Η εξομολόγηση ενός “φασίστα”

Διαβάστε περισσότερα...

Εγω παντως "φασιστα" Θανο Τζημερε σε ψηφισα στις προηγουμενες δυο εκλογες, και θα σε ξαναψηφισω...
Μαλλον "φασιστας" ειμαι κι εγω..

Εγώ νιώθω περήφανος που είμαι μέλος στο κόμμα σου,"φασίστα" Θάνο,οπότε μάλλον "φασίστας" είμαι κι'εγώ.

Αυτό το κείμενο πρέπει να το στείλης παντού-στους βουλευτές και τους υπουργούς,στις ηγεσίες τών συνδικ-αλητικών σωματείων,να το δημοσιεύσης σ'όλες τίς εφημερίδες γιά να το διαβάση όλος ο κόσμος.Ωστε να δούν πως επιτέλους υπάρχει κάποιος σ'αυτήν την χώρα που λέει τα αυτονόητα.Και πως υπάρχουν κι'άλλοι πολλοί που τον ακολουθούν.

Σχετικά με τίς προτάσεις:
1.Εγώ θα'λεγα,τα κόμματα να μήν παίρνουν επιχορήγηση από τον δικό μας φόρο.Γιατί πρέπει να χρησιμοποιούνται δικά μου χρήματα γιά να επιχορηγήσουν κόμματα με τα οποία είμαι διαμετρικώς και καθέτως αντίθετος;Το κάθε κόμμα να αντλή πόρους απ'τα δικά του μέλη και μόνον.

2 & 3.Θα πρότεινα,όχι μόνον να καταργηθή ο νόμος 1264/82,αλλά ν'απαγορευτή εν γένει ο συνδικαλισμός στον -στενό,τουλάχιστον-δημόσιο τομέα,αφού εργοδότης τών δημοσίων υπαλλήλων είναι εν γένει το κοινωνικό σύνολο.Στόν δέ ίδιο στενό δημόσιο τομέα να υπάγωνται και ΔΕΚΟ που η λειτουργία τους επηρεάζει όλο το κοινωνικό σύνολο (όπως π.χ.οι δημόσιες συγκοινωνίες,η ΔΕΗ,τα νοσοκομεία κλπ).
Από εκεί και πέρα,άν γιά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα-δηλαδή τίς υπόλοιπες ΔΕΚΟ-έχη κάποιο νόημα η απεργία,να απαιτήται ψήφισή της από το 51% τών εγγεγραμμένων και οικονομικώς ενήμερων μελών τών πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων και να ανακοινώνεται απαραιτήτως ένα μήνα πρό τής "διεξαγωγής" της.

4.Εγώ θα το προχωρούσα παρακάτω:δηλαδή όχι μόνο να εκπίπτη τού αξιώματός του/της,αλλά να τού/τής απαγορεύεται διά βίου να θέση εκ νέου υποψηφιότητα σε εκλογές.

ΥΓ.Ο πατέρας μου μού έλεγε πως όταν σπούδαζε στο Πολυτεχνείο,φοιτητής που θα τολμούσε να διακόψη διδασκαλία καθηγητού αποβαλλόταν αυθωρεί όχι μόνο από την αίθουσα,αλλά απ'την σχολή την ίδια.Στά δικά μου φοιτητικά χρόνια επίσης,οι φοιτητικές συνελεύσεις-που τότε,απ'το 1975 δηλαδή,είχαν αρχίσει να καθιερώνωνται-ουδέποτε γινόντουσαν εις βάρος τών μαθημάτων.Το προεδρείο τών φοιτητών κάθε έτους έβρισκε μιά κενή αίθουσα,ανακοίνωνε την ημερομηνία και ώρα τής συνελεύσεως και όποιος ήθελε να παρακολουθήση αυτήν και όχι το μάθημα-η παρουσία στίς παραδόσεις ήταν προαιρετική,μόνο τα εργαστήρια ήταν υποχρεωτικά-πήγαινε στην κενή αυτή αίθουσα.Είναι τόσο απλό....