Οικονομία και Ανάπτυξη

Διαβάστε περισσότερα...

Έχει υπολογιστεί πόσους φόρους θα αποδώσει το flat tax του 15% σε σχέση με τους φόρους που βεβαιώνονται με το σημερινό σύστημα; Είναι απαραίτητο να υπάρξει η σύγκριση, για να θεωρηθεί σοβαρή η πρόταση (αλλιώς γιατί όχι 10% ή 20%;).

Αν ο φορολογικός νόμος μπορούσε να είναι 30 σελίδες, να γραφούν και να υποβληθούν σε δημόσια διαβούλευση και τελικά να κατατεθούν ως πρόταση νόμου. Κάποιοι βουλευτές θα δεχτούν να το πράξουν (αν όχι, αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους).

Αλέξανδρε, σου δίνω ένα preview από μία μελέτη που θα δημοσιεύσουμε την άλλη βδομάδα.
Ο μέσος εφαρμοσμένος φορολογικός συντελεστής της φορολογίας προσωπικού εισοδήματος, στην τελευταία 20ετία, κινείται από το 11% έως τώρα που έχει υποχωρήσει στο 7,1%.
Συνεπώς, αν τα εισοδήματα του 2011, ήταν 98,7 δισ. (τόσα ήταν), το flat tax όπως το λες θα έδινε περίπου 15 δισ. ευρώ. Με την κλίμακα που είχαν και με τις ηλιθιότητες που έκαναν με τις αποδείξεις και κάτι απίστευτες φοροαπαλλαγές, εισέπραξαν μόλις 7 δισ.
Θέλει κουβέντα το θέμα...
Περίμενε μερικές μέρες.

Mporoume na sizitisoume to thema tou Suntagmatika katoxuromenou pleonasmatikou proupologismou? Pisteuw pws einai entelws astoxi protasi, afou to noima tis dunatotitas enos kratous na trexei elleimmata einai na stirizei tin oikonomia se periptwsi ufesis, to legomeno countercyclical fiscal policy. Alla akoma kai se periodous anaptuksis, an o ruthmos anaptuksis kserepernaei to ruthmo dimiourgias xreous, diladi to elleimma, wste to Debt/GDP na paramenei stathero kai auto einai viwsimo.Sigoura auta pou eidame tin periodo diakuvernisis Karamanli einai to allo akro, diladi na exoume uperdiplasia elleimmata apo oti proevlepe o proupologismos kathe xrono para tous upsilous ruthmous anaptuksis. Alla den einai swsti lusi pisteuw to balanced budget ammendment se kratiko epipedo. Isws kati tetoio tha mporouse na isxusei se dimotiko i perifereiako epipedo, kai se periptwseis ufesis na enisxuontai oi topikes kuverniseis apo ton kratiko proupologismo, panta me austiro elegho.

Ti pisteuete?

Πιστεύω ότι ο οριζόντιος φορολογικός συντελεστής είναι μια ακραία απάντηση στο επίσης ακραία ληστρικό σημερινό σύστημα. Ένα προοδευτικό μεν αλλά όχι ληστρικό σύστημα φορολόγησης νομίζω ότι είναι πιο δίκαιο. Ας σκεφτούμε ότι ένας πλούσιος έχει πιο πολλά να χάσει από την απειλή της υπάρχουσας κατάστασης, πχ λόγω μιας φυσικής καταστροφής, ενός πολέμου, μιας κοινωνικής αναταραχής κλπ. Από αυτή την άποψη λοιπόν είναι λογικό να συνεισφέρει αρκετά παραπάνω στις δαπάνες ενός κράτους που θα έχει τον ρόλο να τον προστατεύει από τέτοιες καταστάσεις. Πιστεύω ότι σε νορμάλ συνθήκες θα πρέπει να υπάρχει προοδευτικό φορολογικό σύστημα με ανώτατο συντελεστή 35% για ψηλά εισοδήματα, πχ άνω των 100.000€. Για μη νορμάλ συνθήκες, όπως οι σημερινές, ο συντελεστής μπορεί να είναι πχ 40% για πάνω από 80.000€ (είναι προτιμώτερο να καταρρεύσει το κράτος;). Επίσης θα μπορούσε να υπάρχει αντίστροφα προοδευτική φορολόγηση από ένα πολύ ψηλό εισόδημα και πάνω. Πχ αν ίσχυε το 35% πάνω από 100χιλ που λέω πριν θα μπορούσε πάνω από 500χιλ να πέφτει στο 25%. Αυτό έχει πολλαπλή λογική. Πρώτον όσο πλούσιος και να είναι κάποιος, κάποια στιγμή "ταβανιάζει" και η ανάγκη του για κρατικές υπηρεσίες και η "υποχρέωσή" του να δείξει αλληλεγγύη στους ασθενέστερους / στους άτυχους της ζωής. Δεύτερον, είναι δίκαιο για ανθρώπους που η φύση της δουλειάς τους τους παρέχει πολύ υψηλά εισοδήματα αλλά για πολύ λίγα χρόνια (πχ κάποιοι επαγγελματίες αθλητές ή διάσημοι καλλιτέχνες). Γενικά νομίζω ότι η εμπειρία από άλλες χώρες έχει δείξει ότι αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι το πώς αξιοποιούνται οι φόροι κι ένας πολίτης είναι πρόθυμος να δώσει κάτι παραπάνω αν έχει πολλαπλασιαστικό όφελος. Έχουμε καλές προτάσεις για να το πετύχουμε αυτό, οπότε ας μην είμαστε δογματικοί στη φορολογία, θεωρώντας εξ ορισμού ότι όλα τα κράτη είναι άχρηστα και διεφθαρμένα και σπαταλάνε τους φόρους.

Να πω επίσης ότι συμφωνώ με το Δημήτρη ότι δεν είναι λογικό να απαιτούμε να μην υπάρχει ΚΑΜΙΑ χρονιά έλλειμμα. Είναι σαν να λέμε ότι μια επιχείρηση δεν πρέπει να παίρνει ΠΟΤΕ δάνειο, ακόμα κι αν της παρουσιάζονται ευκαιρίες για εξαιρετικές επενδύσεις. Πρέπει να θεσμοθετηθούν ασφαλιστικές δικλείδες που θα επιτρέπουν ένα επίπεδο ελλείμματος υπό προϋποθέσεις και για ορισμένο χρονικό διάστημα.
Επίσης διαφωνώ με την πρόταση:
"Στηρίζουμε και προωθούμε κυρίως με επιπρόσθετα φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα τους «Εθνικούς Τομείς Δραστηριότητας» με υψηλή ανταγωνιστικότητα".
Το κράτος για μένα δε θα πρέπει να στηρίζει με τέτοια κίνητρα τίποτα. Το κράτος μπορεί και πρέπει να ασχολείται με αναπτυξιακές υποδομές γενικής ή ειδικής χρήσης και μέχρι εκει. Δεν πρέπει να κάνει διακρίσεις ανάμεσα στις επενδύσεις, αυτό είναι δουλειά του επενδυτή. Δεν πρέπει το κράτος να λέει ότι όποιος επενδύει σε σκυλάδικα είναι κακός και όποιος επενδύει σε ξενοδοχεία ή σε φωτοβολταϊκά είναι καλός και τον επιδοτώ. Τέρμα αυτά, αυτά τα κάνουν οι κομμουνιστικές χώρες με τα γνωστά αποτελέσματα. (ΟΚ, τα φωτοβολταϊκά έχουν και μια περιβαλλοντική διάσταση και το ακούω. Εννοώ από καθαρά οικονομική και αναπτυξιακή διάσταση δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις).

Καλησπέρα,

Θεωρώ ότι είναι απαραίτητος ο δανεισμός του κράτους ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ (δημιουργία υποδομών κλ) μέσω των οποίων θα προσφέρει καλύτερες συνθήκες για αύξηση του ΑΕΠ.

Προτείνω ο δανεισμός να γίνεται αφού κατατίθεται αναλυτική αιτιολογική έκθεση από το ΓΛΚ στην Βουλή με τα έργα ή τις παρεμβάσεις που πρόκειται να υλοποιηθούν μέσω του δανεισμού.
Φυσικά η έκθεση θα αναφέρει όλα τα επιμέρους στοιχεία (κόστος εξυπηρέτησης, διάρκεια, επιτόκιο, προσφερόμενες νέες θέσεις εργασίας, μεταβολή του ΑΕΠ σε βάθος χρόνου κ.α.)

Δυστυχώς η ΔΞ δεν έχει αναπτύξει θέσεις περι βιομηχανία, βιοτεχνίας και βιομηχανικής πολιτικής. Ούτε κάν ως επικεφαλιδα. Το θέμα απλώς λείπει. Συνάδει βέβαια η έλλειψης αυτη με την εχθρική στάση της κοινωνίας απέναντι στην βιομηχανία. Αγαπάμε τα βιομηχανικά προϊόντα, τα αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, τα κινητά, τα πλυντήρια τα πάντα. Είχα τοποθετηθεί και στο παλιό φόρουμ της ΔΞ σχετικά, ματαίως. Οχι, δεν λέω πως οι βιομήχανοι, όσοι απέμειναν, ειναι οι καλοί. Ανάπτυξη όμως χωρίς βιομηχανία δεν ΠΡΟΚΕΙΤΕ να γίνει. Να γιατι με υποβάθμισε πριν τέσσερις μέρες ο οικος Russell. Δεν έθιξε όμως ούτε την Ισπανία ούτε την Πορτογαλία. Την Ελλάδα την κατατάξει στις υποαναπτυκτες χώρες. Αυτο σημαίνει, πως τα κεφάλαια των επενδυτών βρίσκονται σε μεγαλύτερο ρίσκο και ως εκ τούτου απαιτούν μεγαλύτερες αποδόσεις. Περαιτέρω συμπίεση μισθών στο επίπεδο Πολωνιας η πιο κάτω, Βουλγαρίας.

Το ζήτημα της φορολογίας είναι άσκηση ισορροπίας σε τεντωμένο σχοινί..πρέπει να εισπράξεις όσα το δυνατόν περισσότερα χωρίς να στραγγαλίσεις τον φορολογούμενο..ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργήσεις τις προυποθέσεις ώστε να συνεχίστει η παραγωγή εισοδημάτων για τις επόμενες χρονιές..μια φορολογία επιχειρήσεων στο όριο του 15 εως 20 % και των ιδιωτών στο 20 εως 25% νομίζω ότι κινείται στα πλαίσια της λογικής και ανταποκρίνεται στο φορολογικό περιβάλλον που έχουμε δίπλα μας (πχ Βουλγαρία, Κύπρος). ταυτόχρονα με την δίκαιη φορολόγηση πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν συγχωρούνται τάσεις και κρούσματα φοροδιαφυγής να αυξηθούν οι ποινές και να γίνουν πιο ουσιαστικές (δημεύσεις προιοντων φοροκλοπής). Η δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών προάγει την οικονομική ανάπτυξη και το αίσθημα ισονομίας των πολιτών και συμβάλει ουσιαστικά στην εμπέδωση αξιόπιστης εικόνας για την χώρα μας..

Θα ήθελα να καταθέσω και την δική μου πρόταση για την φορολογία και να σχολιάσετε αν θα ήταν εφικτό κάτι τέτοιο.
Προτείνω λοιπόν φορολόγηση επιχειρήσεων στο 25% των καθαρών κερδών εκ των οποίων το 15% αποδίδεται στο κράτος και το 10% αποδίδεται στους εργαζόμενους της επιχείρησης ως bonus εργατικότητας και αποτελεσματικότητας (όπως θέλετε μπορείτε να το ονομάσετε). Με αυτό το ποσοστό ένα μέρος του προσωπικού θα ανέβει το αφορολόγητο όριο και θα φορολογηθεί εκ νέου θα δημιουργήσει αγοραστική δύναμη με ότι αυτό συνεπάγεται (ΦΠΑ, νέους φόρους άλλων επαγγελματιών και άρα το κράτος έχει να λάβει κι άλλα). Η επιχείρηση θα αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική αφού ο εργαζόμενος έχει κίνητρο να ανεβάσει την απόδοση του, η φοροδιαφυγή θα μειωθεί αφού δεν συμφέρει κανέναν εργαζόμενο να καλύπτει τον επιχειρηματία και άλλα θετικά που θα μπορούσα να αναφέρω σε ενδεχόμενη περαιτέρω ανάλυση αν η πρόταση σας φανεί ενδιαφέρουσα.

Κατά τη γνώμη μου δυο είναι οι δρόμοι που πρέπει να εξετάσουμε ως προς τη φορολογία:

α) Το αμερικάνικο μοντέλο με έναν υψηλό φορολογικό συντελεστή: δηλαδή όλοι φορολογούνται για τη διαφορά εσόδων μείων εξόδων με νόμιμα παραστατικά εντός της φορολογικής επικράτειας. Η διαφορά που προφανώς είναι αυτό που αποταμιεύουν ή βγάζουν εκτός της χώρας να φορολογείται με συντελεστή σημαντικά υψηλότερο του ΦΠΑ (π.χ. 30 - 45%) ώστε να μην έχει νόημα κανένας να αποφεύγει την έκδοση απόδειξης καθώς θα ζημιωθεί περισσότερο από το ΦΠΑ που θα κερδίσει. Αν κάποιος ξοδεύει όλα όσα κερδίζει με νόμιμα παραστατικά, τότε έχει παράξει φορολογικά έσοδα από ΦΠΑ και δεν χρειάζεται να επιβαρύνεται με φόρο εισοδήματος.

β) Το μοντέλο χωρών της Μέσης και Άπω Ανατολής με πλήρη κατάργηση του φόρου εισοδήματος. Το κράτος μπορεί να κερδίζει από το ΦΠΑ, την έκδοση αδειών, την μίσθωση περιουσίας, τους πόρους κλπ. Ο Φ.Ε. ούτως ή άλλως αποδίδει ελάχιστα σε σχέση με το κόστος για τον έλεγχο και την είσπραξή του. Τέλος οι φορολογικές δηλώσεις και οι έλεγχοι για να επιβεβαιωθεί αν τα έξοδα είναι συναφή με τη δραστηριότητα κλπ. Τέλος το transfer pricing και οι ανάλογες πρακτικές των πολυεθνικών που στην ουσία εμποδίζουν την παραγωγή προϊόντων εντός της χώρας γιατί τότε θα φορολογηθούν αγρίως.

Αγαπητέ Γεώργιε Ζορμπά, καλά ακούγετε η πρότασή σου αλλά νομίζω ότι ανοίγεις του ασκούς του Αιόλου.
Η πραγματική οικονομία στην Ελλάδα είναι σε ποσοστό περίπου 95% σε επιχειρήσεις με εργαζόμενους από 1 άτομο έως 50.
Πιστεύω ότι η κουλτούρα των επιχειρηματιών και εργαζομένων είναι αρκετά ελλιπείς για να δεχθεί αυτήν την πρόταση.

Νομίζω ότι το ποσοστό του φόρου που πρέπει να νομοθετήση ένα κράτος για τους φορολογουμένους πολίτες του έχει σχέση;

1) Με το πόσο δίκαιο είναι το σύστημα,άρα και αποδεκτό από τους φορολογουμένους πολίτες.
2) Με το ύψος του ποσού του φόρου που μπορεί να εισπράξει από τους φορολογουμένους πολίτες.
3) Και με τι κόστος.

Η πρότασή μου λοιπόν στηρίζεται στην ηλεκτρονική καταγραφή κάθε συναλλαγής που γίνεται από τον πολίτη, είτε αυτή αφορά έσοδα ή έξοδα και εξηγούμε :
1) Κάθε Έλληνας πολίτης που γεννιέται αποκτά μία κάρτα ηλεκτρονική, που έχει όλα τα στοιχεία της ταυτότητάς του, με έναν αριθμό, ας πούμε σαν το Α.Φ.Μ και τον συνοδεύει σε όλη του την ζωή για όλες τις συναλλαγές που θα κάνει με το Κράτος, π.χ. ΙΚΑ, Εφορία, τράπεζες, ακόμα και ως Ταυτότητα, κ.τ.λ.
2) Κάθε επισκέπτης στην Ελλάδα αποκτά αυτήν την κάρτα στην οποία είναι τυπωμένα τα στοιχεία του διαβατηρίου του.
3) Δημιουργείται μία Κεντρική Βάση Δεδομένων όπου υπάρχουν όλοι οι αριθμοί των καρτών, Ελλήνων πολιτών, επισκεπτών στην Ελλάδα και επιχειρήσεων.
4) Οι επιχειρήσεις αποκτούν ένα μηχάνημα καταγραφικό της συναλλαγής που γίνεται με την εισαγωγή της ηλεκτρονικής κάρτας.
Αυτή η συσκευή θα μπορεί να είναι ενσωματωμένη και στην ταμειακή μηχανή ή στον Η.Υ. που εκδίδει οποιοσδήποτε μορφής παραστατικό, Απόδειξη ή Τιμολόγιο Παροχής Υπηρεσιών ή Πώλησης αγαθών ή Δελτίο Αποστολής Τιμολόγιο κ.τ.λ.
Σημασία έχει ότι η ταμειακή μηχανή δεν θα μπορεί να εκδώσει παραστατικό εάν δεν εισάγουμε την ηλεκτρονική μας κάρτα.
5) Καταγραφικό μηχάνημα της συναλλαγής θα έχουν και οι Τράπεζες και οι Εφορίες και οι Δήμοι, η ΔΕΗ και εν πάση περίπτωση όλοι που θα εισπράττουν χρήματα για οποιαδήποτε σκοπό.
6) Με το τέλους κάθε οικονομικού έτους οι Τράπεζες θα στέλνουν στην Κεντρική Βάση Δεδομένων για κάθε αποταμιευτικό λογαριασμό που θα έχει ο πολίτης το υπόλοιπο των συναλλαγών που είχε μέσα στο οικονομικό έτος, προσέξτε ΟΧΙ το υπόλοιπο ποσό των καταθέσεών του, αλλά το υπόλοιπο των συναλλαγών.
Δηλαδή εάν υποθέσουμε ότι ο Χ πολίτης έχει έσοδα από οποιαδήποτε ενέργειά του 12 000,00 Ευρώ και έξοδα 8 000,00 Ευρώ, το υπόλοιπο των συναλλαγών του θα είναι 4 000,00 Ευρώ.
7) Η Κεντρική Βάση Δεδομένων λοιπόν θα γνωρίζει στις πρώτες 10 ημέρες του επομένου έτους, όλα τα ΕΞΟΔΑ που έκανε ο Χ πολίτης, από τις καταγραφές που γίνανε μέσω των Καταγραφικών μηχανημάτων και όταν λέμε έξοδα εννοούμε ΟΛΑ τα έξοδα, αγορές, πληρωμή λογαριασμών ΔΕΗ, ΟΤΕ, Εφορία, κάρτες, δόση δανείων, χρήματα που δάνεισε ή δώρισε, ( υποχρεωτικά μέσω του συστήματος), στον αδερφό του ή όπου αλλού κ.τ.λ.
Επίσης η Κεντρική Βάση Δεδομένων θα γνωρίζει και όλα τα ΕΣΟΔΑ που είχε ο Χ πολίτης π.χ. από μισθούς, συντάξεις ενοίκια, μερίσματα μετοχών, επιστροφή φόρου. κρατικά βοηθήματα, χρηματικές δωρεές, δάνεια, κ.τ.λ.
Η Κεντρική Βάση Δεδομένων λοιπόν μετά από αυτήν την πληροφόρηση, θα επεξεργάζεται τα ΕΣΟΔΑ μείον ΕΞΟΔΑ και θα γνωρίζει ότι το υπόλοιπο των συναλλαγών του Χ πολίτη, είναι 4 000,00 Ευρώ, όπως έγραψα στην παράγραφο 6.
9) Στην περίπτωση λοιπόν που η Κεντρική Βάση Δεδομένων συμφωνεί το ίδιο υπόλοιπο των συναλλαγών του Χ πολίτη με την Τράπεζα, τότε ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ και στέλνει το εκκαθαριστικό στον Χ πολίτη με τον φόρο που του αναλογεί για να τον πληρώσει στην ΔΟΥ που ανήκει.
10) Στην περίπτωση όμως που η Κεντρική Βάση Δεδομένων ΔΕΝ συμφωνεί με υπόλοιπο των συναλλαγών του Χ πολίτη με την Τράπεζα, τότε ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ στην ΔΟΥ που ανήκει, τρεις (3) φορές την διαφορά, δηλ. σύμφωνα με τα παραπάνω ο Χ πολίτης έπρεπε να έχει υπόλοιπο συναλλαγών 4 000,00 Ευρώ, η Τράπεζα όμως έστειλε στο σύστημα υπόλοιπο 1 000,00 Ευρώ, άρα ο Χ πολίτης συμμετείχε σε φοροδιαφυγή ύψους 3 000,00 Ευρώ, την διαφορά αυτή 4 000,00 μείον
1 000,00 = 3 000,00 επί 3 φορές = 12 000,00 Ευρώ την ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ αυτόματα στην ΔΟΥ που ανήκει ο Χ πολίτης, πλέον τον φόρο που του αναλογεί και στέλνει το εκκαθαριστικό στον Χ πολίτη.
Το σύστημα που περιγράφω μπορεί να ΕΧΕΙ ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ.
Εσύ όμως που το διαβάζεις, εάν είσαι μισθωτός ή συνταξιούχος και δεν μπορείς να κρύψεις τίποτα από την Εφορία, μην βιαστείς να το κρίνεις αρνητικά, σκέψου πρώτα, εκτός εάν συμμετέχεις και εσύ στην κλεψιά !

Υ.Γ. Για να βοηθήσω την σκέψη σας πριν κρίνετε αρνητικά σκεφτείτε :
1) Ο παράνομος μετανάστης θα αναγκαστεί από μόνος του να φύγει από την Ελλάδα, διότι κανένας δεν θα ήθελε να πληρώνει και να μην καταγράφετε η συναλλαγή, διότι απλά θα την πλήρωνε 3 φορές. Άρα ΛΥΝΟΥΜΕ το ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ, χωρίς περιφράξεις στον Έβρο.
2) Το ΠΑΡΑΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ αυτόματα. Τσάντες κορδέλες, φον μπιζού και άλλα πολλά απλωμένα στα σεντόνια, λαϊκές κ.τ.λ., εφ όσον θα είναι παράνομα, ποιος θα ψώνιζε διότι κανένας δεν θα ήθελε να πληρώνει και να μην καταγράφετε η συναλλαγή που κάνει, διότι απλά θα την πληρώσει 3 φορές.
3) Ποιος θα πλήρωνε φακελάκι, στο γιατρό, στην Πολεοδομία , στον εφοριακό, κ.τ.λ. Κανένας διότι δεν καταγράφετε η συναλλαγή αυτή και θα την πληρώσει 3 φορές. Άρα το ΦΑΚΕΛΑΚΙ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ.
4) Ποιος θα συμφωνούσε σε λιγότερη απόδειξη ή χωρίς απόδειξη με τον Χ έμπορο, υδραυλικό, ηλεκτρολόγο, μαραγκό, δικηγόρο, κ.τ.λ. διότι δεν καταγράφετε η συναλλαγή αυτή και θα την πληρώσει 3 φορές Άρα η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΉ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ.

Αγαπητέ κ. Στυλιαρογιάννη
Χαίρομαι που τουλάχιστον σε πρώτη φάση η ιδέα μου κέντρισε το ενδιαφέρον σας. Δεν μπορώ να αντιληφθώ πoιο θα ήταν το πρόβλημα να ισχύσει αυτό το σύστημα. Απεναντίας θεωρώ ότι και οι επιχειρηματίες θα έδιναν με μεγαλύτερη ευχαρίστηση ένα μέρος των φόρων τους απευθείας στους εργαζόμενους τους (το τονίζω ένα μέρος κι όχι επιπλέον φόρους) παρά στο κράτος αλλά και οι εργαζόμενοι θα έπαιρναν ένα επίδομα επιπλέον των μισθών τους (αυτοί κι αν δεν καταλαβαίνω να έχουν πρόβλημα σε κάτι τέτοιο) και θα ένιωθαν κάτι σαν μικρομέτοχοι της επιχείρησης με ότι αυτό συνεπάγεται στην αύξηση της αποδοτικότητας τους. Φαντάζομαι πως ξέρετε το παράπονο όλων των επιχειρηματιών να λένε ότι οι εργαζόμενοι δεν ενδιαφέρονται για την επιχείρηση παρά μονό να παίρνουν τον μισθό τους αλλά κι από την άλλη τους εργαζόμενους να λένε τόσα βγάζει και μας, μας έχει με ένα κομμάτι ψωμί. Σκοπός της πρότασης μου είναι επιτέλους να συμφιλιωθούν οι δύο εκ των συμφερόντων τους αντίθετες πλευρές και να συνεχίσουν να συνεργάζονται ακόμη καλύτερα και πιο αποδοτικά για τον κοινό καλό και των δύο. Φυσικά το ποσοστά στα οποία μπορεί να εφαρμοστεί η πρόταση δεν είναι σταθερά κι αδιαπραγμάτευτα δεδομένου του ότι πέρα των ωφελημάτων προς τις δυο πλευρές που προανέφερα υπάρχει κι ένας χαμένος κι αυτός λέγεται κράτος. Το κράτος λοιπόν χάνει ένα μέρος που θα το είχε σε άμεσο φόρο αλλά από την άλλη υπάρχουν όλα τα θετικά που θα προκύψουν από την μεγαλύτερη ρευστότητα της αγοράς, αύξηση των εισοδημάτων των εργαζομένων και της κατανάλωσης με τις γνωστές πολλαπλασιαστικές θετικές επιπτώσεις στην οικονομία. Οπότε τα ποσοστά θα μπορούσαν να πηγαίνουν αντί για 15-10 στο 20-5 στο 15-5 ή αν θέλουμε να είμαστε και εντελώς συνεπείς στο τι έχουμε θέσει ως flat tax στο 10% και 5%. Αλλά νομίζω καταλαβαίνετε την βασική ιδέα.
Πάντως από προσωπικές συζητήσεις επί του θέματος η ιδέα έχει θετική απόκριση τόσο από επιχειρηματίες όσο και από εργαζόμενους. Μια υπάλληλος φανατική Συριζαία μάλιστα μου είπε ότι αν γίνει θέση του κόμματος θα μας ψήφιζε σίγουρα :) :)
Όσον αφορά την ιδέα σας για την πάταξη της φοροδιαφυγής την βρίσκω εξαιρετική μεν ως προς την αποτελεσματικότητα της αλλά από την άλλη διαφωνώ όσον αφορά την χρηστικότητα ενός τέτοιου συστήματος βασισμένο εξ ολοκλήρου σε ηλεκτρονικά μέσα σε κάθε φάση συναλλαγής.

Δοθείσης της ευκαιρίας και συζητώντας για νούμερα φορολογικών ποσοστών θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρχει ειδική ζώνη φορολόγησης σε επιχειρήσεις που εδρεύουν σε μια περιοχή μέχρι ας πούμε 50 Km (κι αυτό παίζει) από τα σύνορα χώρας με μικρότερο φορολογικό συντελεστή. Δηλαδή σε μια ζώνη 50 km από την Βουλγαρία για παράδειγμα θα μπορούσε να ισχύει 10% φορολογικός συντελεστής και με τις ίδιες προϋποθέσεις λειτουργίας μιας επιχείρησης. Ξέρω ότι κάποιος θα πει ότι δεν είναι δίκαιο στην ίδια χώρα να ισχύουν διαφορετικά μέτρα και σταθμά αλλά εδώ βλέπουμε να γίνεται οικονομική αφαίμαξη από τους γείτονες μας. Πρέπει να αντιδράσουμε. Και ο στόχος είναι σαφέστατος. Αν κάποιος είναι διατεθειμένος να βγάλει την επιχείρηση του εκτός χώρας ας του δοθεί το κίνητρο να την κρατήσει εντός και μάλιστα σε περιοχές της Βόρειας Ελλάδας που πλήττονται και περισσότερο σε ανεργία αλλά και για εθνικούς λόγους χρειάζονται ενδυνάμωση.