GR
EN Ένα κράτος – Δύο κόσμοι; Οι Μετανάστες στην Γερμανία
Η ενσωμάτωση ενός τεραστίου αριθμού μουσουλμάνων μεταναστών που μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα έχουν εισέλθει μαζικά στην Ευρώπη, είναι ένα ζήτημα από το οποίο εξαρτάται το μέλλον των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Μπορούν/θέλουν να αποδεχτούν το σύστημα των ευρωπαϊκών αξιών, ή προτιμούν να δημιουργούν παράλληλους κόσμους;
Δάσκαλοι στη Γερμανία αναφέρουν ότι οι μαθητές θεωρούν τους ανθρώπους άλλων θρησκειών κατώτερους. Χριστιανοί πρόσφυγες μιλάνε για εκφοβισμό στις δομές μεταναστών. Ένας Ραββίνος που ξυλοκοπήθηκε στο δρόμο ζητά να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία μας και τις αξίες που συνδέονται με αυτήν.
Το ντοκυμαντέρ του ΖDF zοοm+ γυρίστηκε το 2015 και ψάχνει απαντήσεις στα ερωτήματα όπως: υπάρχουν όρια στην ανοχή; Μπορούμε να ανεχτούμε να αγνοείται η ισότητα, να καταστέλλονται όσοι σκέφτονται διαφορετικά, να υφίσταται μια παράλληλη δικαιοσύνη; Λειτουργεί η ενσωμάτωση ή δημιουργούνται γκέτο; Θα μπορούσε η μεταναστευτική πολιτική του Καναδά να αποτελέσει πρότυπο;
Η ταινία της Ρίτα Κνόμπελ Ούλριχ είναι μια παραγωγή της Knobel-Film για το ΖDF. Η μετάφραση και η απόδοση έγινε από στελέχη της Επιτροπής Άμυνας, Εξωτερικής Πολιτικής και Μεταναστευτικού και εθελοντές της ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΞΑΝΑ, με στόχο να ενημερωθούν οι Έλληνες πολίτες για ένα φλέγον θέμα που δυστυχώς σπανίως απασχολεί την ελληνική τηλεόραση. (Αν θέλετε να υποστηρίξετε τις προσπάθειές μας για ενημέρωση των πολιτών, κάν’τε μια δωρεά εδώ).
Εισαγωγή
Σχεδόν 800.000 πρόσφυγες αναμένεται να μεταναστεύσουν στην Γερμανία φέτος (2015).
(Σημείωση 2021: τελικά, το 2015 η Γερμανία δέχτηκε συνολικά 2.136.954 μετανάστες (μείον κάποιες αποχωρήσεις).Το 2020, οι κάτοικοι της Γερμανίας με διαβατήριο αλλοδαπού ήταν 11,4 εκατομμύρια, περίπου το 14% του πληθυσμού. Πηγή: https://de.statista.com/statistik/daten/studie/28347/umfrage/zuwanderung-nach-deutschland/)
Βλέπουν το μέλλον τους σ’ αυτόν τον τόπο; Θέλουν να γίνουν μέρος της κοινότητας και να ενσωματωθούν, ή θα βυθιστούν σε παράλληλες κοινωνίες;
(Μετανάστης αστυνομικός) -Φοβάμαι ότι κάνουμε τα ίδια λάθη που έγιναν την δεκαετία του ‘50 και του ‘60, όταν έφεραν όλους τους αλλοδαπούς εργάτες, και αυτοί με την σειρά τους δημιούργησαν παράλληλες κοινωνίες. Φοβάμαι ότι γίνεται το ίδιο και τώρα.
Σύμφωνα με το Γερμανικό Σύνταγμα, άνδρες και γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα, αλλά πολλοί μετανάστες έχουν αντίθετη άποψη γι’ αυτό.
(Δημοσιογράφος) -Η γυναίκα πρέπει να υπακούει στον άνδρα της; Ισχύει αυτό;
(Μαθητής) -Ναι, ακριβώς, γιατί η γυναίκα ανήκει μόνο σ’ αυτόν και σε κανέναν άλλον, θα ‘πρεπε να φορά την μαντίλα της, να μην φοράει μακιγιάζ, και λοιπά.
Πολλοί νομικοί προειδοποιούν για την παράλληλη δικαιοσύνη των μουσουλμάνων «ειρηνοδικών» (μουφτήδων).
(Δικαστικός) -Στη Γερμανία ισχύει το Γερμανικό Δίκαιο και τίποτε άλλο, και αυτό ισχύει για όλους, και για τους μετανάστες, και για τους πρόσφυγες.
Πολλοί θεωρούν επίσης ότι οι αξίες της ανοιχτής κοινωνίας πρέπει να προστατευτούν.
(Δικηγόρος) -Καμμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας, και καμμία δημοκρατία στους εχθρούς της δημοκρατίας.
Χρειαζόμαστε ένα μεταναστευτικό νομικό πλαίσιο σαν του Καναδά; Πόσο ανεκτική πρέπει να είναι η Γερμανία;
Μαθητές στο Νέο Ουλμ της Βαυβαρίας δηλώνουν: «οι Eβpaίoι είναι στο επίπεδο των γουρουνιών»!
Είμαι καθ’ οδόν για το δημοτικό σχολείο στο κέντρο της πόλης. Μαθητές θεώρησαν δικαιολογημένη την δολοφονία των σκιτσογράφων της γαλλικής εφημερίδας Σαρλί Εμπντό. Ο λόγος: «είχαν προσβάλλει τον προφήτη».
Η διευθύντρια είχε τρομοκρατηθεί από την αντίδραση των μαθητών, και απευθύνθηκε στους γονείς, στην αστυνομία και στο ευρύ κοινό.
(Διευθύντρια) -Ακούστηκαν εκφράσεις ότι «αυτό πρέπει να κάνουμε», ότι «οι Eβpaίoι είναι στο επίπεδο των γουρουνιών», και ότι εάν ζωγράφιζαν ή ακόμα και αν κοίταζαν έναν σταυρό, θα έχαναν την «ισλαμική τους δύναμη».
(Διευθύντρια) -Απλά δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να γίνονται τέτοιες δηλώσεις, όχι από παιδιά που μία μέρα θα ενηλικιωθούν.
Η διευθύντρια συμμετείχε σε μια πανεθνική συζήτηση και διαπίστωσε ότι το σχολείο της δεν ήταν η μοναδική περίπτωση τέτοιων δηλώσεων.
(Διευθύντρια) -Έχουμε λάβει πολλά μηνύματα από ολόκληρη τη Γερμανία, και πολλοί μας ενημέρωσαν ότι και τα δικά τους σχολεία αντιμετώπιζαν τέτοια προβλήματα, αλλά υπήρχε φόβος για την δημοσιοποίησή τους.
(Δημοσιογράφος) -Είμαστε σε πολλά σημεία ίσως πιο ανεκτικοί απ’ όσο θα έπρεπε;
(Διευθύντρια) -Προσωπικά θεωρώ ότι είμαστε πολύ πιο ανεκτικοί απ’ όσο θα ‘πρεπε, ναι.
(Διευθύντρια) -Πιστεύω ότι θα πρέπει να θέσουμε ορισμένα ξεκάθαρα όρια, και να πούμε ότι, μέχρι ενός σημείου θα είμαστε ανεκτικοί, αλλά πέρα από αυτό το σημείο δεν θα είμαστε, και δεν μπορούμε να το δεχτούμε αυτό στην Γερμανία.
«Δεν ισχύει το Σύνταγμα για μένα»: μουσουλμάνος μαθητής σε σχολείο της Γερμανίας
Οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να διδάξουν στους μαθητές τους τις βασικές αρχές του Συντάγματος.
Σε αυτήν την τάξη συζητούν μία ταινία σχετικά με την δολοφονία μίας νεαρής γυναίκας «λόγω προσβολής». Σχεδόν όλοι οι μαθητές γεννήθηκαν στην Γερμανία και έχουν γερμανικό διαβατήριο, παρά ταύτα κάποιοι δείχνουν κατανόηση για τον δράστη, και όχι για το θύμα.
(Μαθητής) -Έχω κι εγώ μία αδερφή που είναι δεκαέξι ετών, και τρελαίνομαι όταν βγαίνει έξω με κάποιον φίλο της.
(Δημοσιογράφος) -Ζούμε, όμως, στην Γερμανία. Τα κορίτσια επιτρέπεται σε αυτήν την χώρα να βγουν έξω, να χορέψουν, και να αποφασίζουν οι ίδιες ποιούς έχουν φίλους.
(Μαθητής) -Όχι, αυτό δεν ισχύει για μένα.
(Δημοσιογράφος) -Δεν το επιτρέπεις αυτό;
(Μαθητής) -Όχι.
(Δημοσιογράφος) -Μα είσαι Γερμανός, έτσι δεν είναι; Γεννήθηκες εδώ, έχεις Γερμανικό διαβατήριο...
(Μαθητής) -Οφείλω να προστατέψω την τιμή της αδερφής μου.
(Δημοσιογράφος) -Μα η αδερφή σου έχει τα ίδια δικαιώματα με εσένα, και γι αυτό έχουμε άλλωστε και το Σύνταγμα!
(Μαθητής) -Βασικά ναι, αλλά εγώ δεν το αποδέχομαι αυτό.
Οι υπόλοιποι μαθητές ακούν την συζήτηση με ενδιαφέρον, και τώρα θέλουν κι άλλοι να μιλήσουν.
(Μαθητής) -Ναι, έχω γεννηθεί εδώ.
(Δ/φος) -Είσαι Γερμανός;
(Μαθητής) -Ναι, ακριβώς.
-Εσύ, για παράδειγμα, θα παντρευόσουν μία Γερμανίδα χριστιανή; Μία Λένα, μία Λάουρα, μία Λίζα;...
(Μαθητής) -Να παντρευτώ; Ίσως σαν κοπέλα μου, ναι, αλλά όχι να την παντρευτώ. Για εμάς τα πράγματα έχουν ως εξής: πρέπει να έχουμε ίδια καταγωγή. Εγώ είμαι Αλβανός, οπότε και αυτή πρέπει να είναι Αλβανή, και επίσης να είναι μουσουλμάνα, ναι.
(Δ/φος) -Θα πρέπει να σε υπακούει;
(Μαθητής) -Ναι, σε κάθε περίπτωση. Όπως είπε και ο Baran, όταν μία γυναίκα βγαίνει με άλλες γυναίκες, ή με άνδρες ή ακόμα και κοιμάται μαζί τους, τότε σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει μερικές φορές να χρησιμοποιηθεί και βία.
(Δ/φος) -Το Σύνταγμα δηλώνει ξεκάθαρα πως οι άντρες και οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα.
Αλλά εσύ δεν το αποδέχεσαι αυτό.
(Μαθητής) -Όχι, δεν το αποδέχομαι.
(Δ/φος) -Μα αυτό είναι το Σύνταγμά μας. Είναι δηλαδή η οικογένεια πιο σημαντική από το Σύνταγμα;
(Μαθητής) -Ναι, βασικά έτσι είναι.
(Μαθητής) -Ο πατέρας είναι που ορίζει τους νόμους στο σπίτι, και εμείς αυτόν πρέπει να υπακούμε.
Όταν οι εκπαιδευτικοί συζητούν με τους γονείς σχετικά με αυτές τις εκφράσεις των παιδιών, μερικές φορές δέχονται εξύβριση.
(Διευθύντρια) -Όταν αναφέρω αυτά τα πράγματα στους γονείς ξεκάθαρα, τότε συχνά έρχεται η κατηγορία «α, εσείς είστε Ν@ζi»
(Διευθύντρια) -και μερικές φορές νιώθω ότι, λόγω του ιστορικού παρελθόντος μας, κάνουμε ένα βήμα πίσω και λέμε «όχι, δεν είμαστε πια Ν@ζi, και γι’ αυτόν τον λόγο είμαστε πολύ ανεκτικοί», αλλά αυτό είναι το λάθος βήμα κατά την άποψή μου.
Τι γίνεται στα ισλαμικά σχολεία της Γερμανίας;
Επίσης υπάρχουν κάποια ισλαμικά σχολεία που βάζουν συγκεκριμένες εικόνες στα μυαλά των μαθητών. Σε μία τέτοια σχολή στο Λάουινγκεν της Βαυαρίας, μάς επιτράπηκε να κάνουμε ρεπορτάζ.
Όπως και οπουδήποτε αλλού στην Γερμανία, η TIP (Τουρκική Θρησκευτική Aρχή) στέλνει τον ιμάμη, ο οποίος υπάγεται στην Τουρκική κυβέρνηση.
Κάθε 4 χρόνια έρχεται ένας νέος ιμάμης. Δεν χρειάζεται να μιλάει την γερμανική γλώσσα, και συνήθως δεν είναι εξοικιωμένος με τις συνθήκες ζωής στη Γερμανία.
Τα παιδιά απομνημονεύουν το Κοράνι στα Αραβικά, χωρίς να καταλαβαίνουν την γλώσσα. Δεν γίνεται καμμία συζήτηση, ούτε σχετικά με την θέση της γυναίκας στην Γερμανία.
(Δ/φος) -Διαβάζω στο Κοράνι ότι η γυναίκα πρέπει να υπακούει τον άντρα, ισχύει αυτό;
(Μαθητής) -Ναι, έτσι είναι, γιατί η γυναίκα ανήκει μόνο στον άνδρα και πρέπει επίσης να φοράει μαντίλα, δεν πρέπει να φοράει μακιγιάζ, και ούτω καθεξής.
Συνέντευξη από μία οικογένεια μουσουλμάνων στη Γερμανία
Μετά το ισλαμικό σχολείο, συνοδεύουμε αυτόν τον νεαρό στο σπίτι του. Η οικογένεια Ασλάν ζει στην Γερμανία εδώ και 20 χρόνια. Έχουν πέντε παιδιά. Ο πατέρας είναι ελεύθερος επαγγελματίας και λειτουργεί ένα ανθοπωλείο.
(Δ/φος) -Θα συμφωνούσατε εάν η κόρη σας παντρευόταν έναν νεαρό από το σχολείο της, με ένα όνομα όπως Φέλιξ, αν ήταν καθολικός και προερχόταν από την ίδια πόλη, το Λούινγκεν;
(Πατέρας σε «σπαστά» Γερμανικά) -Ε, όχι αυτό δεν είναι... δεν ταιριάζει η πίστη. Διότι όταν παντρευτούν θα πρέπει να έχουν και οι δύο αυτή την ισλαμική πίστη.
(Δ/φος) -Επιτρέπετε στην κόρη σας να πάει σε μια σχολική εκδρομή;
(Πατέρας) -Δεν της το έχω επιτρέψει. Φυσικά καταλαβαίνω ότι αυτό δημιουργεί λίγο πρόβλημα, αλλά είμαι ο πατέρας. Είμαι πατέρας και θα πρέπει να σκέφτομαι πάντα την ασφάλεια.Για παράδειγμα, άκουσα ότι πήραν μία δεκατετράχρονη, ή μήπως ήταν δεκατριάχρονη, και έμεινε έγκυος. Γιατί δεν υπάρχουν... Στη Γερμανία, δεν υπάρχουν όρια.
(Δ/φος) -Υπακούς εσύ στον αδερφό σου;
(Κόρη) -Ναι, φυσικά, έτσι πρέπει.
(Δ/φος) -Στην Γερμανία οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν ίσα δικαιώματα, οπότε ο αδερφός δεν έχει δικαίωμα να ορίσει τι θα κάνει μία κοπέλα.
(Κόρη) -Είναι ο μεγάλος μου αδερφός και πρέπει να τον σέβομαι, και πρέπει να κάνω ό,τι μου λέει.
Παράλληλες κοινωνίες οδηγούν τους μετριοπαθείς μουσουλμάνους σε φυγή
Κανένας δεν ξέρει πόσες οικογένειες σκέφτονται έτσι. Υπάρχουν, όμως, κορίτσια που προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτήν την κατάσταση.
Η Μπεναζίρ (ψεύτικο όνομα) κρύβεται από φόβο να μην την αναγνωρίσει η οικογένειά της. Βρήκε καταφύγιο στο σπίτι μιας φίλης της.
Η οικογένεια της Μπεναζίρ κατάγεται από το Πακιστάν και βρίσκεται στην Γερμανία για περισσότερο από 30 χρόνια, αλλά ακόμα επιβάλλουν τις παλιές παραδόσεις.
(Μπεναζίρ με ψεύτικη φωνή) -Είχαν σκοπό να με παντρέψουν με τον ξάδερφό μου. Θα έπρεπε να πάω πίσω στο Πακιστάν, και φυσικά σκέφτηκα ότι δεν μπορούν να με παντρέψουν με κάποιον ενάντια στη θέλησή μου και να με στείλουν σε άλλη χώρα, αλλά γι’ αυτούς γίνεται. Και η πίεση στην οικογένεια είναι πολύ μεγάλη.
(Μπεναζίρ) -Έτσι λειτουργούν οι παράλληλες κοινωνίες οι οποίες έχουν τους δικούς τους κανονισμούς. Θα μου είχαν πάρει το διαβατήριο και θα είχα χάσει κάθε δυνατότητα να ξαναεπιστρέψω στην Γερμανία. Και τότε θα τελείωναν όλα, και σύμφωνα με την Σαρία, θα μπορούσαν και να με λιθοβολήσουν. Γι’ αυτό αποφάσισα να φύγω και να κρυφτώ.
Η Μπεναζίρ φοβάται ότι η οικογένειά της μπορεί να την βρει. Βρήκε τη δικηγόρο Σέιραν Άτες, η οποία είναι η ίδια παιδί μεταναστών και έχει βοηθήσει πολλές γυναίκες να εδραιώσουν τα δικαιώματά τους.
(Δικηγόρος) -Ας μιλήσουμε και ας δούμε πώς μπορώ να σας βοηθήσω.
Υπάρχει λύση για την Μπεναζίρ; Ίσως μία νέα ταυτότητα, όπως Άννα ή Νίνα;
(Δικηγόρος) -Δεν είναι πρόβλημα να κατοχυρωθεί μία αλλαγή ονόματος σε περιπτώσεις όπως η δική σας. Σε μερικές περιπτώσεις προτείνω επίσης να φύγει κάποιος από την χώρα, να φύγει από την Γερμανία προσωρινά, εάν υπάρχει δυνατότητα.
Δεν μπορούμε να κάνουμε τα «στραβά μάτια» και να πούμε, «ασ’ τους, είναι δικαίωμά τους, είναι η κουλτούρα τους»
Το Υπουργείο Οικογενειακής Μέριμνας υπολογίζει ότι σαν την Μπεναζίρ υπάρχουν κάθε χρόνο περίπου 3.000 κορίτσια που απειλούνται με εξαναγκαστικό γάμο, αλλά ο αριθμός των μη δηλωμένων συμβάντων είναι μεγαλύτερος.
(Δικηγόρος) -Αυτές είναι μονάχα οι περιπτώσεις στις οποίες τα κορίτσια καταφέρνουν να ξεφύγουν και να αναζητήσουν συμβουλή. Θα πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε, πόσες γυναίκες, ή άνδρες, δεν τολμούν να το κάνουν αυτό. Στη Γερμανία έχουμε αυτό το αρχαϊκό πατριαρχικό σύστημα σε έναν παράλληλο κόσμο, σε μία παράλληλη κοινωνία. Ένα συγκεκριμένο μέρος του πληθυσμού με μεταναστευτικό παρελθόν, δεν ζει στην γερμανική κοινωνία μας, αλλά ζει ακόμα σε ένα είδος «γκέτο».
(Δ/φος) -Μήπως είμαστε σ’ αυτό υπερβολικά ανεκτικοί;
(Δικηγόρος) -Όταν απ’ αυτήν την παράλληλη κοινωνία προέρχεται μη ανεκτικότητα και μη αποδοχή του Συντάγματός μας, τότε λέω καμμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας, και δεν μπορούμε απλά να κάνουμε τα στραβά μάτια και να πούμε, «ασ’ τους, είναι δικαίωμά τους, είναι η κουλτούρα τους». Αυτό απλά δεν γίνεται.
Τι άποψη έχουν οι μετανάστες που έχουν πραγματικά ενταχθεί στην γερμανική κοινωνία;
Με τον ίδιο τρόπο σκέφτεται και ο Ιρφάν Πελιβάνογλου, παιδί Τούρκων μεταναστών.
Αυτός και οι συνεργάτες του είναι καθ’ οδόν στην υπηρεσία τους.
Ο αστυνομικός από το Αμβούργο, όπως πολλοί άλλοι συμπατριώτες του, έχει προσαρμοστεί στην γερμανική κοινωνία.
(Αστυνομικός) -Η προϋπόθεση γι αυτό είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν Γερμανικά, και εάν θέλουν να μείνουν εδώ για περισσότερο καιρό, τότε πρέπει να εισαχθούν στο δικό μας σύστημα και να ζουν σύμφωνα με τους νόμους και τους κανόνες του. Στην Μέση Ανατολή μπορεί να είναι απόλυτα φυσιολογικό να χτυπάς την γυναίκα σου για να την πειθαρχήσεις και να επιβληθείς με αυτόν τον τρόπο, αλλά εδώ πηγαίνουμε στον σύμβουλο ζευγαριών.
Ο Ιρφάν καλείται δύο με τρεις φορές καθημερινά σε δομές αιτούντων άσυλο, όπου υπάρχουν καυγάδες λόγω μικρο-διαφωνιών ή λόγω θρησκείας.
(Αστυνομικός) -Στη χώρα μας δεν μπορείς να χτυπήσεις κάποιον μόνο και μόνο γιατί πιστεύει στον Χριστό και όχι τον Μωάμεθ.
Μερικοί μετανάστες μεταφέρουν στη νέα τους χώρα και τις έχθρες μεταξύ τους
Σε αυτή τη δομή αιτούντων άσυλο, οι άνθρωποι ζουν στριμωγμένοι σε σπίτια-containers. Δεν μας επιτρέπουν να μπούμε μέσα. Εδώ τα πράγματα εξελίχθηκαν βίαια, και η Αστυνομία κάνει έρευνα.
(Αστυνομικός) -Υπήρχε καυγάς μεταξύ των κατοίκων...
Προσπαθούν να βρουν τι ακριβώς συνέβη.
(Αστυνομικός) -Θα πρέπει να δούμε. Ο ένας είναι τραυματισμένος και δέχεται περίθαλψη, και ο άλλος θα έρθει μαζί μας.
(Αστυνομικός) -Εδώ έρχονται διαφορετικοί κόσμοι σε σύγκρουση. Όχι μόνο από διαφορετικές θρησκείες, αλλά και από εχθρικές χώρες. Ο Σύριος εναντίον του Ιρακινού, εναντίον του τουρκικής καταγωγής Κούρδου... Και μερικές φορές μεταφέρουν τις τοπικές διαφορές τους εδώ στην χώρα μας.
Ένας μετανάστης αναγκάζεται να φύγει απ’ την πόλη επειδή δεν θέλει το παιδί του να μεγαλώσει ανάμεσα σε παιδιά που δεν μιλάνε την γερμανική γλώσσα
Ο Πίλι, όπως των φωνάζουν οι φίλοι του, μετακόμισε σε ένα χωριό, όπου ζουν και Γερμανοί.
Στην αρχή, οι κάτοικοι τον κοιτούσαν με καχυποψία όταν πήγαινε σε κοινωτικές εκδηλώσεις με την γυναίκα του ή όταν πήγαινε μία βόλτα στο χωριό. Αλλά τώρα είναι μέρος αυτής της κοινότητας. Η μεγαλύτερη κόρη του σύντομα θα ξεκινήσει το σχολείο.
-Πριν μέναμε στο Αμβούργο, και εκεί η κόρη μου θα έπρεπε να πάει σε σχολείο με σαφώς μεγαλύτερο ποσοστό μεταναστών, δηλαδή με άλλα παιδιά που δεν μιλούν καν την γερμανική γλώσσα, και αυτό θα ήταν σίγουρα ένα μειονέκτημα για αυτήν.
-Πιστεύω ότι όταν κάποιος έρχεται εδώ, πρέπει να μάθει αρχικά την γλώσσα, γιατί εάν δεν ξέρει την γλώσσα τότε δεν μπορεί να μιλήσει με τους ντόπιους, δεν μπορεί καν να καταλάβει σε ποιά χώρα ήρθε.
Μία έρευνα έδειξε ότι το 96,8% των Γερμανών πιστεύουν ότι Γερμανός είναι κάποιος που μιλά την Γερμανική Γλώσσα. Παράλληλα, μόνο το 37% είναι της άποψης ότι ένας Γερμανός πρέπει να κατάγεται από Γερμανούς (πηγή: Πανεπιστήμιο Βερολίνου Χουμπολντ, 2014 «Deutschland postmigrantisch I Gesellschaft, Religion, Identität» https://www.projekte.hu-berlin.de/de/junited/deutschland-postmigrantisch-1/)
Αλλά τί γινεται με τα μαθήματα Γερμανικών στις δομές αιτούντων άσυλο;
Αφοσιωμένοι εθελοντές εξυπηρετούν τους πρόσφυγες. Ανάμεσά τους βρίσκονται εργάτες με δεξιότητες που είναι περιζήτητες στη Γερμανία. Πολλοί έχουν ζήσει στη Γερμανία για πολύ μεγάλο διάστημα αλλά ποτέ δεν διδάχθηκαν την γερμανική γλώσσα.
(Δ/φος) -Φαίνεται ότι μπορείτε να μιλήσετε λίγο Γερμανικά.
(Πρόσφυγας με σπαστά Γερμανικά) -Ναι, τώρα μπορώ λίγο, έχω μάθει λίγο από συνάδελφο στην δουλειά, δεν έχω μάθει τίποτα από σχολείο ή από μαθήματα Γερμανικών.
(Δ/φος) -Ζείτε εδώ και δύο χρόνια εδώ;
(Πρόσφυγας) -Ναι, δύο χρόνια, και κανένα μάθημα Γερμανικών, μία φορά για μία εβδομάδα είχαμε ένα μάθημα για μία ώρα μόνο.
(Πρόσφυγας που μιλά Αγγλικά): -Θέλω να μάθω Γερμανικά, είμαστε 4 μήνες εδώ. Δεν είχαμε ευκαιρία να μάθουμε, αλλά θα θέλαμε να μάθουμε.
(Εθελοντής) -Για την ακρίβεια, τα μαθήματα Γερμανικών είναι κάτι προαπαιτούμενο, γιατί αλλιώς δεν γίνεται να δουλέψουν, χρειάζονται την γλώσσα για να επικοινωνήσουν.
(Δ/φος) -Μήπως υπάρχει κάτι σαν συμφωνία που ο ένας να λέει π.χ. εσύ είσαι τσαγκάρης, ας δούμε εάν υπάρχει τσαγκάρης εδώ γύρω που θα μπορούσε να τον πάρει στην δουλειά, ή εσύ είσαι π.χ. μηχανικός, και θα προσπαθήσουμε να σε προωθήσουμε για να βρεις δουλειά;
(Εθελοντής) -Τα προσπαθούμε όλα αυτά, αν και για όλα απαιτείται έγκριση από το γραφείο απασχόλησης. Ακόμα και για πρακτική άσκηση χωρίς πληρωμή. Πάντα χρειαζόμαστε αυτή την έγκριση από το γραφείο απασχόλησης.
«Δεν θέλουν όλοι να ενταχθούν στην κοινωνία μας»
Γραφειοκρατεία αντί για ένταξη, σχεδόν καμμία προσπάθεια εκμάθησης της γλώσσας, και σχεδόν καμμία επαφή με Γερμανούς. Σύμφωνα με την Ρόζεμαρι Πελτιέρ, εδώ και 20 χρόνια διευθύντρια της δομής, αυτά δεν είναι τα μόνα εμπόδια.
(Διευθύντρια) -Το πρόβλημα είναι πως δεν θέλουν όλοι να ενταχθούν στην κοινωνία. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν με τον δικό τους τρόπο ζωής, όπως πριν. Αυτό είναι επίσης ένα πρόβλημα.
(Δ/φος) -Σε ποιό βαθμό;
(Διευθύντρια) -Στον βαθμό που διατηρούν τον φανατισμό τους όσο αφορά στη θρησκεία τους και δεν βλέπουν τι συμβαίνει στη Γερμανία.
Μήπως στους πρόσφυγες δεν γίνονται ξεκάθαρα κατανοητές οι αξίες που ισχύουν στη Γερμανία;
Βρίσκομαι καθ’ οδόν για να επισκεφτώ ένα θύμα αυτής της παραμέλησης, έναν «διπλό πρόσφυγα». Ο Σύρος αυτός μετανάστευσε αρχικά στη Γερμανία, και μετά από τον οίκο ασύλου, σε μια εκκλησιαστική κοινότητα. Ο Βασέμ Σαμπάχ υπήρξε θύμα παρενόχλησης στο μέρος όπου προσπάθησε να βρει καταφύγιο.
(Β. Σαμπάχ) -Αυτός ο τύπος ήταν ακραίος μουσουλμάνος. Ξεκίνησε να μου μιλάει, και όταν ανακάλυψε ότι είμαι Χριστιανός, είπε:
«Είστε κακοί άνθρωποι. Γιατί δεν ακούτε τον Αλλάχ; Γιατί δεν υπακούτε στις προσταγές του, γιατί τρώτε χοιρινό κρέας;»
και άλλα τέτοια. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο για μένα και φοβόμουν, γιατί πίστευα ότι ήμουν σε μία χώρα στην οποία οι άνθρωποι σέβονται ο ένας τον άλλο.
Τελικά αναγκάστηκα να τηλεφωνήσω στην Αστυνομία καθώς κάποια στιγμή με χτύπησε.
«Κάλεσέ τους», είπε, «δεν είναι παρά μόνο γυναίκες»...
(Δ/φος) -Πώς εξηγείτε ότι οι άλλοι Χριστιανοί στον οίκο αιτούντων άσυλο, δεν κάλεσαν την Αστυνομία;
(Β. Σαμπάχ) -Οι περισσότεροι Χριστιανοί, και γνωρίζω πολλούς, δεν θέλουν να έχουν προβλήματα. Φοβούνται ότι εάν καλέσουν την αστυνομία θα έχουν πρόβλημα με την διαδικασία παροχής ασύλου. Αυτήν την εμπειρία είχαν από τις χώρες τους, ότι εάν καλέσεις την αστυνομία, έχεις μόνο προβλήματα.
Είναι αυτό ένα μεμονωμένο περιστατικό; Είναι άραγε υπερβολικά αυτά που ακούσαμε;
«Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι εάν οι πρόσφυγες θέλουν να ζήσουν εδώ, θα πρέπει να αποδεχτούν και το σύστημα αξιών μας»
Κατευθυνόμαστε προς το Μόναχο. Εδώ βρίσκεται το Κεντρικό Συμβούλιο των Χριστιανών της Ανατολής. Τον Σίμον Γιάκομπ επισκέπτονται συχνά τρομοκρατημένοι Χριστιανοί πρόσφυγες.
(Σ. Γιάκομπ) -Δεν ξαφνιάζομαι καθόλου. Ακούμε συχνά για πολλά τέτοια περιστατικά που ήρθαν στη δημοσιότητα, αλλά υποθέτουμε ότι λόγω των συγκρούσεων στις περιοχές καταγωγής των προσφύγων, υπάρχουν και πάρα πολλά περιστατικά σαν και αυτό που ποτέ δεν έρχονται στο φως.
(Δ/φος) -Είμαστε σ’ αυτό το θέμα πολύ ανεκτικοί ως κοινωνία;
(Σ. Γιάκομπ) -Δεν είμαστε πολύ ανεκτικοί, είμαστε πολύ αφελείς! Η ανεκτικότητά μου τελειώνει εκεί που σταματάει να υπάρχει ανεκτικότητα προς εμένα. Είμαι πεπεισμένος ακράδαντα ότι, μαζί με την κάλυψη των υλικών αναγκών τους, πρέπει να φέρουμε κάθε πρόσφυγα κοντά στις αξίες μας και να ξεκαθαρίσουμε ότι εάν θέλεις να ζήσεις εδώ, πρέπει να αποδεχτείς και το σύστημα αξιών μας. Εάν όχι, τότε πρέπει ίσως να σκεφτείς να φύγεις από την χώρα μας.
Μήπως έχουν οι πολιτικοί μια λύση στο πρόβλημα; Πολλοί το αμφισβητούν.
76% των πολιτών πιστεύουν ότι τα πολιτικά κόμματα ασχολούνται ελάχιστα με τα προβλήματα που προκύπτουν από την μετανάστευση (πηγή: infratest dimap 2014).
Βρίσκομαι στον δρόμο για να συναντηθώ με την Γραμματέα Ένταξης της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης, Άϊνταν Έζους.
(Α. Έζους) -Χριστιανοί πρόσφυγες μου έχουν πει ότι ακόμη και στην δομή φιλοξενίας χαρακτηρίζονται ως «κουφάρ», άπιστοι, ότι οι οικογένειές τους πέφτουν θύματα εκφοβισμού και οι αντιπαλότητες από τις χώρες τους μεταφέρονται εδώ.
(Δ/φος) -Μπορούμε να το ανεχόμαστε αυτό;
(Α. Έζους) -Αυτό που σίγουρα μπορεί να βοηθήσει και εξετάζεται αυτή τη στιγμή, αλλά φυσικά συνδέεται και με χρηματοδότηση, είναι μια ενισχυμένη υποστήριξη βοήθειας μέσω κοινωνικών λειτουργών σε αυτά τα προσφυγικά καταλύματα.
Θέλουμε να μάθουμε τι γίνεται μεταξύ των εκάστοτε ενοίκων προσφύγων, ιδιαίτερα όταν δημιουργούνται πιέσεις ή εντάσεις, κάτι που δεν είναι μεν κανόνας, αλλά συμβαίνει, και θα πρέπει φυσικά να κοιτάξουμε αυτές τις περιπτώσεις πολύ πιο προσεκτικά.
«Δεν θα πρότεινα σε κανέναν να εμφανίζεται ως Εβpaiος στη Νέα Κολωνία»
Μήπως θα πρέπει κοιτάξουμε προσεκτικά και περιπτώσεις όπως η Εβραϊκή Κοινότητα που προειδοποιεί τα μέλη της ότι σε ορισμένα σημεία των πόλεων δεν πρέπει να φορούν το «κιπά», το παραδοσιακό καπέλο των Εβραίων πιστών;
Παίρνω ένα ταξί στη Νέα Κολωνία και κατευθύνομαι προς την Συναγωγή αναζητώντας την απάντηση.
(Δ/φος) -Κάποιος μου είπε πως εδώ στη Νέα Κολωνία αλλά και στο Κρόιτζμπεργκ, δεν μπορεί κάποιος να περπατήσει στην πόλη ανενόχλητος εάν φοράει το «κιπά».
(Οδηγός ταξί) -Θα τον κοιτούσαν περίεργα και μάλλον θα τον έβριζαν, γιατί υπάρχουν πολλοί μουσουλμάνοι εδώ... Και δεν πρόκειται τόσο για τους Τoύpκouς, αλλά για τους Άpaβες... Αυτοί είναι που έχουν περισσότερα προβλήματα με τους Εβpaiοuς.
Εν τω μεταξύ, ο κόσμος φαίνεται να έχει συνηθίσει πλέον το γεγονός ότι απαγορεύεται το παρκάρισμα μπροστά σε συναγωγές. Φράγματα εμποδίζουν την είσοδο, και γίνονται έλεγχοι όπως στο αεροδρόμιο, με αστυνομική φρούρηση, μέρα και νύχτα.
Θέλω να συναντήσω τον Ραββίνο Ντάνιελ Άλτερ, που υπέστη ξυλοδαρμό από μία ομάδα νεαρών. Η κόρη του δέχθηκε και αυτή απειλές, και από τότε δεν φοράει πια το «κιπά» σε δημόσιο χώρο.
(Ραββίνος Ν. Άλτερ) -Η Νέα Κολωνία αποτελεί μια ιδιαιτέρως «καυτή» εστία συγκρούσεων, και δεν θα πρότεινα σε κανέναν να εμφανίζεται ως Εβpaiος.
(Δ/φος) -Τι θεωρείτε ότι πήγε στραβά κατά την ανατροφή των νεαρών που σας επιτέθηκαν;
(Ραββίνος Ν. Άλτερ) -Νομίζω ότι μπαίνουμε σε τομείς βασικών δημοκρατικών και συνταγματικών δικαιωμάτων, όπως η ελευθερία έκφρασης, η ανεξιθρησκεία, το γεγονός ότι είμαστε και πρέπει να είμαστε ανεκτικοί. Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αξίες μας, είναι κεντρικές αξίες της δημοκρατικής κοινωνίας.
Και σ’ αυτό το σημείο, ακόμη και εάν το χαρακτηρίσουμε μη-ανεκτικότητα, είναι δικαίωμα και χρέος μας, να προστατεύσουμε τις αξίες αυτές μαζικά και χωρίς ανεκτικότητα. Διότι εάν δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε με σθένος αυτές τις αξίες,τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε αυτές οι αξίες να γίνουν αποδεκτές από άλλους.
Ισχύει πράγματι ότι δεν υπερασπιζόμαστε αρκετά αυτές τις δημοκρατικές αξίες;
Ένα παράλληλο σύστημα αντικαθιστά την γερμανική αστυνομία και δικαιοσύνη
Ο Χασάν Αλούς είναι «ειρηνοδίκης» (μουφτής) τρίτης γενιάς. Σχεδόν κρυφά από τη δημοσιότητα, στη Γερμανία έχει ήδη δημιουργηθεί ένα παράλληλο σύστημα δικαιοσύνης.
Όπως και σε πολλές αραβικές χώρες και στην Τουρκία, οι λεγόμενοι «μουφτήδες» ρυθμίζουν τις διαφορές μεταξύ 2 πλευρών ακόμα και σε πολύ σοβαρά εγκλήματα, χωρίς την αστυνομία και χωρίς δικαστήριο.
Ο Χασάν κατάγεται απ’ τον Λίβανο, δεν είναι δικηγόρος ούτε δικαστής, ζει με προνοιακά επιδόματα, και, όπως λέει, δουλεύει εθελοντικά.
(Δ/φος) -Γιατί οι συμπατριώτες σας έρχονται σε σας όταν έχουν προβλήματα, και δεν πηγαίνουν στη Γερμανική Αστυνομία;
(Χ. Αλούς) -Οι άνθρωποι έρχονται σε μένα γιατί οι άνθρωποι ξέρουν ότι δεν πρόκειται να σταματήσω μέχρι να γίνει ειρήνη. Σταματάω το πρόβλημα, πριν ο ένας ή ο άλλος φέρει την οικογένειά του και τους φίλους του και έχουμε μεγάλο καυγά. Μιλάω και στις δύο οικογένειες εδώ και εκεί, και στο τέλος συμφωνούν να κάνουν ειρήνη.
Ο Χασάν είναι γνωστός στην γειτονιά του στη Νέα Κολωνία. Συμφιλιώνει τις οικογένειες μαζί τους και μεσολαβεί μεταξύ εχθρικών φυλών.
(-Όσο γνωρίζω ότι βρίσκεσαι γύρω μας, τότε νιώθω πολύ ασφαλής.
(Χ. Αλούς) -Σ’ευχαριστώ πολύ.
(Γείτονας) -Νιώθουμε καλά όταν είσαι κοντά μας.
(Χ. Αλούς) -Βρίσκομαι εδώ μέρα και νύχτα.
(Δ/φος) -Εσάς σας βοήθησε;
(Γείτονας) -Πολλές φορές.
(Δ/φος) -Σε τι ακριβώς;
(Γείτονας) -Δεν μπορώ να πω σε τι, αλλά με έχει βοηθήσει πολλές φορές, σε δύσκολες περιπτώσεις ήταν δίπλα μου.
(Δ/φος) -Και γιατί δεν μπορείτε να πείτε σε τι; Ήταν τόσο άσχημη η διαφωνία;
(Γείτονας) -Πολύ άσχημη διαφωνία και τον ευχαριστώ γι αυτό.
(Δ/φος) -Άρα σας βοήθησε σε μία δύσκολη διαφωνία και δεν χρειάστηκε να πάτε σε δικαστήριο..
(Γείτονας) -Δεν χρειάστηκε καθόλου. Τα ρυθμίζει όλα μόνος του.
(Γείτονας) -Εδώ στην Βαυαρία δεν ξέρω κάποιον άλλον που να εμπιστεύομαι περισσότερο.
(Δ/φος) -Ούτε καν έναν αστυνομικό;
(Γείτονας) -Κανέναν! Πρώτα τηλεφωνώ τον Χασάν πριν καλέσω την Αστυνομία! Νιώθω πολύ πιο ασφαλής.
Καμμία εμπιστοσύνη στη γερμανική Αστυνομία ή στη Δικαιοσύνη.
Ο δικαστής Κ. Σρόμεκ παρατηρεί με καχυποψία τις δραστηριότητες των λεγόμενων «ειρηνοδικών» (μουφτήδων). Σύμφωνα με την εμπειρία του, οι εκάστοτε φυλές πληρώνουν σημαντικά ποσά για να εξαναγκάσουν τους μάρτυρες να αποσύρουν τις καταθέσεις τους. Οι διαμεσολαβητές «ειρηνοδίκες» ισχυρίζονται ότι έχουν τακτοποιήσει τα πάντα. Οι δικαστικές υποθέσεις φυσικά καταρρέουν.
Φέρνει ένα παράδειγμα «Άγριας Δύσης» που έλαβε χώρα στη Βρέμη.
(Δικαστής Κ. Σρόμεκ) -Πυροβολισμοί στο κέντρο της πόλης, κυνηγητό μεταξύ δύο αυτοκινήτων. Έπεφταν πυροβολισμοί από το πίσω όχημα προς το προπορευόμενο, και από το μπροστινό προς τα πίσω. Έπειτα οι εμπλεκόμενοι συμφώνησαν μεταξύ τους και κανένας δεν βρέθηκε ποινικά κατηγορούμενος για αυτό το συμβάν. Φανταστική δικαιοσύνη...
Εάν αφήσουμε τους κύκλους αυτούς να διαπιστώσουν ότι μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο και να επιβληθούν, ότι μπορούν να ξεφύγουν και να μείνουν ατιμώρητοι ακόμη και στις περιπτώσεις σοβαρών εγκλημάτων, τότε θα το ξανακάνουν.
(Δ/φος) -Σας ανησυχεί ότι υπάρχουν όλο και περισσότερες τέτοιες περιπτώσεις παράλληλης δικαιοσύνης;
(Δικαστής Κ. Σρόμεκ) -Σίγουρα ναι, με ανησυχεί πάρα πολύ γιατί στο νομικό μας πλαίσιο που επικυρώνεται από το Κοινοβούλιό μας, εκφράζεται το σύστημα αξιών της κοινωνίας μας, στο οποίο έχουμε συμφωνήσει όλοι από κοινού ,και θέλουμε να εφαρμόζεται. Στη Γερμανία ισχύει ο Γερμανικός Νόμος και κανένας άλλος, και ισχύει για όλους.
Υπάρχουν παραδείγματα διαχείρισης του μεταναστευτικού, από τα οποία μπορούμε να μάθουμε;
Πολλοί γερμανοί πολιτικοί εξετάζουν σήμερα τον Καναδά, μια χώρα μετανάστευσης, αναζητώντας λύσεις.
Ο καναδικός μεταναστευτικός νόμος βασίζεται σε ένα σύστημα βαθμών: βαθμολογούνται η εκπαίδευση, η ηλικία, το επάγγελμα και οι γλωσσικές ικανότητες. Μόνο μετά από μια συγκεκριμένη βαθμολογία μπορεί κάποιος να έχει πιθανότητα μετανάστευσης.
Σε κάθε καναδική πόλη υπάρχει ένα κέντρο υποδοχής. 250.000 μετανάστες και 30.000 πρόσφυγες ήρθαν στον Καναδά το 2014.
Μία σύμβουλος έχει αναλάβει ένα νεαρό ζευγάρι Ιρανών. Βρίσκονται στον Καναδά εδώ και 2 εβδομάδες και ακόμα φοβούνται, δεν θέλουν να τους αναγνωρίσουν. Η σύμβουλός τους είναι επίσης μία πρώην πρόσφυγας από το Ιράν. Μιλάει τη γλώσσα τους και τους εισαγάγει στη ζωή της καινούργιας τους χώρας.
(Πρόσφυγας) -Από το Ιράν καταφύγαμε στην Τουρκία, δεν θέλω να πω πώς. Εκεί ήρθαμε σε επικοινωνία με το κέντρο υποστήριξης προσφύγων των Ηνωμένων Εθνών. Μας έβαλαν σε μία λίστα και μας προσκάλεσαν για συνέντευξη στην καναδική πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης. Μετά μας έδωσαν αεροπορικά εισιτήρια. Είχαμε αλλάξει θρησκεία από Ισλαμισμό σε Χριστιανισμό, και στο Ιράν αυτό τιμωρείται με την θανατική ποινή.
(Πρόσφυγας) -Ναι, είμαστε χριστιανοί. Τώρα δεν χρειάζεται πλέον να φοράω μαντίλα. Είμαστε επιτέλους ελεύθεροι και ευτυχισμένοι!
Μετά την οδύσσειά τους, το ζευγάρι ζει στο κέντρο υποδοχής για ένα μήνα, και μετά θα τους δοθεί ένα διαμέρισμα. Εδώ δεν υπάρχουν πολυπληθείς δομές, αλλά ούτε και μη ελεγχόμενη μαζική μεταναστεύση, όπως στη Γερμανία.
Η σύμβουλος είναι στο πλευρό του ζευγαριού μέρα και νύχτα.
(Σύμβουλος) -Είμαι η ειδική σύμβουλος στο κέντρο υποδοχής. Μόλις έφτασαν εδώ μου παραδόθηκε η υπόθεσή τους, και τώρα θα προσέχω το ζευγάρι για έναν χρόνο.
Η Κάρμεν είναι μία από τους πολλούς συμβούλους-εθελοντές. Χωρίς αυτούς, το σύστημα δεν θα λειτουργούσε. Δείχνει στους νεοφερμένους πράγματα της καθημερινότητας, όπως πώς να χρησιμοποιούν το μετρό, πώς ρυθμίζεται η κίνηση στα φανάρια, που αγοράζει κάποιος τρόφιμα, και πώς να βγάζουν λεφτά από ένα τραπεζικό αυτόματο μηχάνημα. Πρόκειται για μετανάστες από όλες τις γωνιές της γης.
Όπως όλοι, το νεαρό ζευγάρι Ιρανών πρέπει να μάθει αμέσως Αγγλικά, και κάνουν μάθημα σχετικά με το Καναδικό Σύνταγμα και τις υποχρεώσεις τους ως πολίτες.
(Δασκάλα) -Ποιές είναι οι υποχρεώσεις σας αν θέλετε να γίνετε πολίτες του Καναδά;
(Πρόσφυγας) -Πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους.
(Δασκάλα) -Σωστά, θα πρέπει να υπακούτε τους νόμους.
Οι νεοφερμένοι διαπιστώνουν σύντομα ότι ο Καναδάς είναι μια ανεκτική χώρα, αλλά υπάρχουν όρια. Δύο φορές την εβδομάδα παρακολουθούν μαθήματα γεωγραφίας και ιστορίας του Καναδά. Θα πρέπει να ενταχθούν στην κοινωνία του Καναδά.
(Δασκάλα) -Μαθαίνουν το Σύνταγμα και τους νόμους μας, και ότι ως Καναδοί πολίτες έχουν υποχρεώσεις, αλλά έχουν και δικαιώματα και ελευθερίες.
Και στον Καναδά, πολλοί μετανάστες ζουν στις δικές τους γειτονιές. Μερικές φορές νιώθεις περισσότερο ότι βρίσκεσαι στο Καράτσι, την Βομβάη ή τη Σαγκάη. Αλλά που βρίσκονται εδώ τα όρια της ανεκτικότητας, όταν οι μετανάστες βάζουν τις παραδόσεις τους πάνω από το Καναδικό Σύνταγμα; Αυτό θα το μάθω από τον υπουργό μετανάστευσης του Καναδά, Κρις Αλεξάντερ.
(Υπουργός Κ. Αλεξάντερ) -Δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός όσο αφορά στην τήρηση των νόμων μας. Πολυγαμία, αναγκαστικοί γάμοι, γάμος ανηλίκων, βία στο όνομα της τιμής, αυτά όλα είναι παράνομα στον Καναδά.
Στέλνουμε ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους τους νεοφερμένους. Η άσκηση βίας ενάντια στις γυναίκες και τα κορίτσια είναι επίσης καθολικά απαράδεκτη.
(Δ/φος) -Πόσο αυστηροί είστε στο να στέλνετε άτομα πίσω στις χώρες τους, όταν δεν σέβονται το Σύνταγμα;
(Υπουργός Κ. Αλεξάντερ) -Φυσικά, τότε διώχνουμε τους ανθρώπους αυτούς, όχι πάρα πολλούς, αλλά περίπου 5.000 με 10.000 κάθε χρόνο.
Η τελετή αποδοχής για νέους πολίτες είναι επίσημη. Αντιλαμβάνονται ότι είναι κάτι ιδιαίτερο το γίνουν Καναδοί, και ορκίζονται ότι θα τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στη νέα τους χώρα. Στους νέους πολίτες γίνεται εμφανές ότι είναι ευπρόσδεκτοι.
Ο Καναδάς διαλέγει τους νέους πολίτες του στοχευμένα, πολύ διαφορετικά απ’ ότι η Γερμανία. Αυτό διευκολύνει πολλά πράγματα, αλλά και η Γερμανία θα μπορούσε να δείξει στους μετανάστες πολύ πιο ξεκάθαρα, ότι έχουν δικαιώματα και υποχρεώσεις που επιβάλλεται να τηρήσουν.
Το όριο της ανεκτικότητας είναι ο Βασικός Νόμος - το σύνταγμα της χώρας.
