GR
EN 
Άρθρα Προέδρου
Η «ομερτά», ο κώδικας σιωπής των μαφιόζων, προφανώς δεν οφείλεται στο... ήθος τους. Είναι μηχανισμός αυτοπροστασίας. Αν αρχίσει και μιλάει ένας, κάηκαν όλοι. Έτσι ακριβώς επιβίωνε και επιβιώνει ακόμα ο πολιτικός μας θίασος. Οι πάντες κρατούν τους πάντες. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, κρατικοί λειτουργοί, επιχειρηματίες, μηντιάρχες, εργολάβοι, ηγούμενοι, προηγούμενοι...
Έλα όμως που η λίστα Λαγκάρντ ψάχνει για ένοχο! Κι ένα παιδί του δημοτικού μπορεί να βγάλει συμπέρασμα: ένοχοι είναι όσοι ήξεραν την ύπαρξή της και δεν έκαναν τίποτε για να αξιοποιήσουν τα στοιχεία της: και ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος και ο Παπακωνσταντίνου και ένα σωρό άλλοι. Όχι μόνοεπειδή κάποιος από αυτούς – μπορεί και περισσότεροι – αλλοίωσαν το περιεχόμενό της. Αυτό μένει να αποδειχθεί. Αλλά γιατί, όταν η «σιδηρά» Κριστίν τούςείπε, πάνω – κάτω: «παιδιά, έχουμε αυτό το υλικό – ναι, είναι προϊόν υποκλοπής, αλλά εμείς το ψάξαμε, βρήκαμε τα λαμόγια, τους ψιθυρίσαμε κάτι γαλλικά στο αυτί και βάλαμε στα ταμεία μερικά δις από αδήλωτα εισοδήματα. Το ίδιο έκαναν κι οι Γερμανοί, οι Ισπανοί... Δεν το κάνετε κι εσείς;», η απάντηση ήταν ένα αδιάφοροσφύριγμα, την ίδια στιγμή που εξαπέλυαν την όγδοη κατά σειρά φορολαίλαπα και τσάκιζαν την μεσαία τάξηκαι τους μικροσυνταξιούχους. Καραμπινάτη ενοχή! Χρειάζεται συζήτηση;
Κι όμως, το συζητάμε. Καταναλώνουμε χιλιάδες«δημοσιογραφοώρες» για κάτι τόσο προφανές. Γιατί; Γιατί κανένας δεν θέλει την πλήρη διελεύκανση – στο στικάκι υπάρχουν και κάποιοι «δικοί του»... Ο Παπακωνσταντίνου είναι το ιδανικό θύμα. Ο Ran Tan (no) Plan του Γιωργάκη, περίγελως των πάντων, ο πιο αποτυχημένος υπουργός Οικονομικών της μεταπολίτευσης, γιατί να μην φορτωθεί και δύο ξαδέλφες; Ο Βενιζέλος; Τον χρειάζεται ο Σαμαράς. Ο ΓΑΠ; Τον χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι οι αργόμισθοιπρασινοφρουροί εκεί μετακόμισαν. Ποιος, λοιπόν, θακαθαρίσει την «κόπρο»; Η Δικαιοσύνη; Χρειάζεται τα λεφτά από το νέο πακέτο για να σταματήσει τηνακήρυχτη απεργία. Τα ΜΜΕ; Χρειάζονται δανεικά (κι αγύριστα) για να μην χρεοκοπήσουν. Ούτε καν η Ευρώπη: χρειάζεται κυβέρνηση στην Ελλάδα για να μην έχουμε παγκόσμιο κραχ!
Άρα, τι μένει; Μια θεσμική επανάσταση. Με αλλαγή Συντάγματος, αλλαγή δομών, αλλαγή θεσμών, αλλαγή νοοτροπίας, αλλαγή ανθρώπων. Σύμμαχοι αυτής της επανάστασης οι άνθρωποι της παραγωγικής οικονομίας,εργαζόμενοι και άνεργοι, και όσοι θύλακες υγείας έχουν επιβιώσει στον κρατικό μηχανισμό: δικαστικοί και άλλοιδημόσιοι λειτουργοί που πολεμάνε το «τέρας» από μέσα. Ναι, δεν είναι εύκολο. Όμως η ομερτά έχει εμφανίσει έντονο «κρακελάρισμα». Κι όταν αρχίσει ο πρώτος να «κελαηδάει», το θρυμμάτισμα είναι θέμα χρόνου. Άλλωστε, την εξέλιξη την έχει προβλέψει η Νικολακοπούλου: «...και μετά, το τέρμα - και κανείς κανενός.»
Ίσως, μετά το «κανείς, κανενός» να αρχίσει να χτίζεται η Ελλάδα του «μαζί».
