GR
EN 
Και μόνο ως σκέψη το άρθρο θα έπρεπε να είναι στη καλύτερη των περιπτώσεων ένα αστείο. Στη χειρότερη, μια προσβολή και μάλιστα χειρίστου είδους. Εδώ που φτάσαμε όμως, με το κράτος να έχει καταπατήσει το ίδιο κάθε έννοια νομιμότητας γιατί απλά έτσι γουστάρει, οφείλουμε ως πολίτες να σκεφτούμε ανάλογες δράσεις. Γιατί όταν λέει ότι θα διατηρήσει τις ίδιες αντικειμενικές τιμές στα ακίνητα για δύο ακόμα χρόνια, παρόλο που οι πραγματικές τιμές έχουν καταρρεύσει, πάει να πει ότι στόχος δεν είναι η δικαιοσύνη απέναντι στους πολίτες αλλά η διατήρηση του κράτους ως έχει.
Έτσι η παρακάτω δράση δεν είναι δράση, είναι το απόλυτο τρολάρισμα που αξίζει σε όλους τους ανθρώπους της κυβέρνησης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στην αρχή της επανάστασης της πληροφορικής οι εταιρίες λογισμικού αν και γνώριζαν ότι υπάρχουν πολλοί που κλέβουν προγράμματα και τα χρησιμοποιούν χωρίς να τα αγοράσουν δεν έλαβαν σοβαρά περιοριστικά μέτρα. Αυτό βέβαια βοήθησε στη ταχύτατη εξάπλωση των υπολογιστών σε όλο το πλανήτη. Τώρα που ο πλανήτης μας τελείωσε και η αγορά πάνω κάτω ξεκαθάρισε, άρχισαν να κυνηγάνε το λεγόμενο παράνομο λογισμικό. Τότε λοιπόν βρέθηκε ένας πιτσιρικάς Σουηδός που πρότεινε την δημιουργία μιας θρησκείας με κύριο πιστεύω της την ελεύθερη ανταλλαγή λογισμικού και αρχείων και η θρησκεία ονομάστηκε «Αποστολική Εκκλησία της Αντιγραφής» (Missionary Church of Kopimism). Όσοι είναι μέλη της απολαμβάνουν όλα τα καλά που έχουν όσοι διώκονται για τα πιστεύω τους. Προστατεύονται. Έτσι μπορούν να καταπατούν τα πνευματικά δικαιώματα όσων έργων προστατεύονται από την αντιγραφή ασύστολα.
Μια ανάλογη θρησκεία λοιπόν η «Αποστολική Εκκλησία της Ατομικής Ιδιοκτησίας» θα μπορούσε να κάνει το ίδιο πράγμα. Τα μέλη της θα δήλωναν την περιουσία τους στην εκκλησία τους, η οποία θα προσεύχονταν για τη ατομικότητα καθενός στην οποία ανήκει. Μάλιστα, θα μπορούσε να παραχωρηθεί η ψιλή κυριότητα σε αυτή και ο κάθε πιστός να έχει την επικαρπία. Η περιουσία θα περνούσε σε όποιον κληρονόμο ή αγοραστή θέλει ο εκάστοτε ιδιοκτήτης. Γιατί όλα αυτά; Διαβάζουμε από το περιοδικό σύγχρονη άποψη : «Σύμφωνα με το άρθρο 23 § 9 του Συντάγματος δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε αποστέρηση, περιορισμός ή δέσμευση του δικαιώματος ιδιοκτησίας επί οποιασδήποτε κινητής ή ακίνητης ιδιοκτησίας, η οποία ανήκει σε οποιαδήποτε επισκοπή, μοναστήρι, ναό ή οποιοδήποτε άλλο εκκλησιαστικό οργανισμό, παρά μόνο με έγγραφη συναίνεση της αρμοδίας εκκλησιαστικής αρχής, η οποία έχει τον έλεγχο της ιδιοκτησίας αυτής.» Και συνεχίζει : «Το Σύνταγμα δεν απαλλάσσει επομένως την Εκκλησία από την υποχρέωση καταβολής φορολογίας. Εκείνο που προβλέπει το Σύνταγμα είναι ότι δεν μπορεί να γίνει εκτέλεση ή δέσμευση οποιασδήποτε εκκλησιαστικής περιουσίας χωρίς την έγγραφη συναίνεση της αρμόδιας εκκλησιαστικής αρχής.» Άρα κατάσχεση και πλειστηριασμός της περιουσίας δε μπορεί να γίνει. Το απαγορεύει και η θρησκεία και το Σύνταγμα.
Μπορούμε λοιπόν τρολάροντας τον Υπουργό Οικονομικών αλλά και τον Γενικό Γραμματέα Εσόδων να τους αναγκάσουμε να ψάξουν άλλες λύσεις. Και αν θελήσουν να μας πάρουν και τον αέρα που αναπνέουμε να το βάλουμε κι αυτό στη θρησκεία μας.
Ωραίο το αστείο, αλλά εδώ τα πράγματα είναι σοβαρά. Ακριβώς. Για αυτό έγραψα τα παραπάνω. Μπορούμε δηλαδή να επιλέξουμε να ιδρύσουμε ένα παλαβό θρησκευτικό δόγμα όπως έκανε ο Σουηδός πιτσιρικάς για να «κατεβάζει» στον υπολογιστή του τα αγαπημένα του τραγούδια ή να ψηφίσουμε μια και καλή τα μεταρρυθμιστικά κόμματα που θα αλλάξουν όλο το πλαίσιο φορολόγησης αλλά και λειτουργία του κράτους μια και καλή.
Άρα όσοι απορρίπτετε τους μεταρρυθμιστές αρχίστε να σκέφτεστε προσευχές…
