Μήπως είμαι φασιστας και δεν το ξέρω ;

Σήμερα το πρωί ακούγοντας στο ραδιόφωνο πολιτική ενημέρωση, έπεσε το αυτί μου σε μια συνέντευξη κάποιας κυρίας καθηγήτριας πανεπιστημίου, που με ήρεμη φωνή και επιχειρήματα προσπαθούσε να πείσει τους ακροατες του σταθμού για το απαραίτητο της μη απόλυσης των διοικητικών υπαλλήλων και για διάφορα άλλα θέματα περί διοίκησης των πανεπιστημιων . Διαφωνούσα βεβαίως σε όλα όσα έλεγε αλλά από την άλλη ο λόγος της δεν είχε αυτό το ξύλινο που ακούς συνήθως από ανθρώπους που υπερασπίζονται 'κεκτημένα ' των μικροομάδων τους.
Στο τέλος της κουβεντας την ρωτάει ή δημοσιογράφος τι πιστεύει ότι θα γίνει αύριο (δεδομένου ότι ή κυβέρνηση είχε αναγγείλει ότι όποιος παρεμποδίσει την λειτουργεια των πανεπιστήμιων θα συλλαμβάνεται) Τότε άκουσα το εξής αμίμητο : ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ! (το πανεπιστήμιο). Η συγκεκριμένη φράση μπορεί να ακούγεται φουλ επαναστατικη, γενναία και αυτονόητη αλλά μόνο αν αυτό για το οποίο πολεμας σου ανήκει. Παρακαλώ σκεφτείτε λίγο και μπείτε μέσα στο μυαλό αυτού του ανθρώπου, Είναι σίγουρο πως θεωρεί ότι το πανεπιστήμιο ανήκει στους καθηγητές του, το σχολειο ανηκει στους δασκάλους του και το μετρό ανήκει στους εργαζομένους του. Εγώ πιστεύω ότι έχει βαθιά φασιστική νοοτροπία και δεν το ξέρει. Πρέπει να κατανοήσει ότι ακόμα και η ίδια, όσες περγαμηνές ή μεταπτυχιακά και εαν έχει, είναι ένας απλός υπάλληλος του κράτους στον τομέα της εκπαιδεύσεις , όταν ο εργοδότης σου αποφασίζει ότι πρέπει να μετακινηθεις τότε δεν σου πέφτει κανένας λόγος, αν δεν σου αρέσει τοτε υποβαλεις παραιτηση και πας για άλλα. Δεν εξετάζω το δίκιο της άλλης πλευράς (κανονικά το 80% του πολιτικου προσωπικου θα έπρεπε τουλαχιστο να είχε πάει σπίτι του) διότι δικό του είναι το μαγαζί και ότι θέλει το κάνει. Από εμάς εξαρτάται : κάθε τέσσερα χρόνια εκλέγουμε ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ για να μας κυβερνήσει , στην ουσία ψηφίζουμε προγράμματα κομμάτων και ικανούς ανθρώπους για να μας κυβερνούν. Καθρεπτακι λοιπόν στα περί χούντας που ακούγονται από θιγόμενους δημοσίους υπαλλήλους, μπορεί να έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους αλλά η δικιά τους συμπεριφορά είναι φασιστική. Θα ήταν πολύ πιο τίμιο να επέλεγαν μια λύση πρακτική και πάνω από όλα πραγματοποιήσιμη πάντα μέσα στις προδιαγραφές που βάζει ο εργοδότης τους με άλλα λόγια να πρότειναν κανόνες για το ποίος θα έφευγε και ποίος θα έμπαινε σε κινητικότητα. Αλλά αυτά νομίζω ότι είναι πολύ 'υψηλή πολιτική ' για εμάς (τους Έλληνες) .