GR
EN 
Άρθρο του Ανδρέα Δρυμιώτη
Λέει ο Κομφούκιος: όταν ένα ρυάκι που κατεβαίνει από το βουνό συναντήσει ένα βράχο, πάει γύρω-γύρω από αυτόν και συνεχίζει την πορεία του προς τη θάλασσα. Υστερα από πολλά χρόνια το νερό θα φάει τον βράχο και θα κυλά ανεμπόδιστα προς τα κάτω. Το δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι με την επιμονή και την υπομονή τα σκληρότερα εμπόδια μπορεί να διαλυθούν. Εχω γράψει πολλές φορές σχετικά με την ανάγκη να αποκτήσουμε στην Ελλάδα ένα αξιόπιστο και μοναδικό στοιχείο ταυτότητας, προκειμένου να λύσουμε τα πολλά προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη αυτού του στοιχείου. Ηδη το βιώνουμε στη συμπλήρωση της φορολογικής μας δήλωσης, που μας ζητάνε ένα σωρό αριθμούς και κλειδαρίθμους για να εξασφαλίσουν την ταυτοπροσωπία μας και να μπορούν να κάνουν διασταυρώσεις. Γι’ αυτό και θα συνεχίσω να γράφω και να αναδεικνύω το θέμα, ελπίζοντας ότι κάποτε θα διαλύσουμε τον βράχο της απραξίας και θα ευαισθητοποιηθούν οι ιθύνοντες ώστε να προχωρήσουν στην τόσο απαραίτητη έκδοση της Κάρτας Πολίτη. Εχω πάρει πολλά μηνύματα σχετικά με το θέμα αυτό και μου στέλνουν συνεχώς ενδιαφέρουσες πληροφορίες, που αξίζουν ευρύτερης δημοσιότητας. Ενας πολύ παλιός φίλος, ο οποίος συνηθίζει να «αναμεταδίδει» τα κείμενά μου σε ένα δικό του κύκλο, μου έστειλε το ακόλουθο «ρεπορτάζ», το οποίο παραθέτω χωρίς καμία επεξεργασία γιατί βρίσκω ότι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
«Ενας γονιός αγανακτεί... και μας γράφει. Ηρθα εδώ να δω την κόρη μου για τις γιορτές, που είναι στη Δανία εδώ και 18 μήνες και κάνει το μεταπτυχιακό της. Είπα να κρατηθώ, αλλά με αυτά που μου έδειξε και μου είπε η κόρη μου έχω βγει έξω από τα ρούχα μου. Οχι τίποτα άλλο, αλλά εδώ κάνει και πολύ κρύo. Λοιπόν, δώστε προσοχή σε αυτά που θα σας πω. Η κόρη μου ζει στη Δανία εδώ και 18 μήνες μόνιμα. Το κράτος της έχει δώσει την ίδια ταυτότητα-κάρτα που έχουν όλοι οι Δανοί πολίτες. Η κάρτα αυτή έχει πάνω έναν ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΡΙΘΜΟ. Ο αριθμός αυτός είναι ασφαλιστικός αριθμός, αριθμός φορολογικού μητρώου, αριθμός ταυτότητας, αριθμός πρόσβασης στον τόπο κατοικίας, αριθμός πρόσβασης στον τραπεζικό της λογαριασμό, σε τυχόν πιστωτικές κάρτες, στα πάντα. Πριν από 2 μήνες άλλαξε σπίτι. Εδώ είσαι υποχρεωμένος μόλις αλλάξεις διεύθυνση κατοικίας να ΤΟ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΜΕΣΩΣ στο http://www.skat.dk/. Οn line και διαδικτυακά. Αλλιώς σου μπλοκάρουν τα πάντα, αν ανακαλύψουν πως δεν δήλωσες αλλαγή διεύθυνσης! Μόλις την αλλάζεις, το σύστημα σου δίνει αμέσως έναν κατάλογο από τους οικογενειακούς γιατρούς στη γειτονιά που θα μείνεις. Επιλέγεις φύλο (άνδρα ή γυναίκα γιατρό), κ.λπ. Το πιο φοβερό το άφησα για το τέλος. Αφού ολοκληρώθηκε η διαδικασία, έπειτα από μία ώρα μπήκε στον τραπεζικό της λογαριασμό. Ηταν ήδη ενημερωμένος ON-LINE για την καινούργια της διεύθυνση! Και όχι μόνο.
Ενημερώνονται ταυτόχρονα οι φορολογικές υπηρεσίες, η Αστυνομία, το πανεπιστήμιο, αλλά και ο εργοδότης που δουλεύει. Ολα τα συστήματα έχουν μέσα σε λίγα λεπτά ταυτόχρονη ενημέρωση. Βαρέθηκα πια να ακούω στην Ελλάδα ατέρμονες συζητήσεις από πολιτικούς, κοτζαμπάσηδες, πανεπιστημιακούς, οικονομολόγους, συγγραφείς, ειδικούς κ.λπ. για την «ανάπτυξη», την «πάταξη της φοροδιαφυγής», τη «διαφάνεια», τη «γραφειοκρατία», τη δήθεν «μεταρρύθμιση» στο κράτος, κ.λπ., κ.λπ. Βαρέθηκα κυριολεκτικά. Να ένα από τα παραδείγματα που υπάρχουν σε μία χώρα του πλανήτη Γη. Γιατί δεν κάνουν αυτό που γίνεται στη Δανία. Γιατί; Θα το πω απλά και μία ακόμα φορά. Οχι πως δεν μπορούν. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ. Γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα προστατέψουν τους πελάτες, πώς θα λεηλατήσουν τα λεφτά της Ευρώπης, πώς θα προστατέψουν τη συνδικαλιστική κλεπτοκρατία και την κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα, πώς θα προστατέψουν τις συμμορίες και τις μαφίες που κυβερνούν σαν παρακράτος αυτό το κράτος. Πρόκειται για ένα άθλιο, διεφθαρμένο, πολιτικό πελατειακό σύστημα, από το ένα άκρο του πολιτικού χώρου (Χρυσή Αυγή) μέχρι το άλλο άκρο (εξωκοινοβουλευτική Αριστερά). Ολοι τους βράζουν στο ίδιο καζάνι. Στην ίδια παρωχημένη νοοτροπία. Δεν εξιδανικεύω καθόλου τη Δανία. Δεν είναι όλα εδώ τέλεια. Απλά λέω πως εμείς ζούμε σε ένα απόλυτο μπάχαλο. Με τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας συνυπεύθυνη, που όχι μόνο το ανέχεται, αλλά το επιβραβεύει με την ψήφο της. Και ας ψάχνεται δήθεν για νέα πολιτικά κόμματα. Μάθαμε 190 χρόνια. Δύσκολο αυτό το άθλιο πελατειακό κράτος και αυτή η πελατειακή νοοτροπία να αλλάξει».
Τη δική του (θετική) εμπειρία σχετικά με τις ταυτότητες (και άλλα) περιγράφει ο Νίκος Χρυσολωράς στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του στην Καθημερινή της 16/7/2013 με τίτλο: «Τι έπαθα / έμαθα στο Βέλγιο». Το δυστύχημα για μας είναι ότι αυτά που γίνονται σε άλλες χώρες τα απορρίπτουμε με τον περίφημο αφορισμό: «Αυτά δεν μπορούν να γίνουν στην Ελλάδα». Λες και εμείς στην Ελλάδα είμαστε από άλλον πλανήτη. Και επειδή κάποιοι θα ισχυριστούν ότι η Δανία ή το Βέλγιο είναι πολύ βόρεια και είναι δύσκολο να τους παρακολουθήσουμε, ιδού τι ξεκίνησαν να κάνουν πολύ πρόσφατα στη Νιγηρία, μήπως και διδαχθούμε από αυτούς που είναι νοτιότερα από εμάς.
Στη Νιγηρία, λοιπόν, άρχισαν να εκδίδουν τις νέες, «έξυπνες» ταυτότητες, οι οποίες περιλαμβάνουν τα βιομετρικά στοιχεία του κατόχου. Το πρόγραμμα προβλέπει την πιλοτική εφαρμογή σε 13 εκατ. ταυτότητες και τη μετέπειτα καθολική εφαρμογή του στους 167 εκατ. κατοίκους της Νιγηρίας. Το ενδιαφέρον του εγχειρήματος είναι ότι οι νέες ταυτότητες εκδίδονται σε συνεργασία με τη MasterCard από οκτώ τοπικές τράπεζες της Νιγηρίας. Την κάρτα υποχρεωτικά θα την αποκτούν όσοι συμπληρώνουν το 16ο έτος της ηλικίας τους και όσοι κατοικούν στη Νιγηρία για περισσότερο από δύο χρόνια. Η κάρτα, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν προπληρωμένη κάρτα, σαν χρεωστική, στα ΑΤΜ, θα περιλαμβάνει τα δακτυλικά αποτυπώματα, ψηφιακή φωτογραφία και ψηφιακή υπογραφή, καθώς και 13 άλλες εφαρμογές. Ολα τα προνοιακά επιδόματα και άλλες κρατικές παροχές (π.χ. συντάξεις) θα παρέχονται μέσω της κάρτας, ώστε όλες οι πληρωμές του Δημοσίου να γίνονται και να καταγράφονται ηλεκτρονικά.
Το σημαντικό στο εγχείρημα της Νιγηρίας είναι η στενή συνεργασία μεταξύ κράτους, ιδιωτικών επιχειρήσεων και τραπεζών. Ακριβώς αυτή η συνεργασία κράτους και ιδιωτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως, γι’ αυτό και το κράτος θέλει και προσπαθεί να τα κάνει όλα μόνο του, έστω κι αν αυτό σημαίνει μακροχρόνιες καθυστερήσεις και αυξημένο κόστος. Η ταυτότητα στη Νιγηρία φέρει το λογότυπο της MasterCard και λειτουργεί σαν προπληρωμένη και χρεωστική κάρτα, απλοποιώντας όλες τις συναλλαγές των πολιτών. Το κυριότερο είναι ότι καταγράφονται ηλεκτρονικά όλες οι παροχές του κράτους προς τους πολίτες και έτσι είναι βέβαιο ότι τα χρήματα καταλήγουν εκεί που πρέπει και όχι αλλού, όπως συμβαίνει στη χώρα μας. Ακόμα, με τις νέες ταυτότητες δεν χρειάζεται να γίνονται κάθε τόσο απογραφές συνταξιούχων για να δούμε ποιοι ζουν και ποιοι έχουν πεθάνει. Φυσικά, με τις βιομετρικές ταυτότητες δεν χρειάζονται πιστοποιητικά και βεβαιώσεις για το γνήσιο της υπογραφής.
Και για να ξαναγυρίσουμε στον Βορρά, η Νιγηρία ουσιαστικά αντέγραψε και βελτίωσε το σύστημα ταυτοτήτων που έχουν στη Σουηδία. Και εκεί εδώ και χρόνια η ταυτότητα εκδίδεται από τις τράπεζες, αλλά οι Νιγηριανοί προσθέτοντας τη λειτουργικότητα της MasterCard έκαναν την ταυτότητα μοναδικό εργαλείο στη διευκόλυνση του πολίτη. Εμείς, δυστυχώς, βρισκόμαστε πολύ πίσω και παρά τους νόμους για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση που έχουμε ψηφίσει εδώ και χρόνια, αρνούμαστε πεισματικά να δημιουργήσουμε τα εργαλεία (enablers) που θα βοηθήσουν στην εφαρμογή τους. Εδώ και πολύ καιρό έχω πεισθεί ότι πολλά πράγματα δεν γίνονται όχι από ανικανότητα, αλλά από σκοπιμότητα. Αμα μπαίνει τάξη, ο μόνος χαμένος είναι «ο λύκος που στην αναμπουμπούλα χαίρεται». Ποιος όμως είναι ο «λύκος»; Ή μήπως δεν είναι ένας ο λύκος αλλά ολόκληρη αγέλη;
Πηγή: Καθημερινή