GR
EN Ας βρουν οι ψυχίατροι από ποιο ακριβώς σύνδρομο πάσχει. Δεν είναι δική μας δουλειά. Δική μας δουλειά είναι να τον απαλλάξουμε από έναν ρόλο που δεν μπορεί ούτε καν να κατανοήσει, πόσω δε μάλλον να ασκήσει.
Αν είσαι σε ένα σπίτι στο κέντρο της Λάρισας και σου πει ο ιδιοκτήτης πως από το παράθυρο μπορείς να δεις τη θάλασσα, θα σκεφτείς ότι δεν στέκει στα καλά του, έτσι δεν είναι; Αν ο ιδιοκτήτης είναι ο δήμαρχος, υπάρχει περίπτωση, λόγω του αξιώματος, η θάλασσα να του έχει κάνει το χατίρι και να έχει έρθει πιο κοντά;
Οι φυσικοί νόμοι είναι... ανάλγητοι: κανένα σπίτι καταμεσίς στον κάμπο δεν βλέπει θάλασσα, κι όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο έχει σοβαρό πρόβλημα νοημοσύνης. Το ίδιο ισχύει με τους κανόνες που διέπουν τη συμπεριφορά των κοινωνιών και των κρατών. Ο κανόνας ισχύει ερήμην σου. Αν τον αγνοείς δεν σημαίνει ότι τον παρέκαμψες. Το ότι τον αγνοείς, όμως, αποκαλύπτει πολλά για τον τρόπο που «σκέφτεσαι». Ας πιάσουμε το νήμα από την αρχή.
Το 1990 οι τηλεθεατές είδαν έκπληκτοι έναν 16άχρονο μαθητή, να ζητάει στο όνομα της δημοκρατίας να κάνει κοπάνα από το σχολείο όποτε γουστάρει και όσο γουστάρει, χωρίς αυτό να έχει επιπτώσεις. Το επίμαχο νομοσχέδιο προέβλεπε ότι το σχολείο θα ενημέρωνε τους γονείς για τις απουσίες των μαθητών, αλλά το παλληκαράκι δεν το ήθελε. Και για να το πετύχει αποφάσισε να καταλάβει το σχολείο του και να σταματήσει τα μαθήματα, εμποδίζοντας τους άλλους μαθητές που ήθελαν να κάνουν μάθημα. Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος με ανεπτυγμένες τις προνοιακές δομές, την επόμενη ώρα, την περίπτωσή του θα την είχε αναλάβει ομάδα κοινωνικών λειτουργών και παιδοψυχολόγων. Διεκδικείς περισσότερη δημοκρατία με μια 100% φασιστική πράξη που είναι η κατάληψη; Απαιτείς δικαιώματα χωρίς υποχρεώσεις; Θεωρείς το σχολείο ως καφενείο όπου ο καθένας πάει όποτε θέλει και φεύγει όποτε θέλει; Αντιλαμβάνεσαι τον δάσκαλο και τον γονιό ως δύο εντελώς άσχετες οντότητες που δεν πρέπει να επικοινωνούν για την πρόοδό σου; Υπάρχει πρόβλημα! Μεγάλο πρόβλημα, που πολύ πιθανόν να συνδυάζει νοητική υστέρηση και ψυχική διαταραχή. Απαιτούσε συντονισμένη αγωγή.
Δεν έγινε όμως κάτι τέτοιο. Και ο προβληματικός καταληψίας μαθητής του ’90, συνέχισε ως προβληματικός καταληψίας φοιτητής, ως προβληματικός μπαχαλάκιας πολιτικός, ως προβληματικός μπαχαλάκιας αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, εκμεταλλευόμενος την οργή και την απελπισία του Έλληνα από την ανυπαρξία σοβαρού αστικού κόμματος, έφτασε μέχρι τον πρωθυπουργικό θώκο.
Εκεί φάνηκε ότι το μυαλό του είχε σταματήσει στο επίπεδο του ’90: τα θέλω όλα γιατί έτσι μ’ αρέσει. Έτσι, το concept της κατάληψης του Λυκείου Αμπελοκήπων μεταφέρθηκε στη συνάντηση κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης: «θέλουμε να κάνουμε ό,τι γουστάρουμε αλλά τα λεφτά θα μας τα δίνετε εσείς, δεν θα μας κάνετε κανέναν έλεγχο και θα μας διαγράψετε και το χρέος». Αν η Ε.Ε. είχε ψυχιάτρους θα έτρεχαν με την ένεση και τον ζουρλομανδύα στην αίθουσα συμβουλίων. Η Ε.Ε. όμως έκανε το λάθος να πιστεύει ότι δεν υπάρχει περίπτωση εκλεγμένος πρωθυπουργός να είναι παράφρων. Πόσο λάθος έκανε! Όσο ο πρώην καταληψίας συνέχιζε να απαιτεί επικαλούμενος την νωπή εντολή του ελληνικού λαού (λες κι άλλοι λαοί δίνουν μπαγιάτικες), οι συνομιλητές του σκέφτηκαν αυτό που σκέφτηκαν και οι τηλεθεατές του ’90: «είναι βλαμένο το παιδάκι». Λέγεται όμως αυτό δημοσίως; Δεν λέγεται. Ειδικά αν ο διαταραγμένος είναι επιβάτης στην ίδια βάρκα με σένα, έχει αρπάξει με το χέρι του την τάπα και απειλεί να την τραβήξει στέλνοντας όλους στον πάτο. Και μάλιστα αν αυτό είναι το επίσημο επιχείρημά του:
Γιατί θεωρείτε λογικό κ. Πρωθυπουργέ, να ενισχύει ο Σλοβάκος φορολογούμενος των 300 ευρώ την σύνταξη του ΔΕΗτζή που από τα 4.500 ευρώ κατέβηκε στα 3000; Γιατί θεωρείτε λογικό να συνεχίζουμε να σας δανείζουμε όταν ο διακηρυγμένος στόχος σας είναι να διαγράψετε το χρέος, και, τη στιγμή που μιλάμε, η Πρόεδρος της Βουλής έχει συστήσει επιτροπή με αυτό το ζητούμενο;
Γιατί αυτό αποφάσισε ο ελληνικός λαός. Αν δεν μας δανείσετε θα γκεμίσουμε την Ευρώπη σαν τον Σαμψών: «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».
Το τραγικό είναι ότι τα ίδια ακριβώς «επιχειρήματα» είχαν και όλοι στην παρέα του διαταραγμένου. Ματαίως οι ηγέτες της Ε.Ε. έψαχναν να βρουν έναν λογικό άνθρωπο στην ελληνική αντιπροσωπεία να τον ρωτήσουν με ανακούφιση: «Πλάκα μας κάνετε, ε; Δεν είναι δυνατόν αυτά να τα λέτε σοβαρά, ε;»
Κι όμως δεν κάνουν πλάκα. Για λόγους που δεν είναι πολιτικού αλλά κοινωνιολογικού και ψυχιατρικού ενδιαφέροντος, ο ένας στους τρεις ψηφοφόρους (δεν το λες και λαϊκή εντολή...) τον Ιανουάριο του 2015 πίστεψε ότι το σπίτι στη Λάρισα έχει θέα θάλασσα. Πίστεψε ότι μπορούν να ισχύουν τα εξής:
Να μειωθούν οι φόροι αλλά να αυξηθούν οι δημόσιες δαπάνες
Να σου δανείσει κάποιος όταν του λες κατάμουτρα «δεν σκοπεύω να σου τα επιστρέψω»
Να σου δανείσει όταν δεν δέχεσαι να υπογράψεις κανένα συμφωνητικό για το πότε και πώς θα επιστρέψεις το δάνειο
Να μειώσεις τα χρήματα που δίνεις για τόκους του δανείου (πρωτογενές πλεόνασμα) αλλά να μειώσεις και το χρέος
Να κάνεις όλα όσα οδήγησαν στην χρεοκοπία για να βγεις από αυτή
Να χτυπάς τα νταούλια και να χορεύουν οι αγορές
Να λες «go back» σε κάποιον που αύριο θα τον παρακαλάς να σε δεχτεί
Να μην υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο κάποιος στην Ευρώπη να φωνάξει: ο βασιλιάς είναι γυμνός!
Για κακή μας τύχη πλέον το φωνάζουν οι πάντες. Δεν είναι όμως, μόνο γυμνός. Είναι και ξετσίπωτος. Γιατί ξετσίπωτος είναι αυτός που δεν σκέφτεται πως δεν είναι επιχείρημα, αλλά αισχρός εκβιασμός το «θα το κάνουμε Κούγκι». Που δεν τον πειράζει να αποκαλεί κάποιον εγκληματία και να κάνει χαρούλες αύριο μαζί του. Που τον φτύνουν και νομίζει ότι ψιχαλίζει. Που τον χτυπάει ο Γιουνκέρ πατ-πατ στα μαγουλάκια και το αντιλαμβάνεται ως φιλοφρόνηση και όχι ως προσβολή. (Φαντάζεστε να έκανε την ίδια χειρονομία στον Ολάντ;) Που γράφει ο Guardian «Νοιώθεις τυχερός, αλήτη;» και νομίζει ότι ο αρθρογράφος είναι φαν του Ίστγουντ. Που λέει η Λαγκάρντ ότι δεν είναι ενήλικες και νομίζει ότι είναι «χαριτωμενιά». Που έχει κρυφό καμάρι την διαπραγμάτευση όταν οι άλλοι έχουν τούμπανο από την αρχή των μνημονίων τον απλό κανόνα: «θα ζείτε με όσα βγάζετε».
Ο ξετσίπωτος δεν έχει πρόβλημα και με τους ψηφοφόρους που κορόιδεψε:
- Είπαμε ότι θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ, αλλά γιατί βιάζεστε τόσο; Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό!
- Προτείναμε να ανέβει ο ΦΠΑ στα συσκευασμένα τρόφιμα, αλλά πόσα μακρόνια θα φάει κάποιος;
- Υποσχεθήκαμε να σκίσουμε το μνημόνιο το παλιό, όχι το καινούργιο!
- Είπαμε αφορολόγητο στα 12000 ευρώ, αλλά κι εσύ το πήρες τοις μετρητοίς;
- Είπαμε ότι θα αυξήσουμε τον κατώτερο αμέσως αλλά θα το κάνουμε σε... βάθος τετραετίας. Τι βιάζεσαι;
Ο ξετσίπωτος στην πραγματικότητα δεν επεξεργάζεται σωστά τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Εγκλωβισμένος στον ιδεοληπτικό του μικρόκοσμο πιστεύει ότι όλοι τού οφείλουν. Ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος και πρέπει να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του μόνο και μόνο γιατί υπάρχουν.
Ας βρουν οι ψυχίατροι από ποιο ακριβώς σύνδρομο πάσχει. Δεν είναι δική μας δουλειά. Δική μας δουλειά είναι να τον απαλλάξουμε από έναν ρόλο που δεν μπορεί ούτε καν να κατανοήσει, πόσω δε μάλλον να ασκήσει. Οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση έχουν όλη τη συμπάθειά μας. Όχι όμως και τις τύχες μας. Όχι και να τους κάνουμε βασιλιάδες. Είναι πολύ επικίνδυνο.
Πηγή: politicaldoubts.com
