Ένα θέμα που δεν συμφέρει την πλειοψηφία….
Γιατί θα πρέπει κάθε σχέδιο ανάπτυξης, επιχειρηματικότητας να κρέμεται από τη βούληση ‘’θιγμένων’’ συλλόγων , ομάδων ή τοπικών συμφερόντων, στο όνομα του περιβάλλοντος ;
Θα έπρεπε ή όχι να υπήρχαν ‘’ζώνες’’ οριοθέτησης , ώστε να ξεχωρίζουν οι οικισμοί, οι τουριστικές ζώνες, οι βιομηχανικές ζώνες, οι γεωργικές, οι δασικές, οι προστατευόμενες…
Πού θα φτιαχτούν αιολικά πάρκα που να μην ‘’δυσαρεστούν’’ τους γείτονες οι οποίοι θα προτιμούσαν τα χωράφια τους να έχουν την αξία άρτιου οικοδομήσιμου οικοπέδου ενώ στην πραγματικότητα είναι βοσκότοπος;
Που θα γίνεται η διαχείριση των απορριμμάτων όταν παντού είναι άρτια(εκτός σχεδίου) οικόπεδα άρα οικισμοί;
Ποιος θα καλλιεργήσει τα χωράφια που κληρονόμησε όταν καθήμενος και άεργος εχει την εναλλακτική από το νόμο να τα τεμαχίσει και τα πουλάει ως οικόπεδα με μεγαλύτερο κέρδος από της καλλιέργειας.
Πού θα φτιαχτούν μαρίνες όταν όλη η ακτογραμμή της Ελλάδας είναι χώροι για τους λουόμενους των διάσπαρτων καταλυμάτων.
Από κάπου θα πρέπει να γίνει μια αρχή.
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι η γη τους χάνει την αξία της όταν δίπλα τους αναπτύσσεται μια δραστηριότητα που θα υποβάθμιζε την οικιστική χρήση…. και καλά κάνουν εφόσον αυτή την αξία το ίδιο το κράτος έδωσε με νομοθεσίες ανεξέλεγκτης δόμησης και χρήσης γης.
Να μην πούμε για εμπρησμούς…