Υποκρισία ή Αφέλεια

Ι.Δύο εισαγγελείς του οικονομικού εγκλήματος υπέβαλαν παραίτηση αφήνοντας αιχμές για έξωθεν επεμβάσεις. Οι υπουργοί Οικονομικών και Δικαιοσύνης αντέδρασαν. Μίλησαν για συμβολή στην ανάδειξη …«… γκρίζων ζωνών …»… δηλητηριαστικών του δημόσιου βίου. "Εστία 29.12.". Η εξ ίσου αιφνίδια - προς την υποβολή - ανάκληση των παραιτήσεων δεν αποφόρτισε το κλίμα.
Η υπουργική αντίδραση μόνον αφελής ή υποκριτική δυνατόν να είναι. Ο υπουργός Γιαννίτσης στην "Καθημερινή" της 20.12. πληροφορεί ότι από το 2000 τα κόμματα χρηματοδοτήθηκαν από το κράτος με 655 εκατ. Ακόμη ότι τραπεζικώς, τα δύο μεγαλύτερα, χρηματοδοτήθηκαν με 245 εκατ.

Ο κ. Θ. Τσουκάτος απολογούμενος για ένα εκατομμύριο μάρκων, που βρέθηκαν αδικαιολόγητα στα χέρια του, από τηνSiemens, επικαλέσθηκε "μαύρη" χρηματοδότηση του Πασόκ. Τόνισε ότι έτσι χρηματοδοτούνται όλοι. Το Πασόκ, ουσιαστικά, δεν αντέδρασε. Δεν μήνυσε τον Τσουκάτο. Ούτε τα λοιπά κόμματα εξανέστησαν. Ο κ. Τσουκάτος έχει, άρα, δίκαιο. Συνεπώς θα περιορίζονταν οι γκρίζες ζώνες, εάν τα κόμματα δέχονταν επίσημο έλεγχο φορολογικής νομιμοποίησης για το δισ. που φανερά εισέπραξαν. Θα ήταν θετικό να βεβαιώσουν ότι εφ΄εξής δεν θα έχουν μαύρους πόρους.
Ουδέν θα γίνει. Τα κόμματα θα συνεχίσουν να είναι ανταποκριτές συμφερόντων, όλων εκείνων που χρηματοδοτούν ανωνύμως. Οι γκρίζες ζώνες διαρκώς θα μαυρίζουν.

ΙΙ. Η δικαιοσύνη αδυνατεί να επιληφθεί. Ο,τι έμεινε από την, άλλοτε, λαμπρή αυτή λειτουργία, είναι η ελπίδα για ένα καλλίτερο αύριο. Την συντηρεί ομάδα (φοβούμαι διαρκώς συρρικνούμενη) άξιων λειτουργών που, υπό άκρως αντίξοες συνθήκες, αναλίσκονται στην επιτέλεση του χρέους.

ΙΙΙ. Ο κ. Δ. Νικόπουλος αναλαμβάνων το 2007 καθήκοντα προέδρου ΑΠ, δήλωσε ότι θα ελεγχθεί το σύστημα, θα εξοβελισθούν οι επίορκοι και οι ανεπαρκείς. Άρα εντεύθεν το ασφαλέςδεδομένο είναι ανάγκη κάθαρσης. Περαιτέρω όμως, ήδη μετά πενταετία (!!!), δημόσιος απολογισμός εμπεριστατωμένος και σαφής δεν έχει γνωσθεί. Κατ' αποτέλεσμα: Ανεπιτρέπτως, πλέον, έναντι του συνόλου των δικαστών - επί δικαίων και αδίκων - πλανάται η υποψία αυτού που έδωσε λαβή στον κ. Νικόπουλο να διακηρύξει ό,τι άνω.
Χειρότερα: Ψιθυρίζεται ότι οι ανεπαρκείς παρέμειναν και συνεχίζουν να εκπέμπουν τις συνέπειες της μετριότητάς τους. Οι επίορκοι, πάλι, επικαλούμενοι την φασαρία αύξησαν τις αθέμιτες αξιώσεις τους.
Το έργο της έρευνας αυτής είναι επιβεβλημένο και όχι ανυπέρβλητο. Τίμημα του γοήτρου της δικαιοσύνης μας είναι η λογοδοσία της κάθαρσης.

IV. Η ανοικτή φιλελεύθερη κοινωνία ευδοκιμεί στηριζόμενη, σε αρχές "Κράτους Δικαίου". Ώστε: α) Να εξασφαλίζεται η αξιοπρέπεια των πολιτών και ο σεβασμός της περιουσίας τους. β) Να διατηρείται αμείωτη η επιβολή του ανταγωνισμού, προς περιστολή κάθε σπατάλης. γ) Να επιτυγχάνεται, τέλος, η πλήρης αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού, με ζήτηση στηριζόμενη σε αξιοπρεπή αμοιβή της μισθωτής - εν γένει - εργασίας και σ' έντιμη διαχείριση κάθε προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Η πραγματοποίηση των άνω προϋποθέτει επαρκές δικαιοδοτικό σύστημα. Όμως η απόδοση της δικαιοσύνης χωλαίνει. Βρίσκει, αν μη τι άλλο, την ποιοτική της διάσταση σε ό,τι διεπίστωσε στην "Εστία" ο επίτιμος πρόεδρος του ΑΠ κ. Β. Κόκκινος. Στο ότι, δηλαδή, η δικαιοσύνη μας βρίσκεται σε "αφασία".
Δεν θα υπάρξει βελτίωση χωρίς μείωση του όγκου των υποθέσεων. Απαιτείται ραγδαία αύξηση του κόστους της δίκης, υπό την αυτονόητη εξαίρεση των πτωχών.Έτσι, αποκλειστικώς,το δικαστικό έργο από αχθοφορικό θ' αποκατασταθεί σε πνευματικό.Θα προσαρμοσθεί η δικαιοδοτική μας λειτουργία στους ρυθμούς της κοινωνίας. Θα αποτιμηθεί η προσφορά της, αντιστοίχως, προς τα λοιπά κοινωνικά μεγέθη, ώστε (και) ν' αμειφθεί αναλόγως.
Η αύξηση του αριθμού των δικαστών δεν είναι λύση.Ο δικαστής, ως κριτής των ανθρωπίνων, είναι - φύσει - προσωπικότης υπερέχουσα:Αρχών του πνεύματος που οφείλει να διαθέτει χρόνο φιλοσοφών και σκεπτόμενος,ώστε να κρίνει ορθά. Με την άμβλυνση των κριτηρίων επιλογής, στις τάξεις των αρχόντων θα επωασθούν και επίορκοι.

V. Υπό τις συνθήκες του σημερινού αχθοφορικού φόρτου έκδοσης χιλιάδων αποφάσεων, αποτελεσματική επιθεώρηση της απόδοσης των δικαστών δεν είναι νοητή. Ουσιαστικά, επιθεώρηση δεν υπάρχει. Ουδείς, όμως, δικαιούται να δρα ανεξέλεγκτα στο πλαίσιο του Πολιτεύματος.

VI. O ισοπεδωτικός λαϊκισμός που κυριάρχησε από της δεκαετίας του '80 - τελικώς - εξομοίωσε ανάξιους προς άξιους.Έτσι φθάσαμε, στο πρωτοφανές: Πρόεδρος ε.τ. του ΑΠ να διαπιστώνει αφασία της δικαιοδοτικής δράσης.

Γ. Κ. Στεφανάκης

Πηγή : www.gkstefanakis.gr