Η Ελλάδα πεθαίνει στις ουρές

Διαβάστε περισσότερα...

Ολα αυτά γίνονται διότι ηλεκτρονική διασύνδεση δέν σημαίνει απλώς "βάζω έναν υπολογιστή στο γραφείο και έχω και internet να βλέπω τα e-mails μου".Σημαίνει σχεδιασμό,υλοποίηση και real-time αξιολόγηση ενός εύχρηστου και απλού στην λειτουργία του συστήματος που θα διευκολύνη ΚΑΙ τον πολίτη ΚΑΙ τον δημόσιο υπάλληλο-γιατί ένας υπάλληλος που χάρις στην ηλεκτρονική διασύνδεση όλων τών υπηρεσιών τού δημοσίου θα μπορή να "εξυπηρετή" με άνεση τους πολίτες χωρίς μάλιστα να τους έχη από πάνω του (αφού θα βλέπη ό,τι στοιχεία τους αφορούν στην οθόνη του)-οπότε θα έχη και την ησυχία του στο γραφείο-θα νιώθη πιό παραγωγικός και πιό ευχαριστημένος απ'την δουλειά του.
Ενα τέτοιο project όμως δέν μπορεί να γίνη από άτομα που έχουν "ανατραφεί" με την λογική τού γραφειοκράτη δημοσιοϋπάλληλου,αλλά από άτομα που ξέρουν τί σημαίνει η λέξη "παράγω"......

Έχουμε από τη μία το κράτος με τις γνωστές πρακτικές του, από την άλλη όμως έχουμε την ίδια μας την τεχνοφοβική κουλτούρα. Και εξηγούμαι: Γκρινιάζω χρόνια για το ότι στις τράπεζες οι ουρές εδώ και χρόνια, όχι τώρα με την κρίση, πρακτικά απότελούνται κατά 50% τουλάχιστον από ανθρώπους (ακόμα και νέους) που κρατάνε στο χεράκι τους ένα λογαριασμό. ΔΕΗ, ΟΤΕ, οτιδήποτε.

Οι άνθρωποι αυτοί (και κατ'επέκταση, όλο τους το συγγενικό περιβάλλον, αλλιώς κάποιος θα βρισκόταν να βοηθήσει) είτε αγνοούν είτε φοβούνται τις λέξεις "e-banking" (μην αναφερθώ στην πάγια εντολή, γιατί εκεί υπάρχει θέμα: Ο άλλος σου λέει "τρελλός είσαι που θα τους αφήνω να μου τα παίρνουν αυτόματα; Θα τα πληρώνω όποτε θέλω ΕΓΩ").

Η τεχνοφοβία τους όμως κοστίζει σε εμένα, τον επαγγελματία, ο οποίος θα επισκεφτώ την τράπεζα ΜΟΝΟ αν δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Και θα αναγκαστώ να κάτσω στην ουρά για μια ανάληψη ή μια κατάθεση επιταγής με 15 ΟΤΕδες πίσω μου και 15 ΔΕΗδες μπροστά μου (αναφέρομαι στους λογαριασμούς που κρατούν οι εξυπηρετούμενοι).

(Εντάξει, για να μην αναφερθώ σε αυτούς που έρχονται για "ενημέρωση βιβλιαρίου" τη στιγμή που οι περισσότερες τράπεζες πλέον έχουν σταματήσει να εκδίδουν βιβλιάρια παντελώς).

Ο πεθερός μου με επισκέφτηκε πριν από μερικές ημέρες για να πληρώσει τα τέλη κυκλοφορίας. Ήξερε ο άνθρωπος τι κάνει. Από το να σταθεί στην ουρά περιμένοντας τρίωρα, προτίμησε να μπουμε μαζί στο taxis, να δούμε τον κωδικό, να μπω με το δικό μου ebanking (δεν έχει, δεν γνωρίζει, αλλά ξέρει οτι κάποιοι γνωρίζουν) και να πληρώσουμε το ποσόν. Αποτέλεσμα; Ενας λιγότερος στις ουρές της παράνοιας.

Ηθελα απλά να θίξω και την άλλη πλευρά του νομίσματος, χωρίς να υποβαθμίζω την...προσφορά του κράτους στη δημιουργία ουρών :)

Προσωπικά,τεχνοφοβικός δέν είμαι,διότι ακόμη κι'όταν πάω στην τράπεζα,στην ΔΕΗ,στον ΟΤΕ κλπ χρησιμοποιώ πάντοτε τα αυτόματα μηχανήματα που βρίσκονται εκεί (και τα οποία ελάχιστος κόσμος ξέρει πώς να χρησιμοποιήση) και μόνο όταν έχω άνεση χρόνου (ή όταν δέν έχη πολύ μεγάλη "ουρά") καταφεύγω στίς υπηρεσίες τού "γκισέ".Ομως πιστεύω πως άλλες είναι είναι οι "ουρές" που επισημαίνει με το άρθρο του ο κ.Ψαραδέλλης.Είναι οι ουρές τών ανθρώπων που επισκέπτονται την εφορία (ή και οποιαδήποτε άλλη δημόσια υπηρεσία) γιά να καταθέσουν σ'αυτήν δικαιολογητικά που πήραν από μιά άλλη υπηρεσία,ενώ θα έπρεπε οι δύο υπηρεσίες να μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους και να ανταλλάσσουν τα απαιτούμενα έγγραφα χωρίς να μεσολαβή σ'αυτό ο πρός εξυπηρέτησιν πολίτης.

Αραγε ο υπάλληλος τής ΔΟΥ που ζήτησε απ'τον κο Ψαραδέλλη να τού φέρη ασφαλιστική ενημερότητα, αριθμό λογαριασμού και ΙΒΑΝ της τράπεζας κλπ,δέν θα είχε κάνει την δουλειά του πιό γρήγορα άν μπορούσε,μ'ένα κλίκ να μπή στην βάση δεδομένων τού σχετικού ασφαλιστικού οργανισμού γιά να δή άν είχε οφειλές ο συγκεκριμένος πολίτης,μ'ένα κλίκ ακόμη να μπή στην βάση δεδομένων τού εθνικού τυπογραφείου γιά να δή σε ποιό ΦΕΚ δημοσιεύτηκε η εκκαθάριση τής εταιρίας όπου εμφανιζόταν ώς διευθύνων σύμβουλος κλπ κλπ;Είχα διαβάσει πρό καιρού σχόλιο αναγνώστη στο site τής "Καθημερινής" σε σχετικό άρθρο,όπου ο εν λόγω πολίτης ανέφερε ότι,χωρίς αυτός να πάη σε καμμιά δημόσια υπηρεσία,ο ασφαλιστικός του οργανισμός τον πληροφόρησε με e-mail,την ημέρα τών 65ων γενεθλίων του,ότι πλέον ήταν συνταξιούχος και η μηνιαία σύνταξή του θα κατετίθετο πλέον στον λογαριασμό του-αυτά όμως συνέβησαν στο Βέλγιο,όπου ο υπάλληλος τού ασφαλιστικού οργανισμού επικοινώνησε με όλες τίς αρμόδιες υπηρεσίες,πήρε τίς απαραίτητες πληροφορίες γιά τον συγκεκριμένο πολίτη και τον "απέσυρε" απ'την ενεργό δράση αυτομάτως,χωρίς αυτός να κάνη βήμα απ'το σπίτι του.....

Και θυμάμαι πως,το καλοκαίρι τού 1976,ετοιμαζόμενος να ταξιδέψω στο εξωτερικό και θέλοντας να ανανεώσω το διαβατήριό μου,έτρεχα απ'το ληξιαρχείο (γιά το πιστοποιητικό γεννήσεως) στην γραμματεία τής σχολής μου (ήμουν φοιτητής τότε) κι'από εκεί στην στρατολογία (είχα πάρει αναβολή στράτευσης) κλπ μέσα στην ζέστη (δέν υπήρχε τότε και το μετρό) κι'αναρωτήθηκα "μά δέν μπορεί ο υπάλληλος τής υπηρεσίας διαβατηρίων να τηλεφωνήση σ'όλες αυτές τίς υπηρεσίες και να ζητήση τίς πληροφορίες που με αφορούν,κι'εγώ απλώς να τον περιμένω στο γκισέ να μού δώση το διαβατήριό μου;".Και τότε,δέν υπήρχε internet.......