Πέρα από το αστείο πια επικοινωνιακό παιχνίδι με την ανάληψη ευθύνης για το θέμα των πλειστηριασμών προσωπικά από τον κ. Σαμαρά, η υπόθεση αυτή είναι αρκετά απλή:

Όλα τα επιχειρήματα με τα οποία πάγωσαν οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας πριν λίγα χρόνια είναι σήμερα ισχυρότερα. Όσοι δεν είχαν χρήματα για την αποπληρωμή, τώρα δεν έχουν ούτε για φαγητό. Οι εκ πεποιθήσεως κακοπληρωτές που εκμεταλλεύονται τέτοιες διατάξεις δεν είναι δυνατόν να αποτελούν κριτήριο για οριζόντιες αποφάσεις.

Το κράτος είχε όλον τον χρόνο να εξακριβώσει τα πραγματικά εισοδήματα και τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες των πολιτών, ώστε να μπορεί να ξεχωρίζει ποιοι πολίτες πραγματικά αντιμετωπίζουν αδυναμία λόγω της ύφεσης, ποιοι όχι, και ποιοι είτε είχαν δανειστεί εξαρχής (και προ της κρίσης) υπερβολικά για τα εισοδήματά τους, είχαν σπαταλήσει τα δανεικά, είτε έχουν κρυφά εισοδήματα και εκμεταλλεύονται ευνοϊκές διατάξεις για να σφυρίζουν αδιάφορα.

Αν το πολιτικό κατεστημένο για δικούς του λόγους συνεχίζει να αποφεύγει να αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα, δεν μπορεί να προσδοκά να βρει λύση με οριζόντιο άνοιγμα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, σε μια οικονομία σε ελεύθερη πτώση και με ανυπαρξία αγοραστών. Κάθε οριζόντιο μέτρο είναι εξ ορισμού άδικο! Αλλά είναι και αναποτελεσματικό. Οι τράπεζες θέλουν ρευστό ή έστω λογιστικές εγγραφές που να ισορροπούν τους ισολογισμούς τους, δεν θέλουν ντουβάρια! Οι πλειστηριασμοί θα βγάλουν στον δρόμο εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες της μεσαίας κυρίως τάξης, θα καταβαραθρώσουν τις τιμές ΟΛΩΝ των ακινήτων ακόμα περισσότερο, θα δημιουργήσουν καινούργια μη εξυπηρετούμενα δάνεια, και θα δώσουν τη χαριστική βολή στην οικονομία.

Καμιά ενίσχυση τραπεζών δεν θα είναι αρκετή όσο δεν κλείνουν οι «τρύπες» της οικονομίας. Όλα αυτά είναι απλώς συμπτώματα της πολιτικής που θυσιάζει ό,τι έχει απομείνει από παραγωγική δραστηριότητα προκειμένου μέσω της ληστρικής υπερφορολόγησης να αγοράζει λίγο ακόμα χρόνο υπέρ του πολιτικού κατεστημένου και των ευνοούμενών του. Η πολιτική αυτή είναι ΕΓΚΛΗΜΑ! Είναι ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ!

Φυσικά αυτά τα γνωρίζει καλά ο Πρωθυπουργός που ανέλαβε προσωπικά το θέμα για να δώσει μια ακόμα ιδιότυπη προσωρινή «λύση» ως από μηχανής θεός. Για μια ακόμα φορά οι Έλληνες αντιμετωπίζονται ως πρωτόγονοι που θα ξεγελαστούν, για τη λεηλασία που θα υποστούν, από τις χάντρες και τα «καθρεφτάκια» που θα τους μοιράσουν «με εντολή Σαμαρά».

Η λύση για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια για τους πολίτες που πραγματικά το δικαιούνται είναι είτε το προσωρινό πάγωμα πληρωμής κεφαλαίου με πληρωμή αποκλειστικά τόκων ώστε το οφειλόμενο ποσό να παραμένει σταθερό μέχρι την ανάκαμψη, οπότε μπορεί να γίνει νέος διακανονισμός του, είτε η παράταση του χρόνου αποπληρωμής, ο οποίος ενδεχομένως να ξεπεράσει το προσδόκιμο ζωής των δανειοληπτών διατηρώντας όμως το ακίνητο στην ιδιοκτησία της οικογένειάς τους. Αυτά τα γνωρίζουν οι τράπεζες και ως ένα βαθμό αρκετές ήδη τα εφαρμόζουν υπό το υφιστάμενο πλαίσιο. Όμως, οριστική λύση για τα δεινά όλων είναι η ανάπτυξη, η οποία αποκλείεται να έρθει όσο ακολουθείται η ίδια αυτοκτονική πολιτική της μεταρρυθμιστικής αδράνειας και της φορομπηχτικής μανίας.

Η «Δημιουργία, ξανά!» καλεί την κυβέρνηση, έστω τώρα, να εφαρμόσει τις αυτονόητες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να αρχίσει η Ελλάδα να δημιουργεί ξανά:

1. Μείωση της φορολογίας νομικών και φυσικών προσώπων στο 15% (flat tax) με διακομματική ή συνταγματική δέσμευση για τουλάχιστον 10/ετή ισχύ του νέου φορολογικού πλαισίου.
2. Φορολογική αναγνώριση όλων των εξόδων με νόμιμα παραστατικά για την αξιοποίηση του ευνοϊκού συντελεστή φορολόγησης με ηλεκτρονικό αντικειμενικό σύστημα ώστε να ελαχιστοποιήσουμε επιτέλους τη μαύρη οικονομία.
3. Άμεση απλοποίηση της νομοθεσίας για την αδειοδότηση και τις φορολογικές υποχρεώσεις των επιχειρήσεων.
4. Πλήρη εφαρμογή της πληροφορικής στις σχέσεις πολίτη και επιχειρήσεων με το κράτος για να πάψει ταυτόχρονα και η γραφειοκρατία και η διαφθορά.
5. Κατάργηση κάθε μορφής δήθεν αναπτυξιακής επιχορήγησης σε χρήμα σε επιχειρήσεις που η εκάστοτε κυβέρνηση «ευλογεί» και αντικατάσταση με παροχές σε υπηρεσίες, είδη και φορολογικές απαλλαγές, προσβάσιμες σε οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη επιχείρηση, με αντικειμενικότητα και διαφάνεια.
6. Άμεση πώληση ή μακροχρόνια μίσθωση κρατικών επιχειρήσεων και περιουσιακών στοιχείων με αμιγώς αναπτυξιακά κριτήρια (πρόσθετες θέσεις εργασίες, φορολογικά έσοδα, εξαγωγές κλπ.), μέσα από διαφανείς και νόμιμες διαδικασίες.
7. Άμεση κατάργηση κρατικών φορέων με μηδενικό ή δευτερεύουσας σημασίας αντικείμενο ή με επικάλυψη αρμοδιοτήτων.
8. Εκ του μηδενός αναδόμηση του κράτους. Όλο το οργανόγραμμα του κράτους να επανασχεδιαστεί με την λογική κόστους/αποτελέσματος και να στελεχωθεί από την αρχή μετά από διαγωνισμούς δεξιοτήτων και γνώσεων.
9. Άνοιγμα όλων των λογαριασμών και των μητρώων των περιουσιακών στοιχείων σε Ελλάδα και συνεργαζόμενες χώρες, όσων διατέλεσαν ως αιρετοί, συνδικαλιστές ή κρατικοί λειτουργοί σε θέσεις ευθύνης.
10. Κατάργηση ειδικών φόρων στην ενέργεια παραγωγής. Η ελληνική βιοτεχνία και βιομηχανία θα πρέπει να έχει πρόσβαση σε ηλεκτρισμό, φυσικό αέριο κλπ. σε τιμές τουλάχιστον ανταγωνιστικές των γειτόνων.
11. Άνοιγμα όλων των κλειστών επαγγελμάτων και κατάργηση κάθε προσοδοθηρικού νόμου, φόρου ή τέλους υπέρ τρίτου που εξασφαλίζει εισοδήματα σε μία συντεχνία εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.
12. Λογοδοσία – απόδοση λογαριασμού για κάθε ευρώ που εισπράττει και ξοδεύει το Δημόσιο.
13. Επένδυση στην παιδεία, στην καινοτομία και το ανθρώπινο κεφάλαιο.

Όταν, με τα παραπάνω, η Ελληνική κοινωνία αρχίσει να πατάει ξανά στα πόδια της, τότε θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε και άλλα συμπτώματα της κατάρρευσης που βιώνουμε.