GR
EN Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, κάθε Σάββατο πρωί, σαν ιεροτελεστία, πίνω καφέ (διπλό ελληνικό βαρύ γλυκό πιο συγκεκριμένα) με την παρέα μου σε μια από τις καφετέριες του κέντρου της Νιγρίτας. Το τελευταίο Σάββατο ο καιρός ήταν καλός και καθίσαμε έξω. Περνούσε κόσμος, χειραψίες παντού, πηγαδάκια παντού, μουχαμπέτια παντού και εγώ με την παρέα μου, όπως και κάθε παρέα άλλωστε, καθόμαστε και συζητάμε περί ανέμων και υδάτων. Ξαφνικά, παίρνει το μάτι μου έναν νυν δημοτικό σύμβουλο και λογικά υποψήφιο για τις επόμενες εκλογές να ανοίγει ένα πακέτο τσιγάρα, να πετάει το περιτύλιγμα κάτω και να ανάβει αμέριμνος το τσιγαράκι του!
Τελικά έχουμε οι Έλληνες συνείδηση σχετικά με την καθαριότητα, το περιβάλλον, την δημόσια υγεία και την δημόσια εικόνα της πόλης που ζούμε; Η πλειοψηφία σίγουρα όχι. Είναι τρομερά δυστυχές να έχουμε χίλια δυο δυσεπίλυτα προβλήματα πάνω από το κεφάλι μας και να ασχολούμαστε ακόμα με τα βασικά, με την αλφαβήτα του καλού πολίτη: δεν πετάμε σκουπίδια κάτω ή από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας, αποφεύγουμε να καπνίζουμε σε δημόσιους χώρους, τα ανακυκλώσιμα υλικά τα πετάμε στους μπλε κάδους και πόσα ακόμα. Αρκετοί, ανάμεσα τους ίσως και εγώ, είμαστε στα θέματα των υποχρεώσεών μας προς την πόλη και την κοινωνία που ζούμε στο “Λόλα, να ένα μήλο”.
Στην αλφαβήτα των πραγμάτων που πρέπει να λύσει κάθε Δήμος, το θέμα των σκουπιδιών είναι το γράμμα Α. Κακά τα ψέματα, η βαθμολογία του Δήμου μας στον συγκεκριμένο τομέα είναι υπό το μηδέν. Ξέρετε ποιος φταίει γι’ αυτό; Όλοι! Εμείς και η νοοτροπία μας, ο Δήμος, ο δημοτικός σύμβουλος που πέταξε κάτω το περιτύλιγμα.
1) Γιατί εμείς και η νοοτροπία μας; Πηγαίνετε να δείτε τις εξέδρες των γηπέδων μετά τα ποδοσφαιρικά παιχνίδια των τοπικών ομάδων. Πηγαίνετε να δείτε τί γίνεται στις παλαίστρες και στα πάρκα που πηγαίνουν τα πιτσιρίκια με τις παρέες ή τις σχέσεις τους. Είναι αδιανόητο, να πετάς σκουπίδια κάτω, σε ένα μέρος που έρχεσαι και κάθεσαι και ποιος ξέρει τι άλλο κάνεις με την κοπέλα ή το αγόρι σου. Πηγαίνετε να δείτε τους αυτοσχέδιους σκουπιδότοπους σε χωράφια σχεδόν σε κάθε χωριό.
2) Γιατί φταίει ο Δήμος; Είναι προφανές. Ο Δήμος είναι υπεύθυνος για την αποκομιδή των σκουπιδιών. Υπάρχουν χωριά που το απορριμματοφόρο κάνει πάνω από έναν μήνα να φανεί. Ακόμα και μέσα στην Νιγρίτα, μπορεί να αδειάζουν οι κεντρικοί κάδοι, αλλά οι κάδοι των γειτονιών παραμένουν ασφυκτικά γεμάτοι και το καλοκαίρι αποτελούν υγειονομικές βόμβες. Φταίει γιατί προσλαμβάνει ανθρώπους για την καθαριότητα και μετά από δύο μήνες τους δίνει γραφείο μέσα στο Δημαρχείο. Φταίει γιατί οι ξεχειλισμένοι κάδοι και τα αδέσποτα διατηρούν ένα δεσμό σχεδόν ερωτικό. Φταίει γιατί η ανακύκλωση υπολειτουργεί.
3) Γιατί φταίει ο δημοτικός σύμβουλος που πέταξε το περιτύλιγμα; Γιατί οι τοπικοί άρχοντες πρέπει να δίνουν πρώτοι το καλό παράδειγμα. Ο θυμόσοφος λαός μας δε λέει τυχαία ότι το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι.
Πώς θα βρεθεί τελικά η λύση; Η αποκομιδή των σκουπιδιών είναι μια τρομερά πολυέξοδη διαδικασία. Αν μπει κάποιος στο site της Διαύγειας και ψάξει τα ποσά που ξοδεύονται, θα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Υπάρχουν Δήμοι που διαχειρίζονται τα απορρίμματα εντελώς μόνοι τους, υπάρχουν και Δήμοι που συνάπτουν σύμβαση με ιδιώτες. Πετυχημένα μοντέλα μπορούν να υπάρξουν και με τους δύο τρόπους. Αρκεί θέληση, συνεννόηση και να μπουν στην άκρη οι ιδεοληψίες.
Κατά την άποψη μου τα σκουπίδια δε θα έπρεπε να είναι μόνιμα πρωταγωνιστές σε συζητήσεις με αρνητικό πρόσημο. Τα σκουπίδια είναι ένα δυνητικό χρυσορυχείο. Τι εννοώ; Το πιο προφανές είναι η ανακύκλωση. Παρά την προώθηση της ανακύκλωσης εδώ και πολλά χρόνια, οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο το 15% των Ελλήνων πολιτών ανακυκλώνει τα σκουπίδια του. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Σχεδόν όλα τα απόβλητα μπορούν να παραγάγουν ενέργεια (ηλεκτρική, θερμότητα, βιοαέριο), βιολίπασμα ή βιοκαύσιμο. Από τα υπολείμματα των γεωργικών καλλιεργειών μέχρι τα οικιακά απόβλητα. Και εδώ είναι το ζουμί της υπόθεσης. Στην Σουηδία και στην Δανία εδώ και λίγα χρόνια έχουν δημιουργηθεί υποδομές και εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας από την καύση των απορριμμάτων και των αποβλήτων.
Το 99% των αποβλήτων πηγαίνει σε ανακύκλωση και σε αυτά τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, ενώ μόλις το 1% καταλήγει σε χώρους υγειονομικής ταφής (η Ελλάδα πληρώνει κάθε χρόνο πρόστιμα πολλών εκατομμυρίων ευρώ για την λειτουργία των ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ). Οι Σουηδοί μάλιστα έχουν φτάσει σε σημείο να εισάγουν σκουπίδια από άλλες χώρες. Φανταστείτε να γινόταν αυτό και στα δικά μας τα μέρη. Φυσικά είναι δύσκολο να το αναλάβει μόνος του ένας μικρός Δήμος σαν τον δικό μας, αλλά θα μπορούσε να το αναλάβει σε συνεργασία με άλλους Δήμους, την Περιφέρεια, με ευρωπαϊκά κονδύλια ή με ιδιώτες. Σκεφτείτε να μην χρειαστεί να πληρώσετε ΔΕΗ ποτέ στην ζωή σας!
Σκεφτείτε να ξοδεύουμε ενέργεια απλά και μόνο καίγοντας σκουπίδια! Και αν σας ακούγεται ακραίο, στην Ήπειρο έχει ξεκινήσει ήδη μια τέτοια προσπάθεια. Δεν μας αξίζει άλλο να ζούμε με την νοοτροπία “αυτά εδώ δεν γίνονται” ή “εδώ πάντα έτσι γίνονταν τα πράγματα”. Όλα αλλάζουν και όλα γίνονται αρκεί να υπάρχει θέληση. Είναι κρίμα εν έτει 2019 να προσπαθούμε να βρούμε πως θα μαζευτούν τα σκουπίδια, ενώ θα έπρεπε να συζητάμε πως θα βγάλουμε κέρδος από τα σκουπίδια. Και το κέρδος από μια τέτοια κίνηση θα ήταν πολλαπλό. Οικονομικό, περιβαντολλογικό, ενεργειακό, θέσεις εργασίας.
ΥΓ: Την δεκαετία του 1980 ο Μιλτιάδης Έβερτ είχε πει ότι πετυχημένος Δήμαρχος είναι αυτός που μπορεί να μαζέψει σωστά τα σκουπίδια. 39 χρόνια πριν…
Πηγή: vimapress.gr
