύοντας όχι μόνο τους επίορκους ΔΥ αλλά και όσους απλώς δεν χρειάζονται, λόγω εξέλιξης της τεχνολογίας ή λόγω έλλειψης αντικειμένου. Φυσικά χρειάζονται και πολλά άλλα: αλλαγή του συστήματος αδειοδοτήσεων, επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης, μετατροπή του αναδιανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος σε ανταποδοτικό - κεφαλαιοποιητικό, καθορισμός χρήσεων γης, κτηματολόγιο, και πάνω απ’ όλα απελευθέρωση της αγοράς από την κρατική υπερρύθμιση. Τα φιλελεύθερα κράτη έχουν τους υψηλότερους μισθούς, τη λιγότερη ανεργία και τους πιο ευτυχισμένους πολίτες. Τα «σοσιαλιστικά» καταρρέουν με πάταγο όταν τελειώσουν τα λεφτά των άλλων, και πυροβολούν τους ίδιους τους πολίτες τους που πηδούν το τείχος για να γλυτώσουν από τον εφιάλτη. Μην ξεχνάτε ότι η λιμοκτονούσα Βενεζουέλα είναι το πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ και ο Κοτζιάς υπήρξε συνεργάτης & προπαγανδιστής του καθεστώτος του Χόνεκερ στην Ανατολική Γερμανία. Ποιο «μοντέλο» θέλουμε για τη χώρα;

Πηγή: flashnews.gr