GR
EN 
Ποια είναι τα σχέδια της «νέας» (μετά τον ανασχηματισμό) κυβέρνησης σε μια σειρά από θέματα, όπως Παιδεία, Υγεία, Περιβάλλον, Φορολογία, Επενδύσεις – Ανάπτυξη, Συνταξιοδοτικό κλπ;
Όποιος γνωρίζει κάτι, παρακαλώ πολύ να μας ενημερώσει.
Καθόσον, αυτό που αντιλαμβανόμαστε εμείς είναι το εξής:
1) Ο Πρωθυπουργός «πήρε ένα μήνυμα» από τις πρόσφατες ευρωεκλογές. Το ποιο μήνυμα αλήθεια «εισέπραξε» προσωπικά, δεν το γνωρίζουμε. Μπορεί να είναι ένα από τα εξής:
- Καλά τα πας, αλλά θέλουμε να πηγαίνεις ακόμα πιο γρήγορα
- Δεν πας καθόλου καλά. Το παράκανες
- Δεν αντέχουμε άλλο
- Αντέχουμε. Περιμένουμε υπομονετικά την ….ανάπτυξη
- Θέλουμε σταθερότητα, συνεπώς εσένα
- Δεν ξέρεις τι σου γίνεται, δεν εκφράζεις τη σταθερότητα, αλλά την αβεβαιότητα. Ξεκουμπίσου
- Θέλουμε εκλογές (για να φύγεις)
- Δεν θέλουμε εκλογές (για να μείνεις όσο γίνεται περισσότερο)
2) Θεωρώντας ότι πήρε ένα ή μερικά ή όλα τα παραπάνω ή και μερικά ακόμη, αποφάσισε ότι πρέπει να κάνει «σαρωτικό» ανασχηματισμό. Δηλαδή να παραδεχθεί ότι η κυβέρνησή του, παρά την αυτοϊκανοποίησή του (της, τους) δεν τα πήγε και τόσο καλά.
3) Έκατσε λοιπόν μερικές ώρες (δεν γνωρίζουμε ακριβώς πόσες) με τους «συνεργάτες» του και ξεκίνησαν την έρευνα σε πρόσωπα και τα σχετικά τηλέφωνα. Κατέληξαν στο συγκεκριμένο σχήμα. Οι νέοι «ορκίσθηκαν» και «ξεκίνησαν». Ο «σχεδιασμός» της πορείας της χώρας τους προσεχείς μήνες (ή και χρόνια) είχε λάβει τέλος.
Ξεκινούν λοιπόν οι «επιμέρους σχεδιασμοί». Αυτοί των νέων υπουργών. Πού είτε έχουν κάτι στο μυαλό τους και θέλουν αμέσως να το βάλουν σε πράξη (περίπτωση Λοβέρδου), είτε απλώς «ενημερώνονται», καθόσον παντελώς άσχετοι με το αντικείμενο του υπουργείου τους (περίπτωση Βορίδη). Είναι ήδη προφανές. Ο καθένας θα κάνει «του κεφαλιού του» ή απλώς …τίποτα. Αυτή είναι η «Εντολή Σαμαρά». Ο οποίος βέβαια τους παρακίνησε ενώπιον της κάμερας για «δουλειά, δουλειά, δουλειά». Αλλά προς τα πού και με ποιες μεθόδους, μάλλον το άφησε επάνω τους. Και επάνω (δηλαδή στην καμπούρα) μας.
Η όλη κατάσταση και το όλον …concept θυμίζει τη λαϊκή παροιμία:
"Φτιάχνει ο βλάχος το τσαρούχι και ούθε (όπου) βάλει ο θεός την μύτη».
Μπορεί φυσικά να κάνουμε λάθος. Και να υπάρχει ένα καλοδουλεμένο και ολοκληρωμένο Σχέδιο και απλώς να επελέγησαν τα καταλληλότερα πρόσωπα για να το υλοποιήσουν. Ένα σχέδιο, αντάξιο σε πληρότητα και αποτελεσματικότητα με το … «Εθνικό Σχέδιο» του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά δεν το ξέρουμε. Ίσως δεν χρειάζεται να το γνωρίζουμε. Τι είμαστε άλλωστε; Απλοί πολίτες με την ευτελή καθημερινότητα και τις ασήμαντες ανησυχίες μας. Και η ψηφοφορία στις εκλογές είναι πλέον πίσω μας…
Ωστόσο, ας μας κατανοήσει και λίγο η «εξοχότητά» του. Αν έχει «σχέδιο», ας καταδεχτεί να μας το αποκαλύψει. Για να ελπίζουμε σε κάτι τέλος πάντων.
Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι «οι θυσίες μας»… «έπιασαν τόπο». Εμείς βλέπουμε ότι η χώρα μας και εμείς οι ίδιοι (μαζί με τις θυσίες μας), έχουμε «πιάσει πάτο». Από τον οποίο δεν βλέπουμε πώς μπορεί να ξεκολλήσουμε.
Ζητείται σχέδιο. Ζητείται συνέπεια. Ζητείται συνέχεια.
Ζητείται Ελπίς.
