«Υπάρχει νόμιμη κομματική βία;»

Αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που έθεσε ο Θάνος Τζήμερος στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, καταθέτοντας Σχέδιο Ψηφίσματος. Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους, ο μόνος θεσμός που δικαιούται να χρησιμοποιεί βία, υπό αυστηρές προϋποθέσεις, είναι τα Σώματα Ασφαλείας, για να επιβάλουν την τάξη. Όχι τα κόμματα. Άρα, η απάντηση από κάθε δημοκρατικό πολίτη και από κάθε θεσμό δημοκρατικής χώρας είναι, αυτονοήτως, «όχι, δεν υπάρχει νόμιμη κομματική βία».

Δεν είναι όμως αυτή η απάντηση από ένα κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου. «Το ΚΚΕ αντιτάσσει τη δική του βία ενάντια στη βία του κεφαλαίου» γράφει ΣΗΜΕΡΑ (όχι το 1947) το site του ΚΚΕ. Και μάλιστα εντάσσει σ’ αυτήν την κατεύθυνση της «πάλης» τους μετανάστες! Ιδού η φωτογραφία της οθόνης:


Ιδού και ο σύνδεσμος (http://www.kke.gr/taytothta/) στον οποίο θα βρείτε την ως άνω θέση, αλλά και τις υπόλοιπες, εφιαλτικές θέσεις του ΚΚΕ, που θα δείτε στη συνέχεια.

Μπορεί ένα κόμμα που συμμετέχει στο κοινοβουλευτικό σύστημα να επιδιώκει την αποσταθεροποίηση του πολιτεύματος και την έναρξη εμφύλιου με σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας και την επιβολή δικτατορίας που θα καταργήσει τις 3 εξουσίες (νομοθετική, δικαστική, εκτελεστική) τον στρατό, τα σώματα ασφαλείας, τα πολιτικά δικαιώματα (και πολύ πιθανόν τη ζωή) όσων δεν ασπάζονται τις αντιλήψεις του; Μπορεί να υποστηρίζει ΣΗΜΕΡΑ (όχι το 1947) ότι ακόμα κι αν εκλεγεί με δημοκρατικό τρόπο, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: η επιβολή δικτατορίας και η κατάργηση του δημοκρατικού πολιτεύματος;

Η απάντηση του ΚΚΕ είναι: ΝΑΙ! Αυτές είναι οι ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ θέσεις του ΚΚΕ και ο κ. Τζήμερος τις κατέθεσε στο προεδρείο του ΠΣ Αττικής. Θαυμάστε τις:

1. “Το ΚΚΕ, στην 95χρονη πορεία του, επέδειξε σταθερή προσήλωση (…) στη μαρξιστική - λενινιστική ιδεολογία ως επαναστατική θεωρία για την επαναστατική πολιτική δράση. Δεν αποκήρυξε ποτέ την ταξική πάλη, τη σοσιαλιστική επανάσταση, τη δικτατορία του προλεταριάτου.”


2. “Ο στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, της δικτατορίας του προλεταριάτου, για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση...


3. “Η δράση του ΚΚΕ, σε μη επαναστατική κατάσταση, συμβάλλει αποφασιστικά στην προετοιμασία του υποκειμενικού παράγοντα (Κόμμα, εργατική τάξη, συμμαχίες) για επαναστατικές συνθήκες…”


4. “Κατά το μακρόχρονο αυτό πέρασμα από την καπιταλιστική στην αναπτυγμένη κομμουνιστική κοινωνία, η πολιτική της επαναστατικής εργατικής εξουσίας, με καθοδηγητική δύναμη το Κομμουνιστικό Κόμμα, αποκτά προτεραιότητα στη διαμόρφωση, επέκταση και εμβάθυνση, στην ΠΛΗΡΗ και ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΗ κυριαρχία των νέων κοινωνικών σχέσεων, ΟΧΙ ΒΟΥΛΗΣΙΑΡΧΙΚΑ, αλλά στη βάση των νομοτελειών του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής.”


Εάν δηλαδή οι πολίτες εκλέξουν το ΚΚΕ ως κυβέρνηση, δεν πρόκειται να ξαναδούν εκλογές.

5. “Η σοσιαλιστική εξουσία είναι η επαναστατική εξουσία της εργατικής τάξης, η δικτατορία του προλεταριάτου. Η εργατική εξουσία αντικαθιστά όλους τους αστικούς θεσμούς, που έχει τσακίσει η επαναστατική δράση, με τους νέους λαογέννητους θεσμούς. (…) Το Ανώτατο Όργανο της Εργατικής Εξουσίας έχει (…) πλήρεις εξουσίες, νομοθετικές, εκτελεστικές, δικαστικές, τις οποίες οργανώνει αντίστοιχα με επιτελικές δομές.”



6. Στη θέση του αστικού Στρατού και των Σωμάτων καταστολής, που έχουν διαλυθεί εξολοκλήρου, δημιουργούνται νέοι θεσμοί της σοσιαλιστικής εξουσίας, στη βάση της επαναστατικής πάλης για τη συντριβή της αντίστασης των εκμεταλλευτών και την υπεράσπιση της Επανάστασης. Διαμορφώνεται νέο στελεχικό δυναμικό, διαπαιδαγωγημένο με τις αρχές της νέας εξουσίας, από νέους με εργατική καταγωγή. Αξιοποιείται η θετική πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, όπου τα καθήκοντα περιφρούρησης των επαναστατικών κατακτήσεων δεν εκτελούνταν μόνο από τα μόνιμα ειδικά Σώματα, αλλά και από επιτροπές εργατών.


7. “Η έκταση και οι μορφές που χρησιμοποιεί η επαναστατική εργατική εξουσία για την καταστολή της αντεπαναστατικής δράσης εξαρτώνται από τη στάση πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων απέναντι στις δύο αντιμαχόμενες δυνάμεις, την εργατική και την καπιταλιστική.”


Την έκταση και τις μορφές της εργατικής εξουσίας τις γνωρίσαμε από τη δράση του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ μετά το 1943, όταν χιλιάδες αθώοι πολίτες, ακόμα και μικρά παιδιά σφαγιάσθηκαν διότι ήταν “αντιδραστικοί”, δηλαδή απλώς δεν ασπαζόντουσαν την κομμουνιστική θρησκεία, οι ίδιοι ή οι οικογένειές τους.

Και το αποκορύφωμα: εάν η Ελλάδα δεχθεί επίθεση από ξένο κράτος, το ΚΚΕ θα ξεκινήσει εμφύλιο μέχρι την συντριβή της... εγχώριας αστικής τάξης και την κατάκτηση της εξουσίας με τα όπλα.


Μόνο σε μας φαίνονται ανατριχιαστικά όλα αυτά; Μόνο εμείς βγάζουμε φλύκταινες διαβάζοντας πως ενώ τα παιδιά μας θα σκοτώνονται για να υπερασπίσουν την πατρίδα, το ΚΚΕ θα ξεκινήσει πάλι εμφύλιο σπαραγμό, στρεφόμενο εναντίον της... εγχώριας αστικής τάξης, μέχρι τη συντριβή της, για να κατακτήσει την εξουσία; Μπορεί ένα τέτοιο κόμμα να θεωρείται ότι συμμετέχει στο «δημοκρατικό τόξο», να ενισχύεται η δράση του από τον κρατικό προϋπολογισμό, και τα στελέχη του, διακηρυγμένοι θιασώτες της δικτατορίας, να προσκαλούνται στις τηλεοπτικές συζητήσεις και να κατακεραυνώνουν την... αστική δημοκρατία;

Ο κ. Τζήμερος έχει ιδίαν πείρα από την κομματική βία του ΚΚΕ. Έχει δεχθεί μέχρι τώρα, στην θητεία του στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, πλήθος λεκτικών επιθέσεων και απειλών από μέλη του ΚΚΕ και τους συνοδοιπόρους τους. Δύο μάλιστα φορές δέχθηκε σωματική επίθεση και χτυπήθηκε ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ από μέλη του ΚΚΕ και συνοδοιπόρους του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να αντιδράσει κανείς.

Γιατί αυτό το μένος της «αριστεράς» για τον κ. Τζήμερο; Διότι τολμάει να εκφράζει το αυτονόητο: ένα κόμμα που προπαγανδίζει τη δικτατορία, που απεργάζεται την επιβολή της, που επιδιώκει τον εμφύλιο και που αποδέχεται τη βία ως κομματική λειτουργία, δεν έχει θέση στον κοινοβουλευτισμό. Διότι επιμένει να αρθρώνει αντίλογο στην μόνιμη «αντικαπιταλιστική κασέτα» του ΚΚΕ και αποκαλεί από του βήματος του ΠΣ, τα μέλη του ΚΚΕ με την ιδιότητα που οι ίδιοι αποδέχονται για τον εαυτό τους: θιασώτες της δικτατορίας, δηλαδή φασίστες.

Δείτε εδώ μερικές τοποθετήσεις του στο ΠΣ Αττικής και την λυσσαλέα προσπάθεια που κάνει ο Πρόεδρος του ΠΣ για να τον εμποδίσει, αφαιρώντας του τον λόγο, διατάσσοντας να κλείσουν τα μικρόφωνα και διακόπτοντας τη συνεδρίαση.

https://www.youtube.com/watch?v=SHphdHx8-0w
https://www.youtube.com/watch?v=CegZc-6S4BE
https://www.youtube.com/watch?v=zc6BPk3AlmU&t=79s

Τι έγινε λοιπόν στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΠΣ; Η απόλυτη ανατροπή- αντιστροφή των εννοιών αλλά και των νόμων. Σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας του ΠΣ, όταν ένας επικεφαλής παράταξης καταθέτει σχέδιο ψηφίσματος έχει το δικαίωμα να εκθέσει το σκεπτικό του από του βήματος. Όμως ο πρόεδρος του ΠΣ Αττικής ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ στον κ. Τζήμερο αυτό το δημοκρατικό δικαίωμα, ωρυόμενος πως το ψήφισμα που κατέθεσε εκφεύγει της συνταγματικής νομιμότητας. Παρ’ όλα αυτά το έθεσε σε ψηφοφορία! Κι όταν εκείνος αντέδρασε ζητώντας εξηγήσεις για την καταφανώς φασιστική απόφαση του προέδρου, εκείνος έκλεισε (για πολλοστή φορά) τα μικρόφωνα και διέκοψε τη συνεδρίαση. Θαυμάστε τον εδώ:

https://youtu.be/f9wX1go6n38

Το ψήφισμα ήταν το εξής:

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Το Συμβούλιο της Περιφέρειας Αττικής καταδικάζει τις θέσεις των κομμάτων ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ για ανατροπή της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και την επιβολή δικτατορίας και αποκηρύσσει τη βία ως εργαλείο πολιτικής δράσης. Καλεί τους Περιφερειακούς Συμβούλους που είναι μέλη των ως άνω κομμάτων με δήλωσή τους στο Προεδρείο να διευκρινίσουν το αν ασπάζονται ή απορρίπτουν τις συγκεκριμένες θέσεις των κομμάτων τους, επιφυλασσόμενο για τις περαιτέρω ενέργειές του.

Ο προτείνων Σύμβουλος

Θάνος Τζήμερος
Επικεφαλής της Παράταξης
“Δημιουργούμε μαζί”

Για την ιστορία: όλες οι παρατάξεις, συμπεριλαμβανομένης της ΝΔ, ψήφισαν να μην συζητηθεί καν. (Η Χ.Α. προτίμησε να απουσιάζει.)

Δεν υπήρξε λοιπόν στην Περιφέρεια Αττικής μόνο μία, αλλά πολλές ανατροπές: της λογικής, των εννοιών και της δήθεν προσήλωσης των κοινοβουλευτικών κομμάτων στην συνταγματική νομιμότητα. Η «Δημιουργία, ξανά!» όμως δεν πρόκειται να καταθέσει τα όπλα. Θα αναλάβει, έστω και μόνη της, έστω και εκτός Κοινοβουλίου, την αποστολή να καταδείξει το αυτονόητο: πως η νομιμότητα δεν είναι α λα καρτ. Και θα απευθυνθεί στην ελληνική και την ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη για να ζητήσει επίσης το αυτονόητο: να τεθεί το ΚΚΕ και οι παραφυάδες του εκτός πολιτικού συστήματος. Όταν συμμετέχεις στον κοινοβουλευτισμό πρέπει να αποδέχεσαι τους κανόνες του. Οι κανόνες του δεν είναι η βία και η εκκόλαψη ενός νέου αντάρτικου. Ακόμα κι αν αυτή η πιθανότητα φαίνεται σήμερα μικρή, η αντίληψη πως η πάλη των ιδεών μπορεί να μεταλλαχθεί σε πάλη σωμάτων, λοστών ή μολότωφ κι αυτό να θεωρείται ανεκτό, έχει, με αρχική μήτρα το ΚΚΕ, αναπαραχθεί σε όλες τις εκφάνσεις της πολιτικής και της κοινωνικής μας ζωής και έχει μολύνει τη χώρα μας με το πιο τοξικό μικρόβιο της μεταπολίτευσης, το μικρόβιο της θεσμικής ανομίας: της απροκάλυπτα εγκληματικής συμπεριφοράς που κατευθύνεται ή υποδαυλίζεται από τα κόμματα και με κομματική κάλυψη απαιτεί να τίθεται υπεράνω του νόμου.