Τα τελευταία χρόνια η Παλαιστίνη, και πιο συγκεκριμένα η περιοχή της Γάζας, αποτελεί μιαν εμπόλεμη ζώνη στην οποία λαμβάνουν χώρα, όχι μόνον οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ Εβραίων και Αράβων, αλλά και άθλιες συνθήκες ζωής και επιβίωσης του παιδικού πληθυσμού της περιοχής. Άλλωστε ένας Παλαιστίνιος γιατρός είχε διατυπώσει την άποψη ότι η βία αποτελεί το τραγικότερο πρόβλημα γι’αυτά, καθώς την υιοθετούν, και όχι η έλλειψη μόρφωση και ο υποσιτισμός.
Αναλύοντας το συγκεκριμένο επιχείρημα, αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος αλλά και τη σοβαρότητα της κατάστασης. Σαφώς τα τεράστια προβλήματα υποσιτισμού και αμορφωσιάς με τα οποία έρχονται αντιμέτωπα τα παιδιά της Παλαιστίνης δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν αμελητέα αλλά το γεγονός ότι αναγκάζονται να υιοθετήσουν βίαια πρότυπα τα ωθεί όλο και περισσότερο στη βάναυση πραγματικότητα του σύγχρονου πολέμου. Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι φορές όπου ανασύρονται μέσα από τα συντρίμμια, που έχει δημιουργήσει ένας πόλεμος ή και μια εμφύλια διαμάχη, πτώματα νεκρών αγοριών, κάτι το οποίο είναι παντελώς απάνθρωπο αλλά και ανατριχιαστικό την ίδια στιγμή. Αυτή είναι όμως η φρικαλέα πραγματικότητα του πολέμου.
Προσωπικά συμφωνώ με τη γνώμη εκείνου του Παλαιστινίου γιατρού, ως επί το πλείστον, διότι πραγματικά δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τη χυδαιότητα του πολέμου και πόσο μάλλον όταν σε αυτόν συμμετέχουν και νεαρά παιδιά από εξαναγκασμό με αποτέλεσμα το χρέος τους να υπηρετήσουν μέχρι τέλους την παράταξη στην οποία ανήκουν να έχει φτάσει πλέον στο ακραίο σημείο να ανατρέπει την παιδική τους αθωότητα.