GR
EN «Οι νόμοι ψηφίζονται για να εφαρμόζονται χωρίς εξαιρέσεις».
Σωστό μεν, αλλά υπό δύο προϋποθέσεις:
1) Οι νόμοι να είναι σωστοί και να μη θίγουν το «κοινόν περί δικαίου αίσθημα» και την απλή λογική και μάλιστα χωρίς κανένα όφελος για κανέναν.
2) Το «χωρίς εξαιρέσεις» να εφαρμόζεται … χωρίς εξαιρέσεις!
Για το (2) δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, γιατί σοβαρές αντιρρήσεις δεν μπορεί κανένας να προβάλει, ασχέτως της πραγματικότητος που όλοι βιώνουμε από την εποχή του… Ροΐδη, που είχε διατυπώσει το γνωστό:
«Εις νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων».
Θα αρκεστούμε λοιπόν στο (1):
Έστω λοιπόν ότι υπάρχει κάποια φτωχή γριούλα που έχει ανάγκη από κάποια λίγα χρήματα για να τα βγάλει πέρα, είναι αρκούντως αξιοπρεπής ώστε να μη ζητάει ελεημοσύνη και επιπλέον «πιάνουν τα χέρια της» και «το λέει η καρδούλα της».
Φτιάχνει λοιπόν ένα χειροτέχνημα και το πουλάει στη λαϊκή.
- Πού βρίσκεται το πρόβλημα; Θα ρωτούσε κάποιος «αφελής»
- Έχει εισόδημα, το οποίο και πρέπει να δηλώνεται και να φορολογείται (θα απαντήσουν κάποιοι).
Είναι όμως έτσι;
Α) Αν υποχρεώσεις μια γριά 90 χρονών να υποστεί όλες αυτές τις απίστευτες ταλαιπωρίες που επιβάλλει το ένδοξο κράτος μας ώστε να κάνει «έναρξη επαγγέλματος» και όλα τα συναφή, για να οδηγηθεί τελικά σε προμήθεια ταμειακής μηχανής και POS, σε λογιστικά βιβλία και σε αμοιβή λογιστή, ώστε να της επιτραπεί τελικά να πουλάει «τερλίκια» σε τιμή που μάλλον δεν θα ξεπερνάει τα 10 Ευρώ το ζευγάρι, το πιθανότερο είναι ότι ΔΕΝ θα φτιάχνει και ΔΕΝ θα πουλάει τερλίκια.
Ποιος θα βγει κερδισμένος από κάτι τέτοιο;
Σίγουρα όχι η ίδια η γριά, που είχε μιαν απασχόληση (χρησιμότατη από άποψη ψυχολογίας και γενικότερης υγείας) και ένα μικρό εισόδημα που συμπλήρωνε την ισχνή σύνταξη, από την οποία μάλιστα είχε αφαιρεθεί πρόσφατα το ΕΚΑΣ.
Σίγουρα όχι όσοι θα αγόραζαν τερλίκια και θα βολευόντουσαν μια χαρά…
Και σίγουρα όχι το κράτος. Αυτό θα είχε λιγότερα έσοδα, μιας και η γιαγιούλα τα 50 έως 100 Ευρώ που θα κέρδιζε κάθε μήνα μάλλον δεν τα τα έκανε «κομπόδεμα» κάτω από το στρώμα, αλλά θα αγόραζε μ’ αυτά κάποια απαραίτητα αγαθά ή υπηρεσίες, που κι’ αυτές θα απέδιδαν στο κράτος ΦΠΑ και φόρους εισοδήματος.
.
Β) Γιατί το κράτος (και μάλιστα το συγκεκριμένο άθλιο και ανοικονόμητο κράτος – φαγάνα, που μας εξοντώνει στους φόρους και μας προσφέρει ελάχιστα) να χώνει τη μούρη του σε όλες τις (εγχρήματες και μη) συναλλαγές των πολιτών;
Εδώ που τα λέμε, όχι σε όλες:
Αν για παράδειγμα η γριούλα αντάλλασσε τα τερλίκια με αυγά ή παντζάρια ή ο,τιδήποτε άλλο που είχε ανάγκη (το οποίο ο πελάτης θα είχε ενδεχομένως προμηθευτεί από την ίδια λαϊκή) θα υπήρχε πρόβλημα ή όχι;
Όταν ο πατέρας ή η μητέρα δίνουν το εβδομαδιαίο χαρτζηλίκι στα ενήλικα παιδιά τους, που σπουδάζουν, μήπως παρανομεί; Μήπως θα έπρεπε να τους το δίνει με συμβολαιογραφική πράξη καταβάλλοντας… φόρο δωρεάς;
… … …
Η απάντηση της κοινής λογικής σε όλα αυτά είναι απλή αν κάποιος πάρει τη «γενναία απόφαση» να χρησιμοποιήσει την κοινή λογική:
Σε περιπτώσεις «επιχειρήσεων» όπως της γριούλας η «συντεταγμένη πολιτεία» θα μπορούσε στείλει ένα αρμόδιο «όργανο» της τάξης ή της εφορίας και να κάνει (εναλλακτικώς) τα εξής:
[1] Να υπολογίσει τον ετήσιο «τζίρο» της «επιχείρησης» και είτε να την απαλλάξει εντελώς από το φόρο, είτε να της καταλογίσει ένα ετήσιο ποσόν τύπου «τέλους επιτηδεύματος» της τάξεως των 50 έως 150 Ευρώ το χρόνο.
[2] Εάν επιμένει στο ισχύον πολύπλοκο, πολυέξοδο και τελικά ατελέσφορο σύστημα, να κάνει το ίδιο (το κράτος) όσα η γριούλα αδυνατεί. Δηλαδή:
α) Να της «ανοίξει επιχείρηση» κατά το πρότυπο των παρόμοιων που «δραστηριοποιούνται» στις λαϊκές
β) Να της χορηγήσει δωρεάν ταμειακή μηχανή δείχνοντάς της …πώς δουλεύει (Δεν ξέρω αν στις λαϊκές επιβάλλονται τα POS…)
γ) Να της κάνει τη φορολογική δήλωση δωρεάν.
Υπαλλήλους έτσι κι’ αλλιώς διαθέτει και με το παραπάνω!
[3] Ο,τιδήποτε άλλο σκεφτεί κάποιος αρμοδιότερος εμού, αλλά σε κάθε περίπτωση υπό μορφή καθοδήγησης και ΠΟΤΕ με προσαγωγές, συλλήψεις (!) και … σχηματισμό δικογραφίας! (Έλεος…)
… … …
«ΣΧΗΜΑΤΙΣΘΗΚΕ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ»
Με αυτή την πομπώδη και κλισέ έκφραση περιγράφεται ένα πρώτο μέρος από την ταλαιπωρία που περιμένει την δυστυχή ηλικιωμένη κυρία, η οποία βρέθηκε τελικά στα δικαστήρια για να απολογηθεί για το «αμάρτημά» της, όπου της επιβλήθηκε πρόστιμο, ενώ είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να ξαναπουλήσει τα χειροποίητα προϊόντα του μόχθου της.
Το γενναίο λοιπόν «κράτος δικαίου» που διαθέτουμε σχηματίζει δικογραφίες εναντίον αδυνάμων πολιτών, που με έντιμο τρόπο παλεύουν για τη ζωή τους…
…ενώ ΔΕΝ σχηματίζει δικογραφίες:
§ Για τους μπαχαλάκηδες εμπρηστές με τις μολότοφ, που καμιά φορά σκοτώνουν κιόλας αθώα θύματα
§ Για τους Ρουβίκωνες που καταστρέφουν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες
§ Για τους «οργισμένους οπαδούς» που τα κάνουν γης μαδιάμ στα γήπεδα
§ Για τους πολιτικούς που ζημίωσαν τη χώρα με δεκάδες δισεκατομμύρια εξ αιτίας των ηλίθιων «αριστερών» εμμονών τους και των «περήφανων διαπραγματεύσεων» που έκαναν
§ Για τους προκατόχους αυτών, επίσης πολιτικούς, που καταχρέωσαν τη χώρα με τις σπατάλες και τα ρουσφέτια τους και την οδήγησαν στην ύφεση, στη δυστυχία και στα μνημόνια
§ Για τους βουλευτές και δικαστικούς που ψηφίζουν ή επιδικάζουν στον… εαυτό τους όσα ποσά οι ίδιοι κρίνουν «δίκαια» και αποφασίζουν ανάλογα.
§ Και γενικώς για όλους αυτούς που κατέχουν δημόσιο αξίωμα μόνο για την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους επιθυμιών και φιλοδοξιών χωρίς να καταδέχονται να ασχοληθούν σοβαρά με τα προβλήματα της χώρας και των πολιτών που τους πληρώνουν.
.
Και αφού λοιπόν το γενναίο, αυστηρό και άτεγκτο στην εφαρμογή του «δικαίου» κράτος μας θέλει να «εφαρμόζει τους νόμους», που το ίδιο ψήφισε καταπώς βολεύουν το ίδιο, του επισημαίνω μια σημαντική… παράλειψη:
- Με τους ζητιάνους των πεζοδρομίων, των σούπερ μάρκετ και των φαναριών, τι κάνει;
• Γιατί δεν τους συλλαμβάνει και δεν «σχηματίζει δικογραφίες» για τα χρήματα που εισπράττουν χωρίς απόδειξη και λογιστικά βιβλία;
• Αν πάλι η επαιτεία απαγορεύεται, γιατί δεν τους συλλαμβάνει γι’ αυτό; Άλλωστε όπως όλοι γνωρίζουμε «άγνοια νόμου απαγορεύεται».
Αφού «Ο ΝΟΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ»
… …
Αλλά, όταν δεν υπάρχει ντροπή, υπάρχουν αυτά που ζούμε και αυτά που πρόκειται να ζήσουμε στο μέλλον.
Και αυτό που θα ζήσουμε στο άμεσο μέλλον είναι ότι όλοι αυτοί που κανονικά θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από το δημόσιο προσκήνιο από ντροπή, αντίθετα θα έρθουν καμαρωτοί – καμαρωτοί και υπερήφανοι για τα «έργα» τους για να ζητήσουν την ψήφο μας...
… Και εμείς φυσικά (!) θα τους τη δώσουμε !
Γιατί «προέχει να έρθει ο Α για να φύγει ο Β», όπως προηγουμένως «προείχε να έρθει ο Β για να φύγει ο Α».
(Γι’ αυτό που πραγματικά «προέχει», καλύτερα να μη συζητήσουμε εδώ !…)
… … …
... ... ...
Υ.Γ. Η όλη υπόθεση είχε τελικά και ένα καλό: Μάθαμε τί είναι τα «τερλίκια».
Κάτι είναι κι’ αυτό…
Πηγή: marketnews.gr
