Το απεχθές πρόσωπο του κοκκινομπλέ λαϊκισμού

Το μεγαλύτερο κόμμα στη χώρα είναι το "Λαϊκιστικό”. Δεν έχει δηλωθεί στον Άρειο Πάγο, δεν έχει λογότυπο, δεν το έχετε δει ποτέ σε ψηφοδέλτιο. Όμως κερδίζει με περίπατο όλες τις εκλογές της μεταπολίτευσης, καθώς μέλη του υπάρχουν, ως πλειοψηφικό ρεύμα, σε όλα τα κόμματα της Βουλής. Σε κάποια είναι παμψηφία.

Τι είναι όμως λαϊκισμός; Είναι το να λες στον ψηφοφόρο αυτό που θέλει να ακούσει; Είναι το να υπόσχεσαι στους πάντες τα πάντα; Όχι μόνο. Ο λαϊκισμός χτυπάει βαθύτερα. Προσπαθεί να χτίσει συναισθηματική γέφυρα με τον ψηφοφόρο και να κόψει όλες τις άλλες, αποξενώνοντάς τον από την πραγματικότητα και δαιμονοποιώντας οτιδήποτε του την θυμίζει. "Έρχεται χειμώνας και πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας", λέει ο ορθολογιστής. "Εσύ φταις για την πτώση της θερμοκρασίας, θες να βλέπεις ανθρώπους να παγώνουν" τον κατακεραυνώνει ο λαϊκιστής, για να καθησυχάσει αμέσως μετά το κοινό του: "θα κάνουμε πορεία κατά του κρύου, θα βγάλουμε κι ένα ψήφισμα που θα το καταγγέλλει".

Μιλάς για την ανάγκη εκσυγχρονισμού του Δημοσίου; Είσαι εχθρός των Δ.Υ. Μιλάς για την απελευθέρωση της οικονομίας; Είσαι ανάλγητος νεοφιλελεύθερος, μαύρο κοράκι με νύχια γαμψά. Μιλάς για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης; Είσαι ένα απάνθρωπο σκουλήκι που θέλει να βλέπει παιδάκια πνιγμένα στην παραλία. Ο λαϊκιστής επειδή ξέρει ότι δεν έχει να προσφέρει τίποτε (ακόμα κι η ελπίδα που πουλάει τζάμπα, μετά από λίγο αποδεικνύεται πόσο απάτη ήταν), επενδύει σε μία και μοναδική κατεύθυνση: προσπαθεί να κάνει τον ορθολογιστή μισητό, ώστε όταν αποδειχθεί το δικό του ψέμα, τη σκυτάλη εξαπάτησης του ψηφοφόρου να την πάρει ένας άλλος λαϊκιστής (ή κι ο ίδιος με άλλη κομματική επωνυμία). Και το καταφέρνει. Η συναισθηματική φόρτιση κάνει τους ανθρώπους να μην μπαίνουν καν στον κόπο να ακούσουν τις προτάσεις ενός ορθολογιστή, διότι έχουν πεισθεί ότι είναι ένα κάθαρμα, μια διεστραμμένη σαδιστική ψυχή που αντλεί ηδονή από το ανθρώπινο δράμα. 

Παρακολουθήστε στα παρακάτω βίντεο ένα ρεσιτάλ λαϊκισμού του συνόλου της πολιτικής γεωγραφίας στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής. Το θέμα ήταν η SΟFTEX, η οποία δυστυχώς έκλεισε, μετά από πολλές ζημιογόνες χρήσεις με 23 εκατομμύρια ευρώ συσσωρευμένες ζημιές. Και εφαρμόζοντας μια παράλογη, ελληνικής πατέντας νομοθεσία ζήτησε... άδεια (!!!) από την Περιφέρεια Αττικής για να απολύσει τους, πρώην πλέον, εργαζόμενους. Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος στον κόσμο αυτή η άδεια δεν θα ζητιόταν. Αυτό το θέμα δεν θα συζητιόταν σε Περιφερειακό Συμβούλιο και αυτό το άρθρο δεν θα γραφόταν. Διότι είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ότι μια κλειστή επιχείρηση δεν μπορεί να συνεχίσει να έχει εργαζομένους! Αυτονόητο! Κανένας δεν θέλει να κλείνουν οι επιχειρήσεις και πρώτος απ’ όλους ο επιχειρηματίας. Αλλά στη ζωή συμβαίνει κι αυτό. Ιδιαίτερα όταν ο κρατισμός και η φοροκαταιγίδα στραγγαλίζουν την αγορά. Τι μπορεί να κάνει μια επιχείρηση τότε, είτε είναι μια μεγάλη βιομηχανία είτε ένα μικρομάγαζο; Να συνεχίσει να δουλεύει με χασούρα; Είναι δυνατόν να επιβιώσει εταιρεία σε μια χώρα όταν δεν έχει τη δυνατότητα να αυξομειώνει το μέγεθός της, ανάλογα με τις ανάγκες της, ή, να το πάω ακόμα μακρύτερα, ανάλογα με τις επιθυμίες του επενδυτή; Μπορεί να μην θέλει να συνεχίσει τη δραστηριότητά του στην Ελλάδα ή μπορεί να βρήκε τον έρωτα τη ζωής του και να θέλει να τα κλείσει όλα και να πάει να ζήσει στην Ταϊτή, σαν τον Γκωγκέν. Με ποιο δικαίωμα η κάθε Δούρου θα του πει όχι; Όμως, στη συγκεκριμένη συζήτηση δεν ήταν μόνο η Δούρου. Το ΣΥΝΟΛΟ των Περιφερειακών Συμβούλων σύμφώνησε στο εξής απίθανο: οι εργαζόμενοι πρέπει να συνεχίσουν να πηγαίνουν σε έναν χώρο κλειστό, και η SOFTEX θα πρέπει να βρίσκει λεφτά να τους πληρώνει εσαεί! Χωρίς να παράγουν τίποτε! Αν κάναμε μια δημοσκόπηση με ερώτημα "μπορεί μια κλειστή επιχείρηση να συνεχίσει να πληρώνει προσωπικό;" πόσο τοις εκατό των ερωτώμενων θα έλεγαν "ναι"; Στην Περιφέρεια το ποσοστό αυτό ήταν 99%. Ήμουν ο μοναδικός που ψήφισε "όχι". (Ο άλλος Περιφερειακός Σύμβουλος της "Δημιουργίας", Κωστής Ψαραδέλλης έλειπε στο εξωτερικό.) 

 Δείτε εδώ την τοποθέτησή μου. 

Αξίζει να σχολιάσουμε μερικά στιγμιότυπα. Ο συριζαίος πρόεδρος αφού προσπαθεί συνεχώς να με εμποδίσει να μιλήσω, μού λέει "δεν έχετε τον λόγο" όταν μου τον έχει δώσει ο ίδιος, βάσει κανονισμού, και μιλάω ως επικεφαλής παράταξης, όπως προβλέπεται. Δεν διακόπτει όμως την Σύμβουλο του ΚΚΕ, συνδικαλίστρια της Αγροτικής Τράπεζας, στέλεχος του ΠΑΜΕ, που αποκαλεί "αργόσχολο", έναν άνθρωπο που πληρώνει εισφορά στο ΤΕΒΕ από 17 χρονών. Ταυτόχρονα, το μέλος του προεδρείου, Φωτεινή Βρύνα, της Ν.Δ., Δημόσια Υπάλληλος, συνδικαλίστρια, καραμανλική και εσχάτως μεϊμαρακική τού ψιθυρίζει συνωμοτικά να μου κλείσει το μικρόφωνο. Οι συριζαίοι σύμβουλοι φωνάζουν και βρίζουν. Το διακομματικό… κόμμα του λαϊκισμού σε πλήρη ανάπτυξη!

Δείτε εδώ βίους παράλληλους: τη συριζαϊκή και τη νεοδημοκρατική εκδοχή του λαϊκισμού. 

Η διαφορά τους είναι μόνο στυλιστική. Και οι δύο καταγγέλλουν τον Τζήμερο – η αναγκαία δαιμονοποίηση, που λέγαμε. Ανασκευάζουν τις ιδέες μου; Όχι βέβαια! Έχουν αντεπιχειρήματα; Όχι βέβαια! Προσπαθούν όμως να με συνδέσουν με εικόνες συγκινησιακά φορτισμένες: παιδάκια που ψάχνουν στα σκουπίδια, μανάδες που δεν έχουν να τους δώσουν φαγητό. Φως φανάρι: όλα αυτά οφείλονται στον Τζήμερο και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό του (μολονότι τίποτε το φιλελεύθερο δεν έχει εφαρμοστεί στην Ελλάδα του πελατειακού κρατισμού!). Μάλιστα  η εκπρόσωπος της ΝΔ αποκαλύπτει πόση σχέση έχει με την οικονομική πραγματικότητα όταν μιλάει για ένα μεροκάματο έστω...100 ευρώ! Λογικό. Όταν είσαι μια ζωή κρατικοδίαιτη, κι όταν για μια περιφερειακή μαϊμουδοσυνεδρίαση μιάς ώρας παίρνεις 85 ευρώ, τα 100 ευρώ μεροκάματο σού φαίνονται και λίγα. 

Προτείνει κανένας τους λύση; Όχι. Ούτε ο "αριστερός" ούτε η "δεξιά". Τι λύση να προτείνεις, άλλωστε, όταν μια εταιρεία έχει κλείσει. Ό,τι ήταν να κάνεις έπρεπε να το κάνεις όταν βρισκόταν εν λειτουργία. Όμως το σόου πέτυχε. Οι κάμερες κατέγραψαν 99 "αλληλέγγυους" και έναν "ανάλγητο". Το ότι οι υποσχέσεις των 99 αλληλέγγυων ξεχάστηκαν μόλις έκλεισαν οι κάμερες, το ότι μετά από 6 μήνες η Περιφέρεια δεν έκανε απολύτως τίποτε για τους απολυμένους της SOFTEX, είναι λεπτομέρεια για τη διακομματική του λαϊκισμού. Το ότι μόνο οι προτάσεις του "ανάλγητου" μπορούν να ξαναδώσουν δουλειά στους απολυμένους της SOFTEX και στα 2 εκατομμύρια άνεργους και υποαπασχολούμενους, το θύμα του λαϊκισμού δεν το σκέφτεται καν. Το μανιχαϊστικό slogan που έχτισε ο λαϊκιστής θύτης έχει κάνει τη δουλειά του: "Βλέπεις Τζήμερος, είναι κακό".  

Παλεύονται όλοι αυτοί, με τη συνασπισμένη τους χυδαιότητα.; Δεν ξέρω. Μπορεί ο αγώνας να είναι μάταιος και κάποια στιγμή η ιστορία να μιλάει για τους Έλληνες όπως μιλάει για τους Χετταίους και τους Βαβυλώνιους: ήκμασαν – παρήκμασαν – χάθηκαν. Ξέρω όμως πως όσο υπάρχουμε, ο αγώνας του ορθού λόγου απέναντι στο καρκίνωμα του διακομματικού λαϊκισμού είναι η μόνη μας επιλογή. 

Υ.Γ. 1 Περισσότερα για τις θέσεις μου στο θέμα των ομαδικών απολύσεων μπορείτε να βρείτε εδώ: "Ανοιχτή επιστολή στους απολυμένους της SOFTEX"

Όλη την απείρου κάλλους σουρεαλιστική συνεδρίαση, με περισσότερες συγκρούσεις μπορείτε να τη δείτε εδώ: (το θέμα της SOFTEX συζητιέται μετά το 1:05:01) 

Υ.Γ. 2 Μπορεί μπροστά στα άλλα να είναι πταίσμα, αλλά βγάζει μάτι το ανορθόγραφο "Περιφεριακό" στο επίσημο site της Περιφέρειας. Τόσα ακριβοπληρωμένα μάτια, κανένας δεν το είδε, κανένας δεν το πρόσεξε.

Πηγή: Capital.gr