Βραδυνές ώρες στον ΗΣΑΠ

Σημερινό μου (15.02.2013) email στο υπουργείο Μεταφορών.

Σας γράφω προκειμένου να σας καταθέσω την χθεσινή μου εμπειρία κατά τις βραδυνές ώρες στον ΗΣΑΠ . Στον σταθμό Καλλιθέα, στις 21.00 τα εκδοτήρια ήταν κλειστά και δεν υπήρχαν μηχανήματα που να δέχονται χαρτονομίσματα, έπρεπε να «χαλάσω» το χαρτονόμισμα σε παρακείμενο καστανοπώλη. Πουθενά δεν αναγράφονταν τα πρώτα και τα τελευταία δρομολόγια της ημέρας, ούτε η συχνότητα των δρομολογίων προκειμένου να προγραμματίσω την επιστροφή μου.

Μοναστηράκι λίγα λεπτά πριν τις 00.15. Πουθενά δεν αναγράφεται , ούτε καν σε κάποια χειρόγραφη ανακοίνωση στα εκδοτήρια, η ώρα διέλευσης του τελευταίου συρμού, ούτε η συχνότητα διέλευσης των δρομολογίων, καμία πληροφορία απολύτως. Οι ηλεκτρονικοί πίνακες ανακοινώσεων στις αποβάθρες ως συνήθως δεν λειτουργούν ( δεν τις είχαμε ακριβοπληρώσει το 2004;) και δεν υπάρχει ένας υπάλληλος έστω, πρόθυμος να μας ενημερώσει. Τα λεπτά περνάνε και ο κόσμος που συγκεντρώνεται στις αποβάθρες , μην γνωρίζοντας τι θα γίνει εν τέλει, αρχίζει να εκνευρίζεται. Ένας ηλικιωμένος ωρύεται για την κατάσταση και οι παριστάμενοι αν και ξαφνιασμένοι από τις φωνές συμφωνούν με το ξέσπασμά του, λίγο αργότερα περνάει ο συρμός προς Kηφισιά και ο κόσμος χειροκροτεί (!), που επιτέλους έφθασε.

Για εμάς τους απέναντι ωστόσο, με κατεύθυνση προς Πειραιά, τα πράγματα δεν έληξαν τόσο απλά. Ο συρμός έφθασε τελικώς στον σταθμό στις 00.50 , με καθυστέρηση σχεδόν 40 λεπτών! Έως τότε, δεν υπήρξε καμία ανακοίνωση προς τους επιβάτες, μόνο ένας παντελώς αδιάφορος υπάλληλος που κάποια στιγμή εμφανίστηκε μας απάντησε σχεδόν μονολεκτικά ότι , όντως ναι , θα περάσει κάποτε το τραίνο και συνεπώς όλοι εμείς δεν περιμένουμε αδίκως στην αποβάθρα μέσα στο κρύο.

Τέλος , είναι άραγε αναγκαίο να σας επισημάνω την καθ΄όλα απαράδεκτη παρουσία επαιτών σε κάθε βαγόνι ανά πάσα ώρα, οι οποίοι έχουν μοναδικό σκοπό να σου επιβάλλουν την δυστυχία τους, λες και δεν μας φτάνει η δική μας; Ναρκομανείς, τσαντάκηδες, κουτσοί , στραβοί , όλοι στον ΗΣΑΠ ! (Είναι καταφανές ότι η παράφραση της γνωστής παροιμίας με τον Άγιο Παντελεήμονα, δεν αφορά σε καμία περίπτωση τους συμπολίτες μας με κινητικές και άλλες δυσκολίες, οι οποίοι βιώνουν πρόσθετες δυσκολίες προσβασιμότητας και ασφάλειας στους σταθμούς του ΗΣΑΠ. Αφορά αποκλειστικά και μόνο στους μικροεγκληματίες και στους επαίτες που χρησιμοποιούν αυτές τις υπαρκτές ή προσποιητές ασθένειες για να εκβιάσουν τον οβολό μας. Η εγκατάσταση κάμερας σε κάθε βαγόνι , ούτως ώστε να συλλαμβάνεται στην επόμενη στάση, όποιος καταγράφεται να επαιτεί ή να να κλέβει, θα μπορούσε να είναι μια λύση, εφόσον υπάρξει η σχετική γνωμοδότηση από τους αρμόδιους φορείς και την αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων.)

Δυόμισι δεκαετίες που χρησιμοποιώ τον ΗΣΑΠ, δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα, ούτε στους επαίτες , ούτε στην απουσία πληροφοριών, ούτε στην αγένεια και την αδιαφορία των υπαλλήλων του. Διάβασα δε πρόσφατα σε μια ανακοίνωση σωματείου τους, πως η ποιότητα των υπηρεσιών του ΗΣΑΠ , έχει υποβαθμιστεί λόγω της μετάταξης ενός ικανού αριθμού εξ΄αυτών. Ισχυρισμός τουλάχιστον αστείος, μιας και η κατάσταση του ΗΣΑΠ σε αυτά τα ζητήματα τουλάχιστον , ήταν ανέκαθεν ακριβώς η ίδια. Το μόνο ίσως που έχει ελαφρώς βελτιωθεί, είναι το θέμα της καθαριότητας, αλλά και αυτό είναι επίσης σχετικό.

Και τώρα, αφού ολοκλήρωσα την αφήγησή μου, να σας θέσω και τα ερωτήματά μου, που αποτελούν και τον λόγο που σας γράφω.

1. Χρήματα ενδεχομένως να μην έχετε για να βάλετε μηχανήματα στους σταθμούς, που να δέχονται χαρτονομίσματα , ή για να επισκευάσετε τους ηλεκτρονικούς πίνακες ανακοινώσεων ( εάν υποθέσουμε ότι είναι χαλασμένοι, διότι πιθανότατα λειτουργούν αλλά αδιαφορείτε να τους λειτουργήσετε). ΠΟΣΟ δύσκολο είναι ωστόσο, να δώσετε εντολή στους αρμοδίους των σταθμών να αναρτήσουν χειρόγραφες έστω ανακοινώσεις με τα αρχικά και τα τελικά δρομολόγια της ημέρας καθώς και την συχνότητα διέλευσής τους;

2. Τον νόμο περί επαιτείας τον εφαρμόσατε μόνο κατά την διάρκεια των ολυμπιακών αγώνων. Έκτοτε, τι κάνετε για να προστατεύσετε τους επιβάτες του ΗΣΑΠ από όλη αυτήν την απαράδεκτη και τριτοκοσμική κατάσταση;

3. Πληρώνω ένα ΠΑΝΑΚΡΙΒΟ εισιτήριο αξίας 1.40 ευρώ και χρησιμοποιώ τον ΗΣΑΠ για όλες και όλες 5 στάσεις,μιας δεν μετεπιβιβάζομαι πουθενά:

α) Δεν θα έπρεπε το κόστος του εισιτηρίου μου να αναλογεί στην ποιότητα των υπηρεσιών που μου παρέχονται; ( Ανέκδοτα σας λέω τώρα, το ξέρω, αλλά είναι μια εύλογη απορία που θα σας εξέφραζε ο μέσος πολίτης μιας πραγματικής και όχι κατ΄επίφασιν ευρωπαϊκής χώρας).

β) Δεν θα έπρεπε να έχετε μεριμνήσει ούτως ώστε το κόστος του εισιτηρίου να είναι ευθέως και όχι αντιστρόφως ανάλογο προς την χρήση των συγκοινωνιών, που κάνει ο εκάστοτε επιβάτης; Διότι είναι απολύτως άδικο να πληρώνω το ίδιο ακριβώς αντίτιμο για πέντε στάσεις με τον επιβάτη που πηγαίνει στην άλλη άκρη της αττικής. Θα μπορούσατε φερ΄ειπείν να έχετε τιμή εισιτηρίου για μία και μόνη στάση στην τιμή των 20 λεπτών , που να αυξάνει κατά 20 λεπτά για κάθε επιπλέον στάση και να φθάνει στην τιμή του ενιαίου μετά την 6η. Δικαιότερο; Ασφαλώς! Σας νοιάζει όμως; Όχι.

Η κατακλείδα της επιστολής μου είναι αυτή ακριβώς, δεν σας επεσήμανα πράγματα που σας είναι άγνωστα. Επιπροσθέτως, δεν σας πρότεινα πράγματα που ένας κοινός νους στο υπουργείο σας να μην έχει σκεφτεί. Απλώς δεν σας ενδιαφέρουν οι επιβάτες, ούτε η εξυπηρέτηση , ούτε η ασφάλειά τους, ούτε η τσέπη τους, ούτε το να μην βιώνουν καθημερινώς τριτοκοσμικές συνθήκες μέσα στα ΜΜΜ. Ούτως ή άλλως είναι ρεαλιστικά αδύνατον επί τόσες δεκαετίες, να μην έχετε εικόνα για αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση στον ΗΣΑΠ και για το πόσο άδικη είναι η τιμολογιακή σας πολιτική εν γένει.

Συνεπώς , η μόνη εύλογη απάντηση για το ότι δεν κάνετε κάτι, είναι το ότι δεν ενδιαφέρεστε. Μιας και το μόνο που ανέκαθεν ενδιέφερε τον εκάστοτε υπουργό , ήταν να χρησιμοποιεί τα ΜΜΜ ως ένα οχυρό για τα μικροκομματικά του συμφέροντα, για να διορίζει σε αυτά τον κομματικό του στρατό και να τον πληρώνουμε εμείς με πανάκριβα εισιτήρια. Τώρα που το ρουσφετολογικό πάρτυ τελείωσε , οι μόνοι που μένουν πίσω για να καθαρίσουν τα σπασμένα, είναι αυτοί που τα πλήρωναν πάντοτε, οι επιβάτες.

Θεωρώ πιθανότερο το να μην λάβω απάντηση στην επιστολή μου. Θέλετε να με εκπλήξετε;

Μετά τιμής

Μαριάννα Λαζάρου