GR
EN - Δημοσιεύσεις: 186
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 37
Δημιουργία, Ξανά!
×
Εδώ συζητούμε αρχές, θέσεις και μέτρα γύρω από τα δυο «καυτά» θέματα της Ελλάδας, τα οποία επιλέξαμε ως κεντρικά για το έκτακτο συνέδριό μας:
- Μεταρρυθμίσεις για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη
- Πολιτειακές αλλαγές για πραγματική δημοκρατία και κράτος δικαίου
Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
- grarticles
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
08/03/2013 17:38 #1198
από grarticles
Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση δημιουργήθηκε από grarticles
Βασική προϋπόθεση για την διατήρηση και βελτίωση του υψηλού επιπέδου ανθρωπίνου δυναμικού και κοινωνικού κεφαλαίου της Ελλάδας αλλά για την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας μέσα από πολίτες ικανούς να κρίνουν και να συμμετέχουν αποτελεί η ποιοτική και αποτελεσματική λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος και η δυνατότητα άμεσης κατάρτισης και επανακατάρτισης. Συγχρόνως, τα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα μας, όχι μόνο θα πρέπει να αποτελέσουν ένα ισχυρότατο πυλώνα στήριξης της καινοτομίας και επιχειρηματικότητας, αλλά πρέπει να παρέχουν εξαγώγιμες υπηρεσίες εκπαίδευσης και κατάρτισης, εμπειρογνωμοσύνης, και έρευνας για πελάτες του εξωτερικού. Για να φτάσουμε όμως εκεί, απαιτούνται πολλές μεταρρυθμίσεις – στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, στην έρευνα, στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, αλλά και στην επαγγελματική κατάρτιση δεξιοτήτων:
- Να αποκρατικοποιήσουμε τα πανεπιστήμια. Τα πανεπιστήμια να γίνουν ανεξάρτητα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα με “δημόσιο χαρακτήρα” - ανοικτά σε όλους επί ίσοις όροις. Να υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ της ακαδημαϊκής και της διοικητικής λειτουργίας. Να δημιουργηθεί μια ελεύθερη αγορά ακαδημαϊκών υπηρεσιών.
- Τα πανεπιστήμια να διοικούνται από διοικητικά συμβούλια που θα εκλέγονται από μια συμβουλευτική ομάδα από αναγνωρισμένους επιστήμονες και σώματα που έχουν δημόσιο λόγο στην έρευνα, καθώς και το διδακτικό τους προσωπικό και τους αποφοίτους.
- Η κρατική επιχορήγηση να δίνεται κατευθείαν στους φοιτητές ως υποτροφία με βάση τις επιδόσεις τους και με ειδική μνεία για οικογένειες χαμηλών εισοδημάτων.
- Να απαγορευθεί κάθε μορφή κομματικής δραστηριότητας μέσα στα πανεπιστήμια. Αντιθέτως, να ενισχυθούν οι φοιτητικοί σύλλογοι κοινωνικών ενδιαφερόντων (αθλητισμός, εθελοντισμός, δημιουργικές ενασχολήσεις, εργαστήρια ιδεών) μια και προσφέρουν πολύπλευρη ανάπτυξη γνώσεων και δεξιοτήτων, αλλά συγχρόνως και πολύτιμη οργανωτική εμπειρία
- Να ενθαρρυνθεί η συνεργασία των πανεπιστημίων με ιδιωτικές επιχειρήσεις - με κίνητρο την απόλυτη ελευθερία στους καθηγητές και φοιτητές να συμμετέχουν σε εταιρείες “spin-offs”. Να δοθούν κίνητρα και υποστήριξη για δημιουργία τέτοιων καινοτόμων επιχειρήσεων από φοιτητές.
- Να προωθηθεί ενεργά η ευρύτερη σύμπραξη και η αδελφοποίηση μεταξύ των ελληνικών, ευρωπαϊκών και αμερικανικών πανεπιστήμιων πρώτης γραμμής για την μεταφορά τεχνογνωσίας, οργανωτικής και ακαδημαϊκής.
- Να εξάγουμε τεχνογνωσία και ακαδημαϊκές υπηρεσίες από απόσταση ή με ανταλλαγές σε όλο τον κόσμο, με έμφαση στην Μέση Ανατολή, Ασία και Αφρική. Επίσης, να ξαναποκτήσουμε αξιόλογους αλλοδαπούς φοιτητές, επί πληρωμή η με υποτροφίες που θα αποτελέσουν ζωντανές γέφυρες. Συμπληρωματικά, πρέπει να αυξηθεί ο αριθμός των Αγγλόφωνων τμημάτων με παράλληλη αύξηση των κινήτρων για την εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας.
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Ιωάννης Παπαδόπουλος
-
10/03/2013 11:38 #1199
από Ιωάννης Παπαδόπουλος
Απαντήθηκε από Ιωάννης Παπαδόπουλος στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Μια πολύ καλή πρακτική η οποία έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται στα πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Γερμανίας, είναι ότι η χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από το κράτος (τόσο για τις διδακτικές όσο και τις ερευνητικές τους ανάγκες) γίνεται κατ' αναλογία του βαθμού ικανοποίησης των φοιτητών από την εκπαίδευση που λαμβάνουν. Αυτό γίνεται με συνδιασμό άμεσων υποκειμενικών κριτηρίων (πχ. οι φοιτητές αξιολογούν κατευθείαν τα ιδρύματά τους) και έμμεσων αντικειμενικών (πχ. το ποσοστό των φοιτητών που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στον προβλεπόμενο χρόνο).
Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεις ότι τα μέλη του ΔΕΠ αφιερώνουν τη δέουσα ενέργεια και στα διδακτικά τους καθήκοντα, τα οποία στην Ελλάδα συνηθίζεται να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τα ερευνητικά. Αυτό μάλιστα έχει και ως αποτέλεσμα στο να έχουν το κίνητρο οι καθηγητές να ενθαρρύνουν τους φοιτητές να μετέχουν από νωρίς στην πανεπιστημιακή έρευνα.
Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεις ότι τα μέλη του ΔΕΠ αφιερώνουν τη δέουσα ενέργεια και στα διδακτικά τους καθήκοντα, τα οποία στην Ελλάδα συνηθίζεται να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τα ερευνητικά. Αυτό μάλιστα έχει και ως αποτέλεσμα στο να έχουν το κίνητρο οι καθηγητές να ενθαρρύνουν τους φοιτητές να μετέχουν από νωρίς στην πανεπιστημιακή έρευνα.
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- isparas
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 89
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 90
11/03/2013 22:38 - 11/03/2013 22:48 #1254
από isparas
“If you're going to say what you want to say, you're going to hear what you don't want to hear.”
― Roberto Bolaño, The Insufferable Gaucho
Απαντήθηκε από isparas στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Στην κατηγορία έρευνα έβαλα κάποιες απόψεις οι οποίες όμως σε μεγάλο βαθμό συνδέονται και με το πως γίνεται η ερευνα αλλά και πως είναι η πραγματικότητα στα πανεπιστήμια ως ερευντηικοί φορείς, και πως το βιώνουν οι ερευνητές, καθηγήτες, ΥΔ και άλλοι.
Το επισημαίνω για να μην τα επαναλαμβάνω, αφού θεωρώ ότι είναι πραγματα που κολλάνε και σε αυτό το φόρουμ και στο σχετικό με την έρευνα μόνο.
Βάζω το link
www.dimiourgiaxana.gr/el/φορουμ/για-τις-...ιξη-της-έρευνας#1251
Ευχαριστώ!
Το επισημαίνω για να μην τα επαναλαμβάνω, αφού θεωρώ ότι είναι πραγματα που κολλάνε και σε αυτό το φόρουμ και στο σχετικό με την έρευνα μόνο.
Βάζω το link
www.dimiourgiaxana.gr/el/φορουμ/για-τις-...ιξη-της-έρευνας#1251
Ευχαριστώ!
“If you're going to say what you want to say, you're going to hear what you don't want to hear.”
― Roberto Bolaño, The Insufferable Gaucho
Last edit: 11/03/2013 22:48 by isparas. Αιτία: link παραπομπης
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": nnicolaidis
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Ιωάννης Παπαδόπουλος
-
12/03/2013 13:35 #1267
από Ιωάννης Παπαδόπουλος
Απαντήθηκε από Ιωάννης Παπαδόπουλος στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Σε όλα αυτά τα εύστοχα που επισημαίνει ο Ιωσήφ, θα ήθελα να προσθέσω και κάτι σχετικά με τη χρηματοδότηση των ερευνητικών ομάδων στα πανεπιστήμια.
Αυτό που συμβαίνει πολύ συχνά στην Ελλάδα είναι οι ερευνητικές ομάδες να είναι πολύ μικρές. Υπάρχει η τάση ώστε το κάθε μέλος ΔΕΠ να θέλει να είναι μια ομάδα μόνος του. Μια άλλη παθογένεια που έχω παρατηρήσει (μια πρακτική που είναι αντίθετη με τις περισσότερες χώρες του κόσμου) είναι ότι με τα χρήματα που διασφαλίζονται για ταξίδια σε διεθνή συνέδρια και workshops, εξυπηρετούν συνήθως τους καθηγητές αντί να δίνεται προτεραιότητητα στους υποψήφιους διδακτορικούς (ΥΔ) φοιτητές ή μεταδιδακτορικούς ερευνητές (ΜΕ), παρόλο που ο αριθμός των τελευταίων στην ομάδα είναι αυτό που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το μέγεθος της οικονομικής ενίσχυσης μιας ομάδας.
Η χρηματοδότηση μιας ερευνητικής ομάδας θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε αυτοί που θα επωφελούνται πρώτα είναι οι ΥΔ και οι ΜΕ και έπειτα τα μέλη ΔΕΠ.
Αυτό που συμβαίνει πολύ συχνά στην Ελλάδα είναι οι ερευνητικές ομάδες να είναι πολύ μικρές. Υπάρχει η τάση ώστε το κάθε μέλος ΔΕΠ να θέλει να είναι μια ομάδα μόνος του. Μια άλλη παθογένεια που έχω παρατηρήσει (μια πρακτική που είναι αντίθετη με τις περισσότερες χώρες του κόσμου) είναι ότι με τα χρήματα που διασφαλίζονται για ταξίδια σε διεθνή συνέδρια και workshops, εξυπηρετούν συνήθως τους καθηγητές αντί να δίνεται προτεραιότητητα στους υποψήφιους διδακτορικούς (ΥΔ) φοιτητές ή μεταδιδακτορικούς ερευνητές (ΜΕ), παρόλο που ο αριθμός των τελευταίων στην ομάδα είναι αυτό που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το μέγεθος της οικονομικής ενίσχυσης μιας ομάδας.
Η χρηματοδότηση μιας ερευνητικής ομάδας θα πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε αυτοί που θα επωφελούνται πρώτα είναι οι ΥΔ και οι ΜΕ και έπειτα τα μέλη ΔΕΠ.
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- isparas
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 89
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 90
12/03/2013 14:23 #1269
από isparas
“If you're going to say what you want to say, you're going to hear what you don't want to hear.”
― Roberto Bolaño, The Insufferable Gaucho
Απαντήθηκε από isparas στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Να συμπληρώσω μόνο ότι, στην σωστή προσέγγιση του Γιάννη, θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος κι από την άλλη πλευρά: δηλαδή να μην αρχίσει να μαζεύει ο εκάστοτε καθηγητής ΥΔ, ΜΕ, προπτυχιακούς κλπ, με την πρόφαση ότι κάνουν έρευνα ώστε απλά να έρχεται χρηματοδότηση, αλλά αυτή να ελέγχεται σε σχεση με το παραγόμενο έργο (δημοσιεύσεις, theses, κλπ).
“If you're going to say what you want to say, you're going to hear what you don't want to hear.”
― Roberto Bolaño, The Insufferable Gaucho
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Glykeria, mary, Ιωάννης Παπαδόπουλος
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- bsiem
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 2
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 0
14/03/2013 21:23 #1447
από bsiem
Απαντήθηκε από bsiem στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Οι Σχολές μας είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας μας. Τα στραβά που βλέπουμε εκεί τα βλέπουμε κάθε μέρα γύρω μας με διαφορετικά ονόματα και τίτλους. Αν θέλουμε να ξεκινήσει μια νέα εποχή για τις Σχολές μας, πρέπει να ασχοληθούμε με βασικά θέματα.
Θα πρότεινα τα παρακάτω:
- Τακτικοί Οικονομικοί Έλεγχοι από τον ΣΔΟΕ στα οικονομικά των σχολών αλλά και των καθηγητών (πόθεν έσχες)
- Άρση του Πανεπιστημιακού Ασύλου
- Βαθμολόγηση των καθηγητών από φοιτητές, καθηγητές, ερευνητικό έργο και αν δεν έχουν επαρκή βαθμολογία να αποσύρονται
- Βαθμολόγηση των Πανεπιστημίων με τον ίδιο τρόπο και ανάλογα να χρηματοδοτούνται
- Να υπάρχουν οι κομματικοί φοιτητικοί σύλλογοι αλλά στις εκλογές να μην κατεβαίνουν ως συνδιασμοί ή παρατάξεις αλλά ως μεμονωμένα άτομα
-Να συνδεθεί η Πανεπιστημιακή Θεωρία με την Πρακτική της Αγοράς με τρόπο που δεν θα δημιουργεί οικονομικές εξαρτήσεις της σχολής με μια εταιρία και θα προετοιμάζει τους φοιτητές για το επαγγελματικό τους μέλλον. Ένας καθηγητής που έχει φάει τη ζωή του μέσα στα βιβλία και δεν ξέρει την αγορά δεν μπορεί να προετοιμάσει ένα φοιτητή για αυτή. Χρειάζονται καθηγητές που έχουν περάσει από την αγορά αλλά πλέον δεν έχουν σχέση και εξαρτήσεις με αυτή.
- Το Διδακτικό Προσωπικό να μην έχει δικαίωμα για οποιαδήποτε εξωΠανεπιστημιακή επαγγελματική δραστηριότητα
- Η ερευνητική δραστηριότητα των Σχολών να συντονίζεται από ένα Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης (ΕΚΕΑ) το οποίο και θα κατανείμει πόρους και στόχους. Το ίδιο κέντρο θα αναλαμβάνει και τις σχέσεις Σχολών - Ιδιωτικών εταιριών με αδιάβλητο και διαφανή τρόπο. Το ΕΚΕΑ να διαχειρίζεται επίσης Καινοτόμες Προτάσεις Ιδιωτών ή Εταιριών και να τις συνδέει με κάποια Σχολή όπου θα μπορεί ο ενδειαφερόμενος να έχει όση βοήθεια χρειάζεται για την υλοποίηση αυτής.
- Η αναβαθμολόγηση γραπτών να γίνεται από άλλη Ισότιμη Σχολή με απόκρυψη των στοιχείων ταυτοποίησης του φοιτητή.
- Οι γραπτές εξετάσεις να γίνεται με απόκρυψη των προσωπικών στοιχείων των φοιτητών
- Μαγνητοσκόπηση των προφορικών εξετάσεων και αποθήκευση αυτών για μικρό χρονικό διάστημα
- Δυνατότητα συμμετοχής των Σχολών σε Διαγωνισμούς Έργων με γνωστοποίηση των εμπλεκομένων φοιτητών και απευθείας πληρωμή αυτών σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό.
Τα παραπάνω είναι σκέψεις που βασίζονται στην Πανεπιστημιακή μου εμπειρία ως φοιτητής και την μετέπειτα επαγγελματική μου πορεία. Κάποια ίσως είναι λάθος ή έχουν γίνει ήδη. Σε κάθε περίπτωση πάντως πιστεύω ότι την διαφορά κάνουν οι σωστοί άνθρωποι σε σωστές θέσεις.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας
Θα πρότεινα τα παρακάτω:
- Τακτικοί Οικονομικοί Έλεγχοι από τον ΣΔΟΕ στα οικονομικά των σχολών αλλά και των καθηγητών (πόθεν έσχες)
- Άρση του Πανεπιστημιακού Ασύλου
- Βαθμολόγηση των καθηγητών από φοιτητές, καθηγητές, ερευνητικό έργο και αν δεν έχουν επαρκή βαθμολογία να αποσύρονται
- Βαθμολόγηση των Πανεπιστημίων με τον ίδιο τρόπο και ανάλογα να χρηματοδοτούνται
- Να υπάρχουν οι κομματικοί φοιτητικοί σύλλογοι αλλά στις εκλογές να μην κατεβαίνουν ως συνδιασμοί ή παρατάξεις αλλά ως μεμονωμένα άτομα
-Να συνδεθεί η Πανεπιστημιακή Θεωρία με την Πρακτική της Αγοράς με τρόπο που δεν θα δημιουργεί οικονομικές εξαρτήσεις της σχολής με μια εταιρία και θα προετοιμάζει τους φοιτητές για το επαγγελματικό τους μέλλον. Ένας καθηγητής που έχει φάει τη ζωή του μέσα στα βιβλία και δεν ξέρει την αγορά δεν μπορεί να προετοιμάσει ένα φοιτητή για αυτή. Χρειάζονται καθηγητές που έχουν περάσει από την αγορά αλλά πλέον δεν έχουν σχέση και εξαρτήσεις με αυτή.
- Το Διδακτικό Προσωπικό να μην έχει δικαίωμα για οποιαδήποτε εξωΠανεπιστημιακή επαγγελματική δραστηριότητα
- Η ερευνητική δραστηριότητα των Σχολών να συντονίζεται από ένα Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης (ΕΚΕΑ) το οποίο και θα κατανείμει πόρους και στόχους. Το ίδιο κέντρο θα αναλαμβάνει και τις σχέσεις Σχολών - Ιδιωτικών εταιριών με αδιάβλητο και διαφανή τρόπο. Το ΕΚΕΑ να διαχειρίζεται επίσης Καινοτόμες Προτάσεις Ιδιωτών ή Εταιριών και να τις συνδέει με κάποια Σχολή όπου θα μπορεί ο ενδειαφερόμενος να έχει όση βοήθεια χρειάζεται για την υλοποίηση αυτής.
- Η αναβαθμολόγηση γραπτών να γίνεται από άλλη Ισότιμη Σχολή με απόκρυψη των στοιχείων ταυτοποίησης του φοιτητή.
- Οι γραπτές εξετάσεις να γίνεται με απόκρυψη των προσωπικών στοιχείων των φοιτητών
- Μαγνητοσκόπηση των προφορικών εξετάσεων και αποθήκευση αυτών για μικρό χρονικό διάστημα
- Δυνατότητα συμμετοχής των Σχολών σε Διαγωνισμούς Έργων με γνωστοποίηση των εμπλεκομένων φοιτητών και απευθείας πληρωμή αυτών σε προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό.
Τα παραπάνω είναι σκέψεις που βασίζονται στην Πανεπιστημιακή μου εμπειρία ως φοιτητής και την μετέπειτα επαγγελματική μου πορεία. Κάποια ίσως είναι λάθος ή έχουν γίνει ήδη. Σε κάθε περίπτωση πάντως πιστεύω ότι την διαφορά κάνουν οι σωστοί άνθρωποι σε σωστές θέσεις.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- nnicolaidis
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 30
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 33
15/03/2013 13:10 #1494
από nnicolaidis
Απαντήθηκε από nnicolaidis στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Σε πολλά συμφωνώ και σε πολλά διαφωνώ με όσα γράφεις Βασίλη. Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
1. Συμφωνώ με:
- Άρση του Πανεπιστημιακού Ασύλου
- Βαθμολόγηση των καθηγητών από φοιτητές, καθηγητές, ερευνητικό έργο και αν δεν έχουν επαρκή βαθμολογία να αποσύρονται
2. Μερικώς συμφωνώ με:
- Να συνδεθεί η Πανεπιστημιακή Θεωρία με την Πρακτική της Αγοράς με τρόπο που δεν θα δημιουργεί οικονομικές εξαρτήσεις της σχολής με μια εταιρία και θα προετοιμάζει τους φοιτητές για το επαγγελματικό τους μέλλον. Ένας καθηγητής που έχει φάει τη ζωή του μέσα στα βιβλία και δεν ξέρει την αγορά δεν μπορεί να προετοιμάσει ένα φοιτητή για αυτή. Χρειάζονται καθηγητές που έχουν περάσει από την αγορά αλλά πλέον δεν έχουν σχέση και εξαρτήσεις με αυτή.
Το πρόβλημα είναι ότι στην πράξη όλοι έχουμε σχέσεις και εξαρτήσεις ο ένας με τον άλλο. Πώς και ποιος θα κρίνει αν οι καθηγητές "δεν έχουν σχέση και εξαρτήσεις με αυτή". Μην το κάνουμε ιερά εξέταση. Η λύση δεν είναι να προσπαθούμε να προλάβουμε το κακό με απαγορεύσεις αλλά να τιμωρούμε μετά από αξιόποινη πράξη. Στην Ελλάδα έχουμε τα περισσότερα μέτρα από όλες τις ανεπτυγμένες για να προλάβουμε το κακό (άδειες και πιστοποιητικά και δηλώσεις κλπ, κλπ.), αλλά έχουμε και τη μεγαλύτερη διαφθορά και τη μεγαλύτερη ατιμωρησία. Μήπως το σύστημα είναι αναποτελεσματικό;
3. Διαφωνώ με:
- Το Διδακτικό Προσωπικό να μην έχει δικαίωμα για οποιαδήποτε εξωΠανεπιστημιακή επαγγελματική δραστηριότητα
- Η ερευνητική δραστηριότητα των Σχολών να συντονίζεται από ένα Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης (ΕΚΕΑ) το οποίο και θα κατανείμει πόρους και στόχους. Το ίδιο κέντρο θα αναλαμβάνει και τις σχέσεις Σχολών - Ιδιωτικών εταιριών με αδιάβλητο και διαφανή τρόπο. Το ΕΚΕΑ να διαχειρίζεται επίσης Καινοτόμες Προτάσεις Ιδιωτών ή Εταιριών και να τις συνδέει με κάποια Σχολή όπου θα μπορεί ο ενδειαφερόμενος να έχει όση βοήθεια χρειάζεται για την υλοποίηση αυτής.
Εγώ θέλω να είναι πλήρως ελεύθερο το διδακτικό προσωπικό να κάνει ότι θέλει, φθάνει να κάνει τη δουλειά του σωστά στο πανεπιστήμιο. Μάλιστα, θέλω να παίζει πρωταρχικό ρόλο σε ίδρυση εταιρειών με τεχνολογία από το πανεπιστήμιο (spin-offs) και να συνεργάζεται με εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Σήμερα έχουμε όλες τις απαγορεύσεις, αλλά όσοι θέλουν βρίσκουν τρόπο να τις προσπεράσουν, οπότε τρέφουμε τη διαφθορά και την υποκρισία.
Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι έναν ακόμα γραφειοκρατικό συντονιστικό οργανισμό. Αντίθετα, εγώ θα άφηνα κάθε καθηγητή να κάνει ότι θέλει, Υπάρχει η άγραφη πειθαρχία της αγοράς. Αν κάνει καλά τη δουλειά του, ο καθηγητής θα βρίσκει οικονομικούς πόρους για την έρευνά του, θα πουλάει τις ευρεσιτεχνίες του, κλπ.
1. Συμφωνώ με:
- Άρση του Πανεπιστημιακού Ασύλου
- Βαθμολόγηση των καθηγητών από φοιτητές, καθηγητές, ερευνητικό έργο και αν δεν έχουν επαρκή βαθμολογία να αποσύρονται
2. Μερικώς συμφωνώ με:
- Να συνδεθεί η Πανεπιστημιακή Θεωρία με την Πρακτική της Αγοράς με τρόπο που δεν θα δημιουργεί οικονομικές εξαρτήσεις της σχολής με μια εταιρία και θα προετοιμάζει τους φοιτητές για το επαγγελματικό τους μέλλον. Ένας καθηγητής που έχει φάει τη ζωή του μέσα στα βιβλία και δεν ξέρει την αγορά δεν μπορεί να προετοιμάσει ένα φοιτητή για αυτή. Χρειάζονται καθηγητές που έχουν περάσει από την αγορά αλλά πλέον δεν έχουν σχέση και εξαρτήσεις με αυτή.
Το πρόβλημα είναι ότι στην πράξη όλοι έχουμε σχέσεις και εξαρτήσεις ο ένας με τον άλλο. Πώς και ποιος θα κρίνει αν οι καθηγητές "δεν έχουν σχέση και εξαρτήσεις με αυτή". Μην το κάνουμε ιερά εξέταση. Η λύση δεν είναι να προσπαθούμε να προλάβουμε το κακό με απαγορεύσεις αλλά να τιμωρούμε μετά από αξιόποινη πράξη. Στην Ελλάδα έχουμε τα περισσότερα μέτρα από όλες τις ανεπτυγμένες για να προλάβουμε το κακό (άδειες και πιστοποιητικά και δηλώσεις κλπ, κλπ.), αλλά έχουμε και τη μεγαλύτερη διαφθορά και τη μεγαλύτερη ατιμωρησία. Μήπως το σύστημα είναι αναποτελεσματικό;
3. Διαφωνώ με:
- Το Διδακτικό Προσωπικό να μην έχει δικαίωμα για οποιαδήποτε εξωΠανεπιστημιακή επαγγελματική δραστηριότητα
- Η ερευνητική δραστηριότητα των Σχολών να συντονίζεται από ένα Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Ανάπτυξης (ΕΚΕΑ) το οποίο και θα κατανείμει πόρους και στόχους. Το ίδιο κέντρο θα αναλαμβάνει και τις σχέσεις Σχολών - Ιδιωτικών εταιριών με αδιάβλητο και διαφανή τρόπο. Το ΕΚΕΑ να διαχειρίζεται επίσης Καινοτόμες Προτάσεις Ιδιωτών ή Εταιριών και να τις συνδέει με κάποια Σχολή όπου θα μπορεί ο ενδειαφερόμενος να έχει όση βοήθεια χρειάζεται για την υλοποίηση αυτής.
Εγώ θέλω να είναι πλήρως ελεύθερο το διδακτικό προσωπικό να κάνει ότι θέλει, φθάνει να κάνει τη δουλειά του σωστά στο πανεπιστήμιο. Μάλιστα, θέλω να παίζει πρωταρχικό ρόλο σε ίδρυση εταιρειών με τεχνολογία από το πανεπιστήμιο (spin-offs) και να συνεργάζεται με εταιρείες του ιδιωτικού τομέα. Σήμερα έχουμε όλες τις απαγορεύσεις, αλλά όσοι θέλουν βρίσκουν τρόπο να τις προσπεράσουν, οπότε τρέφουμε τη διαφθορά και την υποκρισία.
Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι έναν ακόμα γραφειοκρατικό συντονιστικό οργανισμό. Αντίθετα, εγώ θα άφηνα κάθε καθηγητή να κάνει ότι θέλει, Υπάρχει η άγραφη πειθαρχία της αγοράς. Αν κάνει καλά τη δουλειά του, ο καθηγητής θα βρίσκει οικονομικούς πόρους για την έρευνά του, θα πουλάει τις ευρεσιτεχνίες του, κλπ.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": ggiannoulisg, isparas, EKONSTAS, mary, gharamis
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- bsiem
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 2
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 0
15/03/2013 14:51 #1499
από bsiem
Απαντήθηκε από bsiem στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Γενικά πιστεύω στο πλήρη Διαχωρισμό του Δημόσιου από τον Ιδιωτικό Τομέα.
Να συνεργάζονται με διαφανή και απλό τρόπο αλλά να μην μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να βρίσκεται όπου θέλει. Δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού και ερωτήματα αξιοπιστίας αυτού.
Αυτό το θέμα δεν περιορίζεται μόνο στους Πανεπιστημιακούς αλλά σε οποιοδήποτε κρατικό λειτουργό. Αν θέλουμε μια υγιή και δίκαιη κοινωνία θα πρέπει να ισχύουν τα ίδια για όλους. Γιατί ο Πανεπιστημιακός να μπορεί να είναι Σύμβουλος ή και Ιδιοκτήτης μιας Εταιρίας και να μην μπορεί και ένας Εφοριακός, Αστυνομικός, Μαθηματικός??? Ένας Υπουργός???
Αν μιλάμε για Ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι άλλο θέμα. Εκεί είναι ήδη Ιδιωτικός Τομέας.
Μιλάμε και συμφωνούμε για την κατάργηση της Πανεπιστημιακής ή Βουλευτικής Ασυλίας και θέλουμε την Επαγγελματική Ασυλία???
Μόνο ιδεολογική / πνευματική ασυλία θα πρέπει να υπάρχει...
Να συνεργάζονται με διαφανή και απλό τρόπο αλλά να μην μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να βρίσκεται όπου θέλει. Δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού και ερωτήματα αξιοπιστίας αυτού.
Αυτό το θέμα δεν περιορίζεται μόνο στους Πανεπιστημιακούς αλλά σε οποιοδήποτε κρατικό λειτουργό. Αν θέλουμε μια υγιή και δίκαιη κοινωνία θα πρέπει να ισχύουν τα ίδια για όλους. Γιατί ο Πανεπιστημιακός να μπορεί να είναι Σύμβουλος ή και Ιδιοκτήτης μιας Εταιρίας και να μην μπορεί και ένας Εφοριακός, Αστυνομικός, Μαθηματικός??? Ένας Υπουργός???
Αν μιλάμε για Ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι άλλο θέμα. Εκεί είναι ήδη Ιδιωτικός Τομέας.
Μιλάμε και συμφωνούμε για την κατάργηση της Πανεπιστημιακής ή Βουλευτικής Ασυλίας και θέλουμε την Επαγγελματική Ασυλία???
Μόνο ιδεολογική / πνευματική ασυλία θα πρέπει να υπάρχει...
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- nnicolaidis
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 30
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 33
15/03/2013 15:00 #1500
από nnicolaidis
Απαντήθηκε από nnicolaidis στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Τα είπαμε Βασίλη. Τα πανεπιστήμια να αποκρατικοποιηθούν, οπότε οι διδάσκοντες δεν είναι πια δημόσιοι υπάλληλοι.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": mary
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- ggiannoulisg
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 64
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 130
15/03/2013 15:28 - 15/03/2013 15:39 #1501
από ggiannoulisg
ΓΓΓ
Απαντήθηκε από ggiannoulisg στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Η ακαδημαϊκή έρευνα, ανεξάρτητα εαν ο φορέας που την διενεργεί είναι δημόσιου χαρακτήρα ή ιδιωτικού οφείλει να είναι κατά το δυνατόν άμεσα συνδεδεμένη με την παραγωγική διαδικασία.
Η ερευνα χωρίζεται σε βασική και εφαρμοσμένη.Η βασική έρευνα απαιτεί σε όλες τις χώρες υψηλές δημόσιες δαπάνες καθώς δεν έχει άμεση εφαρμογή αλλά είναι προϋπόθεση για να υπάρξει εφαρμοσμένη έρευνα.
Η εφαρμοσμένη επίσης χρειάζεται όπως σε όλες τις προηγημένς χώρες δημόσια επένδυση, η οποία στην Ελλάδα είναι συγκριτικά χαμηλή αλλά εκεί υστερεί δραματικά και η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα .
Επίσης υπάρχουν τομείς σημαντικότατοι για την χώρα μας όπως ο πολιτισμός, η ιστορία, η αρχαιολογία, η φιλοσοφία, όπου η δυνατότητα στήριξης από την αγορά στοχευμένων επενδύσεων είναι μικρότερη αλλά η ανταποδοτικότητά της συνολικά στην κοινωνία και οικονομία πολύ μεγάλη, και επομένως χρειάζεται η κοινωνία να την στηρίξει.
Οι πανεπιστημιακοί δεν πρέπει να είναι δημόσιοι υπάλληλοι της κεντρικής διοίκησης, ακόμη και αυτοί των πανεπιστημίων που έχουν ιδρυθεί από το Δημόσιο. Δεν είναι επίσης καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Είναι ερευνητές υψηλού επιπέδου, που οφείλουν αφενός να διδάσκουν και να παράγουν νέο επιστημονικό δυναμικό και αφεταίρου να προχωρούν ο καθένας την δική του έρευνα.
Ετσι λειτουργούν τα περισσότερα πανεπιστήμια του ανεπτυγμένου κόσμου.
Προφανώς αυτό σημαίνει συνεργασία με τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ανάληψη και διαχείριση μεγάλων ή μικρότερων ερευνητικών προγραμμάτων και αμοιβή μέσω αυτών για το ερευνητικό τους έργο. Μέσω των Projects αμοίβονται και εκατοντάδες νέοι ερευνητές σε κάε πεδίο, είτε προδιδακτορικά , είτε μεταδιδακτορικα ώστε να συνεχίζουν την έρευνά τους.
Αυτό ήδη συμβαίνει. Τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν εστίες αριστείας που κατορθώνουν να αποσπάσουν και υλοποιήσουν επιτυχώς σημαντικότατα ερευνητικά έργα σε συνεργασία με σημαντικά πανεπιστήμια του εξωτερικού σε πολύ δύσκολες ανταγωνιστικές διαδικασίες.
Η συγκεντρωτική διαχείριση και οι απιθανότητες της Ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας και διαδικασίας πρόσληψης ερευνητών είναι το βασικό πρόβλημα σε αυτή την διαδικασία.
Τα λοιπά προβλήματα εστιάζονται στα ακόλουθα;
α. Την έλλειψη ιδιωτικής πελατείας γιατί οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν έχουν κεφάλαια αλλά και όταν έχουν δεν επενδύουν στην έρευνα (είτε με δικά τους τμήματα είτε μέσω των ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων). Αυτό προτείνουμε να επιληθεί μέσω ενός στοχευμένου επενδυτικού νόμου και φορολγικών ρυθμίσεων και κινήτρων για την ανάπτυξη της έρευνας με πρωτοβουλία του ιδιωτικού τομέα
β. Στην περιορισμένη ελληνική αγορά (άρα απαιτείται διασύνδεση με επιχειρήσεις του εξωτερικού και ανάπτυξη εξωστρεφούς έρευνας και επομένως ενίσχυση των σχετικών υποστηρκτικών μηχανισμών και δημόσιων δράσεων σε αυτή την κατεύθυνση
γ. Στην δυσκινησία του μηχανισμού πολλών ΑΕΙ και την δυσκολία τους τους να λειτουργήσουν σε ανταγωνιστικό περιβάλλον. Αυτό μπορεί να θεραπευθεί με την πλήρη οικονομική και διοικητική τους αυτοτέλεια και συνεπώς ευθύνη μέσω της μετατροπής τους σε ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
δ. Στην διαδικασία σχεδιασμού και ανάθεσης των ελληνικών ερευνητικών δράσεων η οποία δεν στηρίζεται δυστυχώς σε αξιολόγηση από πραγματικά ανεξάρτητους εμπειρογνόμωνες τ΄σο των κέντρων όσο και των έργων. Την διαδικασία αυτή επιχείρησε να εισάγει η ΓΓΕΤ,σ το μικρό διάστημα της θητείας του Αχιλλέα Μητσού αλλά η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους όσοι γνωρίζουν τα σχετικά θέματα.
ε. Στην έλλειψη ουσιαστικής αξιολόγησης της ερευνητικής δράσης του προσωπικού. με δείκτες όπως σε όλα τα πανεπιστήμια (πατέντες, δημοισεύσεις κλπ) και συνεπειών από την αξιολόγηση).
στ. Στην περιορισμένη αποτελεσματικότητα των διαδικασιών εσωτερικού ελέγχου και στην έλλειψη ενός αποκεντρωμένου συστήματος λήψης αποφάσεων, με κίνητρα ανά εργαστήριο η μονάδα. .
ζ. Την έλλειψη ανταγωνισμού από άλλα ερυνητικά κέντρα και ΑΕΙ που δεν θα έχουν ιδρυθεί από το κράτος. Αυτό προτείνουμε να αλλάξει με την δυνατότητα ίδρυσης μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ και Ερευνητικών Κέντρων από οποιονδήποτε τα οποία επί ίσοις όροις θα διεκδικούν πόρους και έργα στην ελληνική και διεθνή αγορά.
Η ερευνα χωρίζεται σε βασική και εφαρμοσμένη.Η βασική έρευνα απαιτεί σε όλες τις χώρες υψηλές δημόσιες δαπάνες καθώς δεν έχει άμεση εφαρμογή αλλά είναι προϋπόθεση για να υπάρξει εφαρμοσμένη έρευνα.
Η εφαρμοσμένη επίσης χρειάζεται όπως σε όλες τις προηγημένς χώρες δημόσια επένδυση, η οποία στην Ελλάδα είναι συγκριτικά χαμηλή αλλά εκεί υστερεί δραματικά και η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα .
Επίσης υπάρχουν τομείς σημαντικότατοι για την χώρα μας όπως ο πολιτισμός, η ιστορία, η αρχαιολογία, η φιλοσοφία, όπου η δυνατότητα στήριξης από την αγορά στοχευμένων επενδύσεων είναι μικρότερη αλλά η ανταποδοτικότητά της συνολικά στην κοινωνία και οικονομία πολύ μεγάλη, και επομένως χρειάζεται η κοινωνία να την στηρίξει.
Οι πανεπιστημιακοί δεν πρέπει να είναι δημόσιοι υπάλληλοι της κεντρικής διοίκησης, ακόμη και αυτοί των πανεπιστημίων που έχουν ιδρυθεί από το Δημόσιο. Δεν είναι επίσης καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Είναι ερευνητές υψηλού επιπέδου, που οφείλουν αφενός να διδάσκουν και να παράγουν νέο επιστημονικό δυναμικό και αφεταίρου να προχωρούν ο καθένας την δική του έρευνα.
Ετσι λειτουργούν τα περισσότερα πανεπιστήμια του ανεπτυγμένου κόσμου.
Προφανώς αυτό σημαίνει συνεργασία με τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ανάληψη και διαχείριση μεγάλων ή μικρότερων ερευνητικών προγραμμάτων και αμοιβή μέσω αυτών για το ερευνητικό τους έργο. Μέσω των Projects αμοίβονται και εκατοντάδες νέοι ερευνητές σε κάε πεδίο, είτε προδιδακτορικά , είτε μεταδιδακτορικα ώστε να συνεχίζουν την έρευνά τους.
Αυτό ήδη συμβαίνει. Τα ελληνικά πανεπιστήμια έχουν εστίες αριστείας που κατορθώνουν να αποσπάσουν και υλοποιήσουν επιτυχώς σημαντικότατα ερευνητικά έργα σε συνεργασία με σημαντικά πανεπιστήμια του εξωτερικού σε πολύ δύσκολες ανταγωνιστικές διαδικασίες.
Η συγκεντρωτική διαχείριση και οι απιθανότητες της Ελληνικής φορολογικής νομοθεσίας και διαδικασίας πρόσληψης ερευνητών είναι το βασικό πρόβλημα σε αυτή την διαδικασία.
Τα λοιπά προβλήματα εστιάζονται στα ακόλουθα;
α. Την έλλειψη ιδιωτικής πελατείας γιατί οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν έχουν κεφάλαια αλλά και όταν έχουν δεν επενδύουν στην έρευνα (είτε με δικά τους τμήματα είτε μέσω των ερευνητικών κέντρων και πανεπιστημίων). Αυτό προτείνουμε να επιληθεί μέσω ενός στοχευμένου επενδυτικού νόμου και φορολγικών ρυθμίσεων και κινήτρων για την ανάπτυξη της έρευνας με πρωτοβουλία του ιδιωτικού τομέα
β. Στην περιορισμένη ελληνική αγορά (άρα απαιτείται διασύνδεση με επιχειρήσεις του εξωτερικού και ανάπτυξη εξωστρεφούς έρευνας και επομένως ενίσχυση των σχετικών υποστηρκτικών μηχανισμών και δημόσιων δράσεων σε αυτή την κατεύθυνση
γ. Στην δυσκινησία του μηχανισμού πολλών ΑΕΙ και την δυσκολία τους τους να λειτουργήσουν σε ανταγωνιστικό περιβάλλον. Αυτό μπορεί να θεραπευθεί με την πλήρη οικονομική και διοικητική τους αυτοτέλεια και συνεπώς ευθύνη μέσω της μετατροπής τους σε ΝΠΙΔ μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
δ. Στην διαδικασία σχεδιασμού και ανάθεσης των ελληνικών ερευνητικών δράσεων η οποία δεν στηρίζεται δυστυχώς σε αξιολόγηση από πραγματικά ανεξάρτητους εμπειρογνόμωνες τ΄σο των κέντρων όσο και των έργων. Την διαδικασία αυτή επιχείρησε να εισάγει η ΓΓΕΤ,σ το μικρό διάστημα της θητείας του Αχιλλέα Μητσού αλλά η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους όσοι γνωρίζουν τα σχετικά θέματα.
ε. Στην έλλειψη ουσιαστικής αξιολόγησης της ερευνητικής δράσης του προσωπικού. με δείκτες όπως σε όλα τα πανεπιστήμια (πατέντες, δημοισεύσεις κλπ) και συνεπειών από την αξιολόγηση).
στ. Στην περιορισμένη αποτελεσματικότητα των διαδικασιών εσωτερικού ελέγχου και στην έλλειψη ενός αποκεντρωμένου συστήματος λήψης αποφάσεων, με κίνητρα ανά εργαστήριο η μονάδα. .
ζ. Την έλλειψη ανταγωνισμού από άλλα ερυνητικά κέντρα και ΑΕΙ που δεν θα έχουν ιδρυθεί από το κράτος. Αυτό προτείνουμε να αλλάξει με την δυνατότητα ίδρυσης μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ και Ερευνητικών Κέντρων από οποιονδήποτε τα οποία επί ίσοις όροις θα διεκδικούν πόρους και έργα στην ελληνική και διεθνή αγορά.
ΓΓΓ
Last edit: 15/03/2013 15:39 by ggiannoulisg.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": isparas, EKONSTAS, nnicolaidis
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- mary
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 4
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 16
16/03/2013 15:57 #1558
από mary
Απαντήθηκε από mary στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Με το Αριστοτέλειο και το Καποδιστριακό να φιγουράρουν στα 500 καλυτερα πανεπιστήμια διεθνώς φαινεται πως υπάρχει ελπίδα .. ειναι αδιανότητο με την γεωγραφική θέση που έχει η Ελλάδα, με την πλούσια ιστορία της, την κουλτουρα ακόμα και το κλίμα της να μην αποτελεί σήμερα πόλο έλξης φοιτητών απ'ολον τον κόσμο.
Θα μπορούσαμε να είμαστε το διαμαντάκι της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και να περιμένουν ουρές για να εισαχθούν στα πανεπιστήμια μας ...
Με ένα καλό στρατηγικό πλάνο που θα έθετε μακροπρόθεσμο στόχο την καθιέρωση της χώρας ως κέντρο της ανώτατης εκπαίδευσης και των επιστημών, θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σε εισροή κεφαλαίων στη χώρα από την προσέλκυση ξένων φοιτητών , παρά να βλέπουμε τα ελληνικά νοικοκυριά να στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικο...
Σκεφτόμαστε όλοι την προσέλκυση τουριστών .. μιλάμε για τη βιομηχανια του τουρισμού ως το δεκανικι της χωράς και κανείς δεν μιλάει για το πολιτιστικό σταυροδρόμι που βρίσκεται η χώρα και που θα μπορούσε θαυμάσια να την καθιερώσει ως κεντρο πολιτισμού, τεχνών και εκπαίδευσης.
Στην Ελλάδα μπορεί να στηθεί "η βιομηχανία της εκπαίδευσης" . Μόνο κίνητρα να δωσεις στους λαμπρους επιστημόνες που εχουν φυγει εξω για να επιστρεψουν, μάνι μάνι μάζεψες μια επιστημονική ελίτ που αν συνδεσει το ονομα της με τα ελληνικα πανεπιστημια (μιλαω για τα νέα ελληνικά πανεπιστημια , τα "updated" ) αμέσως θα τους δωσουν άλλη αιγλη
Όσο για τον τροπο λειτουργίας των πανεπιστημίων νομίζω δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχο .. υπάρχουν μοντέλα σε άλλες χωρες του εξωτερικού που μπορούμε να υιοθετήσουμε, πιθανότατα με καποιες μικρές παραλλαγές. Την αξιολογηση των πανεπιστημίων πχ. δεν την ανακαλυπτουμε εμείς .. γινεται παντου !
Το ιδιο ισχυει και το εκπαιδευτικο μοντέλο .. μιλαμε για το βρετανικό και το αμερικάνικο, αλλά τα μάτια χαμηλώνουν όταν σκεφτόμαστε το ελληνικο.. ελληνικό ? ποιο είναι το ελληνικό άραγε? .. δεν υπαρχει καν ενα γενικό μοντέλο εκπαίδευσης που να εφαρμόζεται ...
Θα μπορούσαμε να είμαστε το διαμαντάκι της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και να περιμένουν ουρές για να εισαχθούν στα πανεπιστήμια μας ...
Με ένα καλό στρατηγικό πλάνο που θα έθετε μακροπρόθεσμο στόχο την καθιέρωση της χώρας ως κέντρο της ανώτατης εκπαίδευσης και των επιστημών, θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σε εισροή κεφαλαίων στη χώρα από την προσέλκυση ξένων φοιτητών , παρά να βλέπουμε τα ελληνικά νοικοκυριά να στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικο...
Σκεφτόμαστε όλοι την προσέλκυση τουριστών .. μιλάμε για τη βιομηχανια του τουρισμού ως το δεκανικι της χωράς και κανείς δεν μιλάει για το πολιτιστικό σταυροδρόμι που βρίσκεται η χώρα και που θα μπορούσε θαυμάσια να την καθιερώσει ως κεντρο πολιτισμού, τεχνών και εκπαίδευσης.
Στην Ελλάδα μπορεί να στηθεί "η βιομηχανία της εκπαίδευσης" . Μόνο κίνητρα να δωσεις στους λαμπρους επιστημόνες που εχουν φυγει εξω για να επιστρεψουν, μάνι μάνι μάζεψες μια επιστημονική ελίτ που αν συνδεσει το ονομα της με τα ελληνικα πανεπιστημια (μιλαω για τα νέα ελληνικά πανεπιστημια , τα "updated" ) αμέσως θα τους δωσουν άλλη αιγλη
Όσο για τον τροπο λειτουργίας των πανεπιστημίων νομίζω δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχο .. υπάρχουν μοντέλα σε άλλες χωρες του εξωτερικού που μπορούμε να υιοθετήσουμε, πιθανότατα με καποιες μικρές παραλλαγές. Την αξιολογηση των πανεπιστημίων πχ. δεν την ανακαλυπτουμε εμείς .. γινεται παντου !
Το ιδιο ισχυει και το εκπαιδευτικο μοντέλο .. μιλαμε για το βρετανικό και το αμερικάνικο, αλλά τα μάτια χαμηλώνουν όταν σκεφτόμαστε το ελληνικο.. ελληνικό ? ποιο είναι το ελληνικό άραγε? .. δεν υπαρχει καν ενα γενικό μοντέλο εκπαίδευσης που να εφαρμόζεται ...
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Glykeria, misoplami, nnicolaidis
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- nnicolaidis
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 30
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 33
17/03/2013 10:30 #1607
από nnicolaidis
Απαντήθηκε από nnicolaidis στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Μαίρη
Γράφεις: Με ένα καλό στρατηγικό πλάνο που θα έθετε μακροπρόθεσμο στόχο την καθιέρωση της χώρας ως κέντρο της ανώτατης εκπαίδευσης και των επιστημών, θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σε εισροή κεφαλαίων στη χώρα από την προσέλκυση ξένων φοιτητών , παρά να βλέπουμε τα ελληνικά νοικοκυριά να στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικο...
Λοιπόν, η πραγματικότητα είναι η εξής:
Περίπου 50.000 Έλληνες φοιτούν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Το μέσο κόστος είναι περίπου 30.000 Ευρώ ανά έτος. Δηλαδή 1.500.000.000 Ευρώ ετησίως. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτός ο αριθμός, ας δούμε με τι αντιστοιχεί – ο μέσος τουρίστας “αφήνει” στην Ελλάδα περίπου 1.500 Ευρώ, οπότε χρειαζόμαστε 1.000.000 τουρίστες να έρθουν για να καλύψουμε το συνάλλαγμα που ξοδεύουμε για τους 50.000 φοιτητές που φοιτούν στο εξωτερικό...
ΟΕΔ. Είμαστε για δέσιμο...
Γράφεις: Με ένα καλό στρατηγικό πλάνο που θα έθετε μακροπρόθεσμο στόχο την καθιέρωση της χώρας ως κέντρο της ανώτατης εκπαίδευσης και των επιστημών, θα μπορούσαμε να ελπίζουμε σε εισροή κεφαλαίων στη χώρα από την προσέλκυση ξένων φοιτητών , παρά να βλέπουμε τα ελληνικά νοικοκυριά να στέλνουν τα παιδιά τους στο εξωτερικο...
Λοιπόν, η πραγματικότητα είναι η εξής:
Περίπου 50.000 Έλληνες φοιτούν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Το μέσο κόστος είναι περίπου 30.000 Ευρώ ανά έτος. Δηλαδή 1.500.000.000 Ευρώ ετησίως. Για να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτός ο αριθμός, ας δούμε με τι αντιστοιχεί – ο μέσος τουρίστας “αφήνει” στην Ελλάδα περίπου 1.500 Ευρώ, οπότε χρειαζόμαστε 1.000.000 τουρίστες να έρθουν για να καλύψουμε το συνάλλαγμα που ξοδεύουμε για τους 50.000 φοιτητές που φοιτούν στο εξωτερικό...
ΟΕΔ. Είμαστε για δέσιμο...
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": EKONSTAS, mary
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- IraPagoni
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 5
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 4
17/03/2013 17:02 #1612
από IraPagoni
Απαντήθηκε από IraPagoni στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Συμφωνώ με το ποστ της Μαίρης Ποδογύρου. Η προσέλκυση φοιτητών από άλλες χώρες στα πανεπιστήμιά μας είναι ένα από τα όνειρά μου...
Επίσης, θεωρείτε οτι η ίδρυση παραρτημάτων των πανεπιστημίων της αλλοδαπής σε ελληνικές πόλεις θα ήταν ωφέλιμη για την οικονομία και την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών πανεπιστημίων;
Επίσης, θεωρείτε οτι η ίδρυση παραρτημάτων των πανεπιστημίων της αλλοδαπής σε ελληνικές πόλεις θα ήταν ωφέλιμη για την οικονομία και την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών πανεπιστημίων;
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": ggiannoulisg, EKONSTAS, mary
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- Ιωάννης Παπαδόπουλος
-
17/03/2013 19:32 #1618
από Ιωάννης Παπαδόπουλος
Απαντήθηκε από Ιωάννης Παπαδόπουλος στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Σχετικό με το ποστ της Μαίρης, για να σας δώσω να καταλάβετε το μέγεθος της παρανοϊκότητας της έλλειψης ιδιωτικών πανεπιστημίων το οποίο συν τοις άλλοις θα μπορούσε να τραβήξει τόσο φοιτητές όσο και καθηγητές από το εξωτερικό και να συμβάλει στη μείωση ανεργίας των νέων επιστημόνων, θα σας πω το ακόλουθο: Πριν από λίγους μήνες ο πρύτανης του δημοσίου (με λειτουργία και business model ιδιωτικού) πανεπιστημίου Anadolu της Τουρκίας με ενημέρωσε ότι σκοπεύει να ανοίξει παραρτήματα του ιδρύματός του και στα Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, και μάλιστα μέσα στους επόμενους μήνες.
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
- isparas
-
- Αποσυνδεμένος
Λιγότερα
Περισσότερα
- Δημοσιεύσεις: 89
- Ληφθείσες Ευχαριστίες 90
19/03/2013 09:46 #1696
από isparas
“If you're going to say what you want to say, you're going to hear what you don't want to hear.”
― Roberto Bolaño, The Insufferable Gaucho
Απαντήθηκε από isparas στο θέμα Εκπαίδευση, Κατάρτιση και Έρευνα στην Νέα Δημιουργική Ελλάδα: Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση
Πολύ ενδιαφέροντα τα σχόλια σας, έλειπα και δυστυχώς δεν μπορούσα να σχολιάζω κάποια ενδιαφέροντα επι μέρους σημεία. Τώρα θα κάνω μια γενικότερη τοποθέτηση.
Θα συμφωνήσω περισσότερο με το post του κ. Γιαννουλόπουλου. Πριν πάμε να δούμε ακριβώς πως θα φέρουμε νέους φοιτητές από άλλες χώρες, ή σε ποια θέση είναι τα πανεπιστήμια μας κλπ, νομίζω πρέπει να δουμε πως θα επιλύσουμε επιμέρους προβλήματα που τελικά συνιστούν το συνολικό.
Οταν βλέπουμε τα πανεπιστήμια βλέπουμε καταρχάς δύο λειτουργίες το εκπαιδευτικό και το ερευνητικό. Προσωπική μου άποψη είναι ότι και οι δύο λειτουργίες τελικά είναι μία. Το ερευνητικό. Γιατί στην τελική, ακόμα κι αν ένας φοιτητής αποφασίσει με το που πάρει το πτυχιο να δουλέψει και να μην συνεχίσει την έρευνα είτε μέσα είτε έξω από την σχολή, θα πρέπει να έχει εφοδιαστεί με τις ικανότητες εκείνες που διέπουν έναν ερευνητή, αν θέλουμε να είναι ένα άτομο με πλουραλισμό και ανοιχτό μυαλό. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει ολη η δομη του Πανεπιστημίου να το δείχνει αυτό.
Γιατί στην τελική θα έρθεί και περισσότερος κόσμος από άλλες χώρες μόνο αν ένα Πανεπιστήμιο είναι αρκετά γνωστό κι όχι απλά επειδή μπορεί να είναι πιο "ανοιχτό" σε φοιτητές από άλλες χώρες. Και για να γίνει γνωστό θα πρέπει να γίνουν αλλαγές σε επιμέρους θέματα που συμβάλουν στην εκπαιδευτική και κυρίως ερευνητική του δραστηρίοτητα.
Για να πω ένα παράδειγμα: Το να παει ένας φοιτητής σε μια σχολή και απλά να του δείχνουν μια πειραματική εγκατάσταση (όπως γίνεται εδώ) και τελικά να την "πειράζει" ελάχιστα είναι δώρο άδωρο. Αν όμως υπάρχουν οι δομές εκείνες που επιτρέπουν στους φοιτητές να βλέπουν συνεχώς εξελισσόμενες πειραματικές εγκαταστάσεις (οι οποίες θα έχουν προκύψει από ερευνητικά έργα), σίγουρα και το εκπαιδευτικό τους έργο θα είναι μεγαλύτερο.
Θυμίζω δε ότι σχετικά με τα προβλήματα του πανεπιστημίου και προφανείς λύσεις έχω γράψει στο "συγγενικό" θέμα της έρευνας www.dimiourgiaxana.gr/el/φορουμ/για-τις-...ιξη-της-έρευνας#1251
Κάποια στιγμή μπορεί να γράψω και ένα πιο αναλυτικό άρθρο για το site, μόλις ηρεμήσω με κάποιες υποχρεωσεις (και επισκευαστεί ο ΗΥ μου...)
Θα συμφωνήσω περισσότερο με το post του κ. Γιαννουλόπουλου. Πριν πάμε να δούμε ακριβώς πως θα φέρουμε νέους φοιτητές από άλλες χώρες, ή σε ποια θέση είναι τα πανεπιστήμια μας κλπ, νομίζω πρέπει να δουμε πως θα επιλύσουμε επιμέρους προβλήματα που τελικά συνιστούν το συνολικό.
Οταν βλέπουμε τα πανεπιστήμια βλέπουμε καταρχάς δύο λειτουργίες το εκπαιδευτικό και το ερευνητικό. Προσωπική μου άποψη είναι ότι και οι δύο λειτουργίες τελικά είναι μία. Το ερευνητικό. Γιατί στην τελική, ακόμα κι αν ένας φοιτητής αποφασίσει με το που πάρει το πτυχιο να δουλέψει και να μην συνεχίσει την έρευνα είτε μέσα είτε έξω από την σχολή, θα πρέπει να έχει εφοδιαστεί με τις ικανότητες εκείνες που διέπουν έναν ερευνητή, αν θέλουμε να είναι ένα άτομο με πλουραλισμό και ανοιχτό μυαλό. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει ολη η δομη του Πανεπιστημίου να το δείχνει αυτό.
Γιατί στην τελική θα έρθεί και περισσότερος κόσμος από άλλες χώρες μόνο αν ένα Πανεπιστήμιο είναι αρκετά γνωστό κι όχι απλά επειδή μπορεί να είναι πιο "ανοιχτό" σε φοιτητές από άλλες χώρες. Και για να γίνει γνωστό θα πρέπει να γίνουν αλλαγές σε επιμέρους θέματα που συμβάλουν στην εκπαιδευτική και κυρίως ερευνητική του δραστηρίοτητα.
Για να πω ένα παράδειγμα: Το να παει ένας φοιτητής σε μια σχολή και απλά να του δείχνουν μια πειραματική εγκατάσταση (όπως γίνεται εδώ) και τελικά να την "πειράζει" ελάχιστα είναι δώρο άδωρο. Αν όμως υπάρχουν οι δομές εκείνες που επιτρέπουν στους φοιτητές να βλέπουν συνεχώς εξελισσόμενες πειραματικές εγκαταστάσεις (οι οποίες θα έχουν προκύψει από ερευνητικά έργα), σίγουρα και το εκπαιδευτικό τους έργο θα είναι μεγαλύτερο.
Θυμίζω δε ότι σχετικά με τα προβλήματα του πανεπιστημίου και προφανείς λύσεις έχω γράψει στο "συγγενικό" θέμα της έρευνας www.dimiourgiaxana.gr/el/φορουμ/για-τις-...ιξη-της-έρευνας#1251
Κάποια στιγμή μπορεί να γράψω και ένα πιο αναλυτικό άρθρο για το site, μόλις ηρεμήσω με κάποιες υποχρεωσεις (και επισκευαστεί ο ΗΥ μου...)
“If you're going to say what you want to say, you're going to hear what you don't want to hear.”
― Roberto Bolaño, The Insufferable Gaucho
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": ggiannoulisg, mary
Παρακαλούμε Σύνδεση ή Δημιουργία λογαριασμού για να συμμετάσχετε στη συζήτηση.
Συντονιστές: serafim, ggiannoulisg, Thanos1, nnicolaidis, olympiosraptis, nmavrid