Θεωρώ ότι η ανεργία και ειδικότερα η ανεργία των νέων είναι από τα ποιά σημαντικά προβλήματα μιας χώρας, μιας και αφορά το "μέλλον" της.
Ο τρόπος που πιστεύω πως θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί είναι έμμεσα μέσω της παιδείας. Και μιλάω όχι για γενική εγκυκλοπαιδική παιδεία, αλλά "παιδεία" με την αρχαία έννοια που οι νέοι θα καταλάβουν;
- ότι πρέπει να δουλέψουμε για να παράγουμε - τα αγαθά κόποις κτώνται - στην ύπαιθρο πρέπει να δουλεύουν οι αγρότες και όχι οι παράνομοι μετανάστες
- οτι δεν πρέπει να απαξιώνονται συλλήβδην οι θεσμοί αλλά μόνο οι ανίκανοι άνθρωποι - δεν φταίει το μπουρδέλο η βουλή, αλλα οι άχρηστοι πολιτικοί
- ότι έχουμε δικαιώματα μόνο όταν αποδεχόμαστε τις υποχρεώσεις μας
- ότι για να μας βοηθήσει κάποιος πρέπει να κάνουμε και εμείς προσπάθειες - συν Αθηνά και χείρα κίνει - π,χ, δεν μπορούν οι νέοι να περιμένουν στην καφετέρια να βρουν δουλειά
- ότι η αξιοκρατία είναι στάση ζωής που όταν την απαιτούμε από τους άλλους πρέπει να την πράτουμαι και εμείς στην προσωπική μας ζωή
Μερικά από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που θα πρέπει να αναπτύξουν οι νέοι μας είναι η εξωστρέφια - κυρίως στο εμπόριο, οι γλώσσικες ικανότητες - σε επαγγελματικό επίπεδο και όχι "καμακιού παραλίας" και τέλος η γνώση των νέων ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας.
Τα παραπάνω είναι μερικά ψήγματα για την ανάπτυξη μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων.