Η παιδεία ασθενεί και δε θα αντέξει άλλους πειραματισμούς από τη νέα κυβέρνηση.

Άρθρο του Ιωάννη Παναγιωτόπουλου

Ο μικρότερος από τους μεγάλους ασθενείς, η παιδεία (ο μεγαλύτερος χωρίς συζήτηση είναι φυσικά η δημόσια υγεία), είδε τα χρόνια που πέρασαν να συμβαίνουν πολλά: βόγκηξε, ασθένησε βαρέως και τώρα είναι στο στάδιο του ετοιμοθάνατου.

Όχι ότι όλες οι αλλαγές που προωθήθηκαν από τους πεφωτισμένους υπουργούς ήταν για το πυρ το εξώτερον. Για να αναφερθούν και ορισμένα θετικά:

Επιτέλους οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί γύρισαν στα σχολεία. (Μερικοί βέβαια καλύτερα θα ήταν να μη γυρνούσαν ποτέ!). Αποσπάσεις (πριν των αυστηρά ημετέρων βέβαια) κόπηκαν και έγινε προσπάθεια «εξοικονόμησης» προσωπικού. (Ελέω ελλείψεων διορισμών). Από την άλλη, έγινε επίσης μια στροφή προς ένα πιο ελαστικό αναλυτικό πρόγραμμα που θα περιλαμβάνει διάφορες δράσεις εκτός του αυστηρά διδακτικού πακέτου ύλης. Έγιναν και άλλα, που δε θα χαρακτηρίζονταν ακριβώς θετικά, όμως πρωτόγνωρα.. Κάτι τέτοιο, ήταν η αξιολόγηση που προωθήθηκε. Σαν ιδέα ενός ξεκινήματος όμως, μόνο.