Διαβάζω με έκπληξη "επιχειρήματα", από διάφορους, πως δεν μπορούμε να κρίνουμε αρνητικά τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν έχει κυβερνητικό έργο και δεν μπορούμε να ξέρουμε αν θα κάνει αυτά που λέει ή όχι.
Δηλαδή για να καταλάβεις αν κάποιος έχει επαφή με την πραγματικότητα, πρέπει οπωσδήποτε να τον δεις σε ρόλο πρωθυπουργού; Αλλιώς, δυσκολεύεσαι; Πώς κρίνεις τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφεσαι; Αν έχουν πέντε δράμια μυαλό, αν ξέρουν τη δουλειά τους, αν μπορούν να καταλάβουν ένα θέμα, αν μπορούν αν λύσουν ένα πρόβλημα, αν είναι συνεπείς; Υποθέτω δεν περιμένεις να γίνουν πρωθυπουργοί για να αποφασίσεις, ε;
Ωστόσο, για όσους θέλουν οπωσδήποτε πολιτικής φύσεως αποδείξεις για τη συνέπεια της καρικατούρας του Ανδρέα, έχω να τους θυμίσω 3, και μάλιστα βαρβάτες:
1. Απεργία υπαλλήλων της Βουλής. Όταν πέρυσι τον Νοέμβριο ο Στουρνάρας στο πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονμικών θέλησε οι υπάλληλοι της Βουλής να αντιμετωπίζονται ως κανονικοί δημόσιοι Υπάλληλοι, η πιο προκλητικά ευνοημένη συντεχνία στην Ελλάδα ξεσηκώθηκε και κατέβασε τους διακόπτες. Ακόμα κι ο Σαμαράς, ο αστός, ο συστημικός, το παιδί του κομματικού σωλήνα κ.λ.π. "τα πήρε στο κρανίο". Ποιος υπερασπίστηκε την πιο προκλητικά ευνοημένη συντεχνία που το παίζει κράτος εν κράτει και κοστίζει κάθε χρόνο εκατοντάδες εκατομμύρια στον Έλληνα φορολογούμενο; Ο Αλέξις! Ο γιαλαντζί κομμουνιστής που το πρώτο πράγμα που θα έκανε αν γινόταν πρωθυπουργός (μπρρρρρ!) θα έπρεπε να ήταν το χτύπημα της νομενκλατούρας των θυγατέρων, ανηψιών και κολλητών του συστήματος που κατσικώθηκαν στη Βουλή και μας απομυζούν. Κι όμως! Το παιδί του λαού υπερασπίστηκε την αριστοκρατία των παιδιών του κομματικού μαιευτηρίου. Είπατε κάτι για συνέπεια;
2. Έκτακτη προεκλογική επιχορήγηση. Πάλι πέρυσι τον Απρίλιο, τα χρεωκοπημενα κόμματα εξουσίας αποφάσισαν (γιατί έτσι τους αρέσει) να εισπράξουν έκτακτα 10 εκατ. ευρώ. Παρά την κρίση, παρά την ληστρική κρατική επιχορήγηση που ήδη παίρνουν, πολλαπλάσια του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ καταψήφισαν το νομοσχέδιο, βγάζοντας και έναν δεκάρικο για την προκλητική συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος ενώ ο πολίτης υποφέρει! Το ΜΜΕ την πρόβαλαν αυτή την άρνηση με ταρατατζούμ. Ο νόμος όμως ψηφίστηκε και φυσικά ισχύει και όσους τον καταψήφισαν! Θα περίμενε κανένας ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ να αρνηθούν να εισπράξουν το παραδάκι. Κι όμως! Το τσέπωσαν πρώτοι πρώτοι, χωρίς τα ΜΜΕ να βγάλουν "κιχ". Είπατε κάτι για συνέπεια;
3. Απλή και άδολη αναλογική. Πάγια θέση της αριστεράς, δεν υπήρξε προεκλογική περίοδος που να μην την είχε κάνει παντιέρα. Στις προηγούμενες εκλογές δόθηκε η ιδανική ευκαιρία. Τα κλασικά λαμογιοκόμματα που πάντα μαγείρευαν τον εκλογικό νόμο ανάλογα με το πώς τα βόλευε, βρέθηκαν για πρώτη φορά μπροστά στο ενδεχόμενο να πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πρώτο κόμμα, το απαράδεκτο καλπονοθευτικό μπόνους των 50 εδρών. Κι άρχισε να τους... αρέσει η απλή αναλογική. Ποιος αρνήθηκε την απλή αναλογική, γιατί είναι πολλές οι έδρες Άρη, έστω και κλεμμένες; Ο ΣΥΡΙΖΑ! Είπατε κάτι για συνέπεια;