μερικές ακόμη απαντήσεις σε ερωτήματα

Οικονομία - Ευρωζώνη :

Ποιες θεωρείτε τις κυρίαρχες προκλήσεις για την Ευρωζώνη και ποιον θεωρείτε τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισής τους;

Απάντηση:


Δομικά ζητήματα:


Το κενό Οικονομικής Διακυβέρνησης. Χωρίς την οποία τίποτε από ό,τι ακολουθεί δεν μπορεί να βρει λύση. Και το νόμισμα θα βρίσκεται διαρκώς υπό την πίεση των ανισορροπιών της ζώνης. Και με η σειρά του θα πιέχει κα εντείνει τις ανισορροπίες.

• Το έλλειμα ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης ως σύνολο προς τρίτες χώρες

• Οι διαφορές παραγωγικότητας εντός της, είτε δομικές είτε παροδικές, που δημιουργούν περιφερειακές αποκλίσεις και οι μέθοδοι αντιμετώπισής τους

• Η αναδιάρθωση των πόρων της κοινότητας, τόσο ως προς το συνολικό ύψος όσο και ως προς την πηγή και την διαδικασία.

• Το συνολικό ύψος των μεταβιβαστικών πληρωμών όσο και ο τρόπος καθορισμού του όπως και ο τρόπος διαχείρισης των πόρων αυτών .

• Η απόκλιση του κόστους χρήματος, άρα του κόστους της ανάπτυξης που δημιουργούν διαφορετικά επίπεδα ασφάλειας στα τραπεζικά συστήματα.


Κατευθύνσεις επεξεργασίας λύσεων, στις οποίες ήδη υπάρχει σοβαρός προβληματισμός και διαπραγμάτευση στην ευρώπη:

Στοχευμένες ενεργητικές και παθητικές πολιτικές ενίσυχης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Ενωσης, με έμφαση στους τομείς παιδείας, καινοτομίας, εμπορίου, βιομηχανίας υψηλής προστιθέμενης αξίας, ανθρώπινου δυναμικού.

Καινοτόμες πολιτικές προώθησης του ανταγωνισμού και περιορισμού των ολιγοπωλίων.

Αύξηση των πόρων της κοινότητας και απευθείας φορολογική σχέση πολιτών / Ενωσης. Φορολογία = απαίτηση πολιτικής ενοποίησης και ελέγχου.

Μόνιμος μηχανισμός προσδιορισμού του ύψους των μεταβιβαστικών πληρωμών για την προώθηση της συνοχής, ανάλογα με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Επανασχεδιασμός της διαδικασίας αξιοποίησης των πόρων, με την εισαγωγήτ ης αρχής της αμοιβαιότητας και της συγκριτικής αξιολόγησης της απόδοσης με υποχρεωτική μεταφορά καλών πρακτικών.

Πολύ σημαντικό στον άμεσο ορίζοντα: η τραπεζική ενωση με την κοινή εγγύηση της ασφάλειας των καταθέσεων. Η απόκλιση του ύψους του ιδιωτικού χρέους και των επισφαλειών λειτουργεί πλλαπλασιαστικά ως μηχανισμός απόκλισης της ανάπτυξης. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε πρόσφατα είναι ελλειπής. Η νέα πρωτοβουλία του επιτρόπου Barnier στην κατεύθυνση αυτή κινείταις τη σωστή κατεύθυνηση αλλά είναι μακριά από επαρκής. (σχετικό άθρο μου )

Η ενίσχυση της πολιτικής νομιμοποίσης του Εκτελεστικού Οργάνου (της Επιτροπής) και του ηγέτη του περνάει από την διαρκή ενημέρωση των αντιπροσώπων των πολιτών της Ευρώπης σε σχέση με τους πολίτες που του εξέλεξαν. Η νομιμοποίηση του κοινοβουλίου ως κορυφαίου δημοκρατικού θεσμού της Ευρώπης εξαρτάται καια πό τα μέλη του.



Θέματα μειονοτήτων



• Η Ελλάδα πρέπει να επεξεργαστεί και να εφαρμόσει δική της πολιτική και στρατηγική για τις μειονότητες στο πλαίσιο των βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου αλλά και των βασικών αρχών του δικού μας ιδεολογικού χώρου: ισότητα δικαιωμάτων όλων των ελλήνων πολιτών, ίσες ευκαιρίες για όλους, ενίσχυση των πλέον αδυνάτων για την ανέλιξή τους στην Ελληνική κοινωνία, σεβασμός και διάσωση των ιδιαιτεροτήτων, γλωσσικών, θρησκευτικών, πολιτιστικών παραδόσεων.

• Η πολιτική αποκλεισμών και διακρίσεων όπως και βίαιης ενοποίησης μειονοτικών πληθυσμών με διαφορετικά χαρακτηριστικά, που ασκήθηκε στο παρελθόν, περα από άδικη ήταν και ασύμφορη. Ηταν μια επιλογή με άσχημα αποτελέσματα, που στηρίχθηκε σε μια παρωχημένη αντίληψη.

• Οι παραδόσεις, οι γλώσσες, τα ιδιώματα, οι μουσικές, η υλική και άυλη πολιτισική κληρονομιά, οι θρησκευυτκές παραδόσεις, οι ζωντανές μνήμες, τα αστικά και αγροτικά τοπία, είναι εθνικός πλούτος του Ελληνισμού, είναι πολύτιμη κοινή μας κληρονομιά και κοινό αναπτυξιακό εργαλείο. Η ανάδειξή τους, η διατήρησή τους, η ενταξή τους στο εθνικό πλαίσιο, είναι υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας. Το όφελος είναι προφανές. Είναι πλούτος του ελληνισμού και γέφυρα με τον κόσμο. Δεν επιτρέπεται να χαρίζουμε τα πολύτιμα αυτά στοιχεία της χώρας μας σε γειτονικές χώρες και να αφήνουμε χώρο ώστε να τα εκμεταλλεύονται για δικούς τους σκοπούς.

• Σε κάθε περίπτωση οι Ευρωπαϊκές πολιτικές είναι υποβοηθητικές σε αυτή την κατεύθυνση και δεν τις καθορίζουν, περα πό τις βασικές αρχές. Μπορούν να μεταφέρουν τεχνογνωσία, μέσα από την ανάπτυξη δικτύων και κοινών δράσεων με άλλες περιοχές της Ευρώπης με αντίστοιχα ζητήματα και καλές πρακτικές. Σειρά δράσεων και έργων της κοινότητας είναι διαθέσιμα ήδη στην κατεύθυνση αυτή. Εχω εργαστεί στο παρελθόν για τον σχεδιασμό, αξιολόγηση και παρακκολούθηση δράσεων σε θέματα ενσωμάτωσης και προσαρμογής ανθρώπινου δυναμικού, όπως και στήριξης-ένταξης μειονοτήτων. Η ενίσχυση και αξιοποίησή των διαθέσιμων ευρωπαϊκών εργαλείων από ττις τοπικές κοινωνίες και φορείς (πανεπιστήμια, αυτοδιοίκηση κ.α.) στο πλαίσιο μη εθνικών αλλά και διαπεριφερειακών δράσεων είναι μια σημαντική πρτοτεραιότητα στην οποία οι τοπικές πρωτοβουλίε ςπρέπει να υποβοηθούν ώστε να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο.