GR
EN 
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις «των μνημονίων» πέτυχαν μια σταθεροποίηση της οικονομίας, αλλά σε πολύ χαμηλό επίπεδο απόδοσης και παραγωγής, που διόγκωσε και διατήρησε υψηλή την ανεργία και την απορρέουσα από αυτήν ανθρωπιστική κρίση.
Σημειωτέον ότι απέτυχε στον κρίσιμο αυτόν τομέα, εκεί που οι άλλες χώρες (που επίσης είχαν μπει σε μνημόνια) επέτυχαν, γιατί καμία κυβέρνηση δεν θέλησε να προχωρήσει σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις.
Η αποτυχία λοιπόν της προηγούμενης κυβέρνησης την οδήγησε σε εκλογική ήττα, μολονότι η σταθεροποίηση της οικονομίας είχε αρχίσει να αποδίδει καρπούς ακόμη και στο μέτωπο της ανεργίας. Το κλίμα αυτό αντιστράφηκε στο τέλος του 2014, προφανώς λόγω της πολιτικής αβεβαιότητας, την οποία πυροδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ με την ευκαιρία της εκλογής προέδρου της δημοκρατίας.
Έτσι:
(1) Άνοδο σημείωσε η ανεργία στην Ελλάδα, τους τελευταίους τρεις μήνες του 2014.
Το ποσοστό διαμορφώθηκε σε 26,1% από 25,5%, το προηγούμενο τρίμηνο.
«Η βελτίωση της ψυχολογίας θα συμβάλει στη μείωση της ανεργίας» εκτίμησε ο υπουργός Εργασίας, Πάνος Σκουρλέτης, σε συνέντευξη στο Mega. Περισσότερα εδώ
(2) Για να δούμε τώρα τη «βελτίωση της ψυχολογίας»:
Δημοσκόπηση 7-9 Φεβρουαρίου: 79% Θετικά για την κυβέρνηση
3-5 Μαρτίου : 64% Θετικά ή μάλλον θετικά για την κυβέρνηση
14-16 Απριλίου : «μάλλον χειρότερη» (31,7%) «σίγουρα χειρότερη» (17,2%).
το 44,20% συμφωνεί με τους κυβερνητικούς χειρισμούς στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους, ενώ το 57,3% των ερωτηθέντων βλέπει υπαρκτό το προσεχές διάστημα το ενδεχόμενο χρεοκοπίας
Προφανώς η ψυχολογία παρουσιάζει πτωτική τάση…
Πλην της ψυχολογίας, υπάρχουν οι άλλες προϋποθέσεις για μείωση της ανεργίας;
(3) Ρευστότητα από τις Τράπεζες και επενδύσεις;
«Η αποτυχία, όμως, να εξασφαλίσει μια συμφωνία που θα συνδυάζεται με εκταμίευση κεφαλαίων έχει πυροδοτήσει μια κρίση ρευστότητας που δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με τη φερεγγυότητα της χώρας, καθώς και τη βιωσιμότητά της ως προς την οικονομική ανάπτυξή της».
«Κάθε επένδυση έχει τεθεί σε αναμονή, καθώς όλα θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα των συνομιλιών» (Από εδώ)
(4) Υπάρχει όμως και ένα ζήτημα εμπιστοσύνης.
Πώς μπορεί κανείς να εμπιστεύεται κάποιον ή κάποιους που συνειδητά παραπλανούν ή απλά ψεύδονται;
«Βάζουμε τέλος στη λιτότητα». Η προεκλογική αυτή «εξαγγελία» του κ. Τσίπρα δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Θα είχε κάποιο νόημα αν υπήρχαν κάπου χρήματα προς διάθεση, τα οποία δεν χρησιμοποιούνταν μετά από συνειδητή επιλογή των προηγούμενων κυβερνήσεων, την οποία ο κ. Τσίπρας αρνείται και ανατρέπει. Και επειδή αυτά τα χρήματα δεν υπήρχαν, αν ο κ. Τσίπρας ήθελε να είναι συνεπής και σοβαρός, θα έπρεπε να πει «βάζουμε τέλος στην πολιτική, που βασίζεται στη λιτότητα και την διαιωνίζει. Αλλάζοντας πολιτική, πιστεύουμε ότι θα βγούμε από τη λιτότητα». Όμως επέλεξε να μην το πει έτσι, συνεπώς συνειδητά παραπλάνησε.
«Βάζουμε τέλος στα μνημόνια». Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι «μπήκε τέλος» στο συγκεκριμένο μνημόνιο (που δεν μπήκε, απλώς παρατάθηκε ελαφρώς τροποποιημένο), είναι προφανές ότι έπονται οι επόμενες συμφωνίες με τους εταίρους, όπως και αν τις ονομάσουμε. Το γεγονός είναι ότι μόνοι μας δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να «βάλουμε τέλος στη λιτότητα». Αυτό ήδη το έχει καταλάβει το «νοήμον κοινό».
«Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (75,4%) συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι η συμφωνία κυβέρνησης - εταίρων για τετράμηνη παράταση δεν σημαίνει το τέλος των μνημονίων»
Οι «καταγγελίες» και «αποκαλύψεις» από τον κ. Τσίπρα ότι η Εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα είναι πλαστή
στην οποία φυσικά απαντά σε πολύ ήπιο (είναι αλήθεια) τόνο ο ίδιος ο κ. Κωστής Χατζηδάκης, ισχυριζόμενος ότι όλα τα έγγραφα και η μελέτη για την Ελλάδα (174 σελίδων) βρίσκονται αναρτημένα στον ιστότοπο του Οργανισμού.
Ο φαύλος κύκλος που περιγράψαμε δεν μπορεί να σπάσει παρά μόνο από το τέλος. Αυτό που μπορεί άμεσα και χωρίς κανένα δημοσιονομκό κόστος να κάνει η κυβέρνηση είναι να αρχίσει να λέει αλήθειες και να δείξει κάποια στοιχειώδη σοβαρότητα και συνεργασιμότητα.
Στη συνέχεια, θα εδραιωθεί μια εμπιστοσύνη με τους εταίρους – δανειστές και θα υπάρξει ρευστότητα.
Αμέσως μετά θα αλλάξει η ψυχολογία. Κάποιες επενδύσεις θα ξεκινήσουν σιγά σιγά. Τότε και μόνο τότε θα αρχίσει να μειώνεται η ανεργία και παράλληλα θα βελτιωθούν και οι δημοσιονομικοί δείκτες.
Αυτό που φαίνεται να διαφεύγει από την κυβέρνηση είναι το εξής απλό:
Οι άνεργοι και δυστυχούντες που της χάρισαν την εξουσία με την ψήφο τους, μέχρις ενός σημείου μπορούν να χορταίνουν με «ελπίδα», «αξιοπρέπεια», «έξοδο από τα μνημόνια» και «τέλος στη λιτότητα», αλλά μόνο ως διακήρυξη.
Κάποια στιγμή η αδήριτη πραγματικότητα και οι καθημερινές τους ανάγκες που δεν θα ικανοποιούνται, θα βάλουν τα πράγματα στη σωστή τους βάση.
Και αυτή η εξέλιξη φοβούμαι ότι δεν θα είναι ιδιαίτερα ευμενής για τους κυβερνώντες και σίγουρα δεν θα σηματοδοτεί τίποτα ευχάριστο για την ίδια τη Χώρα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Biznews
(Εικόνα από VERY DEMOTIVATIONAL.com)
