-      Τι καινούριο πρεσβεύει η «Δημιουργία Ξανά»; Ποιος είναι ο ρόλος που επιδιώκει να διαδραματίσει ο πολιτικός φορέας που ιδρύετε και τι σας παρακίνησε σε αυτή την απόφαση;

Πρεσβεύει κάτι πολύ παλιό που, δυστυχώς έχει καιρό να εφαρμοστεί στη χώρα μας: «τ’ αγαθά κόποις κτώνται». Ούτε με δανεικά, ούτε με απάτες, ούτε με τζάμπα μαγκιές. Πιστεύουμε επίσης ότι η ειλικρίνεια είναι ο καλύτερος τρόπος για να χτίσεις σχέσεις εμπιστοσύνης. Και ο Έλληνες πολίτης χόρτασε από απατεώνες - δεξιούς, αριστερούς, σοσιαλιστές. Θέλουμε να φύγουν όλοι – να ξεβρωμίσει ο τόπος από τη γλίτσα του επαγγελματία πολιτικού. Κι επί τέλους να φτιάξουμε ένα σοβαρό και αξιοπρεπές κράτος.

-      Η Ελλάδα βρίσκεται επί δύο χρόνια στη μέγγενη μιας μεγάλης κρίσης, η οποία μέχρι στιγμής δε μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Ποια είναι η δική σας προσέγγιση;

Υπάρχουν τρεις κρίσεις ταυτόχρονα: η διεθνής κρίση του τοξικού καπιταλισμού, η κρίση διακυβέρνησης της Ευρωζώνης και η δική μας, made in Greece. Η μία επηρεάζει την άλλη, αλλά η δική μας είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, διότι καμιά από τις κομματικές συμμορίες που κυβερνούν δεν θέλει να την αντιμετωπίσει! Θα έπρεπε να στραφεί κατά του ίδιου της του εαυτού! Ξέρετε καμιά Μαφία που να αποφάσισε αυτοβούλως να γίνει... ηθική;  Κι επιπλέον, για να λέμε την αλήθεια έξω από τα δόντια, έχουμε εκτός από τους πιο διεφθαρμένους και τους πιο ανόητους πολιτικούς. Η ηγεσία «μας» αποτελείται από άτομα εμφανώς μειωμένης νοημοσύνης. Θα προσλαμβάνατε ποτέ τον Σαμαρά ή τον Παπανδρέου στην εταιρεία σας; Ούτε για κλητήρα! Εμείς λέμε το αυτονόητο: από την κρίση βγαίνεις μέσω ανάπτυξης – ανάπτυξη προκαλούν οι επενδύσεις – επενδύσεις γίνονται μόνο σε ένα περιβάλλον σταθερό, με λογική φορολογία, με τη δικαιοσύνη να λειτουργεί και τη Δημόσια Διοίκηση συμπαραστάτη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Στη ελληνική Σοβιετία της μίζας, της αρπαχτής και των Φωτόπουλων, δεν πρόκειται να γίνουν επενδύσεις, ούτε για δείγμα. Στα συρτάρια των Υπουργείων αραχνιάζουν εδώ και χρόνια σοβαρές επενδυτικές προτάσεις δεκάδων δις που θα δημιουργούσαν εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Οι κρατικοί αξιωματούχοι – πρώην αφισοκολλητές – αν δεν πάρουν τη μίζα τους δεν βάζουν ούτε μισή υπογραφή. Η δική μας κίνηση έγινε για να τους ΣΑΡΩΣΟΥΜΕ. Ό,τι και να κοστίσει – σε χρόνο, σε έξοδα (που τα βάζουμε από το υστέρημά μας) και σε θυσίες! Να απαλλαγούμε από την πολιτική αλητεία που έχει διασύρει τη χώρα μας στα πέρατα της οικουμένης και μας έχει φέρει μια ανάσα πριν τη χρεωκοπία. Υπάρχουν και οι «άλλοι» Έλληνες και η «άλλη» Ελλάδα.  Δεν θα την παραδώσουμε στους εγκληματίες.

- Αν το κόμμα σας ήταν στη Βουλή, τι στάση θα κρατούσατε έναντι του νέου μνημονίου;

Τα πράγματα είναι απλά. Κάθε χρόνο η χώρα ξοδεύει χονδρικά 75 δις και εισπράττει 45, που όσο πάει και μειώνεται. Παράγουμε το 17% των αναγκών μας – τα υπόλοιπα τα εισάγουμε. Έχουμε ένα από τα χειρότερα ισοζύγια εξωτερικών πληρωμών στον κόσμο. Δεν βγαίνει ο λογαριασμός! Περιμέναμε το μνημόνιο να μας το πει; Από την πρώτη στιγμή έπρεπε να εφαρμοστεί το πλαίσιο του πρώτου μνημονίου και να το κάνουμε μόνοι μας: περιορισμός του δημόσιου τομέα, απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας, αποκρατικοποιήσεις, πληροφορική παντού, διευκόλυνση των Ελλήνων που θέλουν να εργαστούν! Τίποτε δεν έκαναν! Για να συντηρηθεί λίγο ακόμα ο κομματικός τους στρατός (γιατί ούτε κι αυτός θα τη γλυτώσει στο τέλος), έχουν οδηγήσει ένα ολόκληρο έθνος στην εξαθλίωση, χτυπώντας τη ραχοκοκαλιά της χώρας: τη μεσαία τάξη.  Κατηγορούν το μνημόνιο, ενώ ποτέ δεν το εφάρμοσαν. Δεν ζητάει το μνημόνιο οριζόντιες περικοπές. Οι ανόητοι του οικονομικού επιτελείου το προτίμησαν από το να απολύσουν τους λαδιάρηδες και τους αργόμισθους.

-      Ποια είναι η γνώμη σας για την ένταξη τεχνοκρατών στην πολιτική ζωή; Θα τα κατάφερναν καλύτερα από τους «επαγγελματίες» πολιτικούς;

Ο όρος τεχνοκράτης έχει μια ψυχρότητα που δεν μου αρέσει. Προτιμώ να μιλάω για ανθρώπους που έχουν χύσει ποτάμια ιδρώτα, που έχουν ξενυχτήσει άπειρες ώρες σε ένα γραφείο, που έχουν φυλλοκαρδίσει μήπως τους σφραγιστούν επιταγές, που έχουν γυρίσει τον κόσμο μαθαίνοντας ποια πράγματα πετυχαίνουν και ποια όχι - και ξέρουν πώς μ’ αυτή τη γνώση να μπολιάσουν την Ελλάδα. Οι Έλληνες θα τα καταφέρουν όπως τα καταφέρνουν παντού όταν βρίσκουν αξιοκρατία. Θέλει και ρώτημα αν είναι καλύτεροι από τα, ανεπάγγελτα και σάπια από τα μαθητικά τους κι όλας χρόνια, παιδιά του κομματικού σωλήνα;