Εξωτερική Πολιτική- Μακεδονία

Στο θέμα του ονόματος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (FYROM) πληρώνουμε τα λάθη ενός στείρου εθνικισμού ο οποίος έχανε τις ευκαιρίες την μία μετά την άλλη. Το 1990 ο Γκλιγκόρωφ μας πρότεινε το όνομα «Σλαβομακεδονία». Το απορρίψαμε, μολονότι εξασφάλιζε αυτό ακριβώς που επιζητούσαμε: την αποδοχή από μέρους των γειτόνων μας ότι είναι Σλάβοι και όχι «κληρονόμοι» του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σήμερα ο πραγματισμός επιτάσσει έναν έντιμο συμβιβασμό για μία σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις (erga omnes) αλλά και με τις αναγκαίες Συνταγματικές ρυθμίσεις της γείτονος σε σχέση με την εθνική της ταυτότητα και τον αλυτρωτισμό.

Προσωπικά είμαι αντίθετος σε οποιαδήποτε σύνθετη ονομασία που θα περιέχει το όνομα Μακεδονία για 3 βασικούς λόγους.

1ον) Γιατί η αλήθεια είναι πως η Μακεδονία είναι ελληνική και πρέπει να υποστηρίζουμε πάντα την αλήθεια μέχρι τέλους.

2ον) Η χώρα μας δεν έχει να κερδίσει τίποτα με την παραδοχή μιας σύνθετης ονομασίας αλλά και δεν έχει να χάσει τίποτα από την μη αποδοχή. Τρανό παράδειγμα η αδιαλλαξία της Τουρκίας στα εθνικά της θέματα ακόμη και όταν τα οικονομικά της ήταν σε κατάσταση πιο άσχημη από την δική μας.

3ον) Ας μην ξεχνάμε ότι η χώρα μας έχει τα σημερινά της σύνορα για λιγότερο από 70 χρόνια.
Αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια (διάσπαση Σερβίας - Μαυροβουνίου το 2006) είχαμε πολύ πρόσφατα.
Κανείς δεν ξέρει τι μας επιφυλάσει το μέλλον. Αποδεχόμενοι μια σύνθετη ονομασία αφείνουμε μια Κερκόπορτα ανοιχτή σε περεταίρω διεκδικήσεις.

Όμως, για να κάνω το "δικηγόρο του διαβόλου" η άλλη άποψη λέει ότι τα γεωγραφικά σύνορα με την παρούσα μορφή έχουν πολύ μικρότερη ιστορία από αυτήν του όρου "Μακεδονία", ως εκ τούτου μια σύνθετη ονομασία όπως "σλαβομακεδονία" έχει κάποια κέρδη:
- κλείνει το θέμα με τρόπο ώστε να ξεκαθαρίζεται ότι ο όρος είναι γεωγραφικός
- σε επίπεδο εθνικού προσδιορισμού κλείνει το θέμα με σαφή διαφοροποίηση από τους γείτονες.
- και μόνο από το κλείσιμο του θέματος κερδίζουμε γιατί μπορούμε να κινηθούμε πιο δυναμικά σε εμπορικές συνεργασίες και άλλα θέματα με τους γείτονες.

Είτε μας αρέσει, είτε όχι, αυτή τη στιγμή σε ΟΛΟ τον κόσμο η γειτονική χώρα είναι γνωστή ως Μακεδονία. Όσο εμείς αρνούμαστε κάθε περίπτωση ονόματος δίχως τη λέξη αυτή, όλο και πιο γραφικοί φαινόμαστε.
"Σλαβομακεδονία", "Βαρντομακεδονία" ή ο,τιδήποτε εκτός του σκέτο "Μακεδονία" και είμαστε εντάξει.

Νομίζω ότι δίνουμε την προσοχή μας σε παντελώς λάθος μέρος με το όνομα. Εμένα πιο πολύ με ενοχλούν οι εφευρέσεις "μακεδονικής μειονότητας", και οι διάφοροι χάρτες που κυκλοφορούν και κυρίως διδάσκονται στα παιδιά της χώρας αυτής, ο σφετερισμός της Βεργίνας κτλ, παρά το όνομα. Εγώ θα τους έδινα ακόμα και το Μακεδονία σκέτο αν εξασφάλιζα τα ουσιαστικά.

el.wikipedia.org/wiki/Αρχείο:LocationMacedonia-MAC-1-z.png

Όπως βλέπεις το θέμα με το "γεωγραφικό" δεν στέκει.
Και αυτό είναι το Βασίλειο της Μακεδονίας και όχι η περιοχή η ίδια που χαρακτηριζόταν ως Μακεδονία η οποία περιελάμβανε τις (σημερινές) περιοχές της Πέλλας , Ημαθείας και λίγο από Κατερίνη και Θεσσαλονίκη.

Γιάννη δεν νομίζω πως τους νοιάζει πραγματικά τους γείτονες πως θα ονομάζονται.
Τους ενδιαφέρει να αποκτήσουν οντότητα και κύρος. Κάτι που θα τους δώσει το όνομα Μακεδονία.
Οποιαδήπτε σύνθετη ονομασία τους δίνει πάτημα για τις διεκδηκήσεις που λες εσύ ως "σημαντικές"...

Αποδοχή σύνθετης ονομασίας είναι μεγάλη ήττα ...
Και προτιμώ να μην χάνω με αυτογκόλ.

Ο τίτλος του φόρουμ είναι λάθος. Τι θα πει "Εξωτερική Πολιτική - Μακεδονία"; Γιατί δεν υπάρχει φόρουμ π.χ. "Εξωτερική Πολιτική - Πελοπόννησος";

Θά έλεγα ότι θεωρητικώς συμφωνώ με την άποψη τού κ.Σιδηρόπουλου.Ο όρος "Μακεδονία" είναι Ελληνικός,άλλωστε οι γείτονες Σλάβοι δέν είχαν θέσει τέτοιο θέμα πρίν από τα τέλη τού 20ού αιώνα-π.χ. δέν θυμάμαι να αυτοαποκαλούνταν έστω "Σλαβομακεδόνες" επί Βυζαντίου ή τον 19ο αιώνα.

Ομως απ'την στιγμή που οι γείτονες κατάφεραν να "εκπαιδεύσουν" όλον τον κόσμο να τούς αποκαλή "Μακεδονία",η ζημιά έχει γίνει.Οπότε η λύση που προτείνει ο κ.Κοτρώτσος μού φαίνεται η πιό λογική ώστε να ξεμπλοκάρουν κάποια πράγματα και να μπορέσουμε να ενισχύσουμε τίς εμπορικές και λοιπές συνεργασίες με τους εν λόγω γείτονες (και εκ πείρας το λέω,υπάρχουν δυνατότητες ακόμα και γιά σημαντικές επιστημονικές συνεργασίες καθώς το κρατίδιο αυτό διαθέτει αξιόλογους επιστήμονες).

Μιχάλη, έχω συνεργάτες - σοβαρούς ανθρώπους - από αυτή τη χώρα και τους νοιάζει και τους παρανοιάζει πώς ονομάζονται. Και πίστεψέ με, όσο και να μαγκώνομαι, είμαι υποχρεωμένος σε ένα διεθνές ακροατήριο να λέω κι εγώ "Μακεδονία" ειδαλιώς φαίνομαι σα βλάκας. Έτσι τους γνωρίζεις όλος ο κόσμος εκτός Ελλάδας.
Το αυτογκολ έχει δυστυχώς ήδη μπει εδώ και μια δεκαετία, επί εποχής Σημίτη που αντί να κλείσουμε το θέμα όταν μπορούσαμε το αφήσαμε να διαιωνίζεται.
Το θέμα είναι το τι κάνουμε από εδώ και πέρα. Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθούμε να μπαλώσουμε τα αμπάλωτα. Πρέπει να δούμε ποια είναι η καλύτερη στρατηγική από εδώ και μπρος.
Εγώ θεωρώ ότι η ψύχωση που έχουν για το όνομα μπορεί να λειτουργήσει προς όφελός μας διότι δίνοντας αυτό που θέλουν, εμείς μπορούμε να ζητήσουμε ανταλλάγματα ΠΟΛΥ πιο ουσιαστικά!

Καλησπέρα σε όλους,

διαβάζοντας τις παρατηρήσεις σας πάνω στο εθνικό ζήτημα του Μακεδονικού γίνεται εύκολα αντιληπτό το πολυδιάστατο της φύσης του προβλήματος. Γεωγραφικοί προσδιορισμοί, πολιτισμικές διεκδικήσεις, μικροπολιτικά συμφέροντα και βαλακανική διπλωματία στο φόντο των πρασπαθειών της FYROM για έναρξη συνομιλιών με την Ε.Ε για ένταξη σε αυτήν, συνθέτουν μια έυθραυστη ισορροπία που δεν διευκολύνει την λύση,
Γεγονός είναι πως η γείτονα χώρα ήδη αναγνωρίζεται με το όνομο Μακεδονία απο πολλές χώρες και εμείς φαινόμαστε σα να αρνούμαστε την πραγματικότητα.
Παρόλα αυτά, θα συμφωνήσω με την θέση του κ.Σιδηρόπουλου στο σημείο πως θα πρέπει να κρατήσουμε μια σκληρή στάση και να μη βιαστούμε την αμοιβαία αποδεκτή λύση.
Το γεγονός ότι στην παρούσα χρονική στιγμή, δεν είμαστε έτοιμοι να μπούμε στην διαδικασία διαβουλεύσεων στο εσωτερικό αλλά και να αναλύσουμε-προβλέψουμε πιθανές επιπλοκές κάποιας σύνθετης ονομασίας ΔΕΝ σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε χάσει το τρένο της λύσης.
Η γείτονα χώρα κυβερνάται απο έναν πρωθυπουργό που βασίζει την πολιτική του καριέρα αλλά την εθνική οντότητα της FYROM στην ακραία εθνικιστική προπαγάνδα. Όμως, τα πολιτικά, οικονομικά και γεωστρατηγικά δεδομένα αλλάζουν..Η αντιπολίτευση πιέζει τον Γκρούεφσκι στην υιοθέτηση μετριοπαθών πολιτικών, ο κόσος αρχίζει να δυσανασχετεί με την μάταιη προπάθεια για εξευρωπαϊσμό-μιας και το πρόβλημα της ονομασίας διαιωνίζεται- και η γύρω περιοχή βράζει (βλ. Κοσσυφοπέδιο, δηλώσεις Μπερίσα). Ο χρόνος πιέζει την FYROM και όσο αυτός χάνεται η φθορά στην εθνικιστική πολιτική και στο πρόσωπο του Γκρούεφσι θα αρχίσει να φαίνεται...μια φθορά που θα μπορούσε να αοδηγήσει σε αλλαγή του πολιτικού σκηνικού της FYROM.
Αυτό θα πρέπει να είναι το χρονικό σημείο στο οποίο θα πρέπει να πιέσει η Ελλάδα για λύση...Με την ισχυρή πολιτική και διπλωματική της θέση,να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή πορεία της FYROM καθώς και την οικονομική και εμπορική αναπτυξη μέσα απο διμερείς συμφωνίες. Στις συζητήσεις για την ονομάσία, θα πρέπει κυρίως να δοθεί έμφαση στην υιοθέτηση της εθνολογικής ταυτότητας των Σλάβων(αποδέσμευση απο πολιτσμικές διεκδικήσεις) και να αποφευθεί η χρήση του όρου Μακεδονία..Όσο δίκιο και να έχουν όσοι υποστηριζουν (και όρθα πράττουν) πως η Μακεδονία δεν έχει σαφή γεωγραφικά όρια και περιλαμβάνει εδάφη της FYROM, η ύπαρξη του ίδιου λεκτικού όρου ανάμεσα σε μία χώρα και την περιοχή μιας γείτονας χώρας ευνοεί εδαφικές διεκδικήσεις και θεωρίες μειονοτήτων που στο μέλλον μπορεί να αποτελέσουν σημείο τριβής.

κ. Χατζηπέτρο: το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι από αυτά που προϋπήρχαν από την οργανωτική επιτροπή αλλά άνοιξε επί τούτου από τον κο Σιδηρόπουλο.

Αλέξανδρε ο τίτλος του θέματος αναλύεται ως εξής
Τομέας θέσεων κόμματος: Εξωτερική πολιτική
Υποενότητα: Μακεδονια.

Υπάρχει κάποιος κανόνας άλλος για τους τίτλους των θεμάτων; Εάν υπάρχει δεν έχω πρόβλημα να τον ακολουθήσω.

Δεν θυμάμαι κάποια χώρα να διεκδηκεί το όνομα της Πελλοπονήσου , άρα θεωρώ πως δεν υπάρχει αντίστοιχοη υποενότητα της εξωτερικής πολιτικής....

Όταν διαμελιζόταν η Γιουγκοσλαβία ζούσα στην Αμερική. Είχα γνωστούς Σέρβους και Σλαβομακεδόνες με τους οποίους συζητούσα. Εκείνη την εποχή, οι "ορθόδοξοι" Γιουγκοσλάβοι πρόσβλεπαν στην Ελλάδα για υποστήριξη, εφόσον όλες οι δυτικές χώρες υποστήριζαν τους Κροάτες και Μουσουλμάνους (ο όρος Βόσνιος δεν είχε ακόμα γίνει πολύ γνωστός) και η άλλη ορθόδοξη δύναμη, η Ρωσία, είχε τα δικά της προβλήματα. Συγκεκριμένα, οι Σλαβομακεδόνες ήλπιζαν μέχρι και σε κάποια μορφή ελαφράς συνομοσπονδίας με την Ελλάδα.

Δυστυχώς, αντί να τους αγκαλιάσουμε και να τους βοηθήσουμε, κολλήσαμε στο θέμα του ονόματος και ζητούσαμε να μην περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία το όνομα της χώρας. Εκείνη την εποχή, αν τους προτείναμε ένα όνομα τύπου Βόρεια Μακεδονία ή Νέα Μακεδονία θα το έπαιρναν με ευγνωμοσύνη και θα ήταν οι πιο καλοί μας σύμμαχοι.

Τώρα, δυστυχώς, το όνομα Μακεδονία έγινε δικό τους, ή εν μέρει δικό τους. Δεν πρόκειται ο κόσμος να μας κάνει το χατήρι να τους υποχρεώσει να αλλάξουν όνομα. Το καλύτερο που θα μπορούσαμε να πετύχουμε είναι ένα σύνθετο όνομα, τίποτα παραπάνω. Πολύ δυστυχώς.

Για να πετύχουμε έστω το σύνθετο όνομα (και τα ουσιαστικά θέματα που λέει ο Γιάννης Παπαδόπουλος) πρέπει να "τα βρούμε" με τους γείτονες. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες συνεργασίας μαζί τους. Να τις αναπτύξουμε και, σε ένα κλίμα πιο φιλικό και πιο συνεργατικό, να συμβιβαστούμε και εμείς και εκείνοι για να κλείσει το θέμα.

Χωρίς να μπαίνω στην ουσία του θέματος, μπορώ να πω ότι να βάζουμε σαν παράμετρο στην όποια στρατηγική μας, την συνεργασία με ένα κρατίδιο του οποίου το ΑΕΠ εξαρτάται πάνω από 30% από την Ελλάδα και τις Ελληνικές επιχειρήσεις είναι αδόκιμο.

Είμαι και εγώ της άποψης ότι ο χρόνος τους πιέζει πολύ περισσότερο από εμάς. Στην τελική αν κάποτε αναγκαστούμε να αποδεχτούμε την θέση τους θα είναι γιατί έχουμε φτάσει τόσο χαμηλά που στην ουσία δεν θα μας νοιάζει.

Προς το παρόν.... Φεεεετα και διπλωματική πίεση όπου μπορούμε (τώρα θα μου πειτε ποιος θα την κάνει την πίεση)

Παναγιώτης ΑΛΕΒΑΝΤΗΣ έγραψε: Μια παλιά ιστορία που ίσως να ενδιαφέρει μερικούς ... εδώ

Κύριε Αλεβαντή,
Οι απόψεις και τα στοιχεία που αναφέρετε στο συνημμένο άρθρο σας, παρουσιάζουν ενδιαφέρον.
Μήπως θα έπρεπε να παρατεθούν και εδώ, έστω και επιγραμματικά, τα βασικά σημεία και τα συμπεράσματα του άρθρου αυτού, έτσι ώστε να μπορούν να αναγνωστούν ευκολότερα, αλλά και από περισσότερους;
Σας ευχαριστώ.

Κύριε Σιάτρα,
Δυστυχώς το θέμα δεν προσφέρεται για «επιγραμματική» αντιμετώπιση. Το συμπέρασμα είναι ότι οι καθ' ύλην αρμόδιοι δεν ενδιαφέρθηκαν να αναλύσουν τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των θέσεων που συνεβούλευσαν την Ελληνική πολιτεία να πάρει επί του σοβαρού αυτού θέματος, με αποτέλεσμα να γελοιοποιούμαστε ως χώρα διεθνώς.
Η πολιτική και γενικά η διακυβέρνηση δεν γινεται με «ατάκες» αλλά με ενδελεχή μελέτη των προβλημάτων σε βάθος ... και αυτό νομίζω είναι το ζητούμενο και από τη μελλοντική ηγεσία της ΔΗ-ΞΑ.
ΠΑ