Η πολλαπλασιαστική δυνατότητα επικοινωνίας που προσφέρουν τα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα δημιουργεί εντελώς νέα δεδομένα για ανθρώπινη δράση. Το διαπιστώσαμε στην Κωνσταντινούπολη, στη Μαδρίτη, στο Κάιρο και αλλού στον κόσμο ανεξάρτητα από το πώς και το γιατί της κάθε περίπτωσης. Στην Ελλάδα αντίθετα ελάχιστα βλέπουμε να συμβαίνουν στον πραγματικό χωροχρόνο, εκτός αν μπει καμία στρογγυλή θεά σε κανένα πλεκτό.

Δυστυχώς η δική μας επανάσταση περιορίζεται στο Like. Άντε και στο share, το comment, ίσως ενίοτε και το post. Και το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε τώρα με το Facebook. Δυστυχώς προϋπάρχει.

Στην κοινωνική επικοινωνία μας κυριαρχούν η καφενοκουβέντα (comment), οι οξείες αντιπαραθέσεις περί όνου σκιάς (comments σεντόνια), η διάχυση σχεδόν άχρηστων πληροφοριών (ασταμάτητο share, like), το κουτσομπολιό και η ίντριγκα (εδώ έρχονται και τα private messages).

Ο δημιουργός προίκισε τον άνθρωπο με την ανάγκη κοινωνικής έκφρασης. Πρόκειται για τον θεμελιώδη αυτοματισμό κοινωνικής εξυγίανσης. Είναι ο βασικός μοχλός προόδου κάθε κοινωνίας. Δυστυχώς εμείς προσπαθούμε να τον εξουδετερώσουμε. Όχι τώρα. Ανέκαθεν.

Απλά τώρα η συζήτηση γίνεται σε άλλο χώρο: ούτε στη γειτονιά, ούτε στον τοπικό καφενέ, ούτε καν στο τηλέφωνο, αλλά στα ηλεκτρονικά κοινωνικά δίκτυα. Εκτονώνουμε εκεί πλέον πολύ μεγάλο μέρος της ανάγκης μας για έκφραση, βυθίζοντάς την στη σουπιέρα των κοινωνικών δικτύων. Από το πιο σημαντικό ζήτημα μέχρι και το πλέον φαιδρό μπορεί να αφανίσουν άπειρες ανθρώπινες ώρες κοινωνικής έκφρασης μέσα από τη δυναμική των κοινωνικών δικτύων.

Έτσι η νιρβάνα μας διαιωνίζεται. Διασκορπίζουμε την πεπερασμένη ενέργειά μας στα άπειρα μικρά, για τα οποία ούτως ή άλλως δεν θα αφήναμε τον καναπέ (ή τα πληκτρολόγια) μας, αλλά χάνουμε εντελώς τα λίγα μεγάλα, για τα οποία θεωρητικά θα είχαμε προ πολλού βγει στους δρόμους, αντί να τα επιτρέπουμε και να τα ξαναεπιτρέπουμε (δια της ψήφου ή της ανοχής μας). 

Πώς αλλάζει αυτό; Από τον καθένα μας σε ατομικό επίπεδο. Ας αναλάβει ο καθένας μας ξεχωριστά την ευθύνη πάνω του για όλους. Ας αναλάβει ο καθένας μας την ευθύνη να φέρει την αλλαγή. Μόνο τότε θα περάσουμε στα έργα. Μόνο τότε θα ασχοληθούμε και με το θεμελιώδες πρόβλημα που είναι η διαρκώς πιο βαθιά ελλειμματική παιδεία μας.

(από συνέντευξη στον Λευτέρη Θεοδωρακόπουλο, πρώτη δημοσίευση στο http://pinakio.blogspot.gr)

Σεραφείμ Αθ. Κοτρώτσος

Σύμβουλος επιχειρήσεων & επιχειρηματίας,

Ηλεκτρολόγος Μηχανικός & Μηχ. Η/Υ, Διδάκτωρ ΕΜΠ,

Μέλος "Δημιουργίας, ξανά!" και πρόσφατα υποψήφιος για την Ευρωβουλή με τον συνασπισμό «Γέφυρες»

facebook.com/serafeim.ath.kotrotsos