Οι κομήτες, οι πλανήτες και τα ημίψηλα καπέλα
Μία προσέγγιση της συνεργασίας του μεταρρυθμιστικού χώρου
Πρώτη δημοσίευση στις 30 Νοεμβρίου 2012 - παραμονή του Συνεδρίου της Δράσης.
Πώς κατασκευάζεται ο ρατσισμός
Το Νοέμβριο του 1999, ένα άρθρο στην αγγλική εφημερίδα Guardian - που μιλούσε για το τρομοκρατικό χτύπημα εξτρεμιστών σε αεροσκάφος των Αιγυπτιακών Αερογραμμών το οποίο τελικά κατέπεσε στον Ατλαντικό ωκεανό - είχε τον ακόλουθο τίτλο: «Για τον ορισμό της λέξης Μουσουλμάνος, βλέπε τρομοκράτης». Δύο χρόνια αργότερα, το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στους Πύργους της Νέας Υόρκης ξεσήκωσε ένα τεράστιο κύμα διαμαρτυριών εναντίων της Μουσουλμανικής κοινότητας, αναγκάζοντας πολλές μουσουλμάνες γυναίκες να εγκαταλείψουν τις μαντίλες τους και άνδρες να ξυρίσουν το παραδοσιακό μούσι τους, σε μια προσπάθεια να κρύψουν την θρησκευτική τους ταυτότητα.
Πού πάει ο λαϊκισμός όταν πεθαίνει;
Υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στα ολοκληρωτικά και τα λαϊκίστικα καθεστώτα.
Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα λειτουργούν σε ένα καθεστώς πλήρους ελέγχου της κοινωνίας από ένα διαδαλώδες και πανταχού παρόν κράτος, δηλαδή από αυτούς που το ελέγχουν. Το κράτος δεν αναγνωρίζει κανένα όριο στην εξουσία του, καμμιά περιοχή ασφάλειας, ιδιωτικότητας, αυτοβουλίας και εν τέλει αξιοπρέπειας για τον πολίτη. Τα πάντα αποφασίζονται εκτός του πολίτη στον μέγιστο βαθμό.
Contre-courrant – αντίθετα στο ρεύμα: Οι εθνικοί μας μύθοι αυτοκτονούν ποτέ;
Στην διοικητική υποστήριξη στο γραφείο μου εργάζεται ένα νέο παιδί. Εργατικό και καλοπροαίρετο. Χθες το απόγευμα μου ζήτησε να φύγει άμεσα ταραγμένος. Είχε αυτοκτονήσει ένας φίλος του στον στρατό. Μία από τις αυτοκτονίες που έγιναν τις τελευταίες ημέρες και χάθηκαν στα ψιλά της συνείδησής μας.