Κυρίες και κύριοι καλώς ήλθατε. Παρακάτω σας προσφέρουμε ένα ευχάριστο ταξίδι στο κόσμο της νομοθεσίας. Ελπίζουμε να απολαύσετε το ταξίδι και θα χαρούμε να σας ξαναδούμε. Υπάρχει λόγος!
«Άγνοια νόμου δε συγχωρείται». Όσοι έχετε επιχείρηση ή εργάζεστε σε επιχείρηση που μπορεί να λειτουργεί υπό συνθηκών θορύβου πρέπει να ξέρετε ότι σύμφωνα με το ΠΔ149/2006, Άρθρο 2:
«οι φυσικές παράμετροι που χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη των κινδύνων ορίζονται ως εξής:
Α) κορυφοτιμή της ηχητικής πίεσης (Ppeak): μέγιστη τιμή της C-σταθμισμένης στιγμιαίας πίεσης θορύβου,
Β) ημερήσια στάθμη έκθεσης σε θόρυβο (Lex,8h): [dB(A) ως προς 20 μPa] : χρονικά σταθμισμένη μέση πίεση των σταθμών έκθεσης σε θόρυβο για οκτάωρη ημέρα εργασίας όπως ορίζεται από το διεθνές πρότυπο ISO1999:1990, σημείο 3.6 …»
Δηλαδή σε αναγκάζουν να ανατρέξεις σε ένα πρότυπο ISO (!!!) ενώ στο ΠΔ85/1991 το οποίο αντικατέστησε το ΠΔ149/2006 αναγράφονταν σαφέστατα ότι:
«Η ημερήσια ατομική ηχοέκθεση ενός εργαζομένου εκφράζεται σε dB(A) με την εξίσωση:
όπου
»
Τe, To, Po, PA ορίζονται επίσης.
Αν νομίζετε ότι σκοπός μου είναι να καυτηριάσω το γεγονός ότι όσα αναφέρει ο νόμος μπορεί να τα κατανοήσει μια ισχνή μειοψηφία Ελλήνων, περιμένετε! Ο νόμος τόσο ο αρχικός όσο και η νεότερη έκδοσή του είναι πολύ καλοί, αλλά δε θα επεκταθούμε στην ουσία τους αφού η συγκεκριμένη νομοθεσία ήταν η αφορμή για το θέμα μας.
Η συγκεκριμένη νομοθεσία είναι εφαρμογή Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, στη δεύτερη περίπτωση (του ΠΔ85/1991) πρόκειται για την 86/188/ΕΟΚ, ενώ στη πρώτη περίπτωση (ΠΔ149/2006) πρόκειται για την 2003/10/ΕΚ. Αφορά δηλαδή εναρμονισμένη νομοθεσία. Αλλά, μισό λεπτό, τριάντα και πλέον χρόνια στην ΕΟΚ είναι πλέον πάρα πολλά τα παραδείγματα εναρμονισμένης νομοθεσίας. Δηλαδή πάρα πολλά θέματα της δημόσιας διοίκησης, της δικαιοσύνης αλλά και της ζωής μας γενικότερα ρυθμίζονται με την ίδια νομοθεσία που ισχύει, αν όχι σε όλες, σίγουρα, στο στενό πυρήνα της ΕΕ, τα πλέον παλιά μέλη. Ναι, αλλά πως γίνεται αφού έχουμε τόσα κοινά να διαφέρουμε σαν να είμαστε εντελώς ξένοι μεταξύ μας; Μήπως τελικά το πρόβλημα δεν είναι (ή τουλάχιστον δεν είναι πάντα) η «πολυνομία» και οι αντικρουόμενοι νόμοι αλλά κάτι άλλο;
Οι πρώτοι που ενίστανται θα δηλώσουν ότι διαφέρουμε στο «θεσμικό πλαίσιο», ενώ οι νομικά ενήμεροι θα αναφερθούν σε πλήθος τεχνικών θεμάτων που σχετίζονται με την εφαρμογή ανά κράτος. Ωραία, αν η διαφορά μας τελικά είναι στο «θεσμικό πλαίσιο» γιατί να μην εστιάσουμε εκεί τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειές μας; Γιατί εγώ βλέπω ξεκάθαρα ότι υπάρχει και τρόπος αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης και της δικαιοσύνης και μπούσουλας για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Η εναρμονισμένη νομοθεσία μπορεί να γίνει η βάση πάνω στην οποία μπορεί κανείς να συγκρίνει τη λειτουργία του κάθε κράτους. Αν για παράδειγμα στην Ελλάδα η εφαρμογή της νομοθεσίας «κολλάει» στις ερμηνευτικές διατάξεις να το δεχθούμε και να εστιάσουμε στο τρόπο που λειτουργούν τα υπουργία. Αν κολλάει σε υπηρεσιακό επίπεδο να εστιάσουμε στην εκπαίδευση του προσωπικού, στην εφαρμογή του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα κ.α.
Ανήκουμε στη καλύτερη ένωση κρατών παγκοσμίως και μάλιστα στο στενό πυρήνα της, έχουμε υιοθετήσει την καλύτερη νομοθεσία - σε πολλά θέματα - που έχει συνταχθεί ποτέ από οργανωμένες κοινωνίες. Είναι κρίμα να δαπανούμε μια τέτοια ευκαιρία εξαιτίας εσωτερικών προβλημάτων και μιας μειοψηφίας συμπολιτών μας που μένει στο απυρόβλητο.
Ο μπούσουλας υπάρχει και ούτε τρόϊκα, ούτε κανένας δε χρειάζεται. Θα μπορούσαμε για αρχή μόνοι μας, οι πολίτες μαζί με συμπατριώτες μας που ζούνε στο εξωτερικό να επιλέξουμε 10 εναρμονισμένους νόμους και ο καθένας να αναφέρει την εμπειρία του, πως βλέπει να εφαρμόζονται στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Έτσι θα ασκήσουμε πίεση στους πολιτικούς και στους επαγγελματίες της δημόσιας διοίκησης να ασχοληθούν με το θέμα πιο σοβαρά.
Έρχεται καλοκαίρι και όλοι ξέρουμε ότι παντού στην Ελλάδα και κυρίως στις τουριστικές περιοχές εμφανίζεται το πρόβλημα με το θόρυβο και μας αφορά όλους, εργοδότες, εργαζόμενους, περιοίκους και επισκέπτες. Ας δούμε πως αντιμετωπίζει το θέμα και η υπόλοιπη Ευρώπη. Έκανα την αρχή και έδωσα τον πρώτο νόμο. Περιμένω από εσένα την συνέχεια!