GR
EN 
Όταν γίνονται εκλογές σε μια χώρα της ευρωζώνης προκαλούν το ενδιαφέρον των περισσοτέρων κρατών μελών του ευρώ καθώς πλέον η στάση κάθε χώρας επηρεάζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και τους υπόλοιπους. Αυτό είναι ένα από τα αποτελέσματα που μας έχει κληροδοτήσει -για καλό ή για κακό- η συμμετοχή μας στο ενιαίο νόμισμα. Όταν δε η χώρα στην οποία γίνονται οι εκλογές αποτελεί τη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης τότε είναι φυσικό το ενδιαφέρον να είναι ακόμα μεγαλύτερο.
Αυτό που βλέπω όμως τις τελευταίες μέρες είναι ότι στην Ελλάδα το ενδιαφέρον μας για τις γερμανικές εκλογές έχει αποκτήσει μια μοιρολατρική χροιά όσον αφορά το ποιος θα καθορίζει το μέλλον μας για τα επόμενα χρόνια.
Η αίσθηση που αποκομίζει κανείς βλέποντας και διαβάζοντας τις θέσεις αναλυτών και πολιτικών στην Ελλάδα για την επόμενη μέρα των γερμανικών εκλογών είναι ότι στην Γερμανία αποφασίζεται αυτές τις μέρες το μέλλον της Ελλάδας.
Παρά το ότι ο περισσότερος κόσμος δείχνει να συμφωνεί με την παραπάνω προσέγγιση, θα πρέπει να πω ότι προσωπικά βρίσκω αυτό τον τρόπο σκέψης εντελώς λανθασμένο και μάλιστα θεωρώ ότι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του καταστροφικού τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα στην χώρα μας.
Το μέλλον της Ελλάδας λοιπόν ΔΕΝ καθορίζεται από το αποτέλεσμα των εκλογών στη Γερμανία και η στάση της Γερμανίδας καγκελάριου η οποία εξέρχεται πανίσχυρη από τις εκλογές ΔΕΝ μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη της ελληνικής κρίσης χρέους παρά μόνο αν εμείς την αφήσουμε.
- Η επιρροή της γερμανικής πολιτικής στην Ελλάδα αποκτά ισχύ όσο το εγχώριο πολιτικό σύστημα προσανατολίζεται με το αν συντάσσεται ή αντιτάσσεται με τις επιλογές της Γερμανίας.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση τα τελευταία τέσσερα χρόνια της κρίσης στην Ελλάδα κάνουν ότι δήθεν ασκούν την άλφα ή την βήτα πολιτική για τη χώρα ενώ ουσιαστικά αυτό που κάνουν είναι να προσαρμόζουν τις αποφάσεις τους στο τρόπο που θέλουν να συνδιαλέγουν με τους Γερμανούς.
- Η εκάστοτε κυβέρνηση παίρνει μέτρα όχι με γνώμονα το πώς θα βγει η χώρα από την κρίση αλλά με βάση το πώς θα μπορέσει να ξεγελάσει τους Γερμανούς ώστε να παίρνει τα λεφτά της ευρωζώνης χωρίς να αλλάξει τίποτα από το πελατειακό κομματικό σύστημα πάνω στο οποίο στηρίζεται.
- Η δε αντιπολίτευση -σε όλο το φάσμα της- προτείνει μέτρα και λύσεις όχι με βάση το τι πραγματικά θα βοηθήσει την Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της αλλά με μοναδικό στόχο να φανεί ότι πάει κόντρα στην Γερμανία και να γίνει έτσι αρεστή στους εγχώριους πελάτες της.
Αυτό που δεν συνειδητοποιούν και τα δύο μέρη είναι ότι με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά έχουν καταντήσει να προσδιορίζονται πολιτικά αποκλειστικά σε σχέση με τη στάση τους -θετική ή αρνητική- απέναντι στη Γερμανία καθιστώντας με τον τρόπο αυτό την ύπαρξη τους στην πολιτική σκηνή της χώρας εντελώς άχρηστη.
Το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών στην Ελλάδα θα είχε μικρό αντίκτυπο αν εμείς στην χώρα μας φροντίζαμε να εφαρμόσουμε μια σειρά από μέτρα που όλοι γνωρίζουμε ότι θα βελτιώσουν την ζωή μας καθώς όλοι ταλαιπωρούμαστε από αυτά.
- Η δημιουργία ενός μικρότερου και αποτελεσματικότερου κρατικού μηχανισμού που θα μπορεί να εξυπηρετεί τους πολίτες του εύκολα και γρήγορα είναι κάτι που όλοι ξέρουμε ότι θα μας κάνει καλό και κανείς δεν χρειάζεται την κα.Μέρκελ για να μας το επιβεβαιώσει ή επιβάλλει.
- Η πάταξη της διαφθοράς στο δημόσιο, η οποία έρχεται σαν αποτέλεσμα ενός μικρού και αποτελεσματικού μεγέθους του και της πλήρους μηχανοργάνωσης και αυτοματοποίησης του τρόπου λειτουργίας του, όλοι ξέρουμε ότι θα δώσει ανάσες στους πολίτες και τις επιχειρήσεις που εξαρτώνται από αυτό και μια τέτοια εξέλιξη δεν επηρεάζεται από το αν θα είναι οι χριστιανοδημοκράτες ή οι σοσιαλδημοκράτες κυρίαρχοι στην Γερμανία.
- Η ενίσχυση -ή έστω η μη δίωξη- της επιχειρηματικότητας, της έμφυτης δηλαδή τάσης του ανθρώπου να επιδιώκει το κέρδος μέσα από την εργασία του, δεν έχει να κάνει με το τι θα ψηφίσει ο Βαυαρός ψηφοφόρος, κάνει όμως τα αποτελέσματα της ψήφου του λιγότερο κρίσιμα για την Ελλάδα, αφού σε μια οικονομία που παράγει και δημιουργεί τον δικό της πλούτο η επιρροή που μπορεί να ασκήσει ο πλούτος των άλλων είναι μειωμένη.
Η ανυπαρξία ταυτότητας των ελληνικών πολιτικών, τους κάνει να νοιάζονται τόσο πολύ για τις γερμανικές εκλογές και το αποτέλεσμα τους.
Αν οι επιλογές της πολιτικής ηγεσίας της χώρας μας -κυβέρνησης και αντιπολίτευσης- στόχευαν στο καλό της χώρας και όχι των ίδιων των κομμάτων, τότε το ενδιαφέρον τους για τους γερμανούς θα ήταν μικρότερο.
Όταν όμως κοιτάνε οι πολιτικοί αρχηγοί του ελληνικού κοινοβουλίου στον καθρέφτη, αυτό που αντικρίζουν δεν είναι η δική τους εικόνα, αλλά το είδωλο των γερμανών συναδέρφων τους, παραμορφωμένο από τα κόκκινα, μαύρα, πράσινα ή μπλε χρώματα που οι ίδιοι έχουν ρίξει στον καθρέφτη τους...