Άκουσα εχθές ότι ο διευθυντής του σχολείου που φοιτούσαν τα παιδία που πνίγηκαν στο ναυάγιο, αυτοκτόνησε αφού κρεμάστηκε με την ζώνη του από ένα δέντρο.
Για άλλη μια φορά έμεινα εμβροντητος και ακίνητος, προσπαθώντας ακούσια να δικαιολογησω την ενέργεια του διευθυντή.
Ξέρω ότι είναι συνηθισμένο σε τέτοιες, ανατολικής κουλτουρας, κοινωνίες ο θάνατος μέσω αυτοκτονίας να θεωρείται φυσιολογική εξέλιξη ή και επιβεβλημένη, ακόμα και σε περιπτώσεις που κάποιος δεν έχει άμεση σχέση με το συμβάν όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Το μυαλό μου όμως πήγε, αυτόματα θα έλεγα, στους πολιτικούς μας που σε περιπτώσεις καταστροφικών και εξοφθαλμων λαθών που μάλιστα εμπλέκονται άμεσα , όχί μόνο δεν αυτοκτονουν αλλά θεωρούν εαυτούς θύματα και μόνους μη υπεύθυνους για την καταστροφή.
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι Έλληνες πολίτες, τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους, δεν έχουν την κοινή λογική που χρειάζεται για να διακρινουν το ψέμα
Ελπίζω οι προσεχείς εκλογές, να είναι η μεγάλη αρχή προς την μεγάλη αλλαγή !
GR
EN