Υγεία

Διαβάστε περισσότερα...

Πιστεύω οτι ανδρες καί γυναικες πρέπει να υπηρετουν την πατριδα (αλα Ισραήλ) οχι μονο στις ένοπλες δυνάμεις αλλά και σε ολους τους κοινωνικούς τομεις. Δυό χρόνια θητεία σε όλους μετά το λύκειο χωρίς αναβολές. Βάλατε το νεους και ανεργους σε κοινωνική υπηρεσία στον στρατό, στην αστυνομία σ τους δήμους, σ τα νοσοκομεία κλπ. καύπτοντας το κόστος διαβίωσης. Το ιδιο ισχύει καί για τους συνταξιουχους πού θέλουν να προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους με μικρή ανατπόδωση για τα έξοδα που συνδέονται με την δουλειά.. Ετσι οι πολιτες μαθαίνουν από παιδιά την υπευθυνότητα καί την προσφορά στην κοινωνία.

Η συγκεκριμένη πρόταση είναι μια από τις έξυπνες και κοινωνικά σωστές λύσεις που μπορούν να λύσουν πάρα μα πάρα πολλά προβλήματα στην Ελλάδα. Μακάρι να έχουμε πολλά μέλη στη ΔΞ που να κάνουν τέτοιες προτάσεις και πολλούς Έλληνες που να τις υιοθετούν ώστε κάποια στιγμή να αρχίσουν να εφαρμόζονται κιόλας. Είναι απίστευτες οι δυνατότητες ενός τέτοιου μέτρου πρώτα σε προσωπικό επίπεδο, μετά στην κοινωνία και μετά στην οικονομία.

Στο εξαιρετικό και εμπεριστατωμένο κείμενο (του οποίου καλό θα είναι να γνωρίζουμε και τους συγγραφείς) έχω να κάνω τις ακόλουθες προτάσεις, κυρίως προσθήκες. (Έχω ήδη υπηρετήσει την πρωτοβάθμια περίθαλψη ως γενικός ιατρός επί 25ετία και πλέον).
1) Αμοιβή των ιατρών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης
Η αμοιβή των συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ ιατρών είναι απαράδεκτα χαμηλή. Νομοθετημένη στα 10 Ευρώ, είναι επίσημα 9 Ευρώ (λόγω «εγκαίρου πληρωμής», τόσο έγκαιρης και άμεσης, που ήδη έχει φθάσει σε 6 μηνη καθυστέρηση, χωρίς να συνυπολογίζονται οι υπέρογκες οφειλές των προ του ΕΟΠΥΥ Ταμείων στους συμβεβλημένους) και τελικά, αφού αφαιρεθούν οι κρατήσεις, κάτω από 7. Αντιπροτείνω: αμοιβή στα 12 Ευρώ (λόγω οικονομικής συγκυρίας και μόνο), με συμμετοχή του ασφαλισμένου στα 5 Ευρώ. Το Κράτος θα έχει κέρδος, αφού θα πληρώνει 7 και θα φορολογεί για 12. Το κέρδος αυτό θα πρέπει να μεταφρασθεί σε αύξηση του πλαφόν, τουλάχιστον στις 300 επισκέψεις.
Πέραν του «πλαφόν», το οποίο έτσι και αλλιώς θα υπερκαλύπτεται, ο συμβεβλημένος ιατρός δεν πρέπει να αυθαίρετα να ζητάει οποιοδήποτε ποσό για επίσκεψη, αλλά, για παράδειγμα, ένα ελάχιστο 10 Ευρώ και ένα μέγιστο 25 Ευρώ, ανάλογα με τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Για παράδειγμα: 10 Ευρώ για απλή εξέταση και συνταγογράφηση, 15 Ευρώ και «φάρμακα και εξετάσεις», 20 Ευρώ για τρίμηνη συνταγογράφηση, 25 Ευρώ για πρώτη επίσκεψη, πλήρη λήψη ιστορικού, πλήρη κλινική εξέταση.
Η έκδοση απόδειξης για κάθε 5 Ευρώ που θα εισπράττει ο ιατρός «εντός πλαφόν» είναι χρονοβόρα και περιττή. Αντιπροτείνω: Ο μεν ιατρός να εκδίδει συνολική απόδειξη προς τον ΕΟΠΥΥ για τα 12 Ευρώ, ο δε ασθενής να κρατάει ένα μικρό τμήμα του εντύπου που εκδίδεται πλέον ηλεκτρονικά για κάθε επίσκεψη (το κάτω μέρος της σελίδας), ως απόδειξη ότι κατέβαλε τα 5 Ευρώ (για την εφορία ή την ιδιωτική του ασφάλεια).
Πρέπει εδώ να επισημανθεί και η ανακολουθία του Κράτους, που ενώ διατηρεί με πείσμα τις αμοιβές των συμβεβλημένων με αυτό γιατρών στα επίπεδα αυτά, θεσπίζει παράλληλα ένα εντελώς διαφορετικό τιμολόγιο για τις υπηρεσίες που προσφέρουν οι γιατροί του ΕΣΥ στους ασθενείς που προσέρχονται στα προσφάτως απογευματινά ιατρεία των νοσοκομείων με πολλαπλάσια αμοιβή για τον γιατρό, που δεν έχει και έξοδα συντήρησης του ιατρείου του. Σε ποια λογική άραγε στηρίζεται αυτή η διαφορετική αντιμετώπιση;
Γενικώς όμως: Η αμοιβή του ιατρού «κατά πράξιν και περίπτωσιν» μπορεί να είναι ισοπεδωτική, αλλά προς το παρόν είναι το «μη χείρον». Η μόνη πρόσθετη αμοιβή που μπορεί να αναμένει ένας καλός ιατρός σε αυτό το σύστημα, πέραν της ηθικής ικανοποιήσεως, είναι η αύξηση του εισοδήματός του μέσω αυξήσεως της πελατείας του.

2) Σπατάλη σε φάρμακα και εξετάσεις
Οι τεράστιες δαπάνες για φάρμακα και παρακλινικές εξετάσεις, δεν αντιμετωπίζεται κατά τρόπο ιατρικώς δεοντολογικό και οικονομικώς αποτελεσματικό ούτε με θετικές (αποζημιωνόμενα από τον ΕΟΠΥΥ φάρμακα) λίστες, ούτε με αρνητικές (μη αποζημιωνόμενα φάρμακα) λίστες. Ούτε βέβαια και με μείωση των τιμών των φαρμάκων σε επίπεδο ώστε αυτά να χάνονται οριστικά από την ελληνική αγορά, εξαγόμενα στο εξωτερικό.
Ο μόνος αποτελεσματικός και δοκιμασμένος (π.χ. στη Γερμανία) τρόπος περιορισμού της σπατάλης είναι ο αυτοέλεγχος των ιατρών, που θα επιτυγχάνεται μέσω της θέσπισης ποινών για αυτούς που κατά σύστημα συνταγογραφούν ακριβά φάρμακα ή παραγγέλλουν αδικαιολόγητα υπερβολικές και ακριβές εξετάσεις.
Τώρα που το σύστημα μηχανογραφήθηκε πλήρως, θα μπορεί στον κεντρικό του υπολογιστή να γίνεται καταγραφή και επεξεργασία όλων των δεδομένων, βάσει των οποίων ο Υπολογιστής στο τέλος κάθε έτους να υπολογίζει για κάθε συμβεβλημένο ιατρό το συνολικό ποσόν για τα φάρμακα που συνταγογράφησε ή για τις εξετάσεις που παράγγειλε, που θα «ανάγεται» ανά ασθενή, διαιρούμενο δια του συνολικού αριθμού των ασθενών (και όχι των συνταγών ή των παραπεμπτικών), στους οποίους ο ιατρός συνταγογράφησε (ή έγραψε εξετάσεις).
Στην περίπτωση κατά την οποία κάποιος ασθενής επισκέφθηκε κατά τη διάρκεια του έτους περισσότερους από έναν συμβεβλημένους ιατρούς, δεν θα προστίθεται στον παρονομαστή μια μονάδα, αλλά ένα κλάσμα. Π.χ. αν ο ασθενής επισκέφθηκε 4 φορές τον ιατρό Α, 3 φορές τον ιατρό Β και 1 φορά τον ιατρό Γ (της ίδιας ειδικότητας), στην παρονομαστή του Α θα προστίθεται για τον ασθενή αυτόν αντί της μονάδος το 4/8, στον παρονομαστή του Β το 3/8 και σ’ αυτόν του Γ το 1/8.
Για κάθε ασθενή πρέπει να μπαίνει (στο άθροισμα του παρονομαστή) συντελεστής (π.χ. από 1 έως 5) ανάλογα με την ηλικία του (ο Κομπιούτερ με βάση τον Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης έχει αυτήν την πληροφορία). Ως γνωστόν οι ηλικιωμένοι έχουν ανάγκη από περισσότερα και ακριβότερα φάρμακα καθώς και από περισσότερες και συχνότερες εξετάσεις.
Κάθε χρόνο σε όσους γιατρούς διαπιστώνεται ότι υπερέβησαν τον μέσο όρο των ιατρών της ίδιας ειδικότητας (καθόσον υπάρχουν ειδικότητες, όπως πχ Ογκολογία που δεν μπορούν να συνταγογραφούν παρά ακριβά φάρμακα) κατά 2 φορές, θα τους επιβάλλεται η ποινή της διακοπής της σύμβασης για 6 μήνες έως 1 χρόνο (ανάλογα με την υπέρβαση), εκτός αν προτιμούν να καταβάλλουν εξ ιδίων τα αντίστοιχα ποσά, με τα οποία επιβάρυναν τον ΕΟΠΥΥ. Για να μη φθάσουν εκεί θα πρέπει ανά μήνα να τους αποστέλλεται σχετική ενημέρωση - προειδοποίηση. Τόσο τα φαρμακεία όσο και τα διαγνωστικά κέντρα μπορούν να είναι ηλεκτρονικώς ενήμερα με τα ονόματα των ιατρών, που διατελούν σε διακοπή συμβάσεως, έτσι ώστε να μην εκτελούν τις συνταγές τους και τις εξετάσεις που παραγγέλλουν.
Με τον τρόπο που περιγράψαμε θα επιτυγχάνεται αυτοσυγκράτηση των ιατρών, που από μόνοι τους θα προτιμούν να επιλέγουν καταρχήν τα φθηνότερα, αλλά αποτελεσματικά φάρμακα και μόνον όταν αυτά αστοχήσουν ή εμφανίσουν ανεπιθύμητες ενέργειες, να καταφεύγουν στα νεώτερα και ακριβότερα.
Κάτι αντίστοιχο θα γίνεται και με τις παρακλινικές εξετάσεις, που παραγγέλλει ο ιατρός.

3. Χορήγηση φαρμάκων με ιατρική συνταγή
Η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες όπου ο κάθε ασθενής μπορεί να «αυτοθεραπεύεται» ελεύθερα, «ψωνίζοντας» στο φαρμακείο φάρμακα, όπως κάνει και στο super market. Και αυτό εις πείσμα των κειμένων διατάξεων και της αναγραφής στα κουτιά των φαρμάκων της ενδείξεως «Χορηγείται μόνο με ιατρική συνταγή».
Αυτό, εκτός από αντιεπιστημονικό και επικίνδυνο μπορεί να είναι και παράγων σπατάλης. Πολλές φορές καλείται ο ιατρός (και πολλοί υποκύπτουν στην έκκληση) να συνταγογραφήσει εκ των υστέρων τα φάρμακα που ο ασθενής αυθαιρέτως επέλεξε, για να πάρει ο τελευταίος πίσω το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που πλήρωσε στο φαρμακείο.
Προτείνουμε: Σε ό,τι αφορά τα Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενα Φάρμακα, που είναι φυσικά και τα περισσότερα, θα πρέπει να ισχύσει ό,τι και με τα ναρκωτικά, τα ηρεμιστικά και τα νεότερα αντιβιοτικά. Δηλαδή συνταγή φυλασσόμενη επί διετία, η οποία επιπλέον θα συνοδεύεται και από αντίγραφο της Απόδειξης Παροχής Υπηρεσιών (για μη συμβεβλημένους ιατρούς) ή από αντίγραφο Αποκόμματος (για συμβεβλημένους ιατρούς). Έτσι, όχι μόνο θα παταχθεί το φαινόμενο της προμήθειας φαρμάκων χωρίς ιατρική συνταγή, αλλά και θα συλληφθεί μεγάλο μέρος της ιατρικής φοροδιαφυγής.

4. Έλεγχος επιστημονικής επάρκειας. Ιατρική κάλυψη Επικράτειας
Τα δύο θέματα του εδαφίου αυτού φαίνονται καταρχήν άσχετα, στη συνέχεια όμως θα γίνει φανερό πώς συνδέονται.
Η συχνά επαναλαμβανόμενη ρήση ότι «όλοι οι γιατροί (π.χ. του Ι.Κ.Α. ή του Ε.Σ.Υ.) είναι άριστοι επιστήμονες» εντάσσεται στα πλαίσια της μόνιμης ελληνικής αυταρέσκειας, αλλά δεν μπορεί παρά να χαρακτηρισθεί παρά ως τουλάχιστον αυθαίρετη. Ένα σύστημα που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να διασφαλίσει το ύψιστο αγαθό της υγείας σε όσους έναντι σημαντικού οικονομικού ανταλλάγματος ασφαλίζει. Και ο μόνος τρόπος να ελεγχθούν οι γνώσεις των συμβεβλημένων ιατρών είναι οι (γραπτές) εξετάσεις, κατά τα πρότυπα του ΑΣΕΠ.
Προτείνεται λοιπόν οι αρχικές συμβάσεις να είναι ορισμένης διάρκειας (3 ως 6 ετών, με τον περισσότερο χρόνο να αντιστοιχεί σ’ αυτούς που έλαβαν πλέον πρόσφατα την ειδικότητα). Στη συνέχεια οι συμβάσεις θα ανανεώνονται για 5 έτη, με την προϋπόθεση επιτυχούς δοκιμασίας στις θεσμοθετημένες εξετάσεις, κ.ο.κ. Στους επιτυγχάνοντες βαθμολογία τουλάχιστον ίση με τα 3/5 της «βάσης», θα παρατείνεται η σύμβαση για 1 έτος, στη διάρκεια του οποίου θα επανεξετάζονται. Αν ο ιατρός λάβει ακόμα μικρότερη βαθμολογία, θα πρέπει να περάσει 3μηνη μετεκπαίδευση και νέες εξετάσεις, προκειμένου να του ανανεωθεί η (διακοπείσα) σύμβαση. Θα υπάρχει όμως και άλλη μία προϋπόθεση για την ανανέωση της σύμβασης:
H έλλειψη ιατρών σε διάφορες περιοχές της χώρας και κατεξοχήν στα νησιά δεν έχει γίνει δυνατόν να αντιμετωπισθεί με οικονομικού τύπου κίνητρα. Η δε μέθοδος των συχνών διακομιδών των ασθενών με ελικόπτερα έχουμε δει πού έχει οδηγήσει. Ένα ασφαλώς αποτελεσματικό μέτρο θα αποτελούσε ακριβώς η ανανέωση των συμβάσεων. Έτσι λοιπόν θα πρέπει, προκειμένου να ανανεωθεί η σύμβαση κάποιου ιατρού, αυτός να υποχρεούται να έχει υπηρετήσει σε Κέντρο Υγείας ή νοσοκομείο, σε κάποια τέτοια περιοχή, για όσο διάστημα το Σύστημα τον χρειασθεί (το πολύ για 6 μήνες στη διάρκεια της πενταετίας).
Η υποχρεωτική απασχόληση του ιατρού σε τέτοιες περιοχές μπορεί να γίνεται και «σπαστά» με αποσπάσεις διαρκείας 1 μηνός τουλάχιστον. Έτσι κανείς ιατρός δεν θα αποκόπτεται από την πελατεία του.

5. Η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση

Η εμμονή σε ένα χρεοκοπημένο πρότυπο όπως το σύστημα της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των ιατρών του ΕΣΥ πρέπει να ανήκει εφεξής στη δικαιοδοσία των ψυχιάτρων.
Το σύστημα αυτό δεν παρέχει στους γιατρούς του ΕΣΥ κανένα οικονομικό κίνητρο στο να δείξουν το καλύτερό τους πρόσωπο μέσα στο νοσοκομείο, μιας και δεν έχουν καμιά ελπίδα (τουλάχιστον όσοι δεν διατηρούν παράνομο ιατρείο) να έχουν τον ασθενή τους υποψήφιο πελάτη. Έτσι πολλοί καταφεύγουν στην αναζήτηση «εδώ και τώρα» πρόσθετης αμοιβής υπό την μορφή του γνωστού «φακελακίου», δια του οποίου αυξάνεται και το ποσοστό της παραοικονομίας στο συνολικό εθνικό εισόδημα.
Οι εμμένοντες στο σύστημα αυτό θα έπρεπε να απαντήσουν στα ακόλουθα 2 απλά ερωτήματα:
1) Τι προσέφερε στους ασθενείς και στο δημόσιο σύστημα υγείας η “πλήρης και αποκλειστική” (που δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο) απασχόληση;
2) Γιατί αυτοί που έχουν χρήματα ή ιδιωτική ασφάλιση (αλλά και οι ίδιοι οι εμμένοντες στο σύστημα πολιτικοί), προτιμούν όταν αρρωστήσουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία, στα οποία δεν ισχύει η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση των γιατρών;
Επειδή θεωρούμε ότι οιοσδήποτε εργαζόμενος θα πρέπει να μπορεί να διαθέτει όπως νομίζει τον ελεύθερο (δηλαδή τον πέραν του ωραρίου του) χρόνο του, θα ήταν λογικό η «αποκλειστική» απασχόληση να αντικατασταθεί με «απασχόληση αυξημένου ωραρίου», ενώ η «πλήρης» (κανονικού ωραρίου) απασχόληση δεν θα πρέπει να είναι εμπόδιο στην κατοχή διευθυντικής θέσης. Η «αποκλειστικότης» (που είναι γνωστό ότι ανέκαθεν παραβιαζόταν ποικιλοτρόπως) πρέπει να καταργηθεί το συντομότερο.

6. Νοσηλευτική κάλυψη
Είναι προφανές ότι η κατ’ ανάγκη χρησιμοποίηση αποκλειστικών νοσοκόμων, ακυρώνει στην πράξη κάθε έννοια «δωρεάν περίθαλψης».
7. Νόμιμη αμοιβή αντί για «φακελάκι»
Όσο είναι λογικό οι καλοί γιατροί να ανταμείβονται με πρόσθετη αμοιβή, άλλο τόσο λογικό είναι η αμοιβή αυτή να φορολογείται (έστω αυτοτελώς) και η όλη διαδικασία να μη θίγει την αξιοπρέπεια του ασθενούς που την πληρώνει και του γιατρού που την εισπράττει. Προτείνω λοιπόν τα εξής:
Α) Αν ο ασθενής επιθυμεί να χειρουργηθεί από ένα συγκεκριμένο γιατρό του νοσοκομείου, να το γνωστοποιεί κατά την εισαγωγή του και να καταβάλλει στο Λογιστήριο του νοσοκομείου την καθορισμένη αμοιβή, το ύψος της οποίας θα εξαρτάται από το βαθμό του επιλεγέντος χειρουργού και τη βαρύτητα της εγχείρησης (ή εν γένει της επέμβασης). Εξυπακούεται ότι αν δεν καταβληθεί η αμοιβή αυτή, τα χειρουργεία θα μοιράζονται στους χειρουργούς της κλινικής και αυτό θα μπορεί εύκολα να ελεγχθεί.
Β) Οι ασθενείς κατά την έξοδο από το νοσοκομείο και εφόσον είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητα των υπηρεσιών που του προσφέρθηκαν και την έκβαση της νοσηλείας τους, να μπορούν εθελοντικά να καταβάλλουν κατά την κρίση τους ένα ποσόν, που θα κατανέμεται στους ιατρούς που τον περιέθαλψαν (βοηθό, επιμελητή και διευθυντή της κλινικής).

Συμφωνώ απολύτως με τον κύριο Βενιεράτο στο θέμα της κατάργησης της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ. Δεν υπάρχει σοβαρή χώρα στη Δυτική Ευρώπη η οποία να έχει τους νοσοκομειακούς γιατρούς σε καθεστώς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Είναι σοβιετικό κατάλοιπο σε μια χώρα η οποία, εν μέσω της κρίσης, ζητά από τους γιατρούς του ΕΣΥ να είναι αποκλειστικής απασχόλησης αλλά τους μειώνει συνεχώς το μισθό άρα δεν τους επιτρέπει να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Το συγκεκριμένο σημείο των θέσεων της δηξα είναι άστοχο και θα προσπαθήσω να το φέρω σε νέα διαβούλευση.

Δεν έχω ασχοληθεί συστηματικά ποτέ με το σύστημα παροχής των υπηρεσιών υγείας, αλλά βρίσκω την καταχωρημένη εδώ έκθεση, εξαιρετική στο εύρος και το βάθος της. Βρίσκω επίσης τις παρατηρήσεις του κ. Βενιεράτου εξαιρετικές. Αποδεικνύεται ότι όλα τα ‘τεράστια προβλήματα’, οπουδήποτε και αν τα συναντούμε, είναι προβλήματα που λύνονται από την η επισταμένη εφηρμοσμένη λογική. Μία παρατήρηση μόνον. Αν και προφανώς αναγνωρίζω την πολυπλοκότητα του θέματος, φοβάμαι ότι ο όγκος πληροφόρησης και το εύρος και βάθος της ανάλυσης, συμποσούν ένα κείμενο εξαιρετικά βαρύ, για τους περισσότερους ψηφοφόρους. Θα πρότεινα μία σύνοψη στην πρώτη σελίδα, με bullets επί των κυρίων σημείων της σύνοψης αυτής, τα οποία θα ακολουθούν μία λογική πολιτικής μήτιδος, ώστε να κερδίζουν την αποδοχή των ψηφοφόρων, δίχως να απαιτείται η πλήρης και λεπτομερής εμβάθυνση, στην προφανώς εξαιρετικής ποιότητος έκθεση και, τις εξ ίσου εξαίρετες, παρατηρήσεις (τύπου Βινιεράτου) σ’ αυτήν.

Ένας απλός τρόπος παροχής ασφαλιστικής κάλυψης από τον ΕΟΠΥΥ θα ήταν κάθε ασφαλισμένος να έχει ένα εξατομικευμένο ετήσιο ανώτερο πλαφόν κάλυψης με βάση τις ασφαλιστικές εισφορές του. Έτσι, δεν θα χρειαζόταν ο ΕΟΠΥΥ να συνάπτει συμβάσεις με ιδιωτικές κλινικές ή ιδιώτες ιατρούς. Απλά ο ασφαλισμένος θα κατέθετε στον ΕΟΠΥΥ τα παραστατικά ιατρικής και φαρμακευτικής δαπάνης και ο ΕΟΠΥΥ θα τον αποζημίωνε μέχρι το ανώτερο ποσό ασφάλισης.
Πχ. "Κύριε Μάνδαλε, βάσει των ασφαλιστικών εισφορών σας το προηγούμενο έτος ο ΕΟΠΥΥ μπορεί να σας καλύψει ιατροφαρμακευτικά μέχρι το ποσό των 5000 ευρώ για φέτος. Εσείς επιλέγετε ελεύθερα τον ιδιώτη πάροχο Υγείας, ζητάτε το αντίστοιχο παραστατικό και σας αποζημιώνουμε για δαπάνη έως 5000 ευρώ. Για δαπάνη μεγαλύτερη, είτε καλύπτετε το υπερβάλλον ποσό προσωπικά είτε μέσω ιδιωτικής σας ασφάλισης."
Κατ΄αυτό τον τρόπο, πιστεύω ότι και οι ιδιώτες ιατροί και κλινικές θα λειτουργούσαν επί ίσοις όροις (όχι όπως σήμερα που διακρίνονται σε "εντός" και "εκτός" ΕΟΠΥΥ), αλλά και λόγω του ελεύθερου ανταγωνισμού και ελεύθερης επιλογής από τον ασφαλισμένο οι τιμές παροχής ιδιωτικής Υγείας θα έπεφταν. Επίσης, λόγω του ατομικού πλαφόν ανά ασθενή, θα εξορθολογιζόταν και η δαπάνη για διαγνωστικές εξετάσεις.

    Ένα από τα πολλά στρεβλά, η άνιση κατανομή ειδικοτήτων στη χώρα. Κοινή παραδοχή διαχρονικά η ανάγκη για οικογενειακό ιατρό, αυτόν που σε ξέρει ως άτομο αλλά και ως σύνολο, ή αν προτιμάτε ο ''προσωπικός σου'' γιατρός. Η μοναδική ειδικότητα που εκπαιδεύεται για κάτι τέτοιο είναι ο γενικός ιατρός (η ειδικότητα ειναι Γενική Οικ Ιατρική και είναι 5ετης εκπαίδευση). Ο ειδικός αυτός γιατρός, εκπαιδεύεται για να διαγιγνώσκει και θεραπεύει  τα συνηθέστερα προβλήματα υγείας του ατομου και να τον αντιμετωπιζει ως συνολο . Στη χωρα μας τον ρόλο αυτο τον ανελαβε ο παθολόγος ο οποίος επέλεξε να κάνει το έργο του γενικου ιατρου , με όποια προβλήματα λογω ελλιπούς ή αλλότριας  εκπαίδευσης.
    Το σύστημα που θεωρώ εγώ αλλα και πολλοί άλλοι , που θα μπορούσε να ''καλύψει'' την πρωτοβάθμια υγεία, γίνεται με το per-capita. Κάθε αρχή του έτους ο ασθενής επιλεγεί απο λίστα το γιατρό που θέλει ως προσωπικό του γιατρό. Θεωρώ πως ενα οικονομικό μοντέλο 50Ε/ετος  ανα πολίτη , όπου το κράτος θα πληρώνει τα 25Ε και τα υπόλοιπα 25Ε ο πολίτης με όριο τα 1500ατομα/ιατρό  (είναι ο μ.ο της Ευρώπης) δίνουν ενα καλό λόγο να συμμετέχει κάποιος ιδιώτης στο σύστημα πφυ. Η απασχόληση του θα είναι καθημερινά όπως ο ιατρός ΕΣΥ , ενω το γεγονος πως ο ασθενής θα επιλεγει ο ιδιος το γιατρο του θα λειτουργεί ως η αυτορύθμιση που κάνει μόνη της η αγορά προκείμενου να αφήσει τον όχι ικανό γιατρό εκτός πελατολογίου και επομένως εισοδήματος. 
  Το μοντέλο ολοκληρωνεται με δείκτες υγείας που αποδεικνυουν την επαρκεια του γιατρου πχ διεκπεραίωση εμβολιασμών, ρύθμιση και παρακολουθηση χρονιως πασχόντων- παρακολουθηση παραπομπων σε ειδικότητες κτλ, επιτρεποντας ετσι την αξιολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών και φυσικά την εξαίρεση του γιατρου εαν αυτος αποτυγχανει
  Αυτονόητο κατ εμε ,πως το μοντέλο αυτό παρέχει καλύτερες υπηρεσίες μιας και θέτει ικανοποιητικη αποζημιωση ενω παράλληλα ο παροχος αξιολογείτε, ενώ δεν υπάρχει ουδεμιά δαπανη για γραμματεις-διοικητικο προσωπικο-λογαριασμους και τρέχοντα έξοδα όπως σε μια κρατική δομή.
  Εν κατακλείδι, έχω ικανούς για την δουλειά,πληρώνονται επαρκώς  αλλά δεν μου στοιχίζουν

πολυ καλη και εμπεριστατωμενη αναλυση των προβληματων και των προβληματισμων που αφορουν το κεφαλαιο υγεια στην χωρα μας. Θα ηθελα ομως να επιστησω την προσοχη σας σε ενα πολυ σημαντικο τομεα στην ολη προταση για την υγεια ...στο θεμα των νοσοκομειων και του επειγοντος . Εχω περιπου 40 χρονια σαν ιατρος τα εικοσι απο αυτα στην αμερικη (ειδικοτητα και επαγγελμα) και τα υπολοιπα στην Ελλαδα ( ιδιωτικος και δημοσιος Τομεας). Αυτα που μου εκαναν (ασχημη ) στα 2 σημερινα μεγαλα αστικα Κεντρα αλλα και σε ολη την Ελλαδα  ειναι η αναρχη και αναποτελεσματικη δοργανωση του ολου Νοσοκομειακου δικτυου στην Χωρα. Ειδικωτερα στα μεγαλα αστικα κεντρα (θα επικεντρωθω στον νομο αττικης γιατι εκει ειμαι κατοικος ). 1. Κανενα απο τα μεγαλα νοσοκομεια της Αττικης η του πειραια δεν ειναι ευκολα προσβασιμο οδικως ειδικα σε ωρεσ αιμης (πχ Ευαγγελισμος, Ιπποκρατειο, Γ.Κρατικο,Σωτηρια ,Τζανειο και αλλα. Τα περισοτερα χτιστηκαν πριν ενα αιωνα και σιγα σιγα με προσθηκες "μεγαλωσαν" μεσα σε ενα πολεοδομικα αναρχο συστημα που τελικα τα εκαναν πολυ δυσκολα στην προσβαση ακομα και για τα ασθενοφορα!. 2.Οι δομικες βλαβες που παρουσιαζουν ειναι απαγορευτικες για εγκαταστασεις καινουργιων μηχανηματων η ακομα και για εκσυνχρονιστικες αναβαθμισεις ( μιλαω απο προσωπικη εμπειρεια).3. Τα περισσοτερα ειναι δωρεες με ενα νομικο καθεστως που απαγορευει την εκποιηση τους και πωληση τους για την Μεταφορα τους εκτος του κεντρου 4. Οποιος εχει υπηρετησει στο ΕΣΥ γνωριζει πολυ καλα το περιφημο συστημα εφημεριων ..και εξηγω: για Νευροχειρουργικα περιστατικα εφημερευει το Χ νοσοκομειο  για καρδιολογικα περιστατικα τοψ νοσοκομειο και για ορθοπεδικα το Α νοσοκομειο δηλαδη σε εναν πχ πολυτραυματια που χρειαζεται Νευρο χειρουργο,ορθοπεδικο,γενικο χειρουργο και χειρουργο θωρακος ο ασθενης πρεπει να περασασει απο 5 Νοσοκομεια! Τραγελαφος!. 5. Επειγουσες μεταφορες ΕΚΑΒ απο επαρχια .. αλλη φαρσοκωμωδια ... !!! C130 κανει γυρα τα νησια και παιρνει τα επειγοντα ,τα μεταφερει στην Ελευσινα και απο εκει τα ασθενοφορα στα αντιστοιχα εφημερευοντα Νοσοκομεια ... το χειροτερο? πολλοι απο του ασθενεις οταν φτανουν εκει που πρεπει εχουν ηδη εγκαταλειψει τον ματαιο τουτο κοσμο! Αυτη ειναι η αληθεια! Αν πραγματικα θελουμε να εχουμε ενα συνγχρονο και αποτελεσματικο συστημα Περιθαλψης θα πρεπει εκτος απο τα προ ανφερθεντα να οργανωσουμε την Νοσοκομειακη περιθαλψη πιο ριζικα. Δλαδη : στην Αττικη και Θεσ/νικη 5 μεγαλα Νοσοκομεια ( 1000κλινων) στα 4 σημεια του οριζοντα και ενα στο κεντρο ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ! που θα εφημερευουν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ! και θα εχουν ΤΜΗΜΑΤΑ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ (ΕRs) με ιατρους ειδικευμενους στην επειγουσα ιατρικη και την δυνατοτητα να διαχειριστουν καθε ειδους περιστατικα απο εγκαυματα εως και νεογνολογικα περιστατικα! . Ως προς τισ διακομιδες .. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ! ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ  που να επιτρεπει την προσγειωση ελικοπτερου ασθενοφορου σημερα! ΝΑΙ ουτε ενα! Ουτε και τα στρατιωτικα! ( στην Αττικη) . 6 Για την επαρχια : οταν εγινε το ΕΣΥ πολυ σωστα υπηρξε κατανομη των μεγαλων Πανεπ/κων Νοσοκομειων στην Επαρχια , Ιωαννινα, Αλεξανδρουπολη, Κρητη , Λαρισα Πατρα. Τι εγινε μετα ? για τα ψηφαλακια χτισανε Νοσομεια στην ανω τσουτσουνισα και στο κατω καρακοβουνη! Τι απεγιναν / φυσικα και υποβαθμιθησαν και υπολειτουργουν αλλα καταβροχθιζουν κρατικους πορους και συναμα αγανακτηση απο τι ατελεις υπηρεσιες ( και πολλεςφορε επικινδυνες) που παρεχουν ... Τι θα επρεπενα γινει ? Αναδιοργανωση της ολης Νοσοκομειακης περιθαλψης απο την Βαση! Δηλαδη :  Αγροτικα Ιατρεια-Πολυιατρεια (κωμοπολεις)- Νομαρχειακα Νοσοκομεια - και ανα καθε 5-6 Νομους τα Μεγαλα 4βαθμια Περιφερειακα Νοσοκομεια με ολες τις ειδικοτητες για οτιδηποτε !7. Διακομιδες; εχω δει και ζησει τις συνθηκες με τις οποιες εργαζονται τα πληρωματα των ασθενοφορων και πραγματικα εχουν κερδισει τον σεβασμο μου . Ανθρωποι με ατελη εκπαιδευση (δεν φταινε αυτοι) που απο διασωστες γινονται πολλες φορες Οδηγοι, μηχανικοι ,πυροσβεστες και νηπιαγωγοι ακομα ( για μερικους κοροκομυαλους γιατρους του ΕΣΥ). Τι πρεπει να γινει? α) ΟΙλεγομενοι "νοσοκομοι" του ΕΚΑΒ να αναγνωρισθουν ως αυτοτελης ειδικοτητα Νοσηλευτικης  και να ειναι Πανεπιστημιακου επιπεδου ! Να σταματησει η περιφορα ασθενων απο Νοσοκομειο σε Νοσοκομειο και το κυριοτερο ( ειδικα γαι τον Πολυτραυματια ) να ισχυσει αυτο που αρχισε στην Αμερικη και τωρα ισχυει παγκοσμια πλεον  η αρχη του "scoop and carry!) δηλαδη πρωτες βοηθειες στον τοπο του ατυχηματος και ταχεια μεταφορα σε μεγαλο ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ τεταρτοβαθμειο Νοσοκομειο ετσκι ωστε να μην χαθει η χρυση ωρα ( το Golden Hour) . Εχει αποδειχθει οτι μετα την πρωτη ωρα εαν δεν εχει παρασχεθει καταλληλη θεραπεια σε εναν πολυτραυματια το ποστο επιβιωσης μειωνεται κατα 50% και ισως περισσοτερο!. Εδω χρειαζονται επειγοσες Αεροδιακομιδες ! Κια οχι ασθενοφορα με σηρεινες στην Κηφησια ς η στην Β Σοφιας με σειρηνες στις δυο το μεσημερι με τους διασωστες να ουρλιαζουν απο αγανακτηση ! Θα μπορουσα να πω και αλλα πολα για τον δημοσιο αλλα και τον ιδιωτικο τομεα αλλα τα αφηνω για αλλη φορα ... καληνυχτα!