Πολύ πιο απτά, δεν ονειρευόμαστε μόνο, αλλά άμεσα οραματιζόμαστε και σχεδιάζουμε με συγκεκριμένα βήματα μια Ελλάδα όπου ο καθένας μας θα μπορεί να μετατρέπει τα δημιουργικά του Όνειρα σε πραγματικότητα: μέσα από την εργασία του, μέσα από τους συλλόγους και τις παρέες στις οποίες θα συμμετέχει ενεργά, και κυρίως μέσα από μια ισχυρότατη και άμεσα υποστηριζόμενη κουλτούρα ευρηματικής επιχειρηματικότητας. Ενός περιβάλλοντος όπου οι πολίτες θα μπορούν να δημιουργούν, να οργανώνονται, και να συμμετέχουν σε πολλαπλές κερδοσκοπικές αλλά και μη κερδοσκοπικές οντότητες και εταιρείες, χωρίς τον διαρκή βιασμό που υφίστανται σήμερα από το υπερτροφικό και δυσλειτουργικό κράτος. Το σημερινό κράτος, το οποίο απλώνει τα στραγγαλιστικά πλοκάμια του παντού, πνίγοντας κάθε πραγματική δημιουργικότητα, αντί να υποστηρίζει και να ρυθμίζει με δικαιοσύνη και φρόνηση.

Αντί αυτού, όχι μόνο τολμούμε να οραματιζόμαστε, αλλά ετοιμάζουμε το πεδίο για έναν δυναμικό και ιδιαίτερα ευέλικτο ιδιωτικό τομέα, με πληθώρα μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που εξάγουν ανά τον κόσμο όλους τους πολύτιμους καρπούς που η Ελλάδα μπορεί να παράγει: Από τους καρπούς της γης μας, την ομορφιά και φιλοξενία της φύσης, των μνημείων, και των ανθρώπων μας, από το διεθνές εμπόριο και τα θαλάσσια δίκτυα μεταφοράς μας, ως και τους καρπούς της πολιτισμικής μας δημιουργίας και της επιστημονικής και τεχνολογικής μας γνώσης και καινοτομίας – μετασχηματισμένους σε εξαγώγιμες υπηρεσίες και προϊόντα, που μέσα από και σε συνδυασμό με τους απόδημους αδερφούς μας και τους ευρωπαίους εταίρους μας θα αγγίζουν κάθε γωνιά της γης.

Οραματιζόμαστε χιλιάδες ομάδες νέων παιδιών με όρεξη και φρέσκια γνώση, που με την καθοδήγηση εμπείρων συνεργατών και μεντόρων από την παγκόσμια Ελλάδα, θα χτίσουν τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς που θα μετατρέψουν τα όνειρα τους σε πραγματικότητα. Και οραματιζόμαστε μια Ελλάδα ελκυστική για σημαντικές επενδύσεις – μια Ελλάδα που μέσα από την αξιοπιστία, το ανθρώπινο δυναμικό της, και το κοινωνικό της κεφάλαιο, μπορεί να ξαναρχίσει να παίζει τον ρόλο ενός ισχυρότατου κόμβου τριών ηπείρων.

Για να φτάσουμε όμως εκεί, πρέπει να λάβουν χώρα σημαντικότατες μεταρρυθμίσεις – τις οποίες δυστυχώς το σημερινό πολιτικό κατεστημένο, λόγω πολιτικού κόστους, αλλά και λόγω δυσκινησίας, έλλειψης σταθερότητας, και κυρίως λόγω διαφθοράς και διαπλοκής, αδυνατεί να σχεδιάσει, και κυρίως αδυνατεί να φέρει εις πέρας.

Ποια θα πρέπει να είναι όμως η εργασιακή, οικονομική αλλά και κοινωνική οργάνωση της Ελλάδας που θα επιτρέψει το όραμα μας να γίνει πραγματικότητα; Ας την περιγράψουμε, στρέφοντας το βλέμμα στο όλον αλλά και στα σημαντικά μέρη, εξετάζοντας τις σημαντικότερες οπτικές γωνίες και περνώντας από το Θεμιτό, στις συγκεκριμένες Δράσεις.

Θα αρχίσουμε με το σημαντικότερο συστατικό της Νέας Ελλάδας: έναν ισχυρότατο εξωστρεφή αλλά και κοινωνικό Ιδιωτικό τομέα, με στοχευμένη ανάπτυξη, που εξάγει προϊόντα και υπηρεσίες, προσελκύει επενδύσεις, παράγει θέσεις εργασίας, και έτσι επιτρέπει στην δημιουργικότητα των Ελλήνων να εκδηλώνεται. Για να επιβιώσει όμως και να υποστηρίζεται χωρίς εξάρτηση αλλά και να ρυθμίζεται ο ιδιωτικός τομέας, απαιτείται ένα νέο ευέλικτο, μικρό και αποδοτικό Κράτος. Με αυτό το σκεπτικό στη συνέχεια αναφερόμαστε στην αναμόρφωση του κράτους και κάποιων εκ των πιο σημαντικών ως προς την ανάπτυξη λειτουργιών του – της Δικαιοσύνης, της Φορολογίας, αλλά και της Διακυβέρνησης και της ηλεκτρονικής υποστήριξης της. Αργότερα, περνάμε στην Παιδεία και Έρευνα, στην Κοινωνία, και κλείνουμε συζητώντας την θέση και τα βασικά ζητήματα σχετιζόμενα με την Νέα Ελλάδα στην Ευρώπη και τον Κόσμο.

Ας ξεκινήσουμε όμως με μια σύντομη τοποθέτηση των παραπάνω σε ένα ιστορικό πλαίσιο:

Ο ελλαδικός χώρος, στο σταυροδρόμι Ευρώπης και Ανατολής, ευρασιατικού βορρά και Μεσόγειας θάλασσας, Μέσης Ανατολής και Αφρικής, πέρασε περιόδους ευμάρειας και πλούτου όταν αξιοποίησε το στρατηγικό του πλεονέκτημα.

Όσες φορές στη διάρκεια της ιστορίας του κατέστη κέντρο εμπορίου, διακίνησης, αγαθών, ιδεών και ανθρώπων ανάμεσα στις τρεις ηπείρους. Από τις αρχαίες ελληνικές πόλεις - λιμάνια, τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς δρόμους που διέσχιζαν το κατακερματισμένο τοπίο και τις θάλασσες της χερσονήσου, από τα Ζαγόρια και τα κεφαλοχώρια της Μακεδονίας, ως τα ναυτικά κέντρα του Γαλαξιδίου, των Σπετσών και της Χίου, από την Σύρο και τα άλλα Κυκλαδονήσια που ένωναν εμπορικά τις δύο ακτές του Αρχιπελάγους, ως την Κρήτη και την επτανήσια γέφυρα προς τη δύση. Βρίσκοντας πάντα στήριξη και έμπνευση στις παλιές μητροπόλεις του ελληνισμού όπως η Σμύρνη και η Αλεξάνδρεια. Σε όλους τους τόπους και τις εποχές που ο ελληνισμός άνθισε ταυτόχρονα με το εμπόριο, την βιομηχανία, την αγροτική παραγωγή, τις τράπεζες, την ναυτιλία, τον πολιτισμό του. 

Η Ιστορία είναι γεμάτη από δυναμικές στιγμές ευμάρειας και δημιουργίας των Ελλήνων όταν αφέθηκαν να δημιουργήσουν σε σταθερό περιβάλλον, σε ανοιχτά σύνορα. Ελεύθεροι να αποδείξουν ότι είναι καλύτεροι, ικανότεροι, παραγωγικότεροι, επινοητικότεροι και εν τέλει πιο δημιουργικοί.

Το παρελθόν αυτό αντανακλάται στο μέλλον. Ο ελληνισμός παρήκμασε οικονομικά όποτε απομονώθηκε, όταν εγκλείστηκε στον εαυτό του, όταν το δαιμόνιο των Ελλήνων αιχμαλωτίστηκε από νοοτροπίες οπισθοδρομικές, από συντεχνίες, από εθνικούς εργολάβους και οικογενειοκρατία, από ανάξιες πολιτικές ηγεσίες.

Ο ελληνισμός των ανοιχτών οριζόντων, των εμπορικών δρόμων, θαλάσσιων και στεριανών, υπήρξε και παραμένει ο δημιουργικός δρόμος για την ισχύ και την ευμάρεια.

Από αυτή την απλή διαπίστωση προκύπτει και το όραμα της Δημιουργίας:

i. Προκειμένου να καταστεί εκ νέου η χώρα πλούσια και ισχυρή πρέπει να στοχεύσει στην ανάδειξη του ρόλου της ως περιφερειακό κέντρο εμπορίου και παραγωγής προϊόντων, υπηρεσιών, και ιδεών. Να μετατραπεί σε ασφαλές σίγουρο και οικονομικό εμπορικό πέρασμα, σε χώρο συνάντησης ανθρώπων και ιδεών, σε κόμβο έρευνας και καινοτομίας.

Να τοποθετηθεί μεταξύ των αναπτυσσόμενων οικονομιών της Ασίας και της Αφρικής από την μια και της Ευρώπης στην οποία η χώρα ανήκει από την άλλη. Η Ελλάδα έχει σήμερα μια μοναδική ευκαιρία να καλύψει ένα σημαντικότατο γεωπολιτικό αλλά και τεχνικό-πολιτισμικό κενό.

ii. Τα ανοιχτά σύνορα με τις μεγάλες αγορές της Ευρώπης σε συνδυασμό με την γεωγραφική θέση της χώρας και η ικανότητα της να παίξει τον ρόλο πολιτισμικής γέφυρας είναι το κύριο μεγάλο της πλεονέκτημα. Το δαιμόνιο των Ελλήνων, η δυνατότητά τους να αναζητούν δρόμους και δυνατότητες, να αναγνωρίζουν την ευκαιρία και να επικοινωνούν αποδοτικά οπουδήποτε στον κόσμο είναι το κλειδί της ανάπτυξης της χώρας.

iii. Η γεωγραφική και πολιτισμική θέση της χώρας μπορεί να την μετατρέψει σε σημείο συνάντησης τριών ηπείρων και πολλών πολιτισμών. Οι θαλάσσιοι δρόμοι και η προσέλκυση της ναυτιλιακής δραστηριότητας στη χώρα μπορεί να την μετατρέψει στην Ελλάδα όλων των Θαλασσών.

iv. Η Ελλάδα οφείλει και μπορεί να ανταγωνιστεί επάξια τις πλούσιες και ανεπτυγμένες κοινωνίες και οικονομίες και όχι τις φτωχότερες και λιγότερο παραγωγικές.

v. Το παλιό όραμα των αρχών του 20ου αιώνα, της Ελλάδας των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών είχε ένα Μεγαλοϊδεατικό υπόβαθρο ενός ενιαίου κράτους όπου ακόμα ζούσαν Έλληνες. Και η κατάληξη ήταν τραγική. Σήμερα, στον 21ο αιώνα, δεν το έχουμε πια. Το σύγχρονο ειρηνικό όραμα μπορεί και πρέπει να είναι εκείνο ενός δραστήριου και δημιουργικού ελληνισμού, με την Ελλάδα γέφυρα της Ευρώπης με δυο ηπείρους, την ευρωπαϊκή Ελλάδα επίκεντρο της ανατολικής Μεσογείου, παρούσα σε όλες τις θάλασσες της γης, και την ελληνική πολιτεία αρωγό και υποστηρικτή των προσπαθειών των απανταχού Ελλήνων.

Χωρίς όμως πλέον πολέμους και συγκρούσεις αλλά με την δύναμη της διεθνούς συνεργασίας και της Δημιουργίας.

Μετά από αυτή την σύντομη ιστορική διασύνδεση, ας περάσουμε στους τομείς των συγκεκριμένων μεταρρυθμιστικών Δράσεων.

Ο νέος σημαντικά ισχυροποιημένος ιδιωτικός τομέας θα αποτελέσει τον κύριο παράγοντα της ανόρθωσης και ανάπτυξης της Ελλάδας – μέσω της δημιουργίας θέσεων εργασίας, και της αύξησης των εξαγωγών. Χαρακτηρίζεται από εξωστρέφεια και αυξημένη καινοτομία. Αποτελείται όχι μόνο από ένα αρμονικό μίγμα μεγάλων αλλά και πολυάριθμων δυναμικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Στοχεύει όχι μόνο στην κερδοφορία, αλλά και σε ποικίλα κοινωνικά οφέλη μέσα από την κοινωνική επιχειρηματικότητα και πολυάριθμους μη κερδοσκοπικούς και εθελοντικούς οργανισμούς. Προσελκύει ξένους επενδυτές και αλληλοσυμπληρώνεται αποδοτικά με άλλες πρωτίστως ευρωπαϊκές και μη επιχειρήσεις, που αποτελούν φυσική επέκταση του εγχώριου οικοσυστήματος του. Για να φτάσουμε όμως σε αυτή την επιθυμητή εικόνα, απαιτούνται πολλαπλές μεταρρυθμίσεις, που να επιτρέψουν: 

1. Τη δημιουργία ενός γόνιμου φορολογικού (ενότητα IV) και νομικού πλαισίου με διασφάλιση μακροχρόνιας σταθερότητας και προβλεψιμότητας, ώστε το εκτιμώμενο ρίσκο της δημιουργίας νέων επιχειρήσεων ή της επέκτασης υπαρχουσών να γίνει διαχειρίσιμο.

2. Την απλοποίηση των βασικών διαδικασιών και σημείων συναλλαγής με τον κρατικό μηχανισμό, αυξάνοντας την ευελιξία, μειώνοντας το χρόνο που χάνεται αλλά και τις χρηματικές απώλειες λόγω κρατικής διαφθοράς.

3. Την ύπαρξη ενός λειτουργικού και αποτελεσματικού συστήματος απονομής δικαιοσύνης (ενότητα III)

4. Την προσέλκυση ξένων επενδυτικών κεφαλαίων μέσα από ένα πολλά υποσχόμενο μίγμα υψηλής ποιότητας ανθρώπινου δυναμικού, ανταγωνιστικού λόγου κόστους προς ποιότητα, και σταθερού φορολογικού και νομικού περιβάλλοντος

5. Την κατάργηση των μονοπωλίων και ολιγοπωλίων, κρατικών και ιδιωτικών και την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και της αποτελεσματικής λειτουργίας των δημόσιων παραγωγικών μονάδων (παράρτημα Π1)

6. Την οργανωμένη προώθηση των εξαγωγών και της παρουσίας των ελληνικών επιχειρήσεων στο εξωτερικό (παράρτημα Π8)

7. Την ενδυνάμωση των νέων ελλήνων επιχειρηματιών και στελεχών από ένα ισχυρό διεθνές ανθρωποδίκτυο έμπειρων μεντόρων, εγχωρίων, αποδήμων ελλήνων, και διεθνών.

8. Tην στήριξη της έρευνας και την συνεχώς προσαρμοζόμενη δημιουργία δεξιοτήτων (ενότητα VI)

9. Την θέσπιση ενός πλέγματος κινήτρων για την ενίσχυση των ιδιωτικών επενδύσεων μέσω ενός σύγχρονου και ευέλικτου επενδυτικού θεσμικού πλαισίου (παράρτημα Π2)

10. Την σύνδεση της ανάπτυξης με τον φυσικό και πολιτισμικό πλούτο της χώρας, μέσα από τριών ειδών δράσεις (παράρτημα Π3)

11. Την διασφάλιση ρευστότητας στην αγορά (παράρτημα Π4)

12. Την στοχευμένη ανάπτυξη σε τομείς υψηλής ανταγωνιστικότητας στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία και συσσωρευμένης εμπειρίας και πόρων, όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία, οι επιστημονικές υπηρεσίες, η τεχνολογική καινοτομία (εν. ΙΧ)

Μικρό και ευέλικτο. Με ισχυροποίηση των κομβικών λειτουργιών του και απαλλαγή από το βάρος των καρκινωμάτων που προέκυψαν από τις χιλιάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις σε θέσεις με ανύπαρκτο η απαρχαιωμένο λειτουργικό αντικείμενο. Με απλοποιημένες και ξεκάθαρες διαδικασίες, που δεν απαιτούν γνώση των χιλιάδων σκορπισμένων, ασαφών, και αντιφατικών διατάξεων που διατηρούνται για να δώσουν τροφή σε χιλιάδες άλλες παρασιτικές λειτουργίες, που αποτρέπουν τον ερχομό της Ελλάδας της απελευθερωμένης δημιουργικής ενέργειας. Με πρωτογενώς ρυθμιστικό ρόλο και με δομές και θεσμούς σχεδιασμένους ώστε να δημιουργούν αντισταθμίσεις και δικλείδες ασφαλείας ενάντια στον εκφυλισμό τους από συμφέροντα που δεν ευθυγραμμίζονται με το κοινό Όφελος. Με θεσμούς που επιτρέπουν την μείωση της Διαφθοράς – από πραγματικά ανεξάρτητες εξωτερικές ρυθμιστικές και ελεγκτικές αρχές – μέχρι όλους εκείνους τους μηχανισμούς που εγγυώνται την συνέχιση της υγιούς λειτουργίας. Το Κράτος δίχως διαπλοκή και στραγγαλισμό, και χωρίς την δημιουργία εξαρτήσεων του νέου δυναμικού ιδιωτικού τομέα. Με αναμορφωμένο σύστημα δημοσίων επενδύσεων και γόνιμες αρχές λειτουργίας των δημοσίων δικτύων (παράρτημα Π5). Βέβαια, συγκεκριμένες από τις υπηρεσίες του Κράτους είναι ιδιαίτερα κομβικές για οποιοδήποτε τέτοιο εγχείρημα, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση αυτή της δικαιοσύνης.