Να αντλήσουν δύναμη από το λαό για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις

Για μια ακόμα φορά τα πράγματα στη χώρα μας εξελίσσονται αργά, λες και η κατάστασή μας είναι ομαλή κι έχουμε όλο το χρόνο να αφήσουμε τα πράγματα να … ωριμάσουν.

«Γιατί αργά; Λίγα έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια;»

Δεν έχουν γίνει λίγα, αλλά από αυτά που έγιναν, ελάχιστα έγιναν συντεταγμένα, ολοκληρωμένα ή ακόμα καν προς τη σωστή κατεύθυνση! Διανύοντας ουσιαστικά τον 5^ο χρόνο κρίσης, δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να άρουμε τα δεκάδες αντικίνητρα οικονομικής δραστηριότητας, δεν έχουμε πετύχει ένα σταθερό, ανταγωνιστικό των γειτόνων και δίκαιο φορολογικό σύστημα, δεν έχουμε κατακτήσει ούτε καν την ομαλή και ταχεία λειτουργία της δικαιοσύνης.

Με χίλια ζόρια κοντεύουμε να θεσπίσουμε ένα ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο τομέα με σταδιακά λιγότερες εξαιρέσεις, δίχως όμως ανταμοιβή των άριστων, χωρίς ενθάρρυνση για βελτίωση των μέτριων, ή τουλάχιστον άμεση απομάκρυνση των επίορκων ή / και εντελώς ακατάλληλων. Τα δε αδηφάγα τέρατα της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς παραμένουν ισχυρά και σε πλήρη λειτουργία.

«Και πώς θα γίνουν αυτά ταχύτερα; Εδώ υπάρχουν έντονες αντιδράσεις για τα πιο απλά και λογικά ζητήματα;»

Οι πολιτικοί μας κρύβονται πίσω από τον υποτιθέμενα ανεύθυνο λαό που θέλει να λαμβάνει «εκ του μη έχοντος». Κάπως έτσι ο Πάγκαλος έκανε σημαία το «μαζί τα φάγαμε». Ο λαός μας επίσης κρύβεται πίσω από τους ανεύθυνους πολιτικούς που υπόσχονται ανεδαφικά πράγματα ισχυριζόμενοι ότι θα τα πράξουν όταν έρθουν στην εξουσία. Σε κάποιο σημαντικό βαθμό οι πολίτες γνωρίζουμε ότι τα περισσότερα από αυτά είναι πολύ όμορφα για να είναι αληθινά. Παρόλα αυτά ψηφίζουμε αυτούς τους πολιτικούς και στη συνέχεια τους ρίχνουμε ευθύνες επειδή μας κορόιδεψαν. Κάπως έτσι φθάνουμε στα γνωστά συνθήματα για το βουλή. Προσθέτοντας μάλιστα στην εξίσωση τη διαφθορά και την συναλλαγή μεταξύ πολιτών και πολιτικών καταλήγουμε σε ένα φαύλο κύκλο. Ένα αέναο παιχνίδι καταλογισμού ευθυνών (blame game) χωρίς νικητές  και με μόνουςβέβαιους ηττημένους τις νέες και τις αγέννητες γενιές.

Όμως η κλεψύδρα αδειάζει για όλους μας και καλούμαστε την ύστατη ώρα να κόψουμε δρόμο προς τα μπρος. Εκτός δε από δρόμο, οφείλουμε επιτέλους να κόψουμε και τον ομφάλιο λώρο. Αυτόν που μας συνδέει με μια παραδοσιακή αντιφατική αντίληψη σύμφωνα με την οποία οι τοπικές, περιφερειακές και οι εθνικές αρχές είναι στο μυαλό και την ψυχή μας ταυτόχρονα στοργική μητέρα που «οφείλει» να μας δίνει από το υστέρημά της αλλά και εύκολο άλλοθι για όλα τα σφάλματά μας και τις παραλείψεις μας.

Λοιπόν αυτά μπορούν να τελειώσουν πολύ γρήγορα. Είναι δυνατόν πολίτες και πολιτικοί να καταστούν απότομα πολύ πιο υπεύθυνοι από ό,τι έχουν υπάρξει από καταβολής ελληνικού κράτους. Φθάνει μόνο να καταργηθούν οι διαχωριστικές γραμμές. Να πάψει ο πολίτης να επιλέγει αντιπροσώπους για να αποφασίζουν για αυτόν. Οι αιρετοί αντιπρόσωποι να είναι διαχειριστές και εισηγητές. Την ευθύνη όλων των μεγάλων αποφάσεων να την έχει ενεργά δια της ψήφου του ή έμμεσα δια της μη έγκαιρης προσυπογραφής αιτήματος για ακυρωτικό δημοψήφισμα, ο ίδιος ο λαός.

Χρειαζόμαστε λοιπόν τακτικά δημοψηφίσματα για όλα τα μεγάλα ζητήματα, ώστε ο κυρίαρχος λαός να αποφαίνεται και στη συνέχεια η εκάστοτε κυβέρνηση να προχωρεί σε εφαρμογή χωρίς την ανάγκη να ζυγίζει πολιτικό κόστος. Να κληθούμε άμεσα να απαντήσουμε στα θεμελιώδη όπως π.χ. τα παρακάτω:

1. Δικαιοσύνη: το θεμέλιο της δημοκρατίας

Α. Συμφωνούμε κάθε αντιδικία υποχρεωτικά να περνάει από διαιτησία (π.χ. επιτροπή από 2-3 τυχαία εκλεγόμενους νομικούς άλλης περιοχής) ώστε να εξαντλούνται τα περιθώρια συμβιβασμών; Συμφωνούμε ότι σε περίπτωση μη συμβιβασμού όποιος διάδικος δεν αποδέχεται την απόφαση της διαιτησίας θα πρέπει να καταβάλει εύλογο ποσό ως εγγύηση προ της δρομολόγησης της υπόθεσης στα δικαστήρια, ειδάλλως η εκάστοτε απόφαση της διαιτησίας καθίσταται εκτελεστή;

Θέλουμε να πάψει η πολυετής ουρά αναμονής εκδίκασης υποθέσεων ή μας αρέσει; Εμείς θα αποφασίσουμε.

Β. Συμφωνούμε στην κατάργηση της λεγόμενης βουλευτικής ασυλίας και γενικά στο ακαταδίωκτο των αιρετών; Θέλουμε ισονομία; Ας απαντήσουμε.

2. Οικονομία

Οι συσσωρευμένες στρεβλώσεις στην ελληνική οικονομία είναι ατελείωτες. Η σταδιακή κατάργηση των περιορισμών που έχουν χτιστεί εδώ και έναν περίπου αιώνα μάλλον θα αργήσουν. Μήπως να πάμε σε κάτι πιο γενναίο; Συμφωνούμε στην κατάργηση κάθε γραφειοκρατικού ή οικονομικού εμποδίου εισόδου σε επαγγελματική δραστηριότητα; Συμφωνούμε σε κράτος που θέτει μόνο προδιαγραφές και ελέγχει την τήρησή τους αλλά δεν γίνεται εμπόδιο στη δραστηριότητα; Συμφωνούμε ότι Θέλουμε νέες θέσεις εργασίας ή μας εξυπηρετεί το παρόν αργοκίνητο σύστημα αδειοδοτήσεων;

3.Πολίτευμα – επανιδρύοντας τη δημοκρατία

Έχουμε οι περισσότεροι αντιληφθεί ότι η δημοκρατία μας χωλαίνει. Συμφωνούμε σε κάποιες θεμελιώδεις θεσμικές παρεμβάσεις;  Π.χ. Μικρές εκλογικές περιφέρειες 1 έως 3 εδρών, κατάργηση μπόνους 50 εδρών πρώτου κόμματος, περισσότερες έδρες επικρατείας, απλή αναλογική με μικρό πλαφόν εθνικού ποσοστού εισόδου (π.χ. 1%), διαρκή μηχανισμό δημοψηφισμάτων, κατάργηση κρατικών χρηματοδοτήσεων κομμάτων, θεσμικά αντίβαρα με γερουσία ή Πρόεδρο εκλεγόμενο από το λαό με σημαντικές αρμοδιότητες ή ακόμα αντιπροσωπεία τυχαία επιλεγόμενων πολιτών που θα επικυρώνουν ή ακυρώνουν σημαντικές κυβερνητικές ή νομοθετικές αποφάσεις, όπως π.χ. οι ένορκοι στα δικαστήρια;

Θέλουμε την ευθύνη της χώρας μας ή μας εξυπηρετεί η μετάθεσή της στους διεφθαρμένους πολιτικούς και την τρόικα;

«Πώς θα κάνουμε τα δημοψηφίσματα; Έχουν μεγάλο κόστος.»

Κι όμως δεν είναι δύσκολο. Η Ελβετία εφαρμόζει δημοψηφίσματα σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Σήμερα για εμάς είναι ακόμα απλούστερο. Η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων ή ακόμα και των ΚΕΠ για τους μη τεχνολογικά κατηρτισμένους προσφέρουν λύσεις σε όλα αυτά τα ζητήματα με μηδαμινό κόστος. Εμπιστευόμαστε αυτούς τους μηχανισμούς για φορολογικές δηλώσεις, λήψη πιστοποιητικών και οικονομικές συναλλαγές. Καιρός να τους επιστρατεύσουμε για να πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας.

«Ποιος θα τα εφαρμόσει αυτά στην Ελλάδα;»

Εμείς οι πολίτες! Να σπάσουμε επιτέλους τα αδιέξοδα. Να απαιτήσουμε την εξουσία που το σύνταγμα μας αναγνωρίζει. Μέσα από τα δημοψηφίσματα θα οπλίσουμε και υποχρεώσουμε την εκάστοτε κυβέρνηση σε σοβαρή, ρεαλιστική και υπεύθυνη στάση. Μέσα από τα δημοψηφίσματα θα ωριμάσουμε ως πολίτες και θα ξεπεράσουμε το συναισθηματικό κατάλοιπο της τουρκοκρατίας που ακόμα κουβαλάμε μέσα μας. Σήμερα είναι ώρα. Αύριο δεν υπάρχει.

Σεραφείμ Αθ. Κοτρώτσος
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχ. Η/Υ, Δρ. ΕΜΠ,
Σύμβουλος επιχειρήσεων,
Στέλεχος «Δημιουργία, ξανά!»

www.facebook.com/serafim.kotrotsos

(Δημοσιεύθηκε στο Αττική Βήμα της 07/12/2012 και ηλεκτρονικά στο attikovima.gr