GR
EN Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Το ίδιο το κράτος την όρισε ως οιονεί κρατικό φορέα, σωματείο αυξημένου κύρους που έχει στόχους δημοσίου συμφέροντος. Διοργανώνει και συμμετέχει σε αρκετές εκδηλώσεις: ημερίδες, συνέδρια, εκθέσεις, και, βεβαίως, τελετές και μνημόσυνα προς τιμήν των Ελλήνων που έδωσαν τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι.
Μία από αυτές, στην οποία συμμετείχε μάλιστα και ο τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ήταν το διήμερο 21 - 22 Σεπτεμβρίου 2019 στην ιταλική πόλη Ρίμινι. Ήταν η 75η επέτειος μιας νικηφόρας μάχης για τα ελληνικά όπλα: της κατάληψης της πόλης από την 3η Ορεινή Ταξιαρχία, η οποία έκτοτε ονομάσθηκε "Ταξιαρχία Ρίμινι”. Χαρακτήρισε ποτέ κανείς, Έλληνας, Ιταλός ή Γερμανός, αυτή την εκδήλωση "γιορτή μίσους”; Ζήτησε ποτέ η ιταλική ή η γερμανική κυβέρνηση να σταματήσει να εορτάζεται η 28η Οκτωβρίου για να μην αναμοχλεύονται τα πάθη; Κατηγόρησε κανένας "προοδευτικός” δημοσιογράφος τους παρελαύνοντες ως "κολλημένους στο παρελθόν”; Όχι! Οι λαοί της Ευρώπης έχουν κλείσει τις πληγές τους, έχουν αναγνωρίσει τα λάθη τους και πορεύονται μαζί στο ευρωπαϊκό μέλλον. Μ΄ αυτές τις εκδηλώσεις θυμούμαστε και τιμούμε τους ήρωές μας, αλλά ταυτόχρονα αναλογιζόμαστε τα αίτια που οδήγησαν την Ευρώπη σε τέτοια αλληλοσφαγή και υποσχόμαστε να μην ξανασυμβεί.
Το ίδιο ακριβώς θα μπορούσε να είναι το μνημόσυνο στο Βίτσι. Όλα τα κόμματα της Βουλής και όλοι οι Έλληνες να ανεβαίνουν στο Βέρνο και να ορκίζονται ότι ποτέ πια δεν θα πάρουν όπλα ο ένας εναντίον του άλλου, δεν θα θεωρήσουν ποτέ ότι η ένοπλη βία είναι λύση για οποιαδήποτε ανθρώπινη διαφορά και ότι τις διαφωνίες τους θα τις χειρίζονται στο πλαίσιο του κοινοβουλευτισμού και της Δημοκρατίας. Αυτό, άλλωστε, ήταν το βασικό μήνυμα του προέδρου της ΕΑΑΣ, αντιστρατήγου ε.α. Σταύρου Κουτρή στην ομιλία του, φέτος στο Βίτσι:
"Η ΕΑΑΣ όλα αυτά τα χρόνια οργανώνει αυτές τις τελετές/μνημόσυνα σύμφωνα με τις νομικές και ηθικές της υποχρεώσεις. Η Ένωση δεν λύνει το ιστορικό θέμα της εμφύλιας διαμάχης, δεν κάνει στείρα πολιτική πάνω σε αυτό το ευαίσθητο θέμα, δεν ξύνει πληγές, ούτε ανακυκλώνει μίσος, όπως δυστυχώς η αριστερή προπαγάνδα θέλει να της καταλογίζει. Εκτελεί καθήκον ιερό και τίποτε παραπάνω. (…) Καλούμε τους τότε αντιπάλους του Έθνους και του Ελληνικού Στρατού, που πρώτοι "ήρξαντο χειρών αδίκων”, να αναγνωρίσουν το ιστορικό πολιτικό λάθος τους, που αιματοκύλησε τη χώρα, να αποκηρύξουν την διά της βίας επίλυση των πολιτικών διαφορών, να κηρύξουν την πίστη τους στη δημοκρατία και ευχόμαστε να προσέρχονται στο μέλλον στους χώρους αυτούς, ώστε από κοινού να μπορούμε να αναφωνήσουμε: ποτέ ξανά!”.
Διαφωνεί κανένας; Επισημάνατε κάτι το απαράδεκτο, κε Δένδια;
Γιατί λοιπόν το μνημόσυνο στο Βίτσι δεν έχει την ίδια ακριβώς λειτουργία, όπως το μνημόσυνο στο Ρίμινι; Διότι τα όπλα τα κατέθεσε μόνο η μία πλευρά. Η άλλη πολεμάει ακόμα!
"Δεν ξεχνάμε τίποτα, δεν συγχωρούμε τίποτα. Όσο ισχυρός, όσο βάναυσος και να 'ναι ο αντίπαλος, εμείς θα νικήσουμε. Εμείς θα ανοίγουμε κάθε μέρα, κάθε ώρα, και μια καινούργια ρωγμή σ' αυτό το σάπιο σύστημα, ώσπου να καταρρεύσει μέσα από τις ίδιες τις αντιφάσεις του, κάτω από τα σφοδρά χτυπήματα της επαναστατημένης εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Το ΚΚΕ στέκει και σήμερα καρφί στο μάτι τους. Το ΚΚΕ σαλπίζει αντίσταση, οργάνωση, ανατροπή. Γίνεται όπλο η γνώση πως ο αντίπαλος δεν διστάζει να φτάσει έως τη φυσική εξόντωση του αγωνιστή όταν στη δράση του βλέπει κίνδυνο για την εξουσία και τα κέρδη του. Και γίνεται όπλο αυτή η γνώση, γιατί μας διδάσκει το ανειρήνευτο της πάλης, πως δεν ξεμπερδεύεις με τέτοιον αντίπαλο γλείφοντας τα κόκαλα που πετά απ' το τραπέζι. Πως ή θα την πας την πάλη σου ως το τέρμα ή εδώ θα μας γονατίζουν διαρκώς. Και τέτοια απόφαση έχουμε πάρει. Ανειρήνευτη είναι αυτή η πάλη. Ηταν ανειρήνευτη και τότε που σφύραγε στον αέρα το μαστίγιό τους. Είναι ανειρήνευτη και σήμερα που σφάζουν με το γάντι.”
Πότε ελέχθησαν τα παραπάνω; Στις 12 Οκτωβρίου 2019, 70 χρόνια μετά το Βίτσι, στα εγκαίνια του μνημείου του ΚΚΕ στη Γυάρο, από τον Γενικό του Γραμματέα, Δ. Κουτσούμπα.
Και για να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία για τις προθέσεις του, προσέθεσε:
"Να ποιος είναι ο ρόλος μας σήμερα: Γερό ΚΚΕ που να μπορεί να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή, που θα αντέχει και θα συνεχίσει να δρα με την ίδια αταλάντευτη πίστη για το νομοτελειακό, το αναπόφευκτο πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Είμαστε σίγουροι ότι "οι μέρες που λαχτάρησαν" οι κρατούμενοι της Γυάρου, οι ήρωες του εργατικού μας κινήματος, "θα 'ρθουν". Οι μέρες που λαχταρούμε όλοι και όλες εμείς, η σημερινή νέα γενιά, "θα 'ρθουν". Θα φροντίσουμε" κι εμείς με τη σειρά μας, όπως οι προηγούμενες γενιές, γι' αυτό.”
"Φροντίζοντας” να ξανάρθουν εκείνες οι μέρες, το ΚΚΕ οργώνει τη χώρα στήνοντας παντού μνημεία του εμφυλίου, εκδίδοντας προπαγανδιστικά έντυπα και εκφωνώντας λόγους μίσους που θα έπρεπε να προκαλέσουν όχι μόνο το δημοσιογραφικό και το πολιτικό αλλά κυρίως το εισαγγελικό ενδιαφέρον.
Να τι είπε το μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Γόντικας, στις 19/8/2017, στα εγκαίνια ενός άλλου εμφυλιοπολεμικού μνημείου, στη Φλώρινα (παραθέτω αποσπάσματα):
"Δε βάζουμε τελεία και παύλα στο μεγάλο έπος του ΔΣΕ με το τέλος των εκδηλώσεων για τα 70 χρόνια. Ο αγώνας δεν τελείωσε. Η κοινωνία για την οποία παλεύουμε, ο Σοσιαλισμός - Κομμουνισμός, δεν είναι ουτοπία και ονειροπόλημα. Οι λαοί δεν είπαν ακόμα την τελευταία λέξη τους. Τα διδάγματα της Οκτωβριανής Επανάστασης, που φέτος τιμάμε τα 100 χρόνια της, παραμένουν πάντα ζωντανά και πάντα επίκαιρα. Ποτέ δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ενιαίο εθνικό συμφέρον. Δεν υπάρχει το ίδιο συμφέρον ανάμεσα στον εργάτη και το βιομήχανο, τον εφοπλιστή, το μεγαλοεπιχειρηματία. Τα συμφέροντά τους είναι ριζικά διαφορετικά. Ασυμβίβαστα. Η θεωρία του "εθνικού συμφέροντος" είναι ένα από τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να υποτάσσουν τους εκμεταλλευόμενους στα δικά τους συμφέροντα, στη συνέχιση και διαιώνιση της εκμετάλλευσης. Ο τρίχρονος αγώνας του ΔΣΕ εξέφραζε την οργή και το ταξικό μίσος χιλιάδων εργατών και εργατριών που δούλευαν από ήλιο σε ήλιο, χωρίς κανένα ουσιαστικό δικαίωμα. Μπορεί ο ΔΣΕ να μη νίκησε, αλλά έδειξε ότι ο λαός έχει τη δύναμη και όταν το αποφασίσει μπορεί να επιβάλλει το δίκιο του, να διεκδικήσει την εξουσία. Το δίλημμα που τέθηκε τότε μπροστά στο εργατικό και λαϊκό κίνημα: "Τις αλυσίδες ή τα όπλα" δεν έχει μόνο ιστορική αξία. Επανέρχεται διαρκώς στις μέρες μας με νέες μορφές και περιεχόμενο. Με το κεφάλαιο ή με το λαό. Υποταγή και προσαρμογή στις αξιώσεις του κεφαλαίου ή ρήξη και ανατροπή. Με την αστική εξουσία ή την εργατική εξουσία. Καπιταλισμός ή Σοσιαλισμός. Ενδιάμεσες λύσεις δεν υπάρχουν, παρά μόνο η ασυμβίβαστη και αδιάλλακτη πάλη με την αστική τάξη, το κράτος, τα κόμματά της και την εξουσία της ως την οριστική ανατροπή της, για την εργατική εξουσία, το Σοσιαλισμό. Τα παραπάνω, μαζί με την ακλόνητη πίστη και αφοσίωση στο μεγάλο αυτό σκοπό του αγώνα και στην τελική νίκη είναι μερικές από τις πιο σημαντικές παρακαταθήκες που μας κληροδότησε η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ. Τιμή και δόξα στους τιμημένος νεκρούς του ΔΣΕ. Τιμή και δόξα στο ΔΣΕ. Ο Γράμμος τι κι αν έπεσε, εμείς θα νικήσουμε".
Υπάρχει κάποιος που δεν κατάλαβε; Όσοι χαρακτηρίσατε… διχαστική και εμφυλιοπολεμική (!!!) την πρόσκληση συμφιλίωσης που απηύθυνε ο πρόεδρος της ΕΑΑΣ στο Βίτσι, οι ομιλίες Κουτσούμπα και Γόντικα πώς σας φαίνονται;
Κι επειδή πριν "αποκεφαλίσει” τον Μπογδάνο, ο Δένδιας είπε: "οποιαδήποτε προσπάθεια σήμερα προβολής στη σύγχρονη πολιτική ζωή των οδυνηρών στιγμών της χώρας στο παρελθόν για την αποκόμιση μικροκομματικού οφέλους είναι απαράδεκτη” θα ήθελα να τον ρωτήσω μήπως έτυχε να διακρίνει στις προαναφερθείσες ομιλίες κάποια παρόμοια προσπάθεια. Όχι, ε; Παραδεκτά όλα, ε;
Και εγώ συμφωνώ με την, μέχρι εκείνο το σημείο, τοποθέτηση Δένδια, αλλά είχα την εντύπωση ότι απευθυνόταν στον Παφίλη! Διότι ο λόγος που αντιτίθεμαι στο ΚΚΕ δεν είναι οι απόψεις του για τον εμφύλιο. Δεν θα μας πείραζε καθόλου αν ήταν μια παρέα γραφικών, περιθωριακών τύπων με κάπως ιδιότυπη νοημοσύνη, σαν τους οπαδούς της θεωρίας της Επίπεδης Γης, που αναπολούν τις ωραίες μέρες του σταλινισμού, όπως είπε ο Γόντικας στο ακροατήριο της Φλώρινας: "Την ανωτερότητα του Σοσιαλισμού πολλοί από σας, τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας τη γνώρισαν, όταν βρέθηκαν σε αυτές τις χώρες κι έζησαν ως πολιτικοί πρόσφυγες για πολλά χρόνια.” Έτσι είναι, σύντροφοι, αν έτσι νομίζετε.
Το μεγάλο πρόβλημα που δημιουργεί το ΚΚΕ στη χώρα είναι ότι οι οπαδοί της Επίπεδης Γης συμμετέχουν στη διοίκηση του φορέα που ρυθμίζει τις αεροπορικές συγκοινωνίες! Το ΚΚΕ υπήρξε σε όλη την μεταπολίτευση, και συνεχίζει να είναι, τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού. Είναι μόνιμος παράγοντας κοινωνικής αναταραχής και η μήτρα της θεσμικής ανομίας: της αντίληψης ότι αν κρατάς κομματική σημαία είσαι υπεράνω του νόμου. Έχει διαβρώσει την Παιδεία, τα ΜΜΕ, τον χώρο της Τέχνης, τη Δημόσια Διοίκηση, τα συνδικάτα, τα κοινωνικά κινήματα, βαφτίζοντας "πολιτική δράση” τον τραμπουκισμό, τις απειλές, τη δολοφονία χαρακτήρων, την επέλαση των ταγμάτων εφόδου του ΠΑΜΕ, που καταλύουν τον νόμο και την τάξη όποτε "γουστάρουν” χωρίς κανένας να τους ενοχλεί. Το ΚΚΕ είναι η ιερή αγελάδα του συστήματος που φέρεται μονίμως ως ταύρος εν υαλοπωλείω, αλλά εισπράττει κανονικά τον παχυλό μισθό της από τον υαλοπώλη.
Αυτά μάλλον δεν τα έχει αντιληφθεί ο κος Δένδιας. Αντιλήφθηκε όμως συμπαράταξη με Κασιδιάρη. Όχι μόνο για τον Μπογδάνο - υποθέτω για όλους όσοι πήγαμε στο Βίτσι, να τιμήσουμε τους αγώνες για την ελευθερία που έδωσε αυτός ο λαός. Να μου επιτρέψει να του εξηγήσω τη διαφορά ανάμεσα στην "συμπαράταξη” και στην "παρουσία στην ίδια περιοχή”. Συμπαράταξη είναι να βρίσκεσαι στην ίδια παράταξη, στον ίδιο στρατό. Να έχεις κοινό όραμα και κοινούς στόχους. Να περπατάτε δίπλα - δίπλα υποστηρίζοντας και καλύπτοντας ο ένας τον άλλον. Δεν είναι να παρευρεθείς σε μία εκδήλωση που οργανώνουν άλλοι και δεν προσκαλούν κανέναν, αλλά ούτε και αποκλείουν κανέναν. Αν βρεθεί μαζί σας, κε Δένδια, ένας χρυσαυγίτης σε ένα σούπερ-μάρκετ δεν συμπαρατάσσεσθε, ακόμα κι αν παίρνετε μακαρόνια από το ίδιο ράφι. Ούτε αν τύχει να παρακολουθείτε την ίδια συναυλία.
Στο μνημόσυνο στο Βίτσι κατατέθηκαν πάνω απο 20 στεφάνια, από συλλόγους, οργανώσεις, πολίτες, κόμματα. Το ότι ανάμεσα σε αυτά δεν υπήρχε κανένα της ΝΔ, ούτε κανενός άλλου θεσμού της χώρας, αυτό είναι το απαράδεκτο. Αυτό θα έπρεπε να ενοχλεί τον Δένδια. Ο πρώτος θεσμός πού θα έπρεπε να εκπροσωπείται στο Βίτσι είναι η Βουλή, διότι ο λόγος που στην Ελλάδα λειτουργεί ο κοινοβουλευτισμός (με τα όποια προβλήματά του) και όχι η παρέα των Στάλιν, Μπέρια και Μπλοχίν είναι η θυσία εκείνων των ηρώων.
Και αυτό συνέβαινε μέχρι το 2013. Να το επίσημο έγγραφο της Βουλής των Ελλήνων.
Ο τότε Πρόεδρος της Βουλής και νυν επικεφαλής των ευρωβουλευτών της ΝΔ, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, στέλνει ως επίσημη αντιπρόσωπό του την τότε βουλευτή Καστοριάς και νυν διευθύντρια του γραφείου του ΠΘ στη Θεσσαλονίκη, Μαρία Αντωνίου. Είχε πάει και η ΧΑ τότε στο Βίτσι. Συμπαρατάχθηκαν Μεϊμαράκης και Αντωνίου μαζί της;
Απαράδεκτο είναι το ενοχικό σύνδρομο που αναγκάζει τη ΝΔ να υποβάλλει συνεχώς διαπιστευτήρια πολιτικής ορθότητας στο ΚΚΕ. Απαράδεκτο είναι που ο Δένδιας, αντί να "πάρει παραμάζωμα” τον Παφίλη, που λίγο πιο πριν παραληρούσε ανενόχλητος αποκαλώντας τον Μπογδάνο, φασίστα, απόγονο συνεργατών των Γερμανών και ταγματασφαλιτών που κρεμούσαν Έλληνες, ρουφιάνο και χρυσαυγίτη, (προφανώς ούτε και σ’ αυτόν τον οχετό διέκρινε ο Δένδιας "προσπάθεια προβολής στη σύγχρονη πολιτική ζωή των οδυνηρών στιγμών της χώρας στο παρελθόν”) κατακεραύνωσε τον… Μπογδάνο που δεχόταν στωικά τις ύβρεις! Με ποιο επιχείρημα; Ότι η χώρα αντιμετωπίζει εθνική απειλή. Μα, ακριβώς γι’ αυτό θα έπρεπε το ΚΚΕ να βρίσκεται εκτός πολιτικού συστήματος! Διότι υπονομεύει κάθε εθνική προσπάθεια, κάνοντας διαχρονικά αυτό που περιέγραψε ο Μπογδάνος - χρησιμοποιώντας λόγια του ΚΚΕ, όχι δικά του. Περίμενε ο Δένδιας μήπως ότι το ΚΚΕ θα υπερψήφιζε την ελληνογαλλική συμφωνία; Ή δεν ξέρει τι στάση θα κρατήσει το ΚΚΕ αν – χτύπα ξύλο – η χώρα εμπλακεί σε πόλεμο; Ο ίδιος ο Παφίλης που μερικές μέρες νωρίτερα είχει δηλώσει ξεδιάντροπα, εντός Βουλής ότι δεν πρόκειται το κόμμα του να "υποχωρήσει” και να "συμβιβαστεί” μ΄ αυτό που λέγεται αστική δημοκρατία (σε σοβαρό κράτος θα είχαν εκδιωχθεί πάραυτα από τη Βουλή και θα ήταν υπόλογοι στη Δικαιοσύνη) είχε διαβάσει στην ομιλία του στον Γοργοπόταμο, την επίσημη θέση του ΚΚΕ όπως αναγράφεται στο site του, εδώ: (σελίδα 7, παράγραφος 4):
"Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας.”
Μέχρι να προκύψουν οι κατάλληλες συνθήκες για κατάκτηση της εξουσίας, οι θιασώτες της σταλινικής κτηνωδίας, κάνουν αυτό που επίσης περιγράφεται στο πρόγραμμά τους (σελίδα 6, §5 και σελίδα 8, §4):
Η δράση του ΚΚΕ, σε μη επαναστατική κατάσταση, συμβάλλει αποφασιστικά στην προετοιμασία του υποκειμενικού παράγοντα (Κόμμα, εργατική τάξη, συμμαχίες) για επαναστατικές συνθήκες, για την πραγματοποίηση των στρατηγικών καθηκόντων του:
• Τη συσπείρωση της μεγάλης πλειοψηφίας της εργατικής τάξης με το ΚΚΕ, αποφασισμένης για την επανάσταση.
• Τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα καταπιεζόμενα στον καπιταλισμό λαϊκά στρώματα, άλλα να τραβηχτούν περισσότερο ή λιγότερο ενεργά στην επαναστατική πάλη κι άλλα να ουδετεροποιηθούν.
• Τη στήριξη του επαναστατημένου λαού από όσο το δυνατόν ευρύτερες δυνάμεις που αποσπώνται από το στρατό.
• Την εξασφάλιση της συντριπτικής υπεροχής των συσπειρωμένων με το ΚΚΕ
επαναστατημένων δυνάμεων έναντι των αντιδραστικών αστικών και ταλαντευόμενων μικροαστικών.
Το επαναστατικό εργατικό - λαϊκό μέτωπο αποκτά την ικανότητα να αντιτάσσει τη δική του βία ενάντια στη βία του κεφαλαίου, την ικανότητα να επιδρά παραλυτικά στα επιτελεία του ταξικού αντιπάλου να αδρανοποιεί τα αντεπαναστατικά σχέδιά του, να τα αποκόβει από την ενεργό στήριξη του ανθρώπινου δυναμικού, εκείνου που έχει εργατική - λαϊκή καταγωγή.
Να υποθέσω ότι αυτά δεν τα θεωρείτε απαράδεκτα, κε Δένδια;
Υ.Γ. Βλέποντας τον Δένδια να μην χάσουμε το δάσος. Το δάσος είναι ο χαρακτήρας τον οποίο ο ΠΘ και το πρωθυπουργικό περιβάλλον προσπαθούν να προσδώσουν στη ΝΔ και κατ’ επέκταση στη χώρα, στο όνομα δήθεν της συναίνεσης, της πολιτικής ορθότητας και της αστικής αβροφροσύνης, όταν ο απέναντι σού λέει κάταμουτρα ότι σκοπεύει με την πρώτη ευκαιρία να ανατρέψει το πολίτευμα και να επιβάλει δικτατορία του προλεταριάτου την οποία "ποτέ δεν αποκήρυξε” και μέχρι τότε θα σου κάνει τη ζωή κόλαση. Εθελοτυφλία ή αυτοκτονικό, τάχα μου στρατηγικό, σχέδιο διεμβολισμού της αριστεράς διά της αριστεροποίησης της ΝΔ; Ή, μήπως, εφαρμογή της άλλης μυωπικής μικροκομματικής θεωρίας που λέει πως το ΚΚΕ το προσέχουμε γιατί εγκλωβίζει ένα 5% αριστερών, που, αν δεν υπήρχε, θα ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ; Δεν ξέρεις ποιο είναι χειρότερο.
Πηγή: capital.gr
