Κατάσχεση, επειδή έτσι μ' αρέσει

Έχεις 10.000 ευρώ στην τράπεζα για κεφάλαιο κίνησης. Σήμερα λήγει μια επιταγή σου π.χ. 6.000 ευρώ. Είσαι σίγουρος ότι είναι καλυμμένη. Ξαφνικά, σε παίρνει τηλέφωνο ο κάτοχός της και σου λέει: «Βάλτε χρήματα στον λογαριασμό σας γιατί πήγα σήμερα να πληρωθώ και η τράπεζα μού είπε ότι δεν υπάρχει το ποσόν». Τρελαίνεσαι. Παίρνεις τηλέφωνο την τράπεζα. Σου λέει «λεφτά υπάρχουν, αλλά είναι δεσμευμένα!» «Από ποιον;» ρωτάς. «Από την εφορία!» σου απαντούν. «Γιατί; Αφού δεν χρωστάω τίποτα» ξαναρωτάς. «Γιατί έτσι αποφάσισε ο έφορος», σου απαντούν «βάσει του άρθρου 48 του νέου νόμου!»

Και γιατί αποφάσισε έτσι ο έφορος; ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ! ΓΙΑΤΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ! Γιατί το slogan της ΑΜSTEL έγινε το επίσημο πολιτικό δόγμα του Σαμαρά.

Δείτε τα απίστευτα, τα εξωφρενικά, τα καφκικά, τα εφιαλτικά, που γράφει το άρθρο 48 του νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων:

«Η Φορολογική Διοίκηση, προκειμένου να διασφαλίζει την είσπραξη φόρων, μπορεί σε επείγουσες περιπτώσεις ή για να αποτραπεί επικείμενος κίνδυνος για την είσπραξη των φόρων, να προβαίνει με βάση τον εκτελεστό τίτλο του άρθρου 45 του Κώδικα πριν τη λήξη της προθεσμίας καταβολής της οφειλής και χωρίς δικαστική απόφαση στην επιβολή συντηρητικής κατάσχεσης κινητών, ακινήτων, εμπραγμάτων δικαιωμάτων σε αυτά, απαιτήσεων και γενικά όλων των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη του Δημοσίου είτε βρίσκονται στα χέρια του είτε στα χέρια τρίτου. Η συντηρητική κατάσχεση τρέπεται αυτοδίκαια σε αναγκαστική με την πάροδο της νόμιμης προθεσμίας καταβολής της οφειλής και έχει τις συνέπειες της αναγκαστικής κατάσχεσης από το χρόνο της εγγραφής της».

Πόσο χρόνο χρειάζεστε να συνέλθετε από το σοκ;

Σε απλά ελληνικά, αν κάποιος από τη Φορολογική Διοίκηση –το άρθρο δεν λέει ποιος ακριβώς– ΝΟΜΙΖΕΙ ότι δεν θα πληρώσεις το φόρο, ακόμα κι αν δεν έχει λήξει η προθεσμία πληρωμής, μπορεί να να σου κατάσχει προληπτικά όλη σου την περιουσία! Κι αν πληρώσεις, σου την αποδίδει; Όχι βέβαια! Διότι πάντα υπάρχει κάτι να χρωστάς: φόρο εισοδήματος, ΦΠΑ, ΦΜΥ, χαράτσι κ.λ.π. άρα θεωρητικά, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να μην πληρώσεις. Με ποιον τρόπο θα καταλήξει η Φορολογική Διοίκηση σ’ αυτό το συμπέρασμα; Ο νομοθέτης δεν μπαίνει σε τέτοιες… αστείες λεπτομέρειες. Μπορεί να μην τους αρέσει η φάτσα σου. Μπορεί να μην συνεμορφώθης προς τα υποδείξεις. Μπορεί να τσακώθηκε ο έφορος με τη γυναίκα του. Ή μπορεί, το πλέον πιθανόν, να έρθει να σου πει «για να σου τα αποδεσμεύσω, σκάσε μου τόσα».

(Είναι γνωστή η ιστορία δημάρχου της Βόρειας Ελλάδας –δεν ζει πια– που όταν εξελέγη δέσμευσε όλα τα ελεύθερα οικόπεδα στον δήμο του, για να τα απαλλοτριώσει δήθεν για κοινωφελείς σκοπούς. Έστελνε μετά τους δικούς του στους ιδιοκτήτες και τους έλεγαν: «Εγώ μπορώ να μεσολαβήσω να αποδεσμευθεί το οικόπεδό σου. Δώσ’ μου ένα διαμέρισμα όταν το χτίσεις». Περιουσίες έγιναν έτσι από την κλίκα του μακαρίτη.)

Πόσο νωρίτερα από την λήξη της προθεσμίας μπορεί να γίνει η προληπτική κατάσχεση; Ούτε αυτό μπαίνει στον κόπο να το ορίσει ο «νομοθέτης». Όποτε της καυλώσει της Φορολογικής Διοίκησης. Χωρίς δικαστική απόφαση!

Αν δεν το κατάλαβες, από την ψήφιση αυτού του άρθρου και μετά, όλη σου η περιουσία (κινητά, ακίνητα, εμπράγματα δικαιώματα σε αυτά, απαιτήσεις, ακόμα και σε χέρια τρίτων) ανήκει πλέον, ως μονίμως τελούσα υπό κατάσχεση, στον μεγαλύτερο απατεώνα της ευρωπαϊκής (τουλάχιστον) ιστορίας: το ελληνικό κράτος. Κι αν καθυστερήσεις έστω και μια μέρα την πληρωμή, ξέχνα τα πρόστιμα: η συντηρητική κατάσχεση τρέπεται αυτοδίκαια σε αναγκαστική!

Λοιπόν, τι κάνεις; Κανονικά δεν θα έπρεπε να γράφω αυτό το άρθρο. Κανονικά δεν θα έπρεπε να διαβάζετε αυτό το άρθρο. Κανονικά θα έπρεπε να είχαμε ορμήξει στη Βουλή, με ό,τι κρατάει ο καθένας στα χέρια! Μετά την εκτέλεση του ιδιωτικού τομέα, μετά το ρήμαγμα της ιδιοκτησίας, μετά το τσάκισμα του μικρού επαγγελματία, μετά την εν ψυχρώ ληστεία της μεσαίας τάξης, η αδίστακτη, χυδαία συμμορία που παίζει το ρόλο του οικονομικού επιτελείου, επινοεί ό,τι δεν σκέφτηκε ούτε η Γκεστάπο: προληπτική κατάσχεση! Ποιος απίθανος «εγκέφαλος» το σκέφτηκε αυτό; Ποιοι το διάβασαν και τους φάνηκε σωστό; Ποιοι έδωσαν το πράσινο φως και πέρασε στο σχέδιο νόμου;

Κανονικά θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει ήδη η επανάσταση. Το ότι δεν ξεκίνησε δεν σημαίνει ότι δεν θα ξεκινήσει... Γιατί όλο και περισσότερο, γίνεται κατανοητό από όλο και περισσότερους ότι ένα σύστημα που λειτουργούσε 40 χρόνια ως νταβαντζής της οικονομίας είναι αδύνατον να εγκαταλείψει αυτή την τόσο προσοδοφόρα και απλή τεχνογνωσία: θέλω τόσα, τόσα σου παίρνω. Είναι σαν να τους ζητάς να αυτοκτονήσουν. Προτιμούν να εξοντώσουν όλους εμάς.

Το πρόσχημα-νόμος που θα χρησιμοποιηθεί δεν έχει καμία σημασία. Το είπε κι ο Στουρνάρας: οι αντικειμενικές αξίες προσδιορίζονται ανάλογα με τα πόσα μας λείπουν! Τι κι αν παραβαίνουν κατά συρροήν άλλους νόμους, Σύνταγμα, Ευρωπαϊκές Οδηγίες και Συνθήκες Δικαιωμάτων του Ανθρώπου! Σκασίλα τους! Σχεδόν δεν τους αφορά. Ο απόλυτα διεφθαρμένος δεν αντιλαμβάνεται διαβαθμίσεις της διαφθοράς. Και γιατί να αντιληφθεί; Τι τον νοιάζει; Κι αυτός και οι «κουμπάροι» του είναι στο απυρόβλητο.

Μπορεί ο πολίτης να κάνει κάτι και να έχει αποτέλεσμα; Δεν ξέρω. Ξέρω ότι αν δεν προσπαθήσει δεν θα το μάθει.

Εμείς θα προσπαθήσουμε. Η «Δημιουργία, ξανά!» ετοιμάζει τσουνάμι επιστολών σε όλες τις κυβερνήσεις της Ευρώπης, σε όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, σε όλες τις ανεξάρτητες αρχές και σε όλα τα ΜΜΕ των κρατών-μελών. Και θα αναλάβουμε πρωτοβουλίες νομικού χαρακτήρα σε διεθνείς θεσμούς. Όχι, στην Ελλάδα δεν θα κάνουμε τίποτε. Γιατί δεν έχει κανένα νόημα. Γιατί δεν υπάρχει ούτε μισός θεσμός σε λειτουργία από αυτούς που υπάρχουν στα ευνομούμενα κράτη. Το να ζητάς ως πολίτης το δίκιο σου, στην Ελλάδα των κομματικών συμμοριών, είναι σαν να είσαι Εβραίος και να ζητάς από τον Χίτλερ αποζημίωση που τα SS έσπασαν τη βιτρίνα του μαγαζιού σου.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Είναι προφανές ότι η ηθική είναι μια παντελώς άγνωστη έννοια για τους Αλ Καπόνε της Δημόσιας Διοίκησης. Σε όσους ξέρουν ιστορία είναι επίσης προφανές πώς θα τελειώσει όλο αυτό. Σας το υπογράφω και με ρήτρα: τώρα μπαίνουμε στην κρίση.

Πηγή: athensvoice.gr