GR
EN Ίσως ο πάτος της οικονομικής κατρακύλας να είναι μακριά ακόμα, αλλά τον πάτο της πολιτικής μάλλον τον φτάσαμε. Εκτός αν μπορείτε να σκεφτείτε κάτι χειρότερο από το να ψηφίζεις κάποιον για να ΜΗΝ κάνει αυτά που υπόσχεται.
Το ακούω από πολλούς: «ο Τσίπρας γίνεται πραγματιστής» «ο ΣΥΡΙΖΑ συναντάει τον ρεαλισμό». Και το λένε με ικανοποίηση σαν να μιλάνε για κάποιον που είχε πέσει στα ναρκωτικά και τώρα είναι σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Ρωτάω, λοιπόν: τι τον εμπόδιζε τον Τσίπρα στην αντιπολιτευτική του περίοδο να είναι ρεαλιστής; Τι τον εμπόδιζε να καταλάβει, ας πούμε, ότι δεν είναι δυνατόν να μειώσεις τους φόρους και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να αυξήσεις τις κρατικές δαπάνες; Τι εμπόδιζε τα στελέχη του να συγκρίνουν το επιτόκιο του 1,5% με το οποίο μας δανείζει η Ε.Ε. με το επιτόκιο του 20% με το οποίο θα μας δάνειζαν τώρα οι αγορές και να καταλάβουν ότι το πρώτο δεν το λες με τίποτα τοκογλυφικό; Τι εμπόδιζε την «Αυγή» να αντιληφθεί ότι δεν είναι δυνατόν να ζητάς δανεικά από αυτόν που βρίζεις; Δύο εκδοχές υπάρχουν γι’ αυτά. Ή δεν μπορούσαν να τα καταλάβουν, ή τα καταλάβαιναν μια χαρά αλλά τα πλάσαραν στο αγριεμένο πόπολο επειδή «πουλούσαν». Δύσκολο να πιστέψεις την πρώτη εκδοχή. Το ότι το 1,5 είναι μικρότερο από το 20 το αντιλαμβάνονται και παιδιά προσχολικής ηλικίας. Ενήλικας που δεν μπορεί να κάνει τη σύγκριση έχει σοβαρή νοητική υστέρηση. Είναι προφανές, βέβαια, ότι δεν πρόκειται για «σπίρτα», αλλά τόσο πολύ, παραπάει!
Μας μένει το δεύτερο, το οποίο ονομάζεται, απλώς, απάτη. Κι επειδή γινόταν κατ’ εξακολούθηση, οι διαπράξαντες αυτή την απάτη διαρκείας είναι καραμπινάτοι απατεώνες. Όμως στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό συμβαίνει το εξής παράδοξο: ο πολιτικός υπόσχεται ό,τι απίθανο του κατέβει στο κεφάλι και ο ψηφοφόρος ζητωκραυγάζει ξέροντας ότι ο άλλος ψεύδεται! Γιατί το κάνει αυτό; Γιατί σιχάθηκε την φοροεπιδρομή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τη μιζέρια χωρίς αύριο, το κουκούλωμα των σκανδάλων. Και πιστεύει ότι οι καινούργιοι, που είναι τάχα μου νέοι και άφθαρτοι, δεν θα υλοποιήσουν τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις αλλά... «κάτι θα κάνουν».
Έτσι όμως η απάτη παγιώνεται ως κύριο στοιχείο στη σχέση πολιτικού & ψηφοφόρου και μετατρέπεται σε αρετή! «Μην τον ακούτε τι λέει, δεν θα τα κάνει, αλλά μας αρέσει γιατί πουλάει μαγκιά!» Αυτή δεν είναι, λίγο - πολύ, η άποψη του 50% που ακόμα κρίνουν θετικά το κυβερνητικό βατερλώ;
Όμως τα αστεία τέλειωσαν. Λεφτά δεν υπάρχουν, οι «τοκογλύφοι» δεν δίνουν άλλα δανεικά κι αγύριστα και η κυβέρνηση πρέπει να πληρώσει και τα ομόλογα που λήγουν και τους μισθούς / συντάξεις. Τι κάνει; Αρπάζει με το «έτσι το θέλω» ό,τι έχει μείνει στα ταμεία ασφαλιστικών οργανισμών, ΔΕΚΟ, φορέων που εποπτεύονται από το Δημόσιο, μέχρι και τα 350.000.000 ευρώ του αποθεματικού της περιφέρειας Αττικής.
Αυτό δεν είναι μόνο απάτη. Είναι καραμπινάτη κλοπή κακουργηματικού χαρακτήρα. Ακριβώς σαν ένας μέτοχος εταιρείας να ανοίξει το χρηματοκιβώτιο και να πάρει τα χρήματα όλης της εταιρείας για να πληρώσει τα οικογενειακά του χρέη. Καθώς μάλιστα κάποιες ΔΕΚΟ από τις ληστευθείσες είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, η κυβέρνηση κλέβει και την περιουσία εκατοντάδων χιλιάδων μικρομετόχων.
Όμως κι αυτό το έγκλημα παρουσιάζεται ως γενναιότητα! Για να μην “σκύψει το κεφάλι στις απαιτήσεις των δανειστών” η κυβέρνηση σκουπίζει ό,τι πετάει κι ό,τι κολυμπάει. Με ποιον στόχο; Μερικές μέρες παράταση του μαρτυρίου, πριν την οικονομική ασφυξία! Για να μην κάνει μεταρρυθμίσεις και κακοκαρδίσει τους πελάτες του Κατρούγκαλου, οδηγεί τη χώρα στη συντριβή σαν τον πιλότο του Airbus. Πολύ γενναία πράξη, όντως!
Το απίστευτο είναι ότι τον επερχόμενο όλεθρο που θα μας γυρίσει στην εποχή της Αλβανίας του Χότζα, οι περισσότεροι εξακολουθούν να τον βλέπουν ως υπερήφανη “έξοδο από τα Μνημόνια”! Αποδεικνύεται έτσι ότι το φαινόμενο της ηθικής αναστροφής δεν έχει τέλος. Αν αρχίσεις να βλέπεις την απάτη ως αρετή, δεν είναι μακριά η στιγμή που θα φαντασιώνεσαι την απόλυτη καταστροφή ως νίκη. Αν ακούσεις τις κυβερνητικές ανακοινώσεις, είναι προφανές ότι σ΄αυτή την παράνοια έχουμε μπει ήδη. Δυστυχώς όμως στην καμπίνα των επιβατών κάθονται 11 εκατομμύρια Έλληνες.
Πηγή: logiastarata.gr
