Αντιμετώπιση των υπέρ χρεωμένων νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Ένα από τα κύρια συστατικά μιας υγιείς οικονομίας σε ποσοστό τουλάχιστον 65%, είναι η ΨΥΧΟΛΟΓΊΑ.
Γνωρίζουμε όλοι μας ότι με το σημερινό κλίμα που επικρατεί στην οικονομία, όταν θα πάρει μπροστά το σύστημα για μείωση της ανεργίας θα χρειασθούμε, πέραν του χρόνου τις προσαρμογής του, (στην καλλίτερη περίπτωση περίπου ακόμα δύο χρόνια ) και με 100 000 ανέργους να απορροφά η ιδιωτική οικονομία κάθε χρόνο, θα χρειασθούμε λίαν επιεικώς μια δεκαετία.
Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι μια επιχείρηση ή ένα νοικοκυριό στο παρελθόν όπου η εικονική πραγματικότητα της οικονομίας και η εγκληματική συνειδητή επιλογή της αδιαφορίας όλων των Κυβερνήσεων αλλά και σύσσωμης της Αντιπολίτευσης αλλά και η επιπολαιότητα των Τραπεζών, σας είχε οδηγήσει στην δανειοδότηση ενός δανείου για επέκταση των κτιριακών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων σας, ποσού 800 000 Ευρώ και επιτόκιο 3,5% με διάρκεια αποπληρωμής τα 15 έτη.
Με δεδομένο τον τζίρο της επιχείρησή σας εκείνης της εποχής σε 4 000 000 Ευρώ μπορούσατε να δίνεται περίπου κάθε μήνα
6 800 Ευρώ. για επιστροφή κεφαλαίου και τόκων.
Σήμερα όμως είναι πλέον γνωστό ότι ο τζίρος στις κατασκευαστικές επιχειρήσεις, (που ήταν και η ατμομηχανή τής οικονομίας), έχει πέσει τουλάχιστον κατά 70%. Άρα ο σημερινός Τζίρος είναι 4 000 000 - 70% = 1 200 000.
Είναι λοιπόν δυνατόν να εξυπηρετηθεί το δάνειο αυτό ;
Σίγουρα ΟΧΙ.
Οι τράπεζα θα εισπράξει το κεφάλαιό της με τους τόκους ;
Σίγουρα ΟΧΙ.
Ακόμη και να προχωρήσει σε πλειστηριασμούς των ακινήτων της επιχείρησή σας και της κατοικία σας.
Η τράπεζα θα εισπράξει τουλάχιστον το κεφάλαιό της ;
Σίγουρα ΟΧΙ, διότι ποιος τρελός με μία κρατική μηχανή της παλαιολιθικής εποχής, με φόρους στα ακίνητα, με μία θανάσιμα τραυματισμένη και στην εντατική, ψυχολογία στην οικονομία, με.......με......θα κάνει οποιαδήποτε αγορά ή επένδυση;
Κανένας εχέφρων Έλλην ή αλλοδαπός.
Με δεδομένο λοιπόν αυτά και βλέποντας την σημερινή πραγματικότητα στην Ελληνική οικονομία, σας καταθέτω την πρόταση μου.
Η τράπεζα πρέπει να συμβιβαστεί και με δεδομένο το παράδειγμά μας να συμφωνήσει στα εξής :
Ο τζίρος της επιχείρησης κατά την υπογραφή του δανείου ήταν 4 000 000 Ευρώ σήμερα όπως είπαμε η επιχείρηση έχει πτώση τζίρου κατ 70%, οπότε από το δάνειο των 800 000 Ευρώ αφαιρείται ποσό κατά 70% προς κεφαλαιοποίηση, (πάγωμα) και άτοκο δηλαδή 560 000 Ευρώ.
Άρα 800 000 - 560 000 = 240 000 Ευρώ θα πρέπει να εξυπηρετεί η επιχείρηση και με επιτόκιο όχι μεγαλύτερο του 2,5%, ( οι τράπεζες πρέπει να μειώσουν λόγου εθνικής ανάγκης τα επιτόκια καταθέσεων το πολύ σε 0,3%)
Επομένως έχουμε κεφάλαιο προς εξυπηρέτηση 240 000 δια 35 έτη, (θα μεγαλώσει η διάρκεια κατά 20 έτη εάν το επιθυμεί ο δανειολήπτης) = επιστροφή κεφαλαίου κάθε χρόνο 6 857 Ευρώ.
Τόκος για κεφάλαιο 240 000 Ευρώ επί 2,5% = 6 000 Ευρώ τον χρόνο.
Άρα έχουμε κεφάλαιο και τόκοι για ένα έτος 6 857 + 6 000 = 12 857 Ευρώ δια 12 μήνες = 1 071 Ευρώ κάθε μήνα.
Εάν ο μέσος τζίρος της επιχείρησης στην τελευταία τριετία μετά την ρύθμιση αυτή αυξηθεί, τότε και με την σύμφωνη γνώμη του δανειολήπτη θα αυξάνεται και το κεφάλαιο της επιστροφής, δηλ. (οι 240 000 Ευρώ), κατά ποσοστό της αύξησης που είχε και θα μειώνεται το παγωμένο κεφάλαιο.
Εάν όμως ο μέσος τζίρος της επιχείρησης στην τελευταία τριετία μετά την ρύθμιση αυτή μειωθεί, τότε αυτόματα θα μειώνεται και το κεφάλαιο της επιστροφής, δηλ. (οι 240 000 Ευρώ), κατά ποσοστό της μείωσης που είχε και θα μεγαλώνει το παγωμένο κεφάλαιο.
Σε περίπτωση που για τρεις συνεχόμενες τριετίες δηλ. σε 9 χρόνια από την ρύθμιση αυτή, ο τζίρος του δανειολήπτη μειώνεται, τότε η τράπεζα θα προχωρά σε πλειστηριασμό. Υπολογίζοντας όμως το παγωμένο κεφάλαιο ως άτοκο και τοκισμένο μόνο το συμφωνημένο κεφάλαιο της επιστροφής, χωρίς τόκους υπερημερίας.
Για τις περιπτώσεις των νοικοκυριών ο χρόνος αποπληρωμής των δανείων τους θα μεγαλώνει σε συν 50 χρόνια ακόμη του υπόλοιπου χρόνου αποπληρωμής του.
Νομίζω ότι με αυτήν την πρότασή μου θα αλλάξει η ψυχολογία της πραγματικής οικονομίας στην Ελλάδα και οι ΕΡΑΣΙΤΈΧΝΕΣ ΤΡΑΠΕΖΊΤΕΣ, πρέπει να τολμήσουν, διότι αλλιώς θα πάρουν το ..........!!!